ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΛΑΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ


(Το κείμενο αυτό είναι οι πρόχειρες σημειώσεις του λόγου που εκφώνησε ο πρόεδρος του κόμματος κ. Λουκάς Σταύρου την περασμένη Τετάρτη , στα γραφεία του κόμματος. Ακολούθησε συζήτηση όπου αναπτύχθηκαν επιμέρους ζητήματα .)
Για να γίνει κατανοητός ο όρος «λαϊκή οικονομία» που θέλουμε εμείς οι εθνικιστές , εθνικοκοινωνιστές και εθνικοδημοκράτες να περάσουμε στη κοινωνία , πρέπει πρώτα να περιγράψουμε το υπάρχον οικονομικό μοντέλο και στη συνέχεια την εν Κύπρω οικονομική κατάσταση.
Το μοντέλο αυτό είναι ο ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ .Το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι η υπερσυγκέντρωση του κεφαλαίου στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων. Οι τοκογλύφοι αυτοί, πλείστοι των οποίων είναι εβραίοι σιωνιστές δανείζουν τα κράτη αλλά και τις τοπικές τράπεζες που στην ουσία είναι οι τοπικοί τους αντιπρόσωποι , οι λιανοπώλες του ληστρικού προϊόντος της τοκογλυφίας. Τούτο το πέτυχαν αφού έλεγξαν πρώτα τη παραγωγή σε διεθνές πεδίο μέσα από την δημιουργία των τεράστιων τραστ και μονοπωλίων όπου μπόρεσαν να καταστρέψουν και να υποτάξουν τις εθνικές παραγωγές ή να τις υποβιβάσουν σε παραγωγή ευτελών προϊόντων.
Χρειάστηκε προς τούτο να αρπάξουν τις πρώτες ύλες και να εκμεταλλευτούν τις πηγές ενεργείας , πράγμα που πέτυχαν με τη δύναμη των όπλων. Αυτή ήταν η κύρια αιτία του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Αιματοκύλησαν τη γη για τα συμφέροντα τους.
Στη τελευταία κρίση που μας αφορά περισσότερο ,έπαιξαν με τη ζήτηση και τη παραγωγή. Δημιούργησαν μια ψεύτικη ζήτηση μέσω των καταναλωτικών δανείων και παράλληλα ανέβασαν τη παραγωγή . Όταν όμως έκλεισαν το ρουπινέτο της ζήτησης , ανεβάζοντας το κόστος ζωής ( λ.χ με την αύξηση του πετρελαίου) και μηδενίζοντας την δυνατότητα αποπληρωμής προς τις δικές τους τράπεζες που φαινομενικά κατέρρευσαν , επέφεραν ταυτόχρονα τη κατάρρευση της παραγωγής. 
Το αποτέλεσμα : Τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα με εκρηκτική άνοδο της ανεργίας . Πώς να το αντιμετωπίσουμε; Μα με τη δανειοδότηση των κρατών που τον καιρό των παχιών αγελάδων , διόριζαν χιλιάδες στο δημόσιο με παχυλούς μισθούς και επιδόματα.
Τι σημαίνουν όμως αυτοί οι δανεισμοί; Ας δούμε την Ελλάδα, και πολύ σύντομα την Ιρλανδία ,την Ισπανία , τη Πορτογαλία . Σημαίνει υποθήκευση της εργασίας των εθνών μας για απεριόριστο χρόνο , σημαίνει δυστυχία , σημαίνει ακόμα περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας και ραγιαδισμό ενώπιον των τοκογλύφων. 
Σε αυτή τη παγίδα γλιστρά από ώρα σε ώρα και η Κύπρος.
Ας σημειωθεί όμως ότι στη περίοδο των παχιών αγελάδων αναπτύχθηκε το καρκίνωμα της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς και πάνω σε αυτούς τους πυλώνες στήθηκε το πελατειακό κράτος και η κομματοκρατία . Στη Κύπρο το πρόβλημα μεγεθύνεται με την κατοχή και τη λαθρομετανάστευση . Τονίζουμε πως η μετανάστευση γενικά είναι το προσχεδιασμένο αποτέλεσμα της διάλυσης των εθνικών οικονομιών. 
Στόχος αυτών των μεθοδεύσεων είναι η συρρίκνωση της ανθρώπινης ελευθερίας και η επιβολή ενός σκοταδιστικού κόσμου τρισχειρότερου από εκείνο του μεσαίωνα, αν σκεφτούμε τα μέσα που διαθέτει σήμερα ο παγκόσμιος τύραννος .
