ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ: ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΧΙΛΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ!

Η πιο ταπεινή μορφή επαναστατικής δραστηριότητας,δεν θα ήταν υπερβολή,το αντίθετο μάλιστα,να θεωρήσουμε πως θα προέκυπτε από την σύντηξη εξτρεμιστικών μορφών όπως αυτές: του υπαρξισμού(στοχασμός πάνω στην ύπαρξη),της τέχνης(ποιοτικός μετασχηματισμός της ζωής) και της πολιτικής(πρακτική επίδραση πάνω στην ιστορία).Τα φέουδα της διαχωρισμένης και αποκομμένης από την καθημερινή ζωή δραστηριότητας,εκεί όπου η παθητικότητα βασιλεύει,εκεί όπου η ανακάλυψη δυνατοτήτων συγκαλύπτεται σκανδαλωδώς και η μη απόρριψη της κάθε τυχάρπαστης ετικέτας ψευδούς ταυτότητας γύρω από το γίγνεσθαι έχουν τον πρώτο λόγο,ακριβώς σε αυτό το ερμαφρόδιτο πλαίσιο γεννιέται η πιο υποταγμένη θεωρητική και πρακτική δραστηριότητα.Θέλουμε την παρεξήγηση,επιζητούμε τα θολά νερά, μας μαγεύουν τα δύσβατα και απρόσιτα μέρη,μας ελκύει η άπιαστη κορυφογραμμή ενός βουνού, στοχεύουμε στην απόκλιση από τα συνηθισμένα,υποθάλπουμε την πειραματική συμπεριφορά,αγωνιούμε για την επανοικειοποίηση και την ανατροπή του υπάρχοντος ψευδούς(για τα υλικά δεδομένα) κόσμου.Επαναφομοίωση δεχόμαστε μόνο από τα σωθικά της πατρίδας που θα γεννηθεί μέσα από τις στάχτες του σημερινού κόσμου.Θέλουμε έναν επαναπροσδιορισμό των εννοιών, ένα νέο συντακτικό,έναν νέο χώρο και χρόνο,μια νέα αρχιτεκτονική της ζωής μας,μια νέα πολεοδομία των διαδρομών της.Ο κόσμος που ανέτειλε μετά το πέρας του Β΄Π.Π ήταν, ως και σήμερα,ένας κόσμος που παλινδρομεί ανάμεσα στην απόκρυψη του κενού χάρη σε ένα κατάλληλο λεξιλόγιο και την αφελή προβολή αυτού.Η ουσία των αναζητήσεων μας βρίσκεται στην κατασκευή των καταστάσεων εκείνων που θα πυροδοτήσουν την παγκόσμια αντισιωνιστική επανάσταση.Και σε αυτό το παιχνίδι,δεν αποδεχόμαστε τον ρόλο του φιλοθεάμονος κοινού, ούτε και των ηθοποιών-κομπάρσων.Είμαστε πέρα και ενάντια σε κάθε προσδοκία δράστες και υπεύθυνοι για τις συμπεριφορές μας.Ύστερα από την κατάπληξη(έναρξη για την πορεία προς την συνείδηση) ακολουθεί ο θαυμασμός(διάχυτος ενθουσιασμός),μετά η μίμηση(ενσωμάτωση ψηγμάτων συνείδησης),η απόρριψη(λογική αφαίρεση των περιττών στοιχείων),ο πειραματισμός(ώθηση σε δράση) και η κατοχή(ενσυνείδητος δράση).Ως εκ τούτου η όποια νίκη θα προκύψει από αυτούς που θα σπείρουν την αταξία,δίχως να την αγαπούν.Η επαναστατική δραστηριότητα είναι μια στρατευμένη τέχνη που αδιάκοπα ασκούμε.Η φαινομενική υλική ένδεια μας είναι επίσης ένα κομμάτι της δύναμης μας.Στην σύγχρονη gangland(=περιοχή του εγκλήματος,χώρος δράσης της συμμορίας),οι έννοιες έχουν αντιστραφεί.