Θα πρέπει να γνωρίζει ότι η πολιτική που ακολουθεί με την «εισαγωγή» της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία, παρά τους λεκτικούς ακροβατισμούς και την πολιτική της συσκότισης προς όλες τις πλευρές που ακολουθεί η υφιστάμενή της Θάλεια Δραγώνα, θα συσσωρεύσει επικίνδυνη εθνοτική ένταση στην Ελληνική Θράκη και θα είναι προσωπικά υπεύθυνη για ό,τι συμβεί στο άμεσο μέλλον… Αυτή την προειδοποίησή μας θα πρέπει να τη θυμάται, γιατί εμείς δεν θα την ξεχάσουμε ακόμα και όταν πάψει να είναι υπουργός και γυρίσει στην μικρή της πόλη.
Όσο για την κα Θάλεια Δραγώνα, θεωρούμε ότι η πολιτική/κομματική της παιδεία χρωματίζεται από τέτοια μονομέρεια που δεν της επιτρέπει να αντιληφθεί την Θρακική πραγματικότητα. Την αθροίζουμε απλά στην σωρό των πολιτικά ανίκανων υπευθύνων που πέρασαν από τη θέση αυτή.
Όσο όμως η θρακική κοινωνία χαρακτηρίζεται από την μακαριότητα, τόσο θα μπορούν κάποιοι εξ Αθηνών να παίζουν με το μέλλον μας.
Δραγώνα εναντίον Χαράς!
Η κα Δραγώνα με την όλη στάση της κέρδισε επάξια την εκτίμηση των τουρκοφρόνων εθνικιστών, αλλά πιθανώς και του Τούρκου Προξένου κου Μουσταφά Σαρνίτς, με τον οποίο εθεάθη να συνομιλεί με μεγάλη εγκαρδιότητα (δεν της περίσσεψε το ίδιο συναίσθημα για την Χαρά Νικοπούλου) και μάλιστα να δέχεται και την καρτ-βιζίτ του τούρκου διπλωμάτη, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Κομοτηνή (εγκαίνια έκθεσης ΘΡΑΚΗ).
Αντίθετα, αποπειράθηκε να φιμώσει την δασκάλα του Μεγάλου Δερείου, αλλά και να δημιουργήσει τις ψυχολογικές εκείνες συνθήκες που θα την ωθούσαν στην μετάθεση. Μετά το πανελλήνιο κύμα συμπαράστασης υπέρ της Χαράς, στελέχη του υπουργείου διέρρευσαν ότι εάν ανακαλέσει η ίδια την μετάθεσή της, θα μπορούσαν να συνεναίσουν. Όταν πράγματι η Χαρά πείσθηκε να υποβάλει αίτηση ανάκλησης, την απέρριψαν με ιταμό τρόπο, επικαλούμενοι τις διαδικασίες...
Τέτοιες άξιες δασκάλες τιμούν την ιδιότητά τους και αποτελούν ορόσημα και δείκτες για κάποιους άλλους, που όχι μόνο τυφλώνουν εκπαιδευτικά τα Πομακόπουλα, αλλά τα οδηγούν και στην αγκαλιά των Τούρκων κατακτητών. Ας αφήσουμε τα Πομακόπουλα σε μουσουλμάνους δασκάλους που χύνουν δηλητήριο στην ψυχή τους, αλλά και σε χριστιανούς που αδιαφορούν και τεμπελιάζουν. Η Χαρά Νικοπούλου φώτισε με το ταλέντο, τη δύναμη και τις προσπάθειές της, όχι μόνο τις ψυχές των μαθητών της, αλλά και όλη την ορεινή Ροδόπη, η οποία στενάζει από την τουρκική κατάκτηση και την Ελληνική ανικανότητα.
Είναι μια σύγχρονη ηρωϊδα!
Ο Μπετόν Μουσταφά στις Πανελλαδικές
Η αναφορά στον Μπετόν Μουσταφά (Ατατούρκ), μέσα από θέμα των Πανελλαδικών εξετάσεων διαλύει κάθε αμφιβολία για την ποιότητα της σκέψης αυτών που κυβερνούν το Ελλαδικό κράτος. Και ενώ ακόμα οι οιμωγές των δολοφονημένων στη Μικρά Ασία και τον Πόντο αντηχούν στη μνήμη όλων, ο αρχιτέκτονας της σφαγής εμφανίζεται με ένα ουδέτερο τρόπο στην διδακτέα ύλη και επιλέγεται έστω και ως παράθεμα, στις εξετάσεις. Αναρωτιόμαστε, γιατί να μην μπει ως θέμα και ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος θεωρούσε τον Μπετόν Μουσταφά ως μεγάλο δάσκαλό του; Ποια η διαφορά, αφού και οι δύο ευθύνονται για εκατομμύρια νεκρούς;
Η Ζαγάλισα απέδειξε με στοιχεία και μαρτυρίες (βλ. Ζαγάλισα, τεύχος 35) ότι ο Μπετόν Μουσταφά γεννήθηκε στο χωριό Χρυσαυγή u964 του Λαγκαδά, και μάλιστα εντοπίσαμε και το ακριβές σημείο, όπου σήμερα σώζονται μόνο τα θεμέλια του σπιτιού. Διασώσαμε ακόμα και τη μαρτυρία πρώην Τούρκου προξένου της Θεσσαλονίκης, ο οποίος είχε ομολογήσει ενώπιον των κατοίκων το 1980, ότι πράγματι ο Κεμάλ γεννήθηκε στην Χρυσαυγή.
Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, το κείμενο του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως παράθεμα στις Πανελλαδικές δεν γνώριζε βέβαια τα στοιχεία αυτά (και δεν τον ενδιέφεραν ως λογοτέχνη), όμως διέσωσε μία άλλη σημαντική μαρτυρία, ότι δηλαδή το μαϊμού σπίτι της Θεσσαλονίκης (σήμερα …μουσείο, δίπλα στο Τουρκικό προξενείο) έχει χτιστεί πάνω σε αρχαίο ψηφιδωτό, το οποίο όταν ανακάλυψαν οι εργάτες κατά την εκσκαφή, έσπευσαν να καλύψουν…Θα ήταν προτιμότερο να κατεδαφιστεί το μαϊμού-σπίτι και να αναδειχθεί ο ιστορικός και καλλιτεχνικός πλούτος που κρύβεται κάτω από τα θεμέλιά του. Θα πιστεύαμε περισσότερο ότι η Ακρόπολη ήταν λατρευτικός ναός των Μάγια, από τον ισχυρισμό ότι το «σπίτι» της Θεσσαλονίκης είναι το μέρος που γεννήθηκε ο μπετόν Μουσταφά…
Άρθρο του Κεμάλ Φαρζλή
(τεύχος 42, Ιούνιος 2010)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου