ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Η Αθήνα κοιμάται ενώ βουλγαρικοί κύκλοι πολιορκούν τους Πομάκους


Η αναιμική πολιτική της Αθήνας στη Θράκη, πέραν της «τουρκικής», φαίνεται ότι δεν αποκλείεται να οδηγήσει και στη δημιουργία «βουλγαρικής» μειονότητας! Αυτό φαίνεται από ρεπορτάζ που έκανε την εμφάνισή του στον βουλγαρικό Τύπο…

Το επίμαχο ρεπορτάζ δημοσίευσε η εφημερίδα «ΣΕΓΚΑ» την 1 Οκτωβρίου 2010, με τη δημοσιογράφο που το υπογράφει να φέρει τον τίτλο «αντιστέκονται απεγνωσμένα στον εκτουρκισμό οι Βούλγαροι Πομάκοι στην Ελλάδα»! Το ταξίδι στην περιοχή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού σχεδίου «γειτονική Βουλγαρία»!

Η ρεπόρτερ αναφέρεται στο οδοιπορικό της στα χωριά της περιοχής, στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και στη νότια Ροδόπη. Οι κάτοικοι φέρονται στο ρεπορτάζ να αποκαλούν τα χωριά τους με βουλγαρικά ονόματα. Στον Έβρο, στο χωριό Γονικό, κατοικούν «μουσουλμάνοι βουλγαρόφωνοι» (Πομάκοι), τον οποίων η πίστη είναι το Ισλάμ αναμεμιγμένο με χριστιανικά και ειδωλολατρικά στοιχεία.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι στην Ελλάδα ζουν περίπου 35.000 – 40.000 Πομάκοι οι οποίοι με την προσθήκη των μεταναστών στη Γερμανία, την Τουρκία και… την Αθήνα, είναι 80.000 άτομα. Τα στοιχεία έδωσε ο αρχισυντάκτης της πομακικής εφημερίδας «Ζαγαλίσα» («αγάπη» στα πομακικά), Αχμέτ Ιμάμ. Η εφημερίδα γράφεται από τους δημοσιογράφους της σε πομάκικη διάλεκτο με ελληνικό αλφάβητο.

Κατά τη διάρκεια της κουβέντας της δημοσιογράφου με τον Αχμέτ Ιμάμ, ο δεύτερος φέρεται να αναφέρει ότι οι Πομάκοι θέλουν να διατηρήσουν τη σλαβική-βουλγαρική που είναι η μητρική τους γλώσσα!

Δηλώνει ότι οι Πομάκοι είναι πιο κοντά στη Βουλγαρία και ζητούν βοήθεια για να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε βουλγαρικά πανεπιστήμια και ζητούν φροντιστήρια εκμάθησης βουλγαρικής γλώσσας! Μάλιστα, με τη διάνοιξη των συνοριακών διαβάσεων μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας, οι Πομάκοι έχουν με την άλλη πλευρά των συνόρων καθημερινές επαφές.

Για να ακολουθήσει η κορυφαία ατάκα του Αχμέτ Ιμάμ, η οποία θα πρέπει να απασχολήσει έντονα τους κρατούντες στην Ελλάδα:

«Οι Έλληνες μέσα σε πενήντα χρόνια μας έκαναν Τούρκους, ενώ οι Τούρκοι πέντε αιώνες δεν μπόρεσαν να μας κάνουν Τούρκους»!

Μετά όσα προηγήθηκαν, αμφιβάλλει κανείς ότι ακόμη και να μην έχουν καμία πρόθεση οι Πομάκοι να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ελλάδα, κύκλοι στη Βουλγαρία που δεν έχουν ποτέ ξεχάσει το όνειρο της εξόδου στο Αιγαίο, σπεύδουν ήδη να αξιοποιήσουν την ευκαιρία;

Μήπως η έλλειψη πολιτικής της Αθήνας για τη Θράκη και ο ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ της Τουρκίας και των πρακτόρων της τουρκικής ΜΙΤ οι οποίοι αλωνίζουν στην περιοχή αν και τους γνωρίζουν οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες έναν προς έναν, θα οδηγήσει στο να χαθεί η εμπιστοσύνη και των Πομάκων οι οποίοι θα καταλήξουν στην αγκαλιά της Βουλγαρίας;

Είναι δυνατόν να παρακαλάνε λέγοντας ότι δεν επιθυμούν να διδάσκονται τουρκικά

και κάποιοι ΗΛΙΘΙΟΙ ανεγκέφαλοι στην Αθήνα να τους το επιβάλλουν;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Ένα έτος ελληνικής αδράνειας στα Βαλκάνια