Έτσι όταν μιλάμε για «συνοικία» εννοούμε gangland,για «κοινωνική οργάνωση» εννοούμε προστασία,για «κοινωνία» εννοούμε συμμορία προστατών,για «κουλτούρα» εννοούμε εξάρτηση,για «διασκεδάσεις» εννοούμε οργανωμένο έγκλημα,για «εκπαίδευση» εννοούμε προετοιμασία για έγκλημα.Εκεί βρίσκει πρόσφορο έδαφος και η βιομηχανία των gadgets.H πραγματικότητα της επικοινωνίας έχει σαπίσει σε τέτοιο βαθμό,ώστε μπορεί να πει κανείς ότι στην κοινωνιολογία αναπτύσσεται η μεταλλειολογική μελέτη των πετρωμένων επικοινωνιών. Οφείλουμε να είμαστε όμως ρεαλιστές υπέρ το δέον, πετώντας τα πολύχρωμα γυαλιά του εξωραϊσμού και τον μεγεθυντικό φακό της τύφλωσης και αποδεχόμενοι ότι σήμερα ταξιδεύουν στις θάλασσες περισσότερα πλοία από ότι προπολεμικά παρά τους τορπιλισμούς,όπως και ότι υπάρχουν περισσότερα κτίρια και αυτοκίνητα παρά τις πυρκαγιές και τις συγκρούσεις.Επομένως η κατοχή είναι μια έννοια με πολύ διευρυμένο περιεχόμενο. Όσοι λοιπόν κάνουν μισές επαναστάσεις,σκάβουν εκ προοιμίου τον λάκκο τους.Είμαστε πέρα από το αστικό φράγμα "αριστερά και δεξιά",όπως και πέρα και ενάντια σε κάθε εφήμερη και τυχοδιωκτική συνεργασία μερών και παραφυάδων όσων δέχονται ότι ανήκουν ήδη στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, δηλαδή στα άκρα αυτών όπως εκφράζονται μέσα από τις έννοιες «ακροαριστερά» και «ακροδεξιά».Πολεμάμε ανάμεσα σε δύο κόσμους.Εκείνον που δεν δεχόμαστε και εκείνον που δεν υπάρχει ακόμα.Για αυτό πρέπει να επισπεύσουμε την τηλεσκοπική του προσέγγιση.Να επισπεύσουμε το τέλος ενός κόσμου,το χάος στο οποίο οι επαναστάτες θα αναγνωρίσουν επιτέλους τους όμοιους τους. Σήμερα συναντούμε το εξής φαινόμενο: κανένας δεν λέει ότι είναι έξυπνος επειδή δεν καταλαβαίνει τα μαθηματικά ή ότι άλλο.Διατυμπανίζει την εξυπνάδα του λέγοντας ότι δεν καταλαβαίνει το φουτουρισμό ή το ντανταϊσμό επί παραδείγματι.Πρέπει να κινητοποιήσουμε τους ξύπνιους,να ξυπνήσουμε τους κοιμισμένους,ενώ οφείλουμε συγχρόνως να θάψουμε τους νεκρούς. Το σημαντικό είναι ότι πρέπει να αρχίσουμε. Δεν έχουμε εξάλλου παρά να χάσουμε τις εκσυγχρονισμένες αλυσίδες μας των αχανών drugstores ιδεολογιών σε τιμές κόστους και θεαματικών υποπροϊόντων αυτών. Οργανώνουμε τον πυροκροτητή μας(σχέδιο οργανωμένης ανατροπής) και τίποτα περισσότερο.Με λίγα λόγια ένα σκάνδαλο.Η έκρηξη δεν πρέπει να γίνει έξω από τον δικό μας ή οποιοδήποτε άλλο έλεγχο.Ο βεντετισμός που θα προκύψει θα αναδείξει και το μέγεθος της επιτυχίας του πειράματος μας. Σπείραμε τον άνεμο,θα θερίσουμε τις θύελλες.Εγκαινιάζουμε ένα νέο είδος σχέσεων με τους εν δυνάμει «οπαδούς».Δεν θέλουμε και αρνούμαστε κατηγορηματικά τους οπαδούς.Θέλουμε να ρίξουμε στο παιχνίδι εντελώς νέους και αυτόνομους ανθρώπους. Ξεπερνούμε σε τάξη μεγέθους το πλήθος ενός «-ισμού» και μιας μάζας αποτελούμενης απλώς από «-ιστές»,ενώ με θράσος διακηρύσσουμε ότι ως προς το ποιόν μας είμαστε από πρωτογενή υλικά, λίγο περισσότεροι από τον πυρήνα που ξεκίνησε το αντάρτικο στην Κύπρο, αλλά σαφώς με λιγότερα όπλα, κάπως λιγότεροι από τους συνωμότες της ιστορικής μπυραρίας αλλά με πιο αδίστακτες προθέσεις,εξίσου συμπαγείς με τους 300 Σπαρτιάτες των Θερμοπυλών,αλλά με ένα πιο λαμπρό μέλλον.Ως παράδειγμα,φανερώνοντας τις αδυναμίες μας και διορθώνοντας τες καθώς και αντλώντας από αυτά τα μαθήματα νέες απαιτήσεις.Όλα αυτά εν προκειμένω διανύοντας την ομιχλώδη εποχή,αυτήν την οποία στην «Ουσία του Χριστιανισμού» ο Φόυερμπαχ χαρακτήριζε ως «το αποκορύφωμα της αυταπάτης» που «είναι κι αποκορύφωμα του ιερού».Το άμεσο βίωμα που έγινε αναπαράσταση,είναι η καρδιά του εξωπραγματικού χαρακτήρα της πραγματικής κοινωνίας,όπου το αληθινό είναι μια στιγμή του ψεύτικου,όπου το θέαμα είναι η ορατή άρνηση της ζωής, η άρνηση της ζωής που έγινε ορατή.Για αυτό και κάθε φορά που φτύνουμε κάτω στο έδαφος,νιώθουμε ενοχές,διότι απερίσκεπτα ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλοί πάνω από τα κεφάλια μας.Δεν θέλουμε τους ελεγχόμενους και τους επαγγελματίες επαναστάτες,ούτε και τους ιεραπόστολους του πιο ευτελούς ιακωβινισμού μέσα από το εκάστοτε κομματικό μαντρί.Κάθε τέτοιος super επαναστάτης καταστέλλει όσο χίλια δακρυγόνα,όπως και η δημοκρατία που βρωμάει από το κεφάλι και η απέχθεια που δημιουργεί το τοξικό νέφος από τα δακρυγόνα της.Η επίθεση στον ουρανό της κοινωνίας(πολιτική και μεταφυσική εξουσία),πολύπλευρη στις επιδιώξεις της, ανυπέρβλητη ως προς το αθώο των προθέσεων της και αδίστακτη ως προς τις προσδοκίες και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει.Ο πόλεμος θα γίνει σε πείσμα των μονοκόμματων ανθρώπων σε επίπεδο τόσο συνείδησης όσο και σε επίπεδο ζωής.Χίλια κέντρα,χίλιες επιθέσεις,χίλιοι λόγοι,χίλιες φορές πιο αποφασιστικοί.Χίλια επίπεδα θεωρητικής και πρακτικής εφαρμογής.Χίλια εργαστήρια ανατρεπτικών υποθέσεων.Χίλιοι λόγοι να ζήσεις και να πεθάνεις.Διάλεξε τον εαυτό σου.Γίνε αυτό που είσαι.Η κοινωνία που ασκεί την πιο απεχθή πολεμική στους αρνητές της,έχει σίγουρα να κρύψει πολλά.Θέλουμε να είμαστε το "άλας της γης",αμετανόητα φανατικοί και διαλεκτικοί,έτοιμοι πάντοτε να βάλουμε φωτιά στον υλικό κόσμο που μας περιβάλει για ένα λόγο και μόνο.Για να αποκτήσει περισσότερη λάμψη.Χωρίς να παραβλέπουμε ποτέ και για κανέναν λόγο ότι:ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ Η ΤΙΠΟΤΑ!
(δημοσιεύτηκε στο Omerta Terror Machine#8)

OMERTA CREW HELLAS