ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Γιατί κοστίζει 47.000 κάθε επεισόδιο του «Στη Υγειά μας»; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΘΡΑΣΣΟΣ ΕΡΤ!



Το Δ.Σ. της ΕΡΤ ενέκρινε για την τηλεοπτική περίοδο 2010-11 την παραγωγή 36 επεισοδίων, συμπεριλαμβανομένων και τριών εορταστικών (Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Πάσχα)
Η διοίκηση της ΕΡΤ, μετά από πρόσφατα δημοσιεύματα σχετικά με το κόστος των νέων επεισοδίων της εκπομπής «
Στην υγειά μας» ενημερώνει ότι το Δ.Σ. της ΕΡΤ ενέκρινε για την τηλεοπτική περίοδο 2010-11 την παραγωγή 36 επεισοδίων, συμπεριλαμβανομένων και τριών εορταστικών (Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Πάσχα). Το συνολικό κόστος έκαστου επεισοδίου ανέρχεται στο ποσό των 47.692 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.) , ενώ τα τρία εορταστικά επεισόδια θα έχουν επιπλέον κόστος 2.850 ευρώ έκαστο.
Η ΕΡΤ τονίζει ότι τον Σεπτέμβριο του 2009, για την ίδια εκπομπή είχαν εγκριθεί 
35 επεισόδια με κόστος65.022 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.)έκαστο, ενώ τα τρία εορταστικά επεισόδια κόστιζανεπιπλέον 6.000 ευρώ ανά εκπομπή.
H ΕΡΤ υποστηρίζει ότι «με δεδομένο ότι η εκπομπή ανταποκρίνεται πλήρως στις ποιοτικές και αισθητικές απαιτήσεις της δημόσιας τηλεόρασης, ενώ παραλλήλως επιτυγχάνει υψηλή τηλεθέαση (την πρώτη μεταξύ των τακτικών εκπομπών της) και διαφημιστικά έσοδα κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο τρέχον δυσμενές περιβάλλον και πέτυχε, αφενός μεν να την διατηρήσει στο πρόγραμμά της, αφετέρου δε να μειώσει δραστικά το κόστος της κατά 765.000 ευρώ ετησίως, δηλαδή σε ποσοστό 31%». (
πηγή)

Διάλογος με προδότες και πράκτορες των Σκοπιανών δε νοείται!


«Θεσμική» υπόσταση προσπαθεί να δώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε οργανώσεις με πολύ ύποπτο ρόλο, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για τον εθνικό & θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας και τη διάλυση του εθνικού κορμού. Ο «διάλογος» μεταξύ της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και εκπροσώπων της φιλοσκοπιανής αποσχιστικής οργάνωσης Ουράνιο Τόξο, ήταν μεθόδευση από ψηλά (βλέπετε Μαξίμου). Και αυτό, προκειμένου οι πράκτορες των Σκοπίων να καταστούν και επίσημα πλέον, «συνομιλητές» κρατικών υπηρεσιών...Σε λίγο, όπως πάνε τα πράγματα, μας είπαν αξιωματούχοι του ΥΠΕΞ, θα τεθεί και θέμα «περιουσιών» των πολιτικών προσφύγων που εγκατέλειψαν την Ελλάδα την εποχή του συμμοριτοπόλεμου, αφού εγκλημάτισαν κατά του πληθυσμού της χώρας μας. Κάτι, το οποίο κάποιοι απεργάζονται στο παρασκήνιο, με την «κινητικότητα» κάποιων «ταχυδρόμων»... Όλα για την πολυπολιτισμικότητα, όλα για την καταπολέμηση του πατριωτισμού, όλα για την εμπέδωση των αρχών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ο «διάλογος» των πρακτόρων των Σκοπίων που απεργάζονται τον διαμελισμό της χώρας μας, με Έλληνες κρατικούς λειτουργούς, αναδεικνύει τα νέα ήθη στη δημόσια διοίκηση. Από την άλλη, η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζονται ανάλογες εξελίξεις, μόνο κακά προμηνύει. Η ερώτηση του υποψηφίου περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας και βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης του ΛΑΟΣ Κυριάκου Βελόπουλου προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, εξαναγκάζει τους αρμόδιους σε απαντήσεις για το διακύβευμα της κουβέντας με στοιχεία ύποπτα, τα οποία απειλούν την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Ας έχουν υπόψη τους κάποιοι ριψάσπιδες της κυβέρνησης, ότι για να ελευθερωθεί η Μακεδονία μας, χύθηκε πολύ αίμα. Τους εγγυόμαστε ότι την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι ανάλογο, οι καταγγελίες μας θα είναι προσωπικές και σε πολύ υψηλούς τόνους. Διότι τον προδότη, ουδείς αγάπησε.
elora