Η επεκτατική πολιτική των γειτόνων και η παθητικότητα της Ελλάδος

Του Κωσταντίνου Χολέβα
Μετά από ένα χρόνο διακυβερνήσεως της χώρας από τον κ. Γ.Α. Παπανδρέου είναι χρήσιμο να κάνουμε έναν σύντομο απολογισμό της βαλκανικής μας πολιτικής. Θα μπορούσα κάλλιστα να αφήσω λευκή τη σελίδα, διότι ουδέν το αξιοσημείωτο επιτύχαμε, απλώς αδρανήσαμε. Παρά την παρουσία του ιδίου του Πρωθυπουργού επικεφαλής του ΥΠ.ΕΞ. μέχρι τον πρόσφατο ανασχηματισμό, η χώρα μας δείχνει να μην έχει καταλάβει τί σημαίνουν οι εξελίξεις στα γειτονικά μας κράτη. Η επίσημη διπλωματία μας αρκείται να αναμασά την καραμέλα περί καλής γειτονίας και περί προωθήσεως της ευρωπαϊκής εντάξεως των βαλκανικών κρατών.

Αντιθέτως η Τουρκία έχει φιλόδοξα σχέδια για την παρουσία της στην περιοχή. Όπως ομολογεί ο Τούρκος επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου (βλέπε το βιβλίο του ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά) η Άγκυρα έχει επιλέξει την αναβίωση του Οθωμανισμού, την αξιοποίηση του Ισλάμ και των μουσουλμανικών μειονοτήτων και την χρησιμοποίηση των Αλβανών και Βοσνιομουσουλμάνων ως τουρκικών μοχλών πιέσεως. Η προσπάθεια των Νεο-οθωμανών δυστυχώς ενισχύεται από την άφρονα διάθεση ορισμένων επιστημόνων και πολιτικών στην Ελλάδα, οι οποίοι νομίζουν ότι θα βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με την αλλοίωση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας και με την παρουσίαση της Οθωμανικής περιόδου ως μιάς απλής ρομαντικής και ήρεμης συμβιώσεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων! Την αγιοποίηση της Οθωμανικής περιόδου επιχειρεί και το τετράτομο ιστορικό εγχειρίδιο που χρηματοδότησε το γνωστό CDRSEE. Ευτυχώς με τον θόρυβο που ξέσπασε- και δικαίως- για το βιβλίο της Μ. Ρεπούση γλυτώσαμε την εισαγωγή της τετράτομης ανθελληνικής προπαγάνδας στα σχολεία μας. Προς το παρόν, ίσως.

Η Αλβανία διευρύνει συνεχώς την επιρροή της κάτω από την ομπρέλλα της «Φυσικής Αλβανίας». Δηλαδή η πολιτική και πνευματική ηγεσία στα Τίρανα καλλιεργεί την εικόνα του αδικημένου λαού δείχνοντας χάρτες με τα «εκατομμύρια» Αλβανών εκτός Αλβανικών συνόρων. Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου ενθαρρύνει αυτές τις τάσεις. Απέναντι στη χώρα μας θέτουν δύο ζητήματα, για τα οποία τους τελευταίους δώδεκα μήνες δεν κάναμε τίποτε. Πρώτον το ζήτημα των περιουσιών των Τσάμηδων εγκληματιών πολέμου και δεύτερον τα δικαιώματα των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα, τους οποίους μία ωραία πρωία θα εμφανίσουν ως μειονότητα. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία μας, όπως δείχνουν και τα γεγονότα του Αγίου Παντελεήμονος (Έλληνες και Αλβανοί συνεργάζονται για την αυτοπροστασία τους). Χρειάζεται, όμως, έλεγχος του αριθμού των Αλβανών μεταναστών, διότι οι φανατικότεροι από αυτούς θα χρησιμοποιηθούν για την ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων εις βάρος μας.

Αντιθέτως οι ομοεθνείς μας Βορειοηπειρώτες ούτε στην Αλβανία αισθάνονται ασφαλείς ούτε βοηθούνται πολιτικά και οικονομικά από την Ελλάδα ώστε να παραμείνουν στην πατρώα γη. Ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου κατά τη συνέντευξή του στην ΔΕΘ, στις 12-9-2010, παραδέχθηκε μεν ότι υπάρχει ανθελληνικό κλίμα και καταδίκασε τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα, διέπραξε όμως το ολίσθημα να εξομοιώσει τους γηγενείς Έλληνες της Αλβανίας με τους Αλβανούς μετανάστες που ήλθαν πριν από 10-20 χρόνια στην Ελλάδα. Τέτοια λάθη δεν δικαιολογούνται διότι ανοίγουν την όρεξη για αλυτρωτισμούς. Η Ελλάς οφείλει να καταστήσει σαφές ότι οποιαδήποτε οικονομική και πολιτική υποστήριξη από την Ευρ. Ένωση προς τα Τίρανα θα εξαρτάται από την υλοποίηση μιας ορθής πολιτικής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τους Βορειοηπειρώτες.

Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων αφέθηκε άλλη μία φορά στα χέρια του κ. Νίμιτς και στην αφελή προσέγγιση της οικονομικής διπλωματίας. Και ο μεν μεσολαβητής του ΟΗΕ κάθε φορά που κάνει προτάσεις πλησιάζει περισσότερο προς τις σκοπιανές θέσεις. Η δε περιβόητη διπλωματία των σουπερμάρκετ απέτυχε παταγωδώς. Όσο περισσότερες ελληνικές επενδύσεις γίνονται στη ΦΥΡΟΜ, τόσο περισότερο αποθρασύνεται ο σκοπιανός εθνικισμός. Τον Απρίλιο του 2011 θα διεξαχθεί στη γειτονική αυτή χώρα απογραφή του πληθυσμού και ελπίζουμε να υπάρξει ευρωπαϊκή εποπτεία για την αποφυγή λαθροχειριών. Επιτέλους η ελληνική διπλωματία πρέπει να θέσει θέμα ελληνικής μειονότητας που καταπιέζεται. Να ζητήσουμε να υπάρχει στο έντυπο της απογραφής κουτάκι με την εθνότητα «Ἐλληνας». Στην προηγούμενη απογραφή τέτοια ένδειξη δεν υπήρχε. Αντί να δεχόμαστε μοιρολατρικά τις ανιστόρητες διεκδικήσεις περί της κατασκευασμένης δήθεν μακεδονικής μειονότητας, καλό είναι να αντεπιτεθούμε ειρηνικά και με όπλο μας τα ανθρώπινα δικαιώματα της πραγματικής μειονότητας.

Στην ίδια συνέντευξη στην ΔΕΘ ο κ. Παπανδρέου απέφυγε να δηλώσει σαφώς αν η Ελλάς θα αναγνωρίσει το Κόσσοβο. Στοιχειώδης αίσθηση αυτοσυντηρήσεως και υποχρέωσή μας απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία μάς οδηγεί στη ΜΗ αναγνώριση. Ο νέος ΥΠΕΞ κ. Δ. Δρούτσας, που συνεργάσθηκε με τον Λόρδο Χάνεϊ την εποχή του σχεδίου Ανάν, προφανώς κατανοεί ότι αν αναγνωρίσουμε την απόσχιση εδαφών κατόπιν βίας είναι σαν να νομιμοποιούμε τα τετελεσμένα της εισβολής-κατοχής στην Κύπρο. Όσο για το θέμα του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης ο Πρωθυπουργός ξεκίνησε με μία αρνητική στάση κατά την προεκλογική του εκστρατεία και τώρα φαίνεται να αναζητεί αμήχανος νέα γραμμή πλεύσης. Το ενδιαφέρον είναι ότι στη Βουλγαρία παρά τις οικολογικές ανησυχίες η κυβέρνηση δεν έχει επισήμως αποκηρύξει τον αγωγό, ενώ προστέθηκε και το ενδιαφέρον αμερικανικών εταιριών που ίσως μεταστρέψουν την επιφυλακτικότητα την κυβερνήσεως των ΗΠΑ.

Προσοχή, τέλος, απαιτείται στις γενικά καλές σχέσεις μας με τη Ρουμανία, η οποία διεκδικεί τους πολυάριθμους Βλαχόφωνους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. 

Εθνική προδοσία το χρέος των 434,3 δις ευρώ

papan_goldmannsachs28129Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αίσχος...! Δεν υπάρχει άλλη λέξη για να περιγράψει αυτό που και επισήμως πληροφορηθήκαμε προχθες μέσω της έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδας. Το εξωτερικό χρέος της χώρας έφθασε τα 434,3 δις ευρώ. Το παρέλαβε ο Σημίτης στα 100 δις ευρώ και το παρέδωσε στα 200 δις ευρώ (αν και οι κυβερνήσεις του διαχειρίστηκαν το αστρονομικό ποσό των 100 τρις δραχμών).
Το παρέλαβε ο Καραμανλής στα 200 δις ευρώ και το παρέδωσε στα 300 (αν και η δική του κυβέρνηση υποσχόταν να δημιουργήσει έσοδα για να ισοσκελίζει τους δυσβάστακτους τόκους των δέκα και άνω δις ευρώ που πληρώναμε ετησίως λόγω του ήδη διογκωμένου χρέους). Έναν χρόνο μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και παρά τις δικές του περσινές – φρέσκιες δηλαδή – υποσχέσεις, το χρέος αγγίζει τα 450 δις ευρώ.
Την ίδια ώρα, ως ποσοστό του ΑΕΠ το χρέος έφθασε στο 130,3% και προβλέπεται ότι το 2011 θα βρεθεί στο 139,4%. Παρά τις υποσχέσεις όλων των κυβερνήσεων ότι θα το κατεβάσουν κάτω από το ανεκτό όριο του 100%. (Θυμάμαι τον ΄Ακη Τσοχατζόπουλο, που ως υπουργός Ανάπτυξης είχε κάνει την περίφημη δήλωση «θα μειώσουμε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ κάτω του 100% - αυτήν την φορά πραγματικά»)!
Το «πραγματικά» δεν ήλθε ποτέ. Το μόνο που συνέβη ήταν η έκρηξη του χρέους, καθώς τα μαστόδοντα της ελληνικής πολιτικής σκηνής συνέχισαν – και συνεχίζουν – να ακκίζονται, να κορυβαντιούν, να πολυπραγμονούν, να διαφημίζουν τις σπάνιες ικανότητές τους και να προπαγανδίζουν ένα μέλλον που δεν έρχεται ποτέ.
Το μόνο που έρχεται είναι ο νέος λογαριασμός για τα χρέη και τα χρεολύσια. Ο φόρος βλακείας, που δημιουργούν τα χρέη των εγκεφάλων που μας κυβερνούν θα είναι 12,34 δις ευρώ το 2010 και 15,7 δις ευρώ το 2011.
Τα λεφτά μας τα τρώει ο τόκος! Όσο κι αν ο πρωθυπουργός υποστηρίζει πως οι θυσίες του λαού δεν πάνε χαμένες, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι ο λαός αιμορραγεί και το αίμα του πέφτει σε ένα απύθμενο πηγάδι.
Κόβουμε μισθούς και συντάξεις για να πληρώνουμε ένα ελάχιστο μέρος από τους τόκους από τα χρέη που οι ιδιοφυίες που μας κυβερνούν φρόντισαν να φορτώσουν στην πλάτη μας.
Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδας δεν αποτελούν απλώς τον καθρέφτη της πολιτικής ανικανότητας και την απόλυτη απουσία του πολιτικού φιλότιμου. Είναι δόλος. Είναι έλλειψη πατριωτισμού. Είναι εθνική προδοσία.
Αυτά είχε προφανώς στον νου του ο Ανδρέας Λοβέρδος, όταν στην εφημερίδα Real News και στον Βασίλη Σκουρή μιλούσε για τον κίνδυνο να πάμε σε ένα νέο Γουδί. Προσπάθησε, βέβαια, να απαλύνει τον παραλληλισμό, λέγοντας πως δεν εννοεί μια ανάλογη Επανάσταση του 1909 – πού να βρεθούν σήμερα Ζορμπάδες – αλλά ότι θα περάσει η υπόθεση στα χέρια της Βουλής.
Λάθος. Ούτε αυτό πρόκειται να συμβεί. Διότι η σημερινή Βουλή δεν μας έχει παρουσιάσει τέτοια δείγματα γενναιότητας. Η υπόθεση θα πάει στα χέρια του λαού. Και τότε από το Γουδί του 1909, ίσως βρεθούμε στο Γουδί του 1922.
ΠΗΓΗ

ΤΟ ΕΙΠΑΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ... ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΟΣ



Σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι για την ασφάλεια του ελληνικού λαού και των λαών της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά η χώρα, καθώς άρχισαν να εμφανίζονται, ο ένας μετά τον άλλο, οι «καρποί» της «στρατηγικής συνεργασίας» Ελλάδας-Ισραήλ, που εξαγγέλθηκε κατά την επίσκεψη στην Αθήνα, τον Αύγουστο, του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπ. Νετανιάχου.  

του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΖΗΛΑΚΟΥ

Τις επόμενες μέρες, το διάστημα 11-15 Οκτώβρη 2010, η δυτική Πελοπόννησος μετατρέπεται σε πεδίο πολεμικών ασκήσεων για τις ανάγκες εκπαίδευσης της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ. Πρόκειται για το δεύτερο σκέλος της άσκησης «Μίνωας 2010», η οποία υποτίθεται ότι διακόπηκε, αφού είχε βέβαια πραγματοποιηθεί το κύριο μέρος της, μετά το μακελειό των Ισραηλινών την 1η Ιούνη κατά της νηοπομπής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Είναι μια άσκηση πολεμικής προετοιμασίας, με την συμμετοχή επιθετικών ελικοπτέρων, 8 του Ισραήλ και 3 μαζί με 6 μαχητικά αεροσκάφη από την Ελλάδα, για την εκπαίδευση στη διάσωση πληρωμάτων μαχητικών αεροσκαφών σε μεγάλο βάθος στο εχθρικό έδαφος. Γίνεται στο πλαίσιο της προσομοίωσης ενός βομβαρδισμού κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, τις οποίες έχει στοχοποιήσει η πολεμική μηχανή του Ισραήλ, ενώ για τις επόμενες μέρες ετοιμάζεται η διεξαγωγή εντός του ελληνικού εναέριου χώρου και εντός του FIR Αθηνών, άσκησης εναέριου ανεφοδιασμού μαχητικών αεροσκαφών του Ισραήλ από ιπτάμενα τάνκερ.


Η συνεργασία αυτή κουμπώνει απόλυτα με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως το σχέδιο περί «νέας Μέσης Ανατολής» αλλά και το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, στο οποίο σαφώς προβλέπεται η διεύρυνση της λυκοσυμμαχίας προς τη Μέση Ανατολή αλλά και η διεύρυνση του ρόλου της σε πιο «πολιτικές» αποστολές, όπως η ενεργειακή ασφάλεια, η αντιμετώπιση μαζί με την «τρομοκρατία» και των νέων «απειλών» που λέγονται κλιματική αλλαγή, κυβερνοπόλεμος, μετανάστευση κλπ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ανταλλαγές Ελλάδας-Ισραήλ σε επίπεδο εκπαίδευσης στελεχών εγκαινιάζονται μετά την επίσκεψη Νετανιάχου, με την εκπαίδευση από τους Ισραηλινούς Ελλήνων αξιωματικών για ασκήσεις σε «κατοικημένες περιοχές», (με δεδομένη την αλλαγή του δόγματος, αυτό παραπέμπει και στην αντιμετώπιση του εχθρού λαού), και για το σκοπό αυτό, την επόμενη βδομάδα φθάνει στο Ισραήλ Ελληνας συνταγματάρχης για να παρακολουθήσει σχετικό σεμινάριο ώστε να μεταφέρει στον Ελληνικό Στρατό τις εμπειρίες των Ισραηλινών από την καταστολή του αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Η λεγόμενη «στρατηγική συνεργασία» Ελλάδας - Ισραήλ, δεν αφορά μόνο στρατιωτικές ασκήσεις αλλά είναι ένα πακέτο πολιτικο-οινομικο-στρατιωτικής συνεργασίας, που στόχο έχει την εμπέδωση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, ανοίγοντας ταυτόχρονα η Ελλάδα, ως συνοδός, τις πόρτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ στο Ισραήλ. Συνέπεια αυτής της συνεργασίας είναι η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αλλά και στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και αντιθέσεις και η μετατροπή της χώρας μας σε εργαλείο των μακελάρηδων του παλαιστινιακού λαού. Αυτό που κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι, στη βάση του ενδοϊμπεριαλιστικού καταμερισμού, να παγιδεύει τη χώρα σε ένα παιχνίδι που τίποτα καλό δεν προϊωνίζεται στον ελληνικό λαό.

Ο ελληνικός λαός, έχει πλέον απέναντί του, το ενιαίο ιμπεριαλιστικό μέτωπο. Απέναντι σ' αυτή την απειλή πρέπει να αντιτάξει την ενιαία πάλη του ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό ως την ανατροπή της εξουσίας τους στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ

Η ανθεκτικότητα του Αιγαίου


  • Με το Νίκο Λυγερό
Όταν εξετάζουμε το Αιγαίο, μας προβληματίζει και όχι μόνο γεωστρατηγικά. Έχει μία δυναμική που αντικρούει τις απλοϊκές μας απόψεις περί ξηράς. Ως χώρος που δεν έχει ακόμα καθοριστεί διακρατικά, αποτελεί φαινομενικά ένα αδύναμο σημείο της γεωστρατηγικής, ενώ στην πραγματικότητα είναι κρίσιμο.
Η έλλειψη καθορισμένων συνόρων έχει επιπτώσεις και στο F.I.R., εφόσον το τελευταίο ταυτίζεται τουλάχιστον θεωρητικά. Μερικοί από εμάς θα προτιμούσαν μία ξηρά αντί του Αιγαίου, δίχως να κατανοήσουν το παράδειγμα της Αρμενίας. Διότι τι είναι πια η χώρα των τριών θαλασσών; Η ίδια η ιδιότητά της, όσον αφορά στην έλλειψη δυναμικού στοιχείου, αποτέλεσε ένα στόχο και τελικά ένα πλήγμα.
Η Τουρκία, ως γεωπολιτική οντότητα, διέπραξε γενοκτονίες, διότι ήταν ο πιο απλός τρόπος για να αποκτήσει φυσικά σύνορα. Η εξόντωση των μη μουσουλμανικών πληθυσμών δεν είχε μόνο ως στόχο την κυριαρχία ενός τεχνητού τουρκικού στοιχείου, αλλά και τη δημιουργία μίας συμπαγούς και συνεκτικής οντότητας. Με άλλα λόγια, υπήρξε μία τοπολογική δράση. Κατά συνέπεια, με τέτοιο αντίπαλο και με τέτοιες επεκτατικές διαθέσεις, είναι προτιμότερο να έχουμε θαλάσσια σύνορα. Και για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς, συμφέρει να υπάρχουν και νησιά στο Αιγαίο. Σε αυτό το στάδιο χρειάζονται τοπολογικές εξηγήσεις. Το Αιγαίο δεν λειτουργεί ως ένας ενιαίος χώρος, που δίνει εύκολα πρόσβαση σε μεγάλο στρατό.
Αυτό το απέδειξε και η ιστορία με τους Πέρσες, όχι μόνο με τις Θερμοπύλες, που αποτελούσαν μία τοπολογική πύλη μεταξύ Νότου και Βορρά, αλλά και με τη Σαλαμίνα, όπου και πάλι ο μικρός χώρος δεν επέτρεπε κινήσεις μεγάλης εμβέλειας για το ναυτικό. Την ίδια ιδιότητα έχει το Αιγαίο και με τα σημερινά δεδομένα, διότι η ναυτική κίνηση παραμένει πιο δύσκολη από τη στρατιωτική κίνηση. Και βέβαια, η αεροπορική κίνηση είναι ακόμα δυσκολότερη. Κατά συνέπεια, το Αιγαίο αποτελεί ένα φυσιολογικό φράγμα για μία γενική επίθεση. Πράγμα το οποίο δεν υπήρχε στη Σμύρνη. Επιπλέον, τα νησιά όπως το λέει η ονομασία τους αποτελούν νησίδες, αλλά όχι μόνο.
Λειτουργούν, παθητικά τουλάχιστον, και ως θύλακοι σε περίπτωση επίθεσης, και ενεργητικά σε περίπτωση ετοιμότητας ως δίκτυο. Με άλλα λόγια, αν το Αιγαίο είναι ανθεκτικό, αυτό οφείλεται σε τοποστρατηγικές ιδιότητες. Ως νεολογισμό, την τοποστρατηγική την επινοούμε ως σύνθεση της τοπολογίας και της στρατηγικής. Για μια θεωρητική προσέγγιση του θέματος, βλέπε opus 4573.
Το Αιγαίο δεν είναι μόνο μια γεωστρατηγική πρόκληση, αλλά και μια τοποστρατηγική αντίσταση, που μας επέτρεψε για αιώνες να βρισκόμαστε εδώ, παρά τις βλέψεις των άλλων και παρά τις διαθέσεις των δικών μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να αναλύσουμε το νέο αμυντικό δόγμα της Τουρκίας, για να κατανοήσουμε τους στόχους και να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά την ανθεκτικότητα του Αιγαίου όσο υπάρχει. Διότι η τοποστρατηγική δεν είναι αποκλειστικότητα.
Πηγή

Οποια πέτρα και αν σηκώσεις θ ανακαλύψεις την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.....


Μια πλούσια αρχαία πόλη έρχεται στο φως στην περιοχή της Ράφα, στη Λωρίδα της Γάζας.

Η θέση, της οποίας μια παρουσίαση έγινε στις αρχές του 2010, είναι τουλάχιστον 2000 ετών και μέχρι στιγμής περιλαμβάνει εντυπωσιακά Ελληνορωμαϊκά και Βυζαντινά και κατάλοιπα. Χιλιάδες νομίσματα με τη μορφή της θεάς Αθηνάς, καθώς και ένας μεγάλος αριθμός επιμελημένων αγγείων από πηλό αλλά και υαλόμαζα μαρτυρούν την ακμή της πόλης. Περισσότερες πληροφορίες όμως είναι δύσκολο να αποκομίσουμε.

Η θέση βρίσκεται σε μια από τις δυσκολότερες για αρχαιολογικό έργο περιοχές στον πλανήτη. Τοποθετημένη στα σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο, βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με τις σήραγγες που σκάβουν οι Παλαιστίνιοι με σκοπό τον ανεφοδιασμό της περιοχής τους και συχνά το δικό τους πέρασμα προς τη Χώρα του Νείλου. Τα ισραηλινά πυρά λοιπόν δεν είναι άγνωστα για τους αρχαιολόγους και τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο χώρο, που συχνά εκκενώνουν την περιοχή κατά τους βομβαρδισμούς για να συνεχίσουν το έργο τους όταν τα πνεύματα ηρεμούν. Ειρωνεία της τύχης αποτελεί το γεγονός ότι και η ίδια η θέση περιλαμβάνει σήραγγες: αρχαία περάσματα προς την Αίγυπτο που διευκόλυναν τον αιφνιδιασμό ελληνιστικών στρατών και ρωμαϊκών λεγεώνων. «Τα βομβαρδιστικά δεν ξεχωρίζουν τους ανασκαφείς από αυτούς που σκάβουν (νέες) σήραγγες. Τώρα όμως είναι ήρεμα», δηλώνει ο Abdel Halim abu Kadeja, ως εκπρόσωπος των αρχαιολογικών-τουριστικών αρχών της Γάζας.

Εκτός όμως από του προφανείς κινδύνους από τον πόλεμο, η θέση απειλείται και από την αρχαιοκαπηλίαένα νόμισμα με την Αθηνά μπορεί να κάνει θραύση στη μαύρη αγορά – ενώ το ισραηλινό εμπάργκο δυσχεραίνει την απόκτηση χημικών για τη συντήρηση των αρχαιολογικών θησαυρών. Οι συνθήκες αυτές δεν σημειώνονται μόνο στην ελληνορωμαϊκή συνοριακή πόλη.

Παρομοίως απειλείται και γειτονική θέση του 3ου αι., μια πρώιμη χριστιανική εγκατάσταση όπου σώζονται περίφημα ψηφιδωτά δάπεδα και άλλα αξιόλογα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Όταν όμως η απλή επιβίωση αποτελεί ζήτημα για τους σημερινούς Παλαιστίνιους, οι αρχαιότητες δεν αποτελούν προτεραιότητα. Έτσι για την προστασία των χώρων αυτών οι Παλαιστινιακές αρχές μπορούν μόνο να ελπίζουν σε ευαισθητοποίηση διεθνών πολιτιστικών φορέων.
Πηγή: Al Jazeera, 03/10/10 ΠΗΓΗ

Ο ΔΗΣΥ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ

Οι διάφορες θέσεις Χριστόφια στο πλαίσιο της συνολικής πρότασης "λύσης" που χαρακτηρίζεται ως λύση Χριστόφια δεν αποτελούν εφεύρημα του ιδίου αλλά έχουν τεθεί κατά καιρούς από προηγούμενους προέδρους μέσα στη γενική φιλοσοφία της υποχώρησης και του ραγιαδισμού. Στους βασικούς άξονες της λύσης Χριστόφια όλα τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου συμφωνούν, η όποια διαφωνία τους επικεντρώνεται μόνο σε τεχνικά ζητήματα και στη χρονική στιγμή που έπρεπε τούτα να τεθούν. Για παράδειγμα ο κύριος Κασσουλίδης δεν διαφώνησε στη φιλοσοφία της εκ περιτροπής προεδρίας αλλά στην στιγμή που ετέθη αυτή, ως πράξη ακύρωσης ενός διαπραγματευτικού χαρτιού. Το ίδιο και στη πρόταση της παραμονής πενήντα χιλιάδων εποίκων βλέπουμε να ασκείται μια κριτική ως προς τη λανθασμένη στιγμή που ετέθη και όχι ως προς την ουσία της. 
Ένας άλλος λόγος που τροφοδοτεί τις διαφωνίες μεταξύ των πολιτικών του κατεστημένου είναι ότι ορισμένες προτάσεις κοινοποίηθηκαν παράκαιρα στον λαό με αποτέλεσμα να προκαλέσουν ανεπιθύμητες για αυτούς αντιδράσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κύριο αίτημα του πολιτικαντισμού ήταν να γίνονται όλα εν κρυπτό ώστε ο λαός να βρεθεί ξαφνικά προ απροόπτου ενώπιον σχεδίου λύσης και να εξαναγκαστεί στην συναίνεση του.
Είναι μέσα σε αυτό το πνεύμα που ο κ. Αναστασιάδης στην πρόσφατη ομιλία του στο συνέδριο του ΝΕΔΗΣΥ είπε: ''λάθη και παραλείψεις έχουν επιτρέψει στην τουρκική πολιτική να μας οδηγήσει ενώπιον της απειλητικής προοπτικής της οριστικής διχοτόμησης''. Και ρωτούμε τον κύριο Αναστασιάδη ποιοι διέπραξαν τούτα τα λάθη και τις παραλήψεις. Ποιοι κυβερνούσαν τόσα χρόνια αυτό τον τόπο.  Ποίο ήταν το λάθος; Μήπως επειδή δεν δεχτήκαμε το σχέδιο Ανάν του οποίου υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής;
Η αλήθεια είναι ότι χρησιμοποιούν την απειλή της διχοτόμησης για να μας εξαναγκάσουν να αποδεχτούμε το αίσχος της υποχώρησης που δεν αποκλείεται να καταλήξει ακόμα και στην συνομοσπονδία προκειμένου να μας πουν ότι απέφυγαν την οριστική διχοτόμηση. Στην πραγματικότητα είναι οι άθλιες υποχωρήσεις του πολιτικού κατεστημένου που οδηγούν τα πράγματα στην οριστική διχοτόμηση. Εάν ακολουθούσαμε ορθή πορεία δεν θα είχαμε τα τουρκικά αποτελέσματα της τουρκικής έπαρσης.
Όλα δείχνουν ότι το πολιτικό κατεστημένο οδήγησε τον τόπο σε ένα βορβορώδες τέλμα. Σε αυτό το τέλμα οφείλουμε να το καταπνίξουμε. Η λαϊκή οργή σαν ένα ποτάμι ορμητικό να καθαρίσει την κοπριά του Αυγέα. Είστε συνυπεύθυνοι κύριε Αναστασιάδη για όσα συμβαίνουν στον τόπο. Δεν έχετε να προτείνετε τίποτα άλλο σε αυτό τον λαό εκτός από την υποταγή.
Κάποτε θα λογοδοτήσετε όλοι στην πραγματική αντιπολίτευση που πολεμάτε από το 1960 μέχρι σήμερα.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Έναν Αρχηγό ρε παιδιά!


Ακούω πολλούς πατριώτες να λένε ότι δεν υπάρχει κάποιος Αρχηγός να μπει μπροστά και να καθοδηγήσει τον κόσμο για να μας βγάλει από αυτό το τέλμα..

Τί είναι όμως ένας Αρχηγός; Ένας αρχηγός είναι κάποιος που ηγείται μιας ομάδος. Άλλοτε πολυπληθέστερης , άλλοτε ολιγομελής.. Ένας Αρχηγός για να ηγηθεί μιας πολυπληθής ομάδος αποτελεσματικά, θα πρέπει να έχει ένα επιτελείο που θα τον υποστηρίζει και από εκεί θα πρέπει να έχει άλλους μικρότερους αρχηγούς μικρών ολιγομελών ομάδων.. Να σας δώσω δύο παραδείγματα.

Παράδειγμα πρώτον.
Στρατός.. Ο Αρχηγός ΓΕΣ , έχει το επιτελείο του , και από εκεί και πέρα , η Αρχηγία διαχέεται προς τα κάτω , δεξιά και αριστερά στις διάφορες ομάδες (πχ μεραρχίες , ταξιαρχίες κτλπ) , όπου αυτές οι ομάδες διαχέουν με την σειρά τους την Αρχηγία τους ,πάλι δεξιά και αριστερά με στόχο να φτάσει μέχρι την τελευταία υποομάδα στρατιωτών , όπου κάποιος απ΄αυτήν την υποομάδα , είναι ο αρχηγός της..

Παράδειγμα δεύτερον.
Κόμμα.. Ο Πρόεδρος ενός κόμματος (ο Αρχηγός του δηλαδή..) έχει το επιτελείο του και μοιράζει την αρχηγία του στις τοπικές κομματικές οργανώσεις με σκοπό να εκτελέσουν τις εντολές του Αρχηγού για να φτάσουν στον εκάστοτε σκοπό του κόμματος..

Στην περίπτωση μας τώρα, όλοι ψάχνουν τον Αρχηγό.. Μα που είναι ένας Αρχηγός ρε παιδιά ; Εσύ είσαι ο ΑΡΧΗΓΟΣ.. Εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα.. Πίστεψε στον εαυτό σου και μην αφήνεις τους άλλους να έρθουν να σε σώσουν , διότι πολύ απλά δεν θα έρθει κανείς.. Γίνε αρχηγός της γειτονιάς σου , γίνε αρχηγός της συνοικίας σου, γίνε αρχηγός του δήμου σου.. Όταν γίνεις αρχηγός εκεί και μάθεις να δίνεις εντολές , τότε θα ξέρεις και να δέχεσαι εντολές..

Μάζεψε τους φίλους σου , μίλησε τους , φτιάξτε μια μικρή ομάδα (πυρήνα) και από εκεί και ύστερα το νερό θα έχει μπει στο αυλάκι.. Έλα σε επικοινωνία με τις διπλανές ομάδες και φτιάξτε ένα κοινό πλάνο για να είναι αποτελεσματικότερη η προπαγάνδα όταν εξελίσσεται σε μεγαλύτερη εδαφική κλίμακα..

Που θα πρέπει να δράσετε ?
Αυτοί που έχουν παιδιά , θα πρέπει να αναλάβουν την Αρχηγία στους Σχολικούς Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων.. Από εκεί μέσα θα έχετε την δυνατότητα να επιβλέπεται την διδασκαλία των παιδιών σας.. Οι διεθνιστές έχουν καταλάβει τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων διότι τους αφήσαμε πεδίο δράσης λαμπρό.. Δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα με την διδασκαλία των παιδιών μας. Τα παρκάραμε στο σχολείο και τα αφήσαμε να τα καθοδηγούν (αρχηγοί..) οι διεθνιστές δάσκαλοι και καθηγητές που έχουν διοριστεί από το σύστημα..

Αυτοί που δεν έχουν παιδιά ή που τα παιδιά τους δεν πάνε σχολείο θα πρέπει να βρουν άλλους φίλους τους που έχουν τις ίδιες ιδέες με αυτούς και να αρχίσουν την προπαγάνδα στην γειτονιά τους. Τυπώστε διάφορα άρθρα που εσείς κρίνετε ότι πρέπει να τα διαβάσουν οι γνωστοί σας για να τους πείσετε να σας ακολουθήσουν.. Κάντε συχνά συναντήσεις και μην επαφίεστε σε διάφορα ενημερωτικά email που τους στέλνετε.. Είναι πιθανόν όπως τα στέλνετε να τα διαγράφουν γιατί βαριούνται να τα δουν..

Η πρώτη εντολή που θα δώσει ένας αρχηγός θα είναι αυτή: "Ξυπνήστε όσους περισσότερους Έλληνες μπορείτε!"

Δείτε στις διπλανές γειτονιές σημάδια που υποδείκνυουν ότι δρα εκεί και άλλη ομάδα . Ελάτε σε επικοινωνία με αυτούς και πολλαπλασιαστείτε..

Μην προσκολλάτε σε Αρχηγούς που υπάρχουν δεκαετίες και δεν έχουν κάνει τίποτα.. Διότι είναι πιθανόν , οι Αρχηγοί αυτοί , να συνεχίσουν να μην κάνουν τίποτα..

Ο Αρχηγός που όλοι περιμένουν, θα αναδειχτεί από τους μικρούς Αρχηγούς.. Τότε όλοι θα ξέρουν ποιος είναι..

ΠΗΓΗ