ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

Τι με κοιτάζεις σκιάχτρο
ανασηκώνοντας τη ταφόπετρα
που σε σκεπάζει
με ένα βιβλίο
στα τρεμάμενα σου χέρια
που μυρίζει ναφθαλίνες
και θάνατο;

Το'μαθα το τροπάρι σου
τέρας σιχαμερό
"ματαιότις ματαιοτήτων".

Φωτιά στα λωβιασμένα σου βιβλία
στα σκοτεινά κατοικητήρια
της αραχνιασμένης σου "σοφίας"
φωτιά!

Ένας πόλεμος ατέλειωτος
είναι η ζωή
αγώνας, έρωτας, δημιουργία.
Φτύνουμε στις "αλήθειας" σου
φίδι ιοβόλο της ερήμου
και παίρνουμε το δρόμο
που μας οδηγεί στις χίμαιρες μας
και στα ινδάλματα
τα απατηλά, τα πλάνα, τα ζωηφόρα
που αναδύονται
από τις ανεξερεύνητες αβύσσους
της ψυχής μας.

Ένας πόλεμος ωραίος
είναι η ζωή.

Λουκάς Γ. Σταύρου