ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Πολιτικά χαρακτηριστικά στην επίσκεψη της Εμινέ Ερντογάν στη Θράκη

Πιστή στην πολιτική της η Τουρκία. Αυτή τη φορά στο παιχνίδι μπήκε και η σύζυγος του Τούρκου πρωθυπουργού, η Εμινέ Ερντογαν, η οποία βρέθηκε στη δυτική Θράκη σε μια… ιδιωτική επίσκεψη, συνοδευόμενη, όμως, από πολυμελή αντιπροσωπεία, αλλά και τον υπουργό Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς.
Κατά πάγια τακτική, οι Τούρκοι που επισκέπτονται την περιοχή, παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λωζάννης μιλούν για «τουρκική μειονότητα», αναφερόμενοι στους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης. Η πάντα μανδιλοφορούσα σύζυγος του Ταγίπ Ερντογάν και η συνοδεία της επέλεξαν, μάλιστα, να παραβρεθούν σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο ψευδομουφτής που δεν αναγνωρίζεται απ’ την ελληνική πολιτεία.
Η Εμινέ Ερντογάν διάβασε το γραπτό λόγο της από ειδική συσκευή που βρισκόταν μπροστά της, προφανώς για να αποφύγει κάποιο ατόπημα, προσφώνησε τους κατοίκους «αγαπητά αδέλφια», ωστόσο ο Εγκεμέν Μπαγίς, κατά τη συνήθη τακτική, αναφέρθηκε σε «Τούρκους» και όχι μουσουλμάνους της Θράκης. «Ο Τούρκος, όπου και να γεννηθεί, θα παραμείνει Τούρκους», δήλωσε ο υπουργός.
Η επίσκεψη έγινε, μάλιστα, με αφορμή την τελετή περιτομής των δύο εγγονών του πρώην βουλευτή Ροδόπης Αχμέτ Σαδίκ, ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα πριν 15 χρόνια, αλλά τιμάται κάθε χρόνο από το τουρκικό κράτος, ως υπέρμαχος του… τουρκισμού στην Θράκη.
Κάποιοι μιλούν και για επίσκεψη προεκλογικού χαρακτήρα για να στηρίξει τον υποψήφιο βουλευτή με το κόμμα του συζύγου της που κατάγεται από τη δυτική Θράκη. Η ίδια, πάντως, απέφυγε τις πολιτικές δηλώσεις, προτιμώντας να μιλήσει για τη φιλία των δυο λαών και τη φίλη της Άντα Παπανδρέου, ενώ ο Τούρκος υπουργός επαίνεσε την πολιτική Παπανδρέου
Η Εμινέ Ερντογάν, μετά τη Φιλύρα και το Κικίδιο, επέστρεψε στην Κομοτηνή, όπου επισκέφτηκε το τουρκικό προξενείο, ενώ στάθηκε και στην εκδήλωση που είχαν ετοιμάσει τα μέλη του Συλλόγου της Νεολαίας Κομοτηνής που, επειδή αυτοαποκαλούνται «τουρκικός» και όχι «μουσουλμανικός» σύλλογος δεν αναγνωρίζονται, δημιουργώντας προστριβές. Ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε αποφύγει στην προηγούμενη επίσκεψή του να περάσει την πόρτα του συλλόγου.

hellenikrevenge

ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ - S.Α. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ


Σε κάθε φωτιά υπάρχει και ο σπινθήρας,
Στον Εθνικοσοσιαλισμό υπάρχετε εσείς!
Ernst Röhm

Sturm Abteilung μία λέξη ξεχασμένη στο πέρασμα του χρόνου. Το άκουσμά της, ελπίδα για τους φίλους και τρόμος για τους εχθρούς. Ήταν μέρες σκοτεινές για το άλλοτε υπερήφανο Ράϊχ. Η Γερμανία άθλια και γονατισμένη από τις μεταπολεμικές αξιώσεις της Αντάντ, έψαχνε απεγνωσμένα ένα φωτεινό μονοπάτι που θα την οδηγούσε μακριά απ' τον όλεθρο της επερχόμενης καταστροφής. Έξι εκατομμύρια άνεργοι Γερμανοί δυναμίτιζαν την κοινωνική γαλήνη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, οι σοσιαλδημοκράτες πολιτικοι ανίκανοι να αποτρέψουν την συμμαχική βουλημία έβλεπαν απαθείς τους γερμανούς πολίτες να περιφέρονται σε συσσίτια, τους εργάτες να δουλεύουν για τους Γάλλους στην κατεχόμενη ζώνη του Σάαρ, την παραγωγή να φθίνει, τους εβραίους να πλουτίζουν και τους 1700000 Γερμανούς νεκρούς του πολέμου να ζητούν δικαίωση.

Όμως όλα αυτά θα τελείωναν σύντομα. Η αρχή του τέλους της παρακμής, ήταν κοντά. Το βράδυ της Νοεμβρίου του 1923, στο Μόναχο. Ο Χίτλερ, ο Στράσερ, ο Ρέμ και άλλοι πραγματοποίησαν το περιβόητο κίνημα του Μονάχου! Το κίνημα παρά τις προσπάθειες Του Ρεμ και του Στρατηγού Λούντεντορφ συνετρίβη λόγω της διστακτικότητας του Χίτλερ να αντιμετωπιστεί με κάθε μέσο ο κυβερνητικός στρατός που εστάλη για να το καταπνίξει! Ο Χίτλερ καταδικάστηκε μετά την ήττα και κλείστηκε στις φυλακές Σταντελχάϊμ. Από εκεί θα ξεκινούσε η αντεπίθεση των γερμανών εθνικοσοσιαλιστών για την εθνική ανάταση της Γερμανίας.

