ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΤΙΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΚΗΡΎΤΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Χαιρετίζουμε την απόφαση της επιτροπής νομικών του ευρωκοινοβουλίου αναφορικά με τον κανονισμό του απευθείας εμπορίου μεταξύ Ε.Ε. και κατεχομένων. Η απόφαση έδειξε πως η Ε.Ε. δεν θεωρεί τα κατεχόμενα ως "τρίτη" χώρα αλλά ως αναπόσπαστο μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας το οποίο τελεί υπό κατοχή. Τούτο σημαίνει πολλά για εμάς και πάνω απ' όλα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδιαμφισβήτητη στην Ε.Ε. και ότι ευρίσκεται υπό την  νομική προστασία της.
Συνεπώς εμείς μετά από αυτή την απόφαση έχουμε υποχρέωση να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα των νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να καλέσουμε τους τουρκοκύπριους να επιλέξουν ανάμεσα στην κατοχή και την νομιμότητα, ανάμεσα στη βία και τη δημοκρατία. Κάθε τουρκοκύπριος ο οποίος επιθυμεί να απολαμβάνει τα δικαιώματα του ως πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να καταδικάσει εγγράφως την Τουρκική κατοχή.
Κανένας δεν μπορεί να περνά από τα οδοφράγματα χωρίς να υπογράφει αυτό το έγγραφο και να αποδέχεται την αρχή της πλειοψηφικής δημοκρατίας που ήδη εφαρμόζεται στον τόπο μας. Σε ενάντια περίπτωση σημαίνει ότι είναι εχθρός της Δημοκρατίας και όργανο της τουρκικής κατοχής. Ως εκ τούτου η μετάβαση του από την κατεχόμενη επικράτεια προς την ελεύθερη επικράτεια δεν θα πρέπει να επιτρέπεται.
Η κατοχή διαβατηρίου και άλλων νομίμων εγγράφων της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεπάγεται τον σεβασμό στις αξίες αυτής.
Η Ευρώπη μας δείχνει το δρόμο να πολεμήσουμε, μεταξύ άλλων και με νομικά μέσα την κατοχή και να διεκδικήσουμε την άσκηση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κατεχόμενη επικράτεια της.
Κάθε συνδιαλλαγή με τους κατακτητές είναι κατάπτυστη εθνική μειοδοσία.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Εκδήλωση διαμαρτυρίας για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ!!!
 

 Η φτηνή βρετανική δικαιολογία περί προστασίας των γλυπτών του Παρθενώνα, δεν υφίσταται πλέον. Το νέο, υπερσύγχρονο, αρχαιολογικό Μουσείο της Ακρόπολης είναι πλέον γεγονός και έφτασε η ώρα να γεμίσει η πιο σημαντική του προθήκη.

Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου και η οργάνωση Actclick, η οποία ηγείται της εκστρατείας Bring Them Back, σας καλούν στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που συνδιοργανώνουν στις 23 Οκτωβρίου 2010 και ώρα 14:00, στο προαύλιο του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο.

Καλούμε όλο το κόσμο, Έλληνες και μη, οργανωμένα σύνολα, ιδιώτες και φοιτητές, να παρευρεθούν στην 40λεπτη εκδήλωσή μας, για να ενημερώσουμε τους επισκέπτες του μουσείου για το έγκλημα που διαπράττεται εδώ και περισσότερο από 200 χρόνια και να απαιτήσουμε την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.

Φτάνει πια η κοροϊδία, φτάνει να ζητούμε το αυτονόητο, φτάνει να βλέπουμε την ιστορία μας σε βιτρίνες άλλων χωρών.

 Στις 23 Οκτωβρίου δεν παρακαλούμε, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα!

Γραφείο Τύπου

ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

ΠΗΓΗ

ΕΙΣΤΕ ΑΛΗΤΕΣ "ΚΥΡΙΟΙ" ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΑΙ ΧΘΕΣΙΝΟΙ.....

Η αλητεία των κυβερνώντων δεν έχει όρια.

Δεν φτάνει που όσοι λεηλάτησαν την χώρα βρίσκονται ελεύθεροι και μάλιστα διατεθειμένοι να μας....βοηθήσουν να πληρώσουμε τα κλεμμένα.

Δεν φτάνει ότι ούτε ΕΝΑΣ δεν έχει πάει φυλακή.....

Δεν φτάνει που ούτε μια κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων δεν έχουν το θάρρος να κάνουν ώστε να επιστραφεί έστω το 0,001% των κλεμμένων.....

Και για να απαντήσουμε σε κάποιους βλάκες που λένε "που θα τα βρείτε τα κλεμμένα αυτά έχουν πάει στο εξωτερικό".

Οι βιλάρες είναι στην Ελλάδα...Οι πόρσε επίσης....τα διαμερίσματα στο Κολωνάκι είναι και αυτά εκεί όπως και τα....φτωχικά στην Μύκονο,στη Πάρο και αλλού.

Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό είναι ίσως περισσότερο ηθικό.

Είναι να δει ο ελληνικός λαός ότι έστω για μια φορά αυτό το κωλοκράτος έκλεισε φυλακή ένας λαμόγιο ή ότι πήρε πίσω έστω 1 ευρώ απο τα κλεψιμέικα.

Είναι η ηθική δικαίωση προς αυτόν τον κόσμο που του ζητάτε να κάνει όλο και περισσότερες θυσίες για να σώσετε στην ουσία τα άχρηστα τομάρια σας.

Αλλα όχι....

Ολοι αθώοι...όλοι λευκές περιστερές.....Ολα τα πολιτικά λαμόγια εξω να συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τον λαό που σαν ηλίθιος τους εμπιστεύτηκε.

Κατα τα άλλα οι ίδιοι πολιτικοί στα πάνελ.....Οι ίδιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια...Οι ίδιοι εργολάβοι συνεχίζουν να αναλαμβάνουν τα δημόσια έργα...Οι ίδιες πολιτικές γραμμές απο τις "ανεξάρτητες" εφημερίδες.

Και ως συνήθως η αυστηρότητα του κρατικού μηχανισμού εξαντλείται στους αδύναμους όπως στην περίπτωση του πατέρα με τα 4 παιδιά στο Ηράκλειο όπου καταδικάστηκε σε 3 μήνες φυλάκιση και οδηγήθηκε στο κρατητήριο επειδή δεν είχε να πληρώσει πρόστιμο 2.000 ευρώ για πολεοδομική παράβαση.

Ο άτυχος πολίτης που δεν ήταν πολιτικός,ούτε συνδικαλιστής,ούτε φυσικά λαθρομετανάστης ώστε να προστρέξει η "ειδική μονάδα" των Συριζο-δικηγόρων να τον γλυτώσει δήλωσε ενώπιον του δικαστηρίου ότι το κατάστημα που διαθέτει και στο οποίο έγινε η παράβαση με την οικονομική κρίση παει για λουκέτο και αδυνατεί να πληρώσει το πρόστιμο.

Εδω όμως η δικαιοσύνη ήταν τυφλή και αστραπιαία παρόλο που ο άνθρωπος κατέθεσε αίτηση προσωρινής αναβολής για να συγκεντρώσει τα χρήματα τις επόμενες ημέρες η αίτηση απορρίφθηκε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην φυλακή.

Ετσι είναι για χρέος 2.000 φυλακή....Για 420 δις συνέντευξη με τους "Χατζηνικολάου" και βόλτες στο προεδρικό μέγαρο.

ΠΗΓΗ:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Η μεγάλη διήμερη μάχη και η απελευθέρωση των Γιαννιτσών (19 - 20 Οκτωβρίου 1912)

Μετά την μεγάλη νίκη του Ελληνικού στρατού στο Σαραντάπορο και την απελευθέρωση των Σερβίων, της Κοζάνης και της Κατερίνης το σύνολο των Ελληνικών μεραρχιών (ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, V, VI, VII) κινούνταν προς τα Γιαννιτσά με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη. Ο Τουρκικός στρατός βρισκόταν σε συνεχή υποχώρηση, ενώ το ηθικό του ήταν στο κατώτατο όριο λόγω των συνεχών ηττών και του υπερδιπλάσιου εχθρού που προήλαυνε νικηφόρα.

Το Γενικό επιτελείο και ο Αρχιστράτηγος του Ελληνικού στρατού Διάδοχος Κωνσταντίνος θεωρούσαν πως ο Χασάν Ταξίν Πασάς και ο Τουρκικός στρατός θα σταματούσε να πολεμήσει στις όχθες του Αξιού ποταμού οχυρώνοντας την τοποθεσία αυτή που έμοιαζε ιδανική για άμυνα. Έτσι στις διαταγές που εκδόθηκαν από το Γενικό Επιτελείο στις 18 Οκτωβρίου προβλεπόταν η κατάληψη των Γιαννιτσών την επόμενη ημέρα, ενώ οριζόταν η πόλη και ως έδρα του στρατηγείου. Αυτό σήμαινε πως η μάχη που ακολούθησε στις παρυφές της πόλης των Γιαννιτσών δεν είχε προβλεφθεί και αυτό είχε μια αρνητική επίπτωση στην προετοιμασία (υλική και ψυχολογική) των Ελληνικών μονάδων.

Οι Τούρκοι ενισχύθηκαν με την 14η μεραρχία Σερρών και παρέταξαν στο πεδίο της μάχης 25.000 άνδρες και περίπου 30 πυροβόλα. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε από τον Τούρκο στρατηγό για την άμυνα βρισκόταν δυτικά της πόλης και στηριζόταν από δεξιά σε δύσβατα υψώματα και στα αριστερά από την λίμνη των Γιαννιτσών. Το έδαφος ήταν ελώδες και πεδινό, αλλά το χειρότερο ήταν πως πιθανή αποτυχία του Τουρκικού στρατού θα επέφερε την διάλυση του καθώς όπισθεν του βρισκόταν ο Αξιός ποταμός. Εκεί αποφάσισε ο Ταξίν Πασάς να σταθεί και να πολεμήσει υπερασπίζοντας και τα Γιαννιτσά που ήταν ιερή πόλη για τους Μουσουλμάνους.

Την πρώτη επαφή με τον εχθρό έκαναν οι προφυλακές της ΙΙ και ΙΙΙ Μεραρχίας βορειοδυτικά της κύριας αμυντικής τοποθεσίας, οι οποίες όμως ανέτρεψαν εύκολα τους αμυνόμενους που συμπτύχθηκαν στην κύρια τοποθεσία άμυνας. Το μεσημέρι της 19ης Οκτωβρίου οι κύριες δυνάμεις των Ελλήνων συγκεντρώνονταν ενώπιον της κύριας τοποθεσίας υπό τα πυκνά πυρά του Τουρκικού πυροβολικού. Η ΙΙΙ μεραρχία είχε καταφέρει να καταλάβει άθικτη την γέφυρα του ποταμού Ασπροποτάμου, αλλά η διάβαση της από τα υπόλοιπα τμήματα της ΙΙ μεραρχίας γινόταν αργά λόγω του αντίπαλου πυροβολικού.

Το Γενικό Στρατηγείο λαμβάνοντας ενημέρωση για την διαμορφωθείσα κατάσταση εξέδωσε νέες διαταγές με τις οποίες διέταζε γενική επίθεση σε όλο το μήκος της τοποθεσίας, καθώς καμία κυκλωτική ενέρεια δεν ήταν δυνατή. Το κύριο βάρος της επίθεσης στο βόρειο άκρο της Τουρκικής άμυνας ανέλαβε η ΙV μεραρχία που επιτέθηκε και με τα τρία συνταγματα της (8ο, 9ο 11ο) για να καταλάβει το χωριό Πενταπλάτανο. Μετά της 16.00 ο αγώνας έγινε σκληρότερος με τους Τούρκους να

Η μάχη των Γιαννιτσών (χάρτης του ΓΕΣ/ΔΙΣ)

υποχωρούν αργά, αμυνόμενοι με πυκνά πυρά πεζικού  και πυροβολικού στα επελαύνοντα 3 Ελληνικά Συντάγματα. Άλλη όμως σημαντική εξέλιξη ήταν η προέλαση της VI μεραρχίας που ανέτρεψε τις Τουρκικές θέσεις με διαδοχικές επιθέσεις και συντάχθηκε αργά το βράδυ στο άκρο αριστερό άκρο της ΙV μεραρχίας.

Οι βραδυνές ώρες διέκοψαν την μάχη με τις ΙΙ και ΙΙΙ μεραρχίες να έχουν διαβεί τον Ασπροπόταμο και να είναι έτοιμες για την τελική προέλαση και με τα τρια Συντάγματα της ΙV μεραρχίας και τμήμα της VI μεραρχίας να έχουν καταλάβει τμήμα της βόρειας αμυντικής τοποθεσίας και να βρίσκονται σε στενή επαφή με τον εχθρό. Οι στρατιώτες των τριών συνταγμάτων διανυκτέρευσαν υπό συνεχή βροχή και τσουχτερό κρύο, νηστικοί και κατάκοποι. Ο Αγώνας της επομένης θα αποδεικνυόταν σκληρότερος.

Με το πρώτο φως της ημέρας το 9ο τάγμα ευζώνων της VI μεραρχίας υπό τον αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο επιτέθηκε ακάλυπτο κατά των Τουρκικών θέσεων με εφ΄όπλου λόγχη με

Μάχη των Γιαννιτσών

την σημαία μπροστά και την την πολεμική σάλπιγγα να σημαίνει "προχωρείτε, προχωρείτε". Η επίθεση ήταν τόσο ορμητική που όχι μόνο ανέτρεψε την Τουρκική αντίσταση αλλά συνέλαβε άθικτη και μια ολόκληρη Τουρκική πυροβολαρχία που βρισκόταν ταγμένη στο νεκροταφείο του χωριού και δεν πρόλαβε να υποχωρήσει.

Αλλά την κύρια νίκη την κατέκτησε η ΙV μεραρχία με μια θυελλώδη προέλαση των Συνταγμάτων της. Στις 6.30 τα τρία συντάγματα της ξεκίνησαν την επίθεση στηριζόμενα και από το φίλιο πυροβολικό που είχε αναπτυχθεί το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας. Η δυσκολία της μάχης ήταν αυξημένη για τον πρόσθετο λόγο ότι στο συγκεκριμένο σημείο οι επιτιθέμενοι δεν διέθεταν αριθμητική υπεροχή. Η επίθεση εξελίχθηκε ραγδαία με τα συντάγματα να κερδίζουν συνεχώς έδαφος και να πλησιάζουν τα Τουρκικά χαρακώματα προελαύνοντας υπό το δραστικό πυρ του Τουρκικού πυροβολικού από τα γύρω υψώματα. Ταυτόχρονα και η ΙΙ και ΙΙΙ μεραρχία πίεζαν τους Τούρκους στον τομέα τους και τους είχαν εξαναγκάσει σε αναδίπλωση και συνεχή υποχώρηση.

Ο Τούρκος (Αλβανικής καταγωγής) στρατηγός αντιλαμβανόταν ότι οι δυνάμεις του παρά τις

Χασάν Ταχσίν Πασάς

προσπάθειες τους είχαν χάσει έδαφος και είχαν κλονιστεί. Ο σοβαρότερος όμως κίνδυνος για τους Τούρκους προερχόταν από την απρόσμενη προέλαση της VI μεραρχίας με το 9ο τάγμα του οποίου η επιτυχία και η εισχώρηση στα βόρεια της τοποθεσίας απειλούσε με κύκλωση και αιχμαλωσία ολόκληρη την Τουρκική στρατιά. Υπό τον κίνδυνο αυτό ο Ταξίν Πασάς διέταξε υποχώρηση που σύντομα πήρε την διάσταση της πανικόβλητης φυγής που διεξήχθη με μεγάλη δυσκολία λόγω της συνεχούς βροχής και της λάσπης. Ο κύριος όγκος του Τουρκικού στρατιωτικού υλικού έπεσε λάφυρο στα χέρια των νικητών Ελλήνων, ενώ οι υποχωρούσες Τουρκικές μονάδες βρίσκονταν σε διάλυση.Υπήρξαν 3000 αιχμάλωτοι Τούρκοι στρατιώτες, 25 πυροβόλα από τα 30, και 2 πολεμικές σημαίες. .

Το Γενικό Στρατηγείο διέταξε της Ι μεραρχία να καταδιώξει και να διαλύσει τον εχθρό, όμως αυτό δεν έγινε καθώς λόγω της γρήγορης προέλασης των Ελλήνων οι μονάδες είχαν μπερδευτεί μεταξύ τους μέσα στην πόλη των Γιαννιτσών και έτσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Οι απώλειες των Ελλήνων στην διήμερη αυτή μάχη ήταν 188 νεκροί (ανάμεσα τους 10 αξιωματικοί) και 756 τραυματίες (ανάμεσα τους 29 αξιωματικοί).

Η μάχη των Γιαννιτσών

Τα πρώτα τμήματα που μπήκαν στην πόλη των Γιαννιτσών, από το δρόμο της Αξού ήταν της δεύτερης μεραρχίας με τον Μέραρχο Καλάρη. Γύρω στις 11 π.μ. από τον ίδιο δρόμο μπαίνει και ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος με το Επιτελείο του. Δημογέροντες της Ελληνικής κοινότητας και πλήθος κόσμου, τους υποδέχονταν μέσα σε παραλήρημα χαράς και ζητωκραυγών, στην οδό Χατζηδημητρίου, στο ύψος της νέας αγοράς. Επακολούθησε νεκρώσιμη ακολουθία στο Ναό της Παναγίας, για τους νεκρούς στρατιώτες. Κατόπιν άρχισε μεγάλη Δοξολογία μπροστά σε αξιωματικούς, στρατιώτες και κατοίκους της πόλης.
Η εικόνα των ηττημένων Τούρκων στρατιωτών που ξεχύθηκαν στους λασπωμένους δρόμους προς την Θεσσαλονίκη ήταν φρικτή. Ένας πολεμικός ανταποκριτής των “ΤΑΙΜΣ” ο Κρώφορντ Πράϊς γράφει: “είδα πολλά άξια λόγου θέματα στη Μακεδονία, αλλά κανένα απ’αυτά τόσο σπαρακτικό και τόσο τρομερό, όσο η υποχώρηση του Ταξίν, την επόμενη της μάχης των Γιαννιτσών”.

Επίλογος 

Η πολύ σημαντική αυτή νίκη συνέτριψε τους Τούρκους, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για την Θεσσαλονίκη και εξασφάλισε την τελική νίκη στον Ά Βαλκανικό πόλεμο για τα Ελληνικά όπλα. Αιχμή της ηρωικής επίθεσης της ΙV μεραρχίας που περιγράψαμε αποτέλεσε το 9ο Σύνταγμα πεζικού που είχε τότε (όπως και σήμερα) την έδρα του στην Καλαμάτα. Λόγω της ανδραγαθίας του αυτής, το 9ο Σύνταγμα πεζικού που είναι πλέον σήμερα κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων οπλιτών, αποκαλείται τιμητικά "Γιαννιτσά" μέχρι και τις ημέρες μας.

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Γενικό Επιτελείο Στρατού, Ο Ελληνικός στρατός στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913, εκδόσεις ΔΙΣ

Βασίλειος Αναστασόπουλος, Α΄ Βαλκανικός πόλεμος - Η μεγάλη εξόρμηση, εκδόσεις Περισκόπιο

Παντελής Καρύκας, Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913, πολεμικές μονογραφίες

Θ. Πάγκαλος, απομνημονεύματα, εκδόσεις Αετός

Κρώφορδ Πράις, Βαλκανικοί Αγώνες, εκδόσεις "Εκάτη"

περιγραφή της μάχης των Γιαννιτσών από συμμετέχοντα Έλληνα οπλίτη 

http://ellas2.wordpress.com/ Η μάχη των Γιαννιτσών                                                                                ΠΗΓΗ:www.istorikathemata.com

Ο «φάκελος Ντάουνερ» - «Ο μεσολαβητής που είναι πράκτορας»

Ήταν Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2008, όταν η αθηναϊκή εφημερίδα «Το Βήμα» δημοσίευσε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, υπό τον τίτλο «Ο μεσολαβητής που είναι πράκτορας», ανοίγοντας έτσι το κουτί της Πανδώρας, σε σχέση με τον Ειδικό Σύμβουλο του Γ.Γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο Αλεξάντερ Ντάουνερ. Λίγο καιρό πριν, ο Ντάουνερ είχε αναλάβει τα νέα του καθήκοντα στην Κύπρο, ως ένας διπλωμάτης με μακρά εμπειρία σε διπλωματικά θέματα, λόγω του προηγούμενού του ρόλου ως ΥΠΕΞ της Αυστραλίας. «Υπάρχει, όμως, μια άλλη πτυχή της δραστηριότητας του κ. Ντάουνερ, που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς τον εμπλέκει στον σκοτεινό κόσμο της σύγχρονης κατασκοπίας», έγραφε η εφημερίδα.

Όπως εξηγούσε περαιτέρω το ρεπορτάζ, ο Ντάουνερ είχε πιάσει δουλειά από το Μάιο του 2008 στην εταιρεία Hackluyt & Co, η οποία ιδρύθηκε από πρώην πράκτορες της Μ16, με σκοπό να προσφέρει πληροφορίες «στρατηγικής σημασίας», δηλαδή απόρρητα κρατικά μυστικά, σε πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες θέλουν να επενδύσουν σε συγκεκριμένες περιοχές με ασταθές πολιτικό ή οικονομικό περιβάλλον. Όπως, παραδείγματος χάριν, η Κύπρος. Το «Βήμα» είχε διασταυρώσει την πληροφόρησή του με στέλεχος της εταιρείας, ενώ σχολίασε ότι «ο κ. Ντάουνερ ταιριάζει απόλυτα σε αυτό το προφίλ του… μεταμοντέρνου κατασκόπου». Η εφημερίδα ρωτούσε: «Εξαιτίας του ρόλου του, ο κ. Ντάουνερ έχει πρόσβαση σε απόρρητη πληροφόρηση, η οποία θα ήταν χρήσιμη σε πολλούς. Πού πηγαίνει στη συνέχεια η πληροφόρηση αυτή; Ενημερώνονται μόνο τα ΗΕ και τα εμπλεκόμενα μέρη στο Κυπριακό, για όσα γνωρίζει ο κ. Ντάουνερ και κάποιοι άλλοι; Και ποιοι είναι αυτοί; Επιπλέον, πόσο μπορεί να επηρεαστεί αυτή καθαυτή η διαπραγμάτευση στο Κυπριακό από τη διπλή δραστηριότητα του κ. Ντάουνερ;». Έθετε, δε, το ζήτημα, εφόσον γνωστοί πελάτες της Hackluyt ήταν εταιρείες όπως η BP και η Shell και ο Ντάουνερ θα γνώριζε από πρώτο χέρι τα όσα θα διαδραματίζονταν στις διαπραγματεύσεις σε σχέση με την κυπριακή υφαλοκρηπίδα, κατά πόσον θα μπορούσε να επηρεάσει καταστάσεις. Τα κόμματα άρχισαν να φωνάζουν και στην Κύπρο έγινε ένας «μικρός χαμός». Και αυτό έμελλε να είναι μόνο η αρχή.


Και η Bespoke
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, η «Σ» έγραφε: «Σύγκρουση συμφερόντων ενδέχεται να δημιουργείται εξαιτίας του διπλού ρόλου του Αλεξάντερ Ντάουνερ, ως Ειδικού Συμβούλου του Γ.Γ. του ΟΗΕ, και ως στελέχους της αυστραλιανής συμβουλευτικής εταιρείας Bespoke Approach. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύγκρουσης αυτής είναι το γεγονός πως η εταιρεία KKR, στον διαδικτυακό της χώρο ονομάζει ως μία από τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται την Bespoke Approach.
»H KKR έχει διεκπεραιώσει μεγάλες συναλλαγές στην Τουρκία. Στις 13 Δεκεμβρίου του 2007, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι η εταιρεία Trieste, η διαχείριση των επενδυτικών κεφαλαίων της οποίας ανήκει στην KKR, αποπεράτωσε την εξαγορά της μεγαλύτερης τουρκικής ναυτιλιακής εταιρείας U.N. Ro-Ro Group και των θυγατρικών της. Πρόκειται για διακίνηση ενός κεφαλαίου 910 εκατομμυρίων ευρώ εντός της τουρκικής οικονομίας. Ο διευθυντής της U.N. Ro-Ro είχε δηλώσει:
"Η U.N. Ro-Ro θα συνεχίσει να έχει βάση την Τουρκία, αφού η ηγετική της ομάδα θα συνεχίσει τα καθήκοντά της. Με την εξειδίκευση της KKR στην παγκόσμια οικονομία, μπορούμε να πάρουμε την επιτυχία της U.N. Ro-Ro στο επόμενο στάδιο επέκτασης και ανάπτυξης". Το περιοδικό Forbes, μάλιστα, χαρακτήρισε την εν λόγω συναλλαγή ως τη μεγαλύτερη στην τουρκική ιστορία. Εμμέσως, συνεπώς, η εταιρεία του κ. Ντάουνερ έχει οικονομικής φύσεως συναλλαγές στις άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες».
Η ανάληψη των καθηκόντων του Αλεξάντερ Ντάουνερ στις απευθείας διαπραγματεύσεις Χριστόφια-Ταλάτ, φαίνεται να συμπίπτει χρονικά με την ένταξή του στο δυναμικό της Bespoke Approach, σχολιάζαμε τότε. Ο Ντάουνερ είχε ερωτηθεί σχετικά με την εμπλοκή του σε μια εταιρεία, που, μεταξύ άλλων, παρείχε συμβουλευτικές υπηρεσίες σε Κυβερνήσεις. «Εργάζομαι με μερική απασχόληση και όχι με πλήρη. Έχω γυναίκα, έχω παιδιά. Η κόρη μου παντρεύτηκε την περασμένη εβδομάδα και πρέπει να πληρώσω για το γάμο», απάντησε. Τα ΜΜΕ πήραν φωτιά. Τα κόμματα μιλούσαν για ποτήρι που ξεχείλισε και η δυσφορία γύρω από το πρόσωπό του μεγάλωνε. Ο Ντάουνερ είχε κηρυχθεί persona non grata από πολλούς.