Ποιος είναι ο δρόμος της αντίστασης ; Μα δεν αρκεί η θέληση της αντίστασης . πρέπει να μάθουμε πως πρέπει να αντισταθούμε για να μη πέσουμε στις παγίδες των τυράννων.
Πρώτα να ξεπεράσουμε τις παλιές , ψυχροπολεμικές αντιθέσεις που χωρίζουν τα λαϊκά στρώματα σε δεξιά και αριστερά. Αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτή τη παγίδα κερδίζουμε τη μάχη της λαϊκής ενότητος.
Δεύτερο να ορθώσουμε την ιδεολογία εκείνη που θα μας ενώνει όλους ενάντια στο κοινό εχθρό που έχει ως όργανα του τους πολιτικούς του συστήματος της αριστερο —κεντρο- δεξιάς και τους τραπεζίτες.
Στόχος μας πρέπει να είναι:
1. Δημιουργία ισχυρής εθνικής οικονομίας
2. Προστασία της εθνικής κυριαρχίας 
3. Λαική κυριαρχία και κράτος δικαίου.
Η ισχυρή εθνική οικονομία επιτυγχάνεται με :
Έλεγχο της αξίας του χρήματος από το κράτος όταν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τη βίαιη εθνικοποίηση του συσσωρευμένου τοκογλυφικού πλούτου.
Δημιουργία ανταγωνιστικής κρατικής τράπεζας που θα στηρίξει την εθνική παραγωγή, την οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση , την αγροτιά , τις επιχειρήσεις λαϊκής βάσης και συμμετοχής, την εκμετάλλευση των εθνικών ενεργειακών πηγών , την αναβάθμιση της εθνικής πολεμικής βιομηχανίας που συνδέεται άμεσα με το στόχο της εθνικής κυριαρχίας , την ανάπτυξη της μεγάλης βιομηχανίας με τη συμμετοχή κράτους και ιδιωτών , την υποστήριξη της εθνικής οικονομίας μέσα από μια αναβαθμισμένη παιδεία που θα απελευθερώνει δημιουργικές δυνάμεις και θα προάγει την έρευνα .
Ο στόχος της προστασίας της εθνικής κυριαρχίας θα επιτευχθεί με :
Απώθηση του προσκυνημένου πολιτικού κατεστημένου .
Με ισχυρό στρατό που για μας σημαίνει ενιαίο στρατό Ελλάδος – Κύπρου.
Με εθνική απελευθερωτική στρατηγική στο εθνικό πρόβλημα .
Ο στόχος της λαϊκής κυριαρχίας είναι εξίσου σημαντικός και αλληλένδετος με τη πραγμάτωση των άλλων στόχων. Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική κυριαρχία και λαϊκή εθνική οικονομία χωρίς λαϊκή κυριαρχία. Τούτο σημαίνει περισσότερη εξουσία στο λαό αρχίζοντας από τη τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι την ενδυναμωμένη νομοθετική εξουσία. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης . 
Το συμπέρασμα είναι πως για την εφαρμογή της εθνικής λαϊκής οικονομίας που είναι ο μοναδικός δρόμος αντίστασης στη παγκόσμια τυραννία απαιτείται αγώνας πολύμορφος . Αγώνας ιδεολογικοπολιτικός και ατσάλινη οργάνωση των λαϊκών δυνάμεων.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι πως αυτός ο τιτάνιος αγώνας δεν μπορεί να γίνει με εθνικοφρονίστικες συνάξεις και φωνασκίες . Τουναντίον αυτές τις μορφές δράσης θα τις βρούμε απέναντι μας συνωθούμενες σε ακροδεξιά σχήματα.
Χρειάζεται σήμερα, υπό τις παρούσες διεθνείς και τοπικές συνθήκες , ολοκληρωμένη πολιτική δράση μέσα από ένα κόμμα με ασάλευτες ιδεολογικές θέσεις , όπως το κρηπίδωμα που απάνω του ορθώνονται οι κίονες του Παρθενώνα, αλλά και δημοκρατικές και αξιοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης των καλυτέρων που θα εκτίθενται σε διαρκή κριτική από τους συμπολεμιστές τους , σύμφωνα με τη προσφορά και το έργο τους . 
Ζήτω το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα.