Στο Λονδίνο εκποιούν ήδη την ελληνική δημόσια περιουσία

• TIMES: Στους ώμους της Ελλάδας «φορτώθηκε περισσότερος οικονομικός πόνος απ' ό,τι στην ηττημένη Γερμανία του 1920(!)»

Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αρχίζει από το Λονδίνο και μάλιστα εν μέσω προσβλητικότατων δημοσιευμάτων.

Οι κυριακάτικοι Τάιμς, συνοδεύουν το δημοσίευμά τους για την πώληση της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου από μια κακόγουστη και προσβλητική για την Ελλάδα φωτογραφία, που απεικονίζει τον Παρθενώνα με τη λεζάντα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ - Ένα μνημείο σε εξαιρετική τοποθεσία, χρειάζεται δουλειά, επικοινωνήστε με Γεώργιο Παπανδρέου, τηλέφωνο 30210337500».

Την Παρασκευή πάντως, 24 Ιουνίου, γνωστό μεσιτικό γραφείο του Λονδίνου θα προσφέρει σε ανοικτό πλειστηριασμό δύο ακίνητα που έχει η πρώην Ολυμπιακή Αεροπορία στην αγγλική πρωτεύουσα και ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο.

Το ένα ακίνητο, που έχει και τη μεγαλύτερη αξία, είναι... τα γραφεία της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας και βρίσκεται στην καρδιά του εμπορικού Λονδίνου, στην Κόντουιτ Στριτ.

Η τιμή εκκίνησης είναι πέντε εκατομμύρια λίρες, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον για την αγορά του και οι προβλέψεις είναι ότι θα ξεπεράσει την τιμή εκκίνησης.

Το δεύτερο ακίνητο της πρώην Ολυμπιακής είναι ένα διαμέρισμα 200 τετραγωνικών μέτρων περίπου, το οποίο χρησιμοποιούσε για τη διαμονή του ο εκάστοτε διευθυντής της εταιρείας στο Λονδίνο. Η τιμή εκκίνησης γι' αυτό το διαμέρισμα είναι 1.600.000 λίρες, που επίσης θεωρείται συντηρητική.

Διαφορετική –ευτυχώς- είναι η προσέγγιση του αναλυτή της «Ομπσέρβερ», Ουίλ Χάτον, ο οποίος απευθύνει μέσω άρθρου του έκκληση στις ευρωπαϊκές δυνάμεις (ακόμη και στη Βρετανία, μολονότι δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη) να προχωρήσουν σε συνολική οικονομική συμφωνία που θα αντιμετωπίσει πρωτίστως το χρέος της Ελλάδας, με τη συμμετοχή ΔΝΤ, ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας.

«Υπάρχει οποιαδήποτε χώρα που να μπορεί να κάνει όσα ζητάνε από την Ελλάδα η ΕΕ και το ΔΝΤ;» διερωτάται ο αρθρογράφος. Αφού επισημαίνει ότι στους ώμους της Ελλάδας «φορτώθηκε περισσότερος οικονομικός πόνος απ' ό,τι στην ηττημένη Γερμανία του 1920 (!)», εκφράζει την απορία πώς είναι δυνατόν αυτό το γεγονός να αφήσει ανεπηρέαστο το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΌΥΣ