Μνήμη Θεόφιλου Γεωργιάδη...

Κυριακή, 20 Μαρτίου 2011

Την βραδιά της 20ης προς 21η Μαρτίου ο Κούρδος σιδεράς Kawa σύμφωνα με την κουρδική μυθολογία σκότωνε τον καταπιεστή Dehak οδηγώντας έτσι τον λαό του στην ελευθερία. Ο ήρωας αυτός που η καρδιά του ήταν σαν φωτιά, επαναστάτησε εναντίον ενός βασιλιά, εναντίον της τυραννίας και κατάφερε να πυρπολήσει την ψυχή του κουρδικού λαού.

Το NEWROZ είναι φωτιά, είναι η δύναμις και η θέλησις ενός λαού που αγωνίζεται για το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του. Η φωτιά αυτή κάθε 21 του Μάρτη ανάβει πάνω στα βουνά του Κουρδιστάν. Διότι ο σιδεράς Kawa ζει στην ψυχή του κουρδικού λαού. Είναι η προσωποποίηση του ήρωα που δεν σκύβει το κεφάλι στην καταπίεση των τυράννων. Η φωτιά αυτή συνεχίζει να ανάβει ενάντια στη σκλαβιά, ενάντια στην αποικιοκρατία, σηκώνοντας κεφάλι όχι μόνο σε όλο το Κουρδιστάν αλλά και σε όλο τον Ελληνισμό.

Μπροστά από τις Ελληνικές και Κουρδικές σημαίες, κάτω από την φωτογραφία του κοινού μας ήρωα, θα γιορτάσουμε το NEWROZ τιμώντας παράλληλα την μνήμη του Θεόφιλου Γεωργιάδη. Του Έλληνα πατριώτη, του αγωνιστή της λευτεριάς, που συνέλαβε τα νέα ελπιδοφόρα μηνύματα της ιστορίας που έρχονται από τα βουνά της οροσειράς του Τζούντι, του Αραράτ και τα νερά των ποταμών του Ευφράτη και του Τίγρη.

Πέρασαν κιόλας 16 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του αγωνιστή και πολύτιμου συμπαραστάτη της ένοπλης Κουρδικής επανάστασης από μίσθαρνα όργανα των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών. Επικίνδυνος για το Τουρκικό ρατσιστικό και φασιστικό κράτος ο Θεόφιλος Γεωργιάδης. Επικίνδυνος γιατί θεωρούσε την τουρκική βαρβαρότητα ενάντια στον Κουρδικό λαό σαν πράξη και κατά του δικού μας λαού, για αυτό αντιδρούσε ενεργά ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Από τις επισκέψεις του στην Ακαδημία Μαχσούμ Κορκμάζ πίστεψε βαθειά ότι το Κουρδιστάν θα απελευθερωθεί, αφού συνειδητοποίησε τις δυνατότητες της ηγεσίας αλλά και του νικηφόρου στρατού του P.K.K.

Ενός στρατού, μιας ηγεσίας που απόδειξε στην πράξη ότι ο τουρκικός στρατός που η δική μας ηγεσία φοβάται, είναι ανίκανος να μας νικήσει. ''Και αφού εμείς στην Κύπρο δεν αξιωθήκαμε να αγωνιζόμαστε για την ελευθερία μας, τουλάχιστον να βοηθήσουμε πρέπει, εκείνους που αγωνίζονται και για μας εναντίον του τουρκικού κράτους, τους Κούρδους αγωνιστές'', έλεγε ο Θεόφιλος μέχρι την τελευταία του πνοή.

Πνοή ίδια με αυτήν που άφηναν πίσω τους στην Βασιλεύουσα ο τελευταίος αυτοκράτορας, ο γέροντας Καψάλης, ο Οδυσσέας και ο Αθανάσιος Διάκος. Πνοή ίδια με αυτήν που άφηναν οι ήρωες στο χάνι της Γραβιάς, στο Μανιάκι, στη Μακεδονία, στη Σμύρνη του '22 αλλά και στην Εθνική Αντίσταση της τελευταίας πνοής που άφησαν στην Κύπρο ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Κυριάκος Μάτσης, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

Γνωρίζοντας την πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί η Ελλαδική και η Κυπριακή ηγεσία, μας έδειξε με την ζωή και τον θάνατο του, ότι μια χώρα στην οποία οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία τους, δεν μπορεί να έχει μέλλον. Γνώριζε ο Θεόφιλος ότι εμείς οι Κύπριοι αφεθήκαμε στην άκρατη καταναλωτική μας μανία. Και για αυτό έδειχνε τον δρόμο της απαλλαγής μας από την εθνική υποταγή της ''διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας''. Υπήρξε κατήγορος του ενδοτισμού και της ηττοπάθειας, κατήγορος της πολιτικής των Νταβός, του εξευτελισμού και της εθνικής ταπείνωσης.

Αντιλαμβανόταν και απέρριπτε την άνευ όρων παράδοση του Ελληνισμού στο φασιστικό καθεστώς των στρατιωτικών της Άγκυρας. Υπήρξε πατριώτης και έπεσε αγωνιζόμενος, γιατί ήταν πρώτα-πρώτα ΕΛΛΗΝ ΚΥΠΡΙΟΣ.

''Κι αν εμείς δεν αξιωθήκαμε ακόμα να έχουμε ηγεσία που να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει σε αγώνα απελευθέρωσης το λαό μας, αν δεν μπορούμε να δρασκελίσουμε περήφανοι ελευθερωτές τον Πενταδάκτυλο για να υψώσουμε την Γαλανόλευκη στην Κερύνεια μας, ας στηρίζουμε και ας δυναμώσουμε τουλάχιστον τους Κούρδους αγωνιστές που κροταλίζουν τα όπλα της λευτεριάς, ενάντια στον Τούρκο κατακτητή στα κακοτράχαλα βουνά του Κουρδιστάν''.

Αυτά έγραφε ο Θεόφιλος σε ένα από τα πολλά του άρθρα στον τύπο και αυτό έκανε.

Παρών ο Θεόφιλος στον αγώνα του Κουρδικού λαού στις εκδηλώσεις, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες πείνας των Κούρδων πολιτικών φυγάδων, στην υποδοχή, τη φύλαξη και την υποστήριξη αυτών που διαφεύγοντας από τον νεοκεμαλικό φασιστικό στρατό, έβρισκαν αποκούμπι στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου.

''Το μέλλον της Κύπρου συνδέεται απόλυτα με την νίκη του Κουρδικού λαού'', έλεγε ο Θεόφιλος στέλλοντας ελπιδοφόρα μηνύματα στις πολιτικές ηγεσίες. Διαλαλούσε συνεχώς ότι όταν θα καταρρεύσει το Τουρκικό καθεστώς της Μ. Ασίας, ηττημένο στρατιωτικά από τους Κούρδους αντάρτες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, εμείς δεν θα είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε στην θάλασσα της Κερύνειας τον Τουρκικό στρατό κατοχής, θάβοντας εκεί στους βυθούς της τον Τουρκικό επεκτατισμό, διασφαλίζοντας έτσι την ελευθερία μας αλλά και θέτοντας τους όρους και τις προϋποθέσεις για διαρκή ειρήνη στο χώρο της Μ. Ανατολής και των Βαλκανίων.

Η ασύγνωστη απουσία των κυβερνήσεων της Κύπρου και της Ελλάδας από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων είναι εμφανής και ανεξήγητη. Τα ειλικρινή αισθήματα αλληλεγγύης ανάμεσα στους Κούρδους και στους Κύπριους σφραγίσθηκαν με την άνανδρη δολοφονία του. Επιτακτική η ανάγκη συστράτευσης Ελλήνων και Κούρδων, μια κοινή πορεία που θα έθετε τις προϋποθέσεις για την πλήρη περιφρόνηση μας προς τις Τουρκικές απειλές. Οι απειλές εξάλλου αλλά και οι τρομοκρατικές πράξεις στα ελεύθερα εδάφη της Κύπρου, όπως η έκρηξη της ισχυρής βόμβας που τοποθετήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Κουρδιστάν στην Λεμεσό στις 10 Φεβρουαρίου του 1996 , δυναμώνουν την φιλία και την αλληλεγγύη των Κυπρίων απέναντι στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, στον αρχηγό Αμπντουλλάχ Οτσαλάν και στους Κούρδους αντάρτες.

Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την ανοδική πορεία της αλληλεγγύης του Ελληνισμού προς τον Κουρδικό αγώνα. Σαν έμπρακτη απάντηση στην δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη ήταν η δημιουργία της Επιτροπής Αλληλεγγύης Λεμεσού στο Κουρδιστάν, αμέσως μετά την δολοφονία του. Απάντηση αποτελεί και η υλοποίηση του ενιαίου αμυντικού δόγματος είτε τους αρέσει είτε όχι. Απάντηση αποτελεί η δεύτερη, κατά συνεχή χρονιά, εβδομάδα αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν που διανύουμε. Απάντηση αποτελούν πάνω από όλα – παρά την συνεχιζόμενη γενοκτονία που διεξάγεται εις βάρος του άμαχου Κουρδικού λαού – οι νικηφόρες επιχειρήσεις των Κούρδων ανταρτών καθώς και η δημιουργία του εν εξορία Κουρδικού Κοινοβουλίου.

Η ανεπάρκεια του εθνικού κέντρου στην άσκηση διεκδικητικής πολιτικής είναι ασυγχώρητη. Το Τουρκικό φασιστικό κράτος του Κεμάλ Ατατούρκ και των συνεχιστών του θα συντριβεί από το κροτάλισμα των νικηφόρων όπλων Κούρδων ανταρτών. Ολόκληρος ο Ελληνισμός θα πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεόφιλου Γεωργιάδη για να κατεβάσει την τουρκική σημαία από τον Πενταδάκτυλο την στιγμή που οι Κούρδοι αγωνιστές θα συντρίβουν το τουρκικό κράτος στα περήφανα βουνά του Κουρδιστάν.

Αιωνία σου η μνήμη Θεόφιλε Γεωργιάδη

Ζήτω ο ένοπλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας!

 

 

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΥΠΡΟΥ