ΤΑ ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ

Εδώ και ενάμισι χρόνο διεξάγονται συνομιλίες μεταξύ του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας και του αντιπροσώπου των κατοχικών δυνάμεων με σκοπό την επίτευξη κάποιας συμφωνίας που θα δοθεί στον λαό προς έγκριση ή απόρριψη του ,  μέσα από διπλό δημοψήφισμα . Εμείς ως Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα εκφράσαμε την αντίθεση μας όχι μόνο προς το περιεχόμενο της επιδιωκόμενης λύσης που περιέχεται στην ορολογία της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας , αλλά και προς αυτές τούτες τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες αναιρείται η νομική και ιστορική πραγματικότητα και παγιδεύεται το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού. Κύριες παράμετροι αυτής της διαδικασίας είναι πρώτον οι λεγόμενες συνομιλίες  μεταξύ των «δυο κοινοτήτων» και δεύτερο το διπλό δημοψήφισμα.

Οι μεν συνομιλίες απάλλαξαν την Τουρκία από την ευθύνη της εισβολής και κατοχής και την μετέτρεψαν σε παρατηρητή , το δε διπλό δημοψήφισμα θα είναι ο τάφος του κυπριακού ελληνισμού γιατί θα νομιμοποιήσει δύο εκλογικά σώματα , δηλαδή δύο λαούς εκ των οποίων θα πηγάζει η κυριαρχία και η νομιμότητα του νέου κράτους . Αυτή τούτη η πράξη του διπλού δημοψηφίσματος θα είναι ο θάνατος της κυπριακής δημοκρατίας και του ενιαίου εκλογικού σώματος που είναι ο κυπριακός λαός . Το πολιτικό κατεστημένο όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων που ευρίσκονται στη βουλή , γνωρίζει λεπτομερώς τις συνέπειες αυτών των διαδικασιών και εργάζεται για την περάτωση τους χωρίς κανένα δισταγμό .

Όμως αν κάτι δεν τους πάει καλά , αν ο λαός πληροφορηθεί τι κρύβει αυτό το σχέδιο και αρνηθεί την συγκατάθεση του τότε θα αφήσουν το εν εξελίξει δεύτερο, εναλλακτικό σχέδιο να οδηγηθεί στην ολοκλήρωση του . Οι μυστικές δημοσκοπήσεις, ας σημειωθεί, που διεξάγονται σχεδόν καθημερινά δείχνουν στο κατεστημένο ποίες είναι οι προθέσεις του λαού και προσαρμόζονται καταλλήλως .

Το δεύτερο, εναλλακτικό σχέδιο έχει το πλεονέκτημα της σταδιακής εφαρμογής χωρίς την διαμεσολάβηση είτε ενιαίου είτε διπλού δημοψηφίσματος , χωρίς δηλαδή την έγκριση του λαού. Αυτό το δεύτερο σχέδιο διαγράφεται από τα γιγνόμενα στον περίγυρο  των συνομιλιών , στο περίγυρο  του πρώτου σχεδίου .

Το περιεχόμενο του δεύτερου σχεδίου διαγράφεται με, αποσπασματικές και φαινομενικά ασύνδετες στη παρούσα φάση , τάσεις και κατευθύνσεις .Αυτές οι τάσεις μπορούν να περιγραφούν και είναι για την ώρα οι εξής :

1. Ταϊβανοποίηση των κατεχομένων , μέσω διάνοιξης απευθείας εμπορικών σχέσεων  με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Τρίτες χώρες .
2. Επιστροφή της νεκρής πόλης της Αμμοχώστου και διάσπαση της ενότητας του προσφυγικού κόσμου.
3. Διάνοιξη «αγαθών σχέσεων» των τούρκων κατακτητών με την εκκλησία που θα αποτελέσει και την σοβαρότερη υπονόμευση κάθε διεκδίκησης.
4. Επιστροφή κάποιων «οικοπέδων» που βρίσκονται υπό την κατοχή των αγγλικών βάσεων .
5. Μερική επιστροφή ελλήνων στο εγκλωβισμένο Ριζοκάρπασο .
6. Εκατέρωθεν μείωση ή και μετατόπιση στρατευμάτων προς διαπλάτυνση της νεκρής ζώνης .

Αυτές  οι τάσεις διαγράφονται για την ώρα. Δεν αποκλείεται να δούμε και άλλες πολλές αλλαγές. Θα πρόκειται στην ουσία περί μιας σταδιακής εφαρμογής του σχεδίου Ανάν μέσα από πράξεις και κινήσεις που θα εγκρίνει και επιβάλει η Βουλή χωρίς την λαϊκή έγκριση του δημοψηφίσματος .

Το δεύτερο σχέδιο που είναι εξίσου επικίνδυνο με το πρώτο , απαιτεί μεγάλη προσοχή στην αντιμετώπιση του . Το κατεστημένο γνωρίζει πως η μοναδική δύναμη αντίστασης είναι οι εθνικιστές . Κατά συνέπεια η κίνηση προς υπονόμευση του εθνικισμού είναι σίγουρη. Θα προσπαθήσουν να μας πλήξουν με προβοκατόρικές ενέργειες και με προσπάθειες διείσδυσης διαλυτικών στοιχείων ανάμεσα μας , ώστε να επέλθει σύγχυση και χάος στις ιδέες μας και αποπροσανατολισμός στην  πολιτική μας πλοήγηση .

Απαιτείται ενότητα , πειθαρχία και επαγρύπνηση .

Τα σχέδια των εχθρών δεν θα περάσουν .

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ( ΕΔΗΚ )

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

OΙ ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ '55-'59

Ο αγώνας της ΕΟΚΑ είναι απο τα σημαντικότερα επαναστατικά εθνικά κινήματα που έχει να επιδείξει το γένος καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας και το τελευταίο Εθνικό κι Επαναστατικό Κίνημα στο Πανελλήνιο. Είναι η στιγμή που οι σκλάβοι της Κύπρου σπάνε τα δεσμά της δουλείας ζητώντας μέσα απο ένα τίμιο αγώνα την Ελευθερία τους και την Εθνική τους ολοκλήρωση – τίποτα λιγότερο δηλαδή από την ΕΝΩΣΗ με την μάνα Ελλάδα.

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια χούφτα άνθρωποι αποφάσισαν να αντισταθούν και εν τέλει, κατόρθωσαν να επικρατήσουν πάνω σε μια αυτοκρατορία. Μοναδικό τους όπλο υπήρξε η ακατάπαυστη αγάπη που έτρεφαν για την Πατρίδα και την Ελευθερία. Άνδρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, ενώθηκαν και αγωνίστηκαν μέχρι τέλους. Σ’ αυτό το σημείο ακολουθεί πολύ επιγραμματικά το χρονικό του Εθνικο-Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ.

Ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α δεν ήρθε σε τυχαία χρονική περίοδο. Τα γεγονότα από μόνα τους οδηγούσαν σ’ αυτή την εξέλιξη. Τα Οκτωβριανά το 1931, και το Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 ήταν μικρά σημάδια για το τι θα ακολουθούσε, διότι οι (τότε) Έλληνες δεν περιεβάλλονταν από κανένα ίχνος συμβιβασμού, από κανένα ίχνος καλοπέρασης και “βολέματος”. Έτσι δεν άργησε και το μαζικό – ένοπλο ξέσπασμα του Ελληνικού πληθυσμού της ελληνικής μας νήσου.

Έτσι, λοιπόν, το πρωινό της 1η Απριλίου του 1955 δεν ήταν το ίδιο με όλα τα άλλα. Το μέλλον του νησιού, των ηρωικών αγωνιστών και γενικότερα της ιστορίας της μαρτυρικής μεγαλονήσου, διαγραφόταν λαμπρό, με επίχρυσα γράμματα, δίπλα από όλα τα άλλα θαυμαστά γεγονότα ολάκερης της Ελληνικής μας ιστορίας. Η Κύπρος ξύπνησε κάτω απο το ξέσπασμα εκρήξεων σε όλες τις πόλεις, οι προκηρύξεις ήταν ήδη φανερές στα μάτια όλων, φυλλάδια είχαν γεμίσει τους δρόμους και τις πλατείες από το πιο μικρό χωρίο μέχρι και το πιο κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας, ενώ ταυτόχρονα μαθητές, μέλοι της Α.Ν.Ε., νέοι, νέες και γέροι ξεχήθηκαν στους δρόμους κρατώντας γαλανόλευκες σημαίες και με απαράμιλλο δέος διακύρητταν την επιθυμία τους και την απαίτηση τους για ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ. Μια επιθυμία απόλυτα φυσιολογική για όλους τους ανθρώπους πάνω στον πλανήτη που επιζητούν το αναφαίρετο δικαίωμά τους για να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον του τόπου τους. Από αυτό το σημείο και μετά, η Κύπρος ξεκίνησε σιγά σιγά να γράφει με ολόχρυσα γράμματα την ιστορία του Εθνικοαπελευθερωτικού της Αγώνα, μέσα στο μεγάλο διαμαντένιο τόμο, όπου ήταν γραμμένα τα γεγονότα για τις Θερμοπύλες και τις Πλαταιές, για τον Αχιλλέα, τον Περικλή και τον Θεμιστοκλή, για την μάχη του Ανδρούτσου στο Χάνι της Γραβιάς και για όλες τις νικηφόρες μάχες των Ελλήνων επί των κατακτητών. Τα αμούστακα παλικάρια θα υπογράφονταν ως οι αυριανοί Λεωνίδες και υπερασπιστές της πατρίδος μας.


“Των αθανάτων το κρασί,
το βρετε ‘σείς και πίνετε.
Ζωή για εσάς ο θάνατος
κι ΑΘΑΝΑΤΟΙ θα μείνετε”

ΕΘΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΩΝ ΝΕΩΝ (Ε.Φ.Ε.Ν.)