ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Για έβδομη ημέρα, αγνοείται η τύχη των διαχειριστών τού μαχητικού πατριωτικού ιστολογίου " HellenicRevenge "...


Πάρα πολλοί είναι εκείνοι, στον λεγόμενο «πατριωτικό χώρο», που έχουν βγάλει στην κυριολεξία τον σκασμό για το θέμα...

Μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών, τα πατριωτικά ιστολόγια που συνεχώς ρωτούν και ενδιαφέρονται για την τύχη των συναδέλφων του "Hellenic Revenge"...

Μέχρι στιγμής, είναι τα εξής:

- «Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως»
- «Περί Πάτρης»
- «Ελληνική Γροθιά»
- "Secret Real Truth"
- «Μπαρμπα-Νίκος»
- «Ισχύς»
- «Γένος Ελλήνων»

Οι αγανακτισμένοι ετοιμάζουν πρόταση... μομφής


  • Οι διαδηλωτές οργανώνουν περικύκλωση της Βουλής την ημέρα που θα ζητήσει η κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης. Κάλεσμα στα συνδικάτα για γενική απεργία. Την Κυριακή "αγανακτισμένοι" από τη Σπάρτη προτίθενται να ξεκινήσουν πορεία για την Αθήνα
Αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους, μετά και τις καταιγιστικές εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, εμφανίζονται οι "αγανακτισμένοι", που δίνουν νέο ραντεβού την ημέρα κατά την οποία η κυβέρνηση θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
"Αυτό θα είναι το δικό μας καλοκαίρι", διαμηνύουν και ζητούν από τα συνδικάτα και τα εργατικά κέντρα να κηρύξουν γενική απεργία, ώστε "μαζί με όλους τους εργαζομένους να περικυκλώσουμε τη Βουλή με αίτημα την πτώση της κυβέρνησης". "Είναι αυτονόητο ότι θα μείνουμε στις πλατείες μέχρι να φύγουν και να μην επιστρέψουν με οποιοδήποτε προσωπείο όλοι όσοι δημιούργησαν το σημερινό αδιέξοδο.
Η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση είναι ψήφος εμπιστοσύνης στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο", αναφέρει το ίδιο ψήφισμα, καλώντας όλους τους πολίτες στον δρόμο την ερχόμενη Κυριακή.
Για 23η μέρα χθες οι "αγανακτισμένοι", αν και σαφώς λιγότεροι από τις προηγούμενες μέρες, ήταν πιστοί στο ραντεβού τους στο Σύνταγμα.
Οι συγκεντρωμένοι, που άρχισαν να έρχονται στην πλατεία λίγο μετά τις 7, αψηφώντας την μπόρα που εκείνη τη στιγμή έπεφτε δυνατή στο κέντρο της Αθήνας, φώναζαν συνθήματα κατά των μέτρων και της κυβέρνησης.
Λίγο μετά τις 8 και αφού η βροχή είχε σταματήσει οι διαδηλωτές άρχισαν να πυκνώνουν και να προχωρούν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Ετοιμάζουν πρόταση... μομφής
Σήμερα, στο πλαίσιο της ημέρας λαϊκής διαβούλευσης και ενημέρωσης, διοργανώνεται στις 19.30 εκδήλωση για την άμεση δημοκρατία και το Σύνταγμα, στην οποία θα μιλήσουν ο Μανόλης Γλέζος και τέσσερις καθηγητές πανεπιστημίου.
Οπως έγινε χθες γνωστό, οι αγανακτισμένοι της Σπάρτης προτίθενται να πορευτούν με τα πόδια από τη λακωνική πρωτεύουσα μέχρι την Αθήνα και την πλατεία Συντάγματος. Το ραντεβού έχει δοθεί γι' αυτή την Κυριακή στις 20.00 το βράδυ στο άγαλμα του Λεωνίδα, από όπου οι συγκεντρωμένοι θα βαδίσουν προς την Αθήνα. Μέσω της Εθνικής Οδού θέλουν να κατευθυνθούν προς την πλατεία Καραϊσκάκη, την Ομόνοια και την πλατεία Συντάγματος.
"ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΠΑΤΡΑΣ
Εστειλαν εξώδικο σε βουλευτές
Εξώδικο προς τους βουλευτές Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ απέστειλαν χθες οι "αγανακτισμένοι" πολίτες της Πάτρας. Το εξώδικο κοινοποιείται και στους υπόλοιπους βουλευτές του νομού, όπως και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρόεδρο της Βουλής.
Στο εξώδικο, μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι η ψήφιση του Μνημονίου είναι αντισυνταγματική και ότι εάν ψηφιστεί από τη Βουλή νέο Μνημόνιο, τότε θα κινηθούν νομικά κατά της απόφασης.
Η εξώδικη διαμαρτυρία αποφασίστηκε ομόφωνα από τη γενική συνέλευση των "Αγανακτισμένων" που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Γεωργίου.
Πηγή