Είχε παράπονο και ο Πρόεδρος
Αν και η Κυβέρνηση προσπάθησε να μην εμπλακεί στις συζητήσεις γύρω από το όνομα του Ντάουνερ, η αλήθεια είναι ότι έδρασε κατά καιρούς παρασκηνιακά, γεγονός που επιβεβαιώνει και το Προεδρικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το «κάρφωμα» του Ντάουνερ από τον Πρόεδρο Χριστόφια στον Μπαν Κι Μουν, όταν πήγε πέρσι στη Νέα Υόρκη, όταν ουσιαστικά υπέδειξε ότι οι εντεταλμένοι του ΟΗΕ θα πρέπει να κινούνται σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις του ΣΑ. Και κατ’ ιδίαν, ο Δημήτρης Χριστόφιας έθετε κατά καιρούς στον Αλεξάντερ Ντάουνερ κάποια παράπονα, ειδικά την εποχή που μέρα με την ημέρα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας τα εσωτερικά έγγραφα του ΟΗΕ, που προκαλούσαν αναταραχές στο εσωτερικό μέτωπο και κατακραυγή στους πολίτες.


Εκφοβισμός και σεβασμός
Από τα έγγραφα του ΟΗΕ φαινόταν ξεκάθαρα ότι δεν είναι μόνο η παρουσία του Ντάουνερ που προβληματίζει αλλά ολόκληρης της ομάδας του. Στο βιβλίο «Σημαδεμένη Τράπουλα», οι συγγραφείς του οποίου είναι καλεσμένοι στη Βουλή, υπάρχει κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Ο ρόλος της ομάδας Ντάουνερ» και το οποίο φαίνεται να αποτελεί και την αφορμή για την έρευνα της Βουλής, καθώς οι εκπρόσωποι των ΗΕ εντέλλονται να σέβονται το κράτος-μέλος τους, τους θεσμούς και το λαό τους.
Τα παραδείγματα που παρατίθενται, καταδεικνύουν τις παρεμβάσεις τους στην, κατά τα άλλα, ενδοκυπριακή διαδικασία. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε σχόλιο του Τιμ Άλτσιν, σε εσωτερικό σημείωμα στις 16 Φεβρουαρίου του 2009: «Θα ήταν συνετό να αφεθούν οι ειδικοί να συνεχίσουν να σκιαγραφούν θέσεις μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι ηγέτες δεν θα είναι σε θέση να συνεχίσουν τη διαδικασία προς τα εμπρός μόνοι». Ο ίδιος ο Ντάουνερ, λίγες ημέρες μετά, γράφει στον Ζεριχούν: «Η περιορισμένη μου εμπειρία στην Κύπρο μού λέει ότι εκτός αν προσπαθήσουμε να παρέμβουμε και να μεσολαβήσουμε για μια συμφωνία μέσω διπλωματίας του πήγαινε-έλα, τότε τίποτε δεν θα συμβεί». «Έχουν διαχειριστεί το ζήτημα των περιουσιών πολύ ανεπαρκώς και χρειάζεται να εμπλακούμε πολύ περισσότερο στις διαπραγματεύσεις, όχι στείρες τοποθετήσεις», προσθέτει. Σε άλλο σημείωμα, παρουσιάζεται συμβουλή προς τον Ντάουνερ να «χρησιμοποιεί μηνύματα φόβου προσεκτικά», να μας εκφοβίζει, δηλαδή, με το γάντι…
Ο «σεβασμός» του Ντάουνερ και της ομάδας του προς τους θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας φαίνεται ξεκάθαρα από τα έγγραφα που παρατίθενται στο βιβλίο. Ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τον οποίο υποτίθεται ότι συνεργάζονταν, δεν γλίτωσε από τους χαρακτηρισμούς τους. «Δεν έγινε τίποτα στο θέμα του Λιμνίτη. Τίποτα. Κουνούν απλώς τα χέρια τους και περιμένουν να γυρίσω πίσω. Κρίμα που πήγα σε κρουαζιέρα ως λέκτορας, ενώ έπρεπε να τους κρατώ τα χεράκια. Είναι σαν παιδιά», έγραφε για τους δύο διαπραγματευτές ο Ντάουνερ στη Σόνια Μπάχμαν.


Οι κατηγοριοποιήσεις πολιτών, αξιωματούχων και θεσμών
Όπως αναφέρεται στη «Σημαδεμένη Τράπουλα», η ομάδα Ντάουνερ διαχωρίζει συνεχώς τους Ε/κ σε «φιλελεύθερους» και «απορριπτικούς», μια αξιολόγηση που γίνεται στη βάση του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ τους το 2004. Όταν πλήθος κόσμου παρέστη στο συλλαλητήριο για την επέτειο του ΟΧΙ, σχολίαζαν: «Αχ, όχι, απαρχή μιας νέας εκστρατείας του αντί». Ο Ντάουνερ, όμως, ήταν… καθησυχαστικός: «Τώρα θα πρέπει να νικήσουν εμένα», απάντησε.
Από αυτήν την κατηγοριοποίηση δεν γλίτωσε κανείς. Πολιτικές προσωπικότητες, κρατικοί αξιωματούχοι και άτομα με θεσμικό ρόλο, εισέπρατταν εν αγνοία τους χαρακτηρισμούς από την ομάδα Ντάουνερ, λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Το ίδιο συνέβη και με τα ΜΜΕ, τους ιδιοκτήτες και τους δημοσιογράφους τους, επειδή τόλμησαν να αντιταχθούν στο σχέδιο Ανάν. Οι συνεργάτες του Ντάουνερ τα έβαλαν ακόμα και με τους αντιπροσώπους της Ε.Ε. στην Κύπρο, λέγοντας ο ένας στον άλλο ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί μαζί τους.
Από το διαχωρισμό τους δεν γλίτωσε ούτε καν η Ιερά Σύνοδος! Σε έγγραφο με συντάκτη τον Στίβεν Μπρουκ, αναφέρεται ονομαστικά ποιοι από τους ιεράρχες της Συνόδου είναι «συντηρητικοί» και ποιοι «φιλελεύθεροι». Επειδή, δε, η έρευνά τους είναι ελλιπής, κάποιοι ιεράρχες χαρακτηρίζονται ως «άγνωστης τοποθέτησης». Η δημοσιοποίηση συνομιλιών όπως αυτές δημιούργησαν έντονη αντίδραση, όχι μόνο ανάμεσα στα κόμματα αλλά και στους ίδιους τους πολίτες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μέχρι και σχετικό γκρουπ στο facebook υπάρχει, υπό τον τίτλο «Το βρόμικο δίδυμο Πάσκο-Ντάουνερ», το οποίο έχει αναλάβει να ενημερώνει τα μέλη του για οποιαδήποτε δραστηριότητα του Αλεξάντερ Ντάουνερ αλλά και του βοηθού Γ.Γ., η οποία κρίνεται απαράδεκτη ή υπονομευτική ως προς τους Ε/κ.


Η υιοθέτηση τουρκικών θέσεων
Η ομάδα Ντάουνερ κατά καιρούς φαίνεται να καταβαλλόταν από πανικό ή από έντονη δυσφορία, αν κάτι πήγαινε καλά για τους Ε/κ. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της μεγάλης δικαστικής νίκης του Μελέτη Αποστολίδη, έναντι του ζεύγους Όραμς. «Δυσχεραίνει τα πράγματα για εμάς», σχολίαζαν μεταξύ τους.
«Η απόφαση συνιστά έναν επιπρόσθετο παράγοντα δυσκολίας», τόνιζαν, ενώ έκαναν σκέψεις για παρεμβάσεις, ώστε να εξεταστεί το ενδεχόμενο έφεσης στη Βουλή των Λόρδων, σε συνεννόηση με τους δικηγόρους των Όραμς. «Μπορούμε, άραγε, να αναζητήσουμε βρετανική πολιτική επιρροή, έτσι ώστε η ακρόαση ενώπιον του Βρετανικού Εφετείου να καθυστερήσεις ως θέμα χρόνου;», διερωτήθηκε συνεργάτης του Ντάουνερ. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα αυτού του είδους της δράσης. Δημοσιεύματα κατά καιρούς κατέγραφαν την «υποβοηθητική» δράση της ομάδας Ντάουνερ σε σχέση με την τουρκική πλευρά…

Σημερινή

Το Μνημόνιο στέλνει έναν στους 11 στο συσσίτιο