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ


Πρωτοφανές είναι αυτό πού συμβαίνει στη Γαλλία. Εβδομη απεργιακή κινητοποίηση μέσα σε ενάμιση μήνα, με εκατομμύρια πολίτες στους δρόμους εκατοντάδων γαλλικών πόλεων. 


του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Είναι εξόφθαλμο ότι ο γαλλικός λαός έχει εξεγερθεί εναντίον της μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό που προωθεί ο δεξιός πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και το δείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο.
Δύο νέες δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης μετά τις κινητοποιήσεις αυτές εμφανίζουν το 60% των Γάλλων η μία και το 70% η άλλη να τάσσονται υπέρ της συνέχισης των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι οποίες διαρκώς ριζοσπαστικοποιούνται στα συνθήματα και τις μορφές δράσης καθώς η γαλλική κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να υποχωρήσει στη λαϊκή κατακραυγή. Αντιθέτως, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές πληροφορίες από τη Γαλλία έφερναν τον Νικολά Σαρκοζί να ετοιμάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του... στρατού! Ευτυχώς, όχι για να επιτεθεί με τα τανκς εναντίον των διαδηλωτών, αλλά για να μεταφέρουν τα στρατιωτικά βυτιοφόρα καύσιμα στα αεροδρόμια και σε νευραλγικές υπηρεσίες της χώρας.
Επιπροσθέτως, οι Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι τα δύο - τρία εκατομμύρια άτομα που συμμετέχουν κάθε φορά στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας διαφέρουν πολύ από διαδήλωση σε διαδήλωση, καθώς ολοένα και νέα κοινωνικά στρώματα συμμετέχουν στις απεργίες και στις πορείες. Δεν έχουμε δηλαδή δύο - τρία εκατομμύρια ανθρώπους που διαδήλωσαν έξι - εφτά αλλεπάλληλες φορές, αλλά ίσως έξι, οκτώ ή και περισσότερα εκατομμύρια Γάλλους πολίτες που συμμετείχαν μια, δύο ή περισσότερες φορές στις κινητοποιήσεις.


Θα χρειαστούν πολλές αναλύσεις για να εμβαθύνει κανείς σε αυτή την εξέγερση της γαλλικής κοινωνίας. Εμείς όμως σήμερα θέλουμε να σταθούμε σε ένα κρισιμότατο για τη δημοκρατία φαινόμενο: την άρνηση του Γάλλου προέδρου Σαρκοζί να αναστείλει τη μεταρρύθμισή του από τη στιγμή που βλέπει τόσα εκατομμύρια Γάλλους πολίτες στους δρόμους να την απορρίπτουν. Ο Σαρλ ντε Γκολ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Ζακ Σιράκ, ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν θα είχαν οπωσδήποτε υποχωρήσει στη θέληση των πολιτών, παρόλο που όλοι τους είχαν σαφώς μεγαλύτερο πολιτικό ανάστημα από αυτό του Σαρκοζί, αν έβλεπαν τόσα εκατομμύρια Γάλλους να κινητοποιούνται εναντίον κάποιας μεταρρύθμισης που οι ίδιοι θα επεδίωκαν να προωθήσουν.