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (17/6/1958) - Πεθαίνει απο βασανιστήρια ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Τριταίος Στέλιος στο Λονδίνο



Ο Τριταίος Στέλιος γεννήθηκε στο χωριό Πύργος Τηλλυρίας, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1930. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και εργαζόταν στη Λευκωσία. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ από την αρχή του αγώνα μαζί με τον ήρωα Γεώργιο Νικολάου και συνεργαζόταν με την ανταρτική ομάδα Κάτω Πύργου, καθώς και με τοπικούς παράγοντες της ΕΟΚΑ στην περιοχή. Υπήρξε ο κυριότερος σύνδεσμος της απομονωμένης αυτής περιοχής με τη Λευκωσία. Διευθετούσε την αποστολή της αλληλογραφίας, του οπλισμού και του ρουχισμού των ανταρτών σε σάκους με πίτουρα. Οι Άγγλοι ποτέ δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν οτιδήποτε.

Μετά την εκτέλεση κάποιου προδότη στον Πύργο από την ΕΟΚΑ, το Νοέμβριο του 1956, η προδοσία συνεχίστηκε από συγγενείς του και συνελήφθησαν πολλά μέλη της ΕΟΚΑ στην περιοχή, μεταξύ των οποίων και ο Στέλιος Τριταίος. Κρατήθηκαν σε στρατόπεδο αεροπόρων μεταξύ Πεντάγειας-Ξερού, όπου και βασανίστηκαν για δεκαεπτά μέρες. Όταν ο Στέλιος Τριταίος αφέθηκε ελεύθερος να πάει στο σπίτι του, ήταν βαριά τραυματισμένος στο στήθος όπου κτυπήθηκε με αλυσίδα. Τέθηκε υπό περιορισμό στο σπίτι του, αλλά η κατάστασή του χειροτέρευε. Επανειλημμένες προσπάθειες της συζύγου και των συναγωνιστών του να τον φυγαδεύσουν για θεραπεία στην Αγγλία, όπου βρίσκονταν τα αδέλφια του, απέτυχαν επειδή ο ίδιος δεν μπορούσε να κινηθεί, χωρίς να υποβαστάζεται.

Τον Ιούνιο του 1958, ο κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ, που είχε αντικαταστήσει από τα τέλη του προηγούμενου έτους τον κυβερνήτη στρατάρχη Χάρντιγκ, διευκόλυνε, σε μια χειρονομία πολιτικής σκοπιμότητας, την αποστολή του Τριταίου στο Λονδίνο για θεραπεία. Στις 17 Ιουνίου 1958 υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς. Σύμφωνα με όσα ο αρχίατρος Σκοτς, ο οποίος χειρούργησε τον Τριταίο, ανέφερε πολύ αργότερα στο γιο του, ο ήρωας ήταν ουσιαστικά νεκρός από τη στιγμή που δέχτηκε δυνατό κτύπημα στο στήθος. Το κτύπημα αυτό είχε προκαλέσει νέκρωση τμήματος της καρδιάς. Με την αφαίρεση του νεκρού αυτού τμήματος ο θάνατος επήλθε, δυο ώρες μετά την εγχείρηση.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Κάρολ Γρίβα
 

ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Με την τραγική κατάληξη όπου οδηγεί ο Χριστόφιας το Κυπριακό (αυτό το νόημα έχει η νέα συνάντηση στο εξωτερικό), υπενθυμίζω κατωτέρω αυτά που λέγαμε από το 2009 για τη «λύση» Χριστόφια που ισχύουν απολύτως και σήμερα.  
Μόνον που σε αυτά μετέχει σήμερα φανερά και ο μη απορριπτικός Μάριος (που φαίνεται ότι ο Χριστόφιας τον προορίζει για «άξιο» διάδοχο του, γιατί άραγε;;;;) και οι σιωπηλώς ανεχόμενοι τα διαδραματιζόμενα στο ΔΗΚΟ που λόγω του ονόματος τους τουλάχιστον δεν έπερεπε να ανέχονται.
Δυστυχώς αυτή είναι αλήθεια κύριε Νικόλα Παπαδόπουλε, που κάλεσες και τους προδότες του Ελληνισμού Ανανιακούς και ΕΛΙΑΜΕΠΙΤΕΣ, Βερέμη, Κουλουμπή και Βαλυνάκη να διαβρώσουν το φρόνημα του λαού μας. Κάτι δεν πάει καλά κύριε Νικόλα. .       
Αξίζει στο κατωτέρω να δείτε τους κινδύνους για τον Ελληνισμό της Κύπρου που σήμερα με τη διάβρωση του ΔΗΚΟ είναι ακόμα μεγαλύτεροι.
Ευρής Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ                                                                                                                     
Sent: Sunday, November 15, 2009 12:09 PM
Επειδή όπως όλα δείχνουν οτι οδεύουμε,εν συμπορεύσει της κυπριακης πολιτικής ηγεσίας (ο Πρόεδρος της <<λύσης>> που τον θέλανε οι ξένοι αντίθετα με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, όπως έλεγε ο Δημήτρης Χριστόφιας πριν τις τελευταίες προεδρικές εκλογές) και της εκδηλώσασας το 2004 τις φανατικές της προτιμήσεις για το σχέδιο Ανάν ελλαδικής πολιτικής ηγεσίας, είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε πού οδηγείται ο ελληνισμός της Κύπρου. Οδηγείται σε αφανισμό όπως λογικά προκύπτει από τα κατωτέρω.
Πάγιες απαιτήσεις της Τουρκίας από το 1980 και πρίν  για <<επίλυση>> του Κυπριακού ήταν οι κατωτέρω,  που αναφέρονται και επεξηγείται η σημασία τους:
1. Η  Παρθενογένεση
Παρθενογένεση  σημαίνει  κατάργηση του αναγνωρισμένου Κύπριακού κράτους δηλαδή  της Κυπριακής Δημοκρατίας  με ότι αυτό συνεπάγεται. Με την αποδοχή της παρθενογένεσης, για την επίλυση του Κυπριακού, παύει η νομική υπόσταση της Κυπριακής  Δημοκρατίας και  θεωρείται ως να μη υπήρξε ποτέ.Απάλλάσσεται τότε με τις ευλογίες μας  η Τουρκία από οτιδήποτε έχει σχέση με την εισβολή και κατοχή και γίνεται τότε διαμοιρασμός της Κυπριακής Δημοκρατίας,  στο έδαφος (δεν θα αρκεστεί η Τουρκία μόνο στα κατεχόμενα εδάφη), στον πλούτο (πόροι π.χ. πετρέλαια, υπόγειο άλλο πλούτο, ταμείο του κράτους, κτήρια) και στις εξουσίες (πολιτικές, γεωγραφικές και άλλες) που πρέπει να ενταχθούν στα νέα υπό διαμόρφωση συντάγματα των κρατιδίων (states), τα οποία θα παραχωρήσουν εξουσίες στο υπό διαμόρφωση νέο ομόσπονδο κυπριακό κράτος
2. Παραμονή των εποίκων
Αν μείνουν οι έποικοι δεν θα μπορούν να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους και βαθμιαία η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί  (σε συσχετισμό και με τα κατωτέρω αναφερόμενα).  Ως γνωστόν ο κ. Χριστόφιας με το καλημέρα, έκανε στον Ταλάτ δώρο την παραμονή 50.000 εποίκων, με τουε οποίους προφανώς δεν θα ικανοποιηθεί ο Ταλάτ αφού αυτοί εγγίζουν αν δεν ξεπερνούν σήμερα τις 350.000