Την ώρα που ο Χίτλερ συγγράφει εντός του κελιού του την ιδεολογική βίβλο του ναζισμού, ο Ερνεστ Ρεμ θα κάνει κάτι πολύ ουσιαστικότερο. Συγκεντρώνει χιλιάδες γερμανούς πληγωμένους πατριώτες και πρώην βετεράνους του πολέμου σε μία οργάνωση πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής. Τα ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ, τους φλογερούς μαχητές του δρόμου με τις καφέ στολές, άνδρες κατώτερης κοινωνικής προελεύσεως με ανώτερο τερο όμως ηθικό και άσβεστη πίστη στα οράματα όχι του Χίτλερ, μα του δικού τους αρχηγού, του βετεράνου Λοχαγού Έρνεστ Ρεμ.

Τα οράματα του Ρεμ ταυτίζονταν με τις απόψεις του Χίτλερ μόνο μέχρι τις αρχές του 1930. Τη χρονιά εκείνη ο Χίτλερ με τη βοήθεια των μυστικιστών της Θούλης αποκάλυψε τις αποκρυφιστικές επιδιώξεις του. Η απόλυτη λατρεία της σβάστικας, το αναμάσημα αντεπαναστατικών θεωριών του ρώσου εμιγκρέ στρατηγού Μπισούπσκι και η ανάμειξη των μύθων της Λεμούριας στην Άρεια μέχρι τότε εθνικοσοσιαλιστική κοσμοθεωρία σε συνδυασμό με τις συμφωνίες και τις υποχωρήσεις της ηγεσίας του NSDAP προς το κεφάλαιο, την εκκλησία, τους αποκρυφιστές και τους γερμανούς αστούς, ώθησαν τον Ρεμ στην υιοθέτηση μιας πολύ σκληρότερης αντιμετώπισης από πλευράς των SΑ των κεφαλαιοκρατών τύπου Κρουπ, των αριστοκρατών και γενικότερα κάθε λογής αντιδραστικού καταλοίπου της Γερμανικής κοινωνίας. Ο Ρεμ σαν γνήσιος επαναστάτης διαπνεόταν από μία βαθιά σοσιαλιστική πίστη την οποία έδενε άρρηκτα με το όραμα του για μία εθνικά και κοινωνικά δίκαιη κοινωνία ομοφύλων ανθρώπων. Απέρριπτε τον κομμουνισμό λόγω του διεθνισμού του, διακατεχόταν από μία ρομαντική πίστη στις θεωρίες του Μπερνστάϊν και του Χέγκελ, ενώ αντιμετώπιζε σθεναρά τις μεταφυσικές φαντασιώσεις του Χίμλερ, στηριζόμενος στο στοιχείο του καθαρού λογισμού. Αυτή η τοποθέτηση του βέβαια στάθηκε αφορμή να κατηγορηθεί από μερικούς αστικοποιημένους δήθεν Εθνικοσοσιαλιστές ως υλιστής και μηδενιστής. Γιατί η Ρεμική θεώρηση ότι η δράση είναι το παν, ο τελικός σκοπός είναι το τίποτα, φάνταζε ακατανόητη και καταστροφική για τα συμβιβασμένα μυαλά των ψευδοεπαναστατών της ακροδεξιάς, αλλά και για το μυαλό ψυχωτικών ατόμων με την πίστη στον αλάνθαστο σκοπό, όπως ήταν ο Χίμλερ. Όλα αυτά έκαναν τη σύγκρουση του Ρεμ με την ναζιστική ηγεσία πλέον βέβαιη. Το καθεστώς για να αντιμετωπίσει την επαναστατική ορμή των 2 εκατομμυρίων μελών των Ταγμάτων Εφόδου, που πλέον είχαν άρτια στρατιωτική εκπαίδευση, αποφασίζει να δημιουργήσει τα S.S. ως μία δύναμη αντίβαρου προς τα S.Α. και να τα πλαισιώσει με άτομα δοσμένα ολόψυχα στην αντιεπαναστατική απολυτότητα και τις μεταφυσικές ή μυστικιστικές θεωρήσεις μίας μικρής ομάδας του NSDAP. Αρχηγό της νέας παραστρατιωτικής οργάνωσης διόρισε τον Χάινριχ Χίμλερ, έναν κοντό ανθρωπάκο με έντονες ψυχολογικές διαταραχές ο οποίος πίστευε μέχρι θανάτου στον λόγο του Αδόλφου Χίτλερ τον οποίο θεωρούσε ως Θεό του!

Ο Ρεμ και τα Τάγματα Εφόδου του βρέθηκαν λοιπόν σύντομα αντιμέτωποι με την μυστικιστική αδελφότητα των Ιπποτών της Μαύρης Τάξης, δηλ. των S.S. Ο αγώνας ξεκίνησε με την αντιμετώπιση