ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΥ

Εθνικισμός χωρίς κοινωνισμό δεν νοείται. Το έθνος δεν είναι μια αόριστη έννοια , μια ιδέα καθαυτή που βρίσκεται στον πλατωνικό κόσμο των ιδεών. Το έθνος ρέει την ύπαρξη του μέσα στο χρόνο, μέσα από ένα λαό που συνθέτει μια κοινωνία.
Αν αυτή η κοινωνία είναι υποταγμένη σε λίγους , πνευματικά και οικονομικά και αν αυτοί οι λίγοι διαμορφώνουν ένα πολίτευμα το οποίο διαιωνίζει την κυριαρχία τους πάνω στη κοινωνία , τότε υπάρχει μείζον πρόβλημα.
Άρα τίθεται εξ αρχής πρόβλημα κυριαρχίας . Ο εθνικισμός διεκδικεί να πάρει τη κυριαρχία από τους λίγους και να την δώσει στο λαό μέσα σε μια κοινωνία δικαίου και σε μια πολιτεία που να προστατεύει το κοινωνικό δίκαιο , να αποτρέπει δηλαδή την καθυπόταξη των πολλών από τους λίγους ( κεφαλαιοκράτες , τραπεζίτες , εκλεκτούς του θεού , εκλεκτούς ξένων μυστικών υπηρεσιών , εκλεκτούς διαφόρων φατριών και συμμοριών κλπ, κλπ)
Πρώτη θεμελιώδης αρχή του εθνικισμού είναι πως η κυριαρχία παράγεται από το λαό και παραχωρείται υπό όρους στους όποιους αντιπροσώπους του χωρίς ποτέ ο λαός να χάνει το δικαίωμα του ελέγχου πάνω στους αντιπροσώπους του. Πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει στην παρούσα κατάσταση της κομματοκρατούμενης δημοκρατίας. Ο εθνικισμός δεν προτείνει κάποια μορφή δικτατορίας για να απαλλαγεί από την ετερονομία αλλά μια οργανική δημοκρατία.
Δεύτερη θεμελιώδης αρχή είναι πως ο παραγόμενος πλούτος από την εργασία του λαού πρέπει να ανακυκλώνεται και να αναδιανέμεται με τρόπο δίκαιο ώστε να μην δημιουργούνται πρίγκιπες και ζητιάνοι. Πράγμα που δεν υπάρχει σήμερα στην παρούσα κατάσταση της πλουτοκρατίας – τραπεζοκρατίας. Ο εθνικισμός δεν προτείνει την κολεκτιβοποίηση της παραγωγής αλλά την κρατική διαχείριση του χρήματος με σκοπό την στήριξη της παραγωγής σε λαϊκή εργασιακή βάση , χωρίς την υπαγωγή της κοινωνίας στη δουλεία του τόκου.
Τρίτη θεμελιώδης αρχή είναι η πνευματική ελευθερία και η σφυρηλάτηση συνθηκών παιδείας που να επιτρέπουν την ανάδυση των κλίσεων και ταλάντων των πολιτών και την δημιουργική πραγμάτωση τους στη κοινωνία. Πράγμα που δεν συμβαίνει στην σημερινή κοινωνία όπου οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να υπόκεινται σε παραστάσεις που δεν έχουν σχέση με τον πραγματικό κόσμο και να διαμορφώνουν τις κλίσεις και πεποιθήσεις τους σύμφωνα με τα κελεύσματα της δουλοκτητικής καπιταλιστικής ολιγαρχίας. Ο εθνικισμός προτείνει την επαναθεμελίωση της παιδείας στην αρχή της ελευθερίας της σκέψης και της δημιουργίας με παράλληλη αξιοποίηση των ατομικών ικανοτήτων στα πλαίσια ενός ορθού επαγγελματικού προσανατολισμού σε μια νέα κοινωνική διαστρωμάτωση. Η αρχή αυτή μας συνδέει με το αίτημα της επανελλήνισης μας που είναι η αναβίωση του αρχαιοελληνικού τρόπου.
Τέταρτη θεμελιώδης αρχή είναι η φυλετική ταυτότητα της κοινωνίας και η κυριαρχία της στην πατρώα γη αυτής. Η εθνική ταυτότητα προσδιορίζεται αποκλειστικά από το αίμα και όχι από θρησκευτικές και μεταφυσικές αντιλήψεις που δεν συνάδουν άλλωστε με την ελευθερία της σκέψης . Ο εθνικισμός δέχεται βέβαια και την ελευθερία της πίστης ή δοξασίας όμως απορρίπτει την ταύτιση οιασδήποτε πίστης ή δοξασίας με την εθνική ταυτότητα. Ο εθνικισμός προτείνει το κοσμικό κράτος που προστατεύει την πραγματική ιερότητα της πνευματικής ελευθερίας ενάντια σε κάθε δογματική επισκίαση που καταλήγει σε πολιτική και οικονομική τυραννία. Αναφορικά με την κυριαρχία επί της πατρώας γης ο ελληνικός εθνικισμός διεκδικεί τον αρχέγονο ζωτικό χώρο του έθνους που σήμερα βρίσκεται σκλαβωμένος.
Έτσι ο εθνικισμός μετουσιώνεται από την συναισθηματική του κατάσταση σε εθνικοκοινωνισμό που σημαίνει την επί παντός επιστητού συγκρουσιακή αντιπαράθεση με το σύστημα της τυραννίας και της υποβάθμισης του έθνους ,του  ανθρώπου και της κοινωνίας.
Αν οι διάφοροι ακροδεξιοί που εμφανίζονται με το προσωπείο του εθνικισμού έχουν κάποια σχέση με αυτές τις θεμελιώδης αρχές του κοινωνικού εθνικισμού ας κρίνουν οι αναγνώστες. Κάτω από την ιδέα του έθνους δεν μπορεί να καλύπτεται ο πνευματικός σκοταδισμός , η εκμετάλλευση της κοινωνίας και η εναντίωση σε κάθε αναγεννητική κίνηση.
Λουκάς Σταύρου
Πρόεδρος ΕΔΗΚ