3. Ανυπαρξία ισχυρής κεντρικής κυβέρνησης (με πραγματικές και σαφείς αρμοδιότητες) που να ελέγχει τα σύνορα (θαλάσσια) για αποφυγή εποίκων από την Τουρκία, κτλ.
Αποτέλεσμα, σε πολύ λίγα χρόνια η ελληνική Κύπρος, με την Τουρκία να ελέγχει πλήρως το βόρειο μέρος και αρκετά μέσω της κεντρικής κυβέρνησης (με την αρχή της ισότητας που αναλύεται κατωτέρω) θα παύσει να είναι ελληνική με τις εκατοντάδες χιλιαδες τούρκους εποίκους που θα την κατακλύσουν.
4. Συνεταιρισμό όχι δύο κοινοτήτων αλλά δυό ισοδύναμων <<states>>, που θα μετέχουν με την αρχή της ισότητας (του 82% των ελληνοκυπρίων και του 18% των τουρκοκυπρίων δηλαδή της Τουρκίας)  στη  ομοσπονδιακή κεντρική κυβέρνηση.
Όχι ισχυρή τότε κεντρική κυβέρνηση αλλά κυβέρνηση κατευθυνόμενη από την Τουρκία μέσω των τουρκοκυπρίων σημαίνει,  Κύπρο χωρίς φωνή και προτεκτοράτο της Τουρκίας εφόσον και η ελληνοκυπριακή περιοχή θα ελέγχεται πλέον από την Τουρκία.
5. Όχι  ελευθερία μετακίνησης εργασίας και  εγκατάστασης στη βόρεια υπό κατοχή Κύπρο των ελληνοκυπρίων.
Σημαίνει  κατ  ̛ αρχήν διχοτόμηση για πάντα, αλλά ουσιαστικά τουρκικό βόρειο τμήμα της Κύπρου και υπό τουρκοποίηση  τη σήμερα ελεύθερη Κύπρο.
6. Παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων, ή υπογραφή από την Τουρκία συμφωνίας απομάκρυνσης τους στο μέλλον, που δεν θα τηρηθεί ποτέ
Στο σχέδιο Ανάν προβλεπόταν απομάκρυνση τους με την είσοδο της Τουρκίας στη  ΕΕ και τότε ως γνωστόν, μετά είκοσι έτη ή ποτέ, σύμφωνα με τον Καθηγητή Κουλουμπή και το ΕΛΙΑΜΕΠ,  θα γίνει δημοψήφισμα για να υποχρεώσουμε την Τουρκία να λύσει όλα τα  προβλήματα που θα υπάρχουν τότε (φαινεται όμως ότι κυπριακό  τότε δεν θα υπάρχει).
Δεν απαιτείται η οξυδέρκεια των απαρτιζόντων το ΕΛΙΑΜΕΠ για να γίνει αντιληπτό ότι αυτό σημαίνει κράτος προτεκτοράτο της Τουρκίας και τουρκοποίηση της Κύπρου.
7. Εγγυήσεις της Τουρκίας  για την ασφάλεια των  τουρκοκυπρίων,  παρόλον ότι θα  μετέχουν στην ΕΕ,  με τα γνωστά από τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου στρατιωτικά  επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας που κατέστρεψαν την Κύπρο.
Δεν νομίζω ότιο πρέπει να το αναλύσω για να γίνει αντιληπτό ότι η όλη η Κύπρος, χωρίς πλέον δική της φωνή, ουσιαστικά θα βρίσκεται υπό την κατοχήν της Τουρκίας.
8. Όχι εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου στη <<νέα>> Κύπρο.
<<Σωστό>> αφού θα είναι τούρκικη και όχι ευρωπαϊκή χώρα
9. Όχι ύπαρξη κυπριακού στρατού (ελληνοκυπρίων και  τουρκοκυπρίων).
<<Σωστό>> αφού στρατό έχουν τα κράτη και η Κύπρος θα είναι απλώς ένα προτεκτοράτο της Τουρκίας.
10. Όχι επιστροφή εδαφών πέραν του ενός έως πέντε τοις εκατόν.
Σήμερα το 18% των τουρκοκυπρίων καταπατεί  παράνομα το 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας . Με την υπο εκκόλαψη συμφωνία αυτό οριστικοποιείται έναντι ίσως κάποιων χρηματικών ανταλλαγμάτων
11. Όλες αυτές τις απαιτήσεις της τουρκίας, επί σειρά ετών , μέχρι περίπου το 1996, απέρριπτε τόσον το ελληνικό κράτος όσον και η Κύπρος.
Τις ίδιες όμως απαιτήσεις περιελάμβανε το 2004 και το σχέδιο ΑΝΑΝ. Τις απαιτήσεις αυτές τις υποστήριζαν όμως από το 1980 αυτοί που τις υποστηρίζουν και σήμερα για να αποφευχθεί όπως έλεγαν και τότε η παγίωση της διχοτόμησης. Άγνωστον γιατί και τότε (και τώρα) εθελοτυφλούσαν ότι οι πάγιες αυτές απαιτήσεις της Τουρκίας θα επέτρεπαν την μετατροπή της Κύπρου σε τουρκική ήταν
Είναι πολύ πιθανόν φαίνεται,   σύντομα οι αδελφοί μας  ελληνοκύπριοι  να αποκτήσουν νέα μητέρα πατρίδα. Την Τουρκία
Και τι κάνει η νυν μητέρα πατρίδα τους.  Είτε έχει επιβάλει στα ελληνικά ΜΜΕ σιγήν ιχθύος για την επαπειλούμενην (κατά τη γνώμη μου) καταστροφή (με τα γνωστά μυστικά μέσα του ελληνικού ΥΠΕΞ και  πιθανόν και άλλων ΥΠΕΞ, λέτε και του εξ ανατολών μας;;),  είτε  διαφημίζει την αναμενόμενην <<ενοποίηση>>  της Κύπρου  και την <<πτώση>> του τείχους της Λευκωσίας (το ίδιο έκανε και το 2004 για το σχέδιο ΑΝΑΝ) με γνωστούς δημοσιογράφους υπέρμαχους του σχεδίου ΑΝΑΝ,  της πρόσδοσης του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, κτλ.
Δεν ξέρω αν ευσταθεί αυτό που λένε ότι η απώλεια της Κύπρου θα είναι η αρχή του τέλους του ελληνισμού. Αν είναι έτσι, ίσως έπονται και άλλα δεινά για τον ελληνισμό.
Συμπερασμα: Με το επιχείρημα «να αποφύγουν» τη διχοτόμηση, θέλουν προδοτικά να γίνει  η Κύπρος προτεκτοράτο της Τουρκίας και μετά να χαθεί, Καλύτερα προφανώς είναι χίλιες φορές να υπάρχει μία  ισχυρή Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ, όπου η Κύπρος θα μπορεί να πιέζει την Τουρκία για σωστή λύση (όπου κακώς και ο Παπαδόπουλος, ίσως πιεζόμενος από τον κ. Χριστόφια και την ελληνίδα ΥΠΕΞ δεν έβαζε βέτο).  Για την σωστή λύση σωτηρίας της Κύπρου προφανώς  θα  χρειάζόταν  υπομονή.
Τέλος αξίζει να θυμηθούμε το κατωτέρω ρητό του Ευριπίδη με την ελπίδα να βοηθήσει την τραγική (κατά την γνώμη μου) κατάσταση.
.....Μή ̛ πί δουλείας ποτέ (μή δούλος ποτέ) ζών εκών έλθης (ζών με τη θέληση σου γίνεις) παρόν σοι κατθανείν ελευθέρως (αφού μπορείς να πεθάνεις ελεύθερος).
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Τα ανδρείκελα των ξένων τοκογλύφων δεν φαίνεται να υποχωρούν. Σοφίζονται χίλιους τρόπους να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό στο σκοτεινό τούνελ της υποταγής από το οποίο δεν θα βγει ούτε ύστερα από χίλια χρόνια.
Από την άλλη , ο αγανακτισμένος λαός βυθίζεται ολοένα σε μια ειρηνική αδράνεια.
Όμως η ανατροπή των τυράννων δεν επέρχεται με σφυρίγματα και φάσκελα.
Αν πραγματικός σκοπός είναι η ανατροπή των κρατούντων και η χάραξη μιας νέας πορείας , ο αγώνας πρέπει να περάσει σε ένα νέο στάδιο , πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά προς την επανάσταση .
Να διατηρήσει τη παρουσία του στις πλατείες και να ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τους κουκουλοφόρους του συστήματος.
Να επεκτείνει τον αγώνα σε όλη την Ελλάδα, καταλαμβάνοντας τις εφορίες και νομαρχίες .
Να σταματήσει να πληρώνει φόρους στο κράτος .
να σταματήσει να πληρώνει χρέη προς τις τράπεζες.
Να οργανώσει ένοπλες πολιτοφυλακές .
Να καθηλώσει το μαφιόζικο δίκτυο τραπεζιτών και δικηγόρων που θα θελήσει να κινηθεί εναντίον του λαού.
Να αναλάβει την διοίκηση των αστυνομικών σταθμών και να αξιοποιήσει τον οπλισμό τους.
Από αυτή τη κίνηση θα προκύψουν και άλλα μέτρα που θα πάρει ο λαός σύμφωνα με τις ανάγκες της επανάστασης . Φτάνει να κάνει το πρώτο βήμα προς τη κατάργηση του κράτους των χρηματοπιστωτών.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ……..16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1998


Πέρασαν δεκατρία χρόνια από την ημέρα που άρχισε μία πρωτοφανώς άδικη δίωξη κατά του συναγωνιστή Περίανδρου, η οποία είχε ως συνέπεια την «αυτοεξορία» του επί επτά χρόνια και τον εγκλεισμό του σε φυλακές για άλλα 4 ½ περίπου, και την έξοδό του από αυτές με αναστολή για το υπόλοιπο της ποινής του. Η σύλληψή του είχε χαρακτηριστεί θέμα τιμής για την ελληνική αστυνομία, παρόλα αυτά, όπως είναι γνωστό, οι χωρίς τιμή μπάτσοι ποτέ δεν τον έπιασαν. Πέρασε 4 ½ περίπου χρόνια στα σύγχρονα κάτεργα, τα γεμάτα με ξένους, που μόνη αυτή η ιδιότητά τους, τους καθιστά «αυτόματα» συντρόφους των αναρχικών. Πέρασε 4 ½ χρόνια στα κάτεργα - όχι στην «προστασία» - και πάλεψε για την ζωή του, μόνος, συχνά έχοντας απέναντι πολλούς και τους κατατρόπωσε και όσο μαθαίναμε τις ιστορίες αυτές τόσο πιο περήφανοι νιώθαμε γι’ αυτόν. Όχι όλοι όμως. Γιατί υπήρχαν και κάποιοι που αντί να του συμπαρασταθούν, όπως είχαν υποχρέωση, εύχονταν να πεθάνει, συμπαρατασσόμενοι έτσι με τους ξεκάθαρους ιδεολογικούς εχθρούς του. Υπήρξαν κάποιοι με ψυχοσύνθεση και νοοτροπία μπολσεβίκου, που βάφτισαν τον φθόνο τους ενδιαφέρον για το «καλό του κινήματος», που υποτίμησαν το σθένος και την ηρωική ψυχή του Περίανδρου, που υποτίμησαν τον χρόνο, που περιφρόνησαν μία μεγάλη όσο και πολύ απλή αλήθεια: ότι αυτό που μένει στο τέλος είναι οι συνέπειες των πράξεών μας…

Η έναρξη της δίωξης του Περίανδρου σηματοδότησε μία μεταβολή στο εθνικιστικό κίνημα. Καθώς είχαν περάσει αρκετά χρόνια που παλαιότεροι δικοί μας είχαν βγει από τις φυλακές, πολλοί συναγωνιστές, κυρίως πιο νέοι, δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το μίσος του καθεστώτος για την Ιδέα μας. Η δίωξη του Περίανδρου ήταν πολλαπλά αποκαλυπτική. Από τη μια φάνηκε το μίσος και η συνειδητή, επίμονη και μανιώδης αντίθεση του καθεστώτος προς τους πραγματικούς αγωνιστές και από την άλλη φάνηκε και το ότι τελικά κάποιοι έχαιραν ασυλίας!








Ο Περίανδρος διώχτηκε υπερβολικά άδικα: είχε να αντιμετωπίσει κατηγορίες για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, με τα φερόμενα ως θύματα να δηλώνουν ότι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανέναν. Αρκούσε όμως ότι το καθεστώς αναγνώριζε στο πρόσωπο του έναν πραγματικό ιδεολόγο, έναν αδάμαστο μαχητή, δηλαδή έναν πραγματικό εχθρό. Αυτή ήταν η πραγματική αιτία της δίωξης και καταδίκης του. Ας μην ξεχνάμε ότι στον πρώτο βαθμό του επεβλήθη ποινή που δεν επιβάλλεται πια ούτε σε φονιάδες: 21 χρόνια κάθειρξη! Αλλά αυτό που δεν πρέπει περισσότερο να ξεχνάμε είναι τα λόγια του στο άκουσμα της εξοντωτικής αυτής ποινής: «Μην κάνετε πίσω ρούπι, δεν τους βλέπω καθόλου, δεν υπάρχουν. Θα δικαιωθώ και θα μας γυαλίσουν τα παράσημα. Καταδικάζοντάς με νομίζουν ότι θα διαλύσουν το εθνικιστικό κίνημα. Είναι γελασμένοι…». Κι έτσι μας έδωσε εκείνος θάρρος, μας εμψύχωσε, εκείνος, που νέος και έβλεπε τη ζωή του μπροστά ίσως και να τελειώνει… Αλλά δεν τελείωσε η ζωή του. Ο Περίανδρος είναι εδώ. Υπήρξε πιο δυνατός από τους εχθρούς του και αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα γι’ αυτό που έγραψε ο Ιούλιος Έβολα για την πολεμική θεώρηση της ζωής και του κόσμου: «Πρόκειται για μία αντίληψη του όντος σαν να έχει σταλεί εδώ κάτω, ως στρατιώτης που βρίσκεται σε αποστολή σε ένα μακρινό μέτωπο• ένας στρατιώτης που δεν νιώθει πάντα άμεσα το σκοπό αυτής της αποστολής (με τον ίδιο τρόπο που κάποιος ο οποίος μάχεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο δεν μπορεί πάντα να σχηματίσει ακριβή εντύπωση για το συνολικό σχέδιο στο οποίο συμμετέχει), αλλά του οποίου η εσωτερική αριστοκρατικότητα αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι αντιστέκεται, ότι εκπληρώνει, εναντίον όλων, ό,τι πρέπει να εκπληρωθεί, από το γεγονός ότι δεν αμφιβάλλει, ούτε διστάζει, από το γεγονός ότι η πίστη του είναι πιο δυνατή από τη ζωή ή το θάνατο.»

ristorante verona

Το Κίνημα των Αγανακτισμένων, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και οι Κύπριοι

Κυπριακή σημαία - Σύνταγμα [φωτογραφία: efylakas.com]
Εμπροσθοφύλακας
«Το Κίνημα των Αγανακτισμένων, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και οι Κύπριοι»
17 Ιουνίου 2011
Ιλιάνα Κουλαφέτη

Είναι γεγονός. Το Κίνημα των Αγανακτισμένων με σάρκα και οστά, πέρα για πέρα ζωντανό στο Σύνταγμα, είναι ακόμα εκεί για εικοστή τρίτη μέρα και αποδεικνύει πως τώρα αρχίζουν όλα και κανείς μας δεν θα φύγει από εκεί εώς ότου αποδοθεί τι άλλο, από δικαιοσύνη!
Η Γενική Συνέλευση  πραγματοποιείται καθημερινά, οι ομιλίες απο οικονομολόγους αντικρίζουν την μεγάλη προσέλευση του κόσμου, οι επιτροπές καθαριότητας, σίτησης, ανέργων κ.λπ. έχουν συνεχώς νέα μέλη, έτοιμα να βοηθήσουν, να προτείνουν και να συνεργαστούν.
Ναι, το Σύνταγμα σήμερα μας  παρουσιάζει εκείνο τον άλλο κόσμο  που επικαλούμαστε, τον άλλο κόσμο που είναι εφικτός. Τον κόσμο  της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης. Τον κόσμο που χαρακτηρίζεται μόνο από αμεσοδημοκρατικές και  συντροφικές ενέργειες. Τον κόσμο  που μας αξίζει μετά από το μεγάλο διάστημα της Μεταπολίτευσης που ως μόνο αποτέλεσμα είχε την σήψη και την παρακμή.
Αν θα τα καταφέρει  να καταργήσει το Μνημόνιο και να ρίξει  την κυβέρνηση δεν το γνωρίζουμε∙  αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε, είναι  πως αυτό το πανευρωπαϊκό κίνημα θα αλλάξει το ρου της ιστορίας και τις συνειδήσεις μας. Μέσα από το Κίνημα αυτό ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάτι που είχαμε ξεχάσει: την πλήρη ελευθερία της έκφρασης.
Μπορεί η Χούντα φαινομενικά να τελείωσε το ‘73, μαζί της και η λογοκρισία, όμως από την Μεταπολίτευση και εξής, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια νέα λογοκρισία: αυτήν του νέου κύματος εθνομηδενιστικού αριστερισμού*. Ξαφνικά οποιοσδήποτε μιλούσε για πατρίδα και σημαία βρισκόταν υπόλογος για εκείνες τις εποχές του Ιωαννίδη και του Παπαδόπουλου. Οποιοσδήποτε ξεστόμιζε την άποψη του περί εθνικών θεμάτων και εθνικής ανεξαρτησίας καθίστατο «φασίστας», «δεξιός» και «συντηρητικός».  Όποιος «πατριώτης» δεν είχε θέση σε κινητοποιήσεις, απεργίες και εξεγέρσεις. Το ρεύμα αυτού του ιδιότυπου αριστερισμού ήρθε να «ιδιοποιηθεί» την επανάσταση και την εξέγερση και να απαγορεύσει την Γαλανόλευκη από κάθε είδους απεργία και κινητοποίηση. Διότι ξαφνικά η Γαλανόλευκη έγινε το σήμα της «αστικής τάξης» και το σήμα του πραξικοπήματος∙ ξαφνικά η Γαλανόλευκη έγινε εχθρός του λαού.
Ήρθε όμως η Πλατεία Συντάγματος και το νέο κίνημα να το αλλάξει  αυτό. Και είδαμε ελληνικές σημαίες  να κυματίζουν και είδαμε ανθρώπους  να τραγουδάνε τον Εθνικό Ύμνο με συναίσθηση και πάθος και είδαμε ανθρώπους  πέραν «αριστερών» «αντανακλαστικών»  να μιλάνε στη Γενική Συνέλευση για  πατρίδα, ένωση του ελληνικού λαού και  εθνική ανεξαρτησία. Δεν έλειψαν  τα γιουχαΐσματα και η δυσαρέσκεια  εκ μέρους εκείνου του αμετανόητου, «σκληροπυρηνικού» κομματιού της νεολαίας κυρίως, δεν έλειψαν όμως κι εκείνοι όλοι, που για πρώτη φορά τόλμησαν να χειροκροτήσουν και να συγχαρούν αυτούς που τόλμησαν να μιλήσουν χωρίς το φόβο του «λεκτικού λιντσαρίσματος».
Περπατώντας λοιπόν προς τη Γενική Συνέλευση πριν από λίγες μέρες είδαμε κάτι που μας έκανε τρομερή εντύπωση: Κυπριακή σημαία κρεμασμένη δίπλα στο χώρο της Συνέλευσης με μία πρόταση «Μάμμα μαζί σου». Ποιος την ανάρτησε δεν ξέρουμε, αυτό που ξέρουμε είναι ότι επιτέλους τα ταμπού άρχισαν να σπάνε και ελευθέρα πια η Κύπρος έγινε στις συνειδήσεις μας η κόρη της Ελλάδος χωρίς να φοβόμαστε να το εκφράσουμε. Ναι, η Κύπρος και οι Κύπριοι είναι δίπλα στην Ελλάδα, όπως πάντα εξάλλου. Και ας μην το αποδεικνύουν τα μεγάλα κεφάλια που δεν έκαναν καμιά πρόταση ανάταση χειρός προς την μάνα Ελλάδα, το αποδεικνύει περίτρανα ο λαός. Καθημερινά είναι εκεί οι Κύπριοι, μεταξύ άλλων, προσφέροντας στο Κίνημα οποιαδήποτε τύπου βοήθεια μπορούν. Και όχι μόνο στις πλατείες της Ελλάδος, αλλά και της Ευρώπης, μέχρι και στο Εδιμβούργο οι φοιτητές με πορεία έδειξαν την συμπαράσταση τους, κι όταν στις πλατείες της Λευκωσίας και της Λεμεσού βγήκαν αυτοί οι λίγοι Κύπριοι να συμπαρασταθούν χωρίς να φοβηθούν «κάποιον» ή «κάτι». Αν μη τι άλλο, οι Κύπριοι έχουμε κι εμείς λόγους σοβαρούς να δηλώνουμε την αγανάκτησή μας∙ το δικό μας Μνημόνιο είναι η συνεχιζόμενη κατοχή και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πατρίδα μας και η «καλοθελητική» και «ανθελληνική» πολιτική του τόπου.  Τώρα είναι που θα αποδείξουμε για μια ακόμη φορά πως ο Ελληνισμός της Κύπρου δεν είναι κάτι ξεχωριστό από της υπόλοιπης Ελλάδος και πως την αδελφοσύνη μας θα την εκφράζουμε πάντα, όσες τύπου «Παλμεροκρατίες» κι αν περάσουμε.
Ήταν επόμενο εξάλλου: κανείς δεν μπορεί να καταργήσει τη φωνή του λαού ό,τι χρώμα κι αν έχει αυτή, ό,τι άποψη κι αν θέλει να εκφράσει. Και το έδαφος  είναι γόνιμο στο Σύνταγμα για να ακουστούν όλες οι απόψεις και δη αυτές που τόσο καιρό είχαν υποστεί την σιωπή λόγω του φόβου και της απόρριψης. Και μας το αποδεικνύει αυτή η σημαία στην μέση της πλατείας που είναι εκεί για να την κοιτάμε όλοι και να θυμόμαστε κάθε στιγμή πως μόνο η Ελλάδα είναι η μητέρα πατρίδα μας και καμιά άλλη.
Ελλάδα Κύπρος ένας Λαός Αγώνας κοινός.
* Προς  αποφυγή παρεξήγησεων: Δεν κατηγορούμε συλλήβδην την Αριστερά της Ελλάδος που αν μη τι άλλο επί δεκαετίες και σε σκληρά δοκιμαζόμενους χρόνους του Έθνους, αγωνίστηκε θαρραλέα για την πατρίδα και τις αξίες της. Αναφερόμαστε αποκλειστικά σε εκείνο το νέο ρεύμα που ξεπρόβαλε από την Μεταπολίτευση και εξής και έχει ως αποκλειστικό χαρακτηριστικό τον εθνομηδενισμό, την απαγκίστρωση από την προστασία της κουλτούρας και των αξιών και επιδιώκει με διάφορους τρόπους να τεθεί επικεφαλής μεγάλου μέρους πολιτών, στοχεύοντας κυρίως την ελληνική νεολαία, και έχει συνδέσει αποκλειστικά τα εθνικά σύμβολα με το φασισμό και την αστική τάξη.