Η υποχώρησή τους θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη βάσει των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αντιθέτως, η στάση του Σαρκοζί συνιστά απειλή κατά της δημοκρατίας και προδίδει συμπεριφορά ηγέτη με νοοτροπία απόλυτου μονάρχη. Στα δημοκρατικά πολιτεύματα η εξουσία ασκείται εξ ονόματος του λαού - και αυτό δεν εξαντλείται απλώς στο δικαίωμα των πολιτών να αναδεικνύουν μέσω εκλογών τους ηγέτες τους. Οταν η λαϊκή αντίθεση εκφράζεται τόσο πασιφανώς όσο σήμερα στη Γαλλία, όσο δίκιο και αν νομίζει ότι έχει κάποιος ηγέτης, είναι υποχρεωμένος να εναρμονιστεί με τη λαϊκή βούληση, αλλάζοντας τη στάση του. Αλίμονο αν οι λαοί παρατηρούσαν αδρανείς διάφορους πολιτικούς απατεώνες να εφαρμόζουν την αντίθετη πολιτική από εκείνη που είχαν υποσχεθεί προεκλογικά και να περιμένουν μόνο να περάσουν τα τέσσερα χρόνια της θητείας τους για να τους καταψηφίσουν, αφήνοντάς τους στο μεταξύ ανενόχλητους να καταστρέφουν εκατομμύρια ζωές! Τα τελευταία χρόνια όμως οι πιο παρασιτικοί κύκλοι του συστήματος και τα φερέφωνά τους επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν την έννοια του πολιτικού κόστους. Λοιδορούν όποιον ηγέτη λαμβάνει υπόψη του τη λαϊκή θέληση και προβάλλουν ως υπόδειγμα πολιτικού σθένους ηγέτες - υπαλληλίσκους των συμφερόντων τους, οι οποίοι περιφρονούν τις διαθέσεις του κόσμου και υλοποιούν πολιτικές που αποφασίζει ένας κλειστός κύκλος ατόμων για να προωθήσει ιδιοτελή συμφέροντα. Εμφανίζουν ως δήθεν «απαύγασμα σοφίας» και «αδήριτη ανάγκη» τις πιο διεφθαρμένες αντιλαϊκές επιλογές που υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και βυθίζουν αναίτια στη δυστυχία τα οικονομικά ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.  

Αποτέλεσμα Κίνδυνοι βίας και ακροδεξιών λύσεων
Ο Σαρκοζί είναι πολιτικά τελειωμένος πλέον στη Γαλλία, παρόλο που οι προεδρικές εκλογές απέχουν ακόμη ενάμιση χρόνο. Το ευτύχημα για τους Γάλλους είναι ότι με την ηλίθια αλαζονεία του ο δεξιός Σαρκοζί ανέστησε πολιτικά το διαλυμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα και έτσι θα προκύψει πολιτική λύση μέσα από το σύστημα, παρά τη ραγδαία άνοδο της Ακροδεξιάς της κόρης του Λεπέν. Σε άλλες χώρες όμως η πολιτική αγνόησης των αντιδράσεων των πολιτών σε βάρβαρες μεταρρυθμίσεις οδηγεί σε δύο πράγματα: Πρώτον, στην έξαρση της πολιτικής βίας και των συγκρούσεων. Δεύτερον, στην ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων που ήδη καθορίζουν σε πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ τη συγκρότηση κυβερνήσεων στις οποίες υπαγορεύουν πολιτική.
ΠΗΓΗ

ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΜΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μυστικό δίαυλο διαλόγου για το Αιγαίο ανεξάρτητο από τις διερευνητικές επαφές - για τα αεροναυτικά θέµατα επιχείρησε να ανοίξει η Τουρκία τον περασµένο Ιούνιο όπως προκύπτει από απόρρητο τηλεγράφηµα που παρουσιάζουν "ΤΑ ΝΕΑ".
Η Αγκυρα πρότεινε µυστική διαπραγµάτευση για τη µείωση της έντασης στον αέρα και υπέβαλε προτάσεις που επιχειρούν να µετατρέψουν το Αιγαίο σε ουδέτερη ζώνη όπου τα τουρκικά µαχητικά θα µπορούν να πετούν ανενόχλητα, την ώρα που έβγαζε τα πλοία "Τσεσµέ" και "Πίρι Ρέις" για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Οπως αποκαλύπτουν "ΤΑ ΝΕΑ" ο Ταγίπ Ερντογάν κατά την επίσηµη επίσκεψή του στην Αθήνα (τον Μάιο) πρότεινε στον Γιώργο Παπανδρέου να υπάρξει παράλληλος δίαυλος διαλόγου για τη µείωση της έντασης και του κινδύνου πρόκλησης ατυχηµάτων στο Αιγαίο.
Η πρόταση έγινε δεκτή από την ελληνική πλευρά και όπως προκύπτει από το σχετικό απόρρητο τηλεγράφηµα του ΥΠΕΞ στις 18 Ιουνίου, έναν µήνα µετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, ο γενικός γραµµατέας του ΥΠΕΞ Ι. Αλέξιος Ζέππος και ο τούρκος ΥΦΥΠΕΞ και επικεφαλής των διερευνητών επαφών από την τουρκική πλευρά Φεριντούν Σινιρλίογλου, συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη µε ατζέντα τα αεροναυτιλιακά θέµατα στο Αιγαίο.
Η τουρκική πλευρά ζήτησε αντικείµενο των συζητήσεων να αποτελέσει η δέσµη µέτρων που είχε προτείνει τον Αύγουστο του 2009, ο "κώδικας συµπεριφοράς" που είχε προτείνει το 2006, καθώς και µέτρα πτητικής συµπεριφοράς που είχε αντιπροτείνει η ελληνική πλευρά το 2006 και για τα οποία ουδέποτε έλαβε απάντηση.
Σε αυτά προστέθηκαν οι δύο προτάσεις που απηύθυνε δηµοσίως στην Αθήνα ο τούρκος Πρωθυπουργός και αφορούν στις άοπλες πτήσεις πάνω από το Αιγαίο και στην ανταλλαγή ηµερησίων σχεδίων πτήσης.
Μάλιστα ο Φ. Σινιρλίογλου διευκρίνισε ότι στόχος πρέπει να είναι να βρεθούν πρακτικοί τρόποι να µειωθεί η ένταση στο Αιγαίο και όχι να αντιµετωπισθεί η ουσία των προβληµάτων.
Τα τρία βασικά σηµεία της τουρκικής πρότασης είναι τα εξής:
α) να υπάρξει µυστική (;;;;) "συµφωνία κυρίων" για να εφαρµοστεί "κώδικας συµπεριφοράς" πέραν των 10 ναυτικών µιλίων.
β) να αποφευχθούν οι τουρκικές υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά, εφόσον οι ελληνικές αναχαιτίσεις γίνονται µε λιγότερο επιθετικό τρόπο (!!!!!!!)
γ) να µειωθούν οι τουρκικές παραβιάσεις εντός των 6-10 ναυτικών µιλίων, εφόσον µειωθούν και οι ελληνικές αναχαιτίσεις στον διεθνή εναέριο χώρο µακριά από τις ελληνικές ακτές.
Με το πρόσχηµα ότι τα εν λόγω ζητήµατα πρέπει να αντιµετωπισθούν άµεσα, ο τούρκος ΥΦΥΠΕΞ πρότεινε να προχωρήσουν οι συνοµιλίες ανεξάρτητα από την πορεία των διερευνητικών επαφών και µάλιστα έθεσε ως πρόταση να ολοκληρωθούν στα τέλη του Σεπτεµβρίου (που πέρασε)... Ωστόσο, οι συνοµιλίες "πάγωσαν" µε εντολή του έλληνα πρωθυπουργού, καθώς κατάλαβε πως οι τουρκικές προτάσεις θίγουν κυριαρχικά δικαιώµατα και επιχειρούν να επιβάλουν καθεστώς συνδιαχείρισης στο Αιγαίο. Ως εκ τούτου μην θέλοντας να προχωρήσει φοβούμενος την λαική κατακραυγή σε μια στιγμή που η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι εναντίον του τα αεροναυτιλιακά τελούν αυτήν τη στιγµή υπό καθεστώς ιδιότυπης εξαίρεσης από τις διερευνητικές επαφές.
Κατι που σημαίνει όχι πλήρη ακύρωση των προδοτικών σχεδιασμών αλλά μια έμμεση αναβολή για την στιγμή που θα υπάρχει καλύτερο....timing βαρβαριστί.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Αρνητική εξέλιξη χαρακτήρισαν οι τούρκοι την απόφαση της επιτροπής νομικών του ευρωκοινοβουλίου κατά του κανονισμού για το απευθείας εμπόριο Ε.Ε. και κατεχομένων. Η απόφαση δεν πλήττει μόνο το απευθείας εμπόριο και τα οικονομικά οφέλη που θα είχε από αυτό η τουρκική κατοχή, πλήττει επίσης τη πολιτική προσπάθεια της Τουρκίας να παρουσιάσει τα κατεχόμενα ως έδαφος τρίτης χώρας , πράγμα που σήμαινε και μια έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους. Η απόφαση εισάγει μια ορολογία πολύ θετική για την πλευρά μας και με πολλές προεκτάσεις . Εισάγει την ορολογία της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ της κυπριακής δημοκρατίας και ΤΗΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ της κυπριακής δημοκρατίας. Η ορολογία αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί και να έχει σειρά θετικών αποτελεσμάτων από μια πολιτική εξουσία που θα εγκαταλείψει τη γραμμή της υποχώρησης και θα περάσει στη στρατηγική της διεκδίκησης. Δυστυχώς όμως μια τέτοια εξέλιξη δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Τουναντίον παρατηρούμε ότι καλλιεργείται από το οργανωμένο δίκτυο προπαγάνδας του κατεστημένου , μέσα στα λαϊκά στρώματα η ιδέα ότι η απόφαση της νομικής επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου θα αποτελέσει τροχοπέδη στη διαδικασία των συνομιλιών και ίσως μάλιστα συμβάλει στη διακοπή αυτών και στη περεταίρω σκλήρυνση των τουρκικών θέσεων . Θέλουν με αυτή τη προπαγανδιστική τακτική να καλλιεργήσουν το έδαφος για νέες υποχωρήσεις πέραν αυτών που έκανε ο κ. Χριστόφιας με την παραχώρηση του απευθείας εμπορίου υπό τον όρο της παράδοσης της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου. Η πρόταση αυτή είναι βέβαια αφεαυτής , εάν ήθελε πραγματωθεί , μια άμεση οικονομική ενίσχυση της κατοχής και παγίωση της οικονομικής βιωσιμότητας που η πλευρά μας υποσχέθηκε από το 1977.
Τα νέα δεδομένα επιτρέπουν να εγκαινιάσουμε μια τακτική πολλαπλής υπόσκαψης της κατοχής . Στα πλαίσια αυτά , η άμεση απόσυρση της πρότασης Χριστόφια είναι επιβεβλημένη . Δυστυχώς όμως κτυπούμε στου κουφού τη πόρτα . Το αγγλόδουλο πολιτικό κατεστημένο ακολουθεί το δρόμο που του υπέδειξαν οι πάτρωνες του και δεν αλλάζει ούτε γνώμη ούτε κατεύθυνση. Η ανάγκη νέας ηγεσίας , εθνικής ηγεσίας , προβάλει ως ζωτική ιστορική αναγκαιότητα. Εάν δεν πετύχουμε την αλλαγή και την ανατροπή του κατεστημένου, το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού διαγράφεται ζοφερό.
Συμπέρασμα: Συσπείρωση και ενότητα γύρω από ένα επιτελείο που θα αναπτύξει τη στρατηγική της διεκδίκησης και της απελευθέρωσης. Κανένας δεν έχει δικαίωμα σε αυτές τις δύσκολες ώρες , να συμπεριφέρεται εγωιστικά και να μετατρέπεται σε καρκινικό κύτταρο . Η διασπορά των πατριωτικών δυνάμεων μας οδηγεί στη καταστροφή , η ενότητα μας οδηγεί στη νίκη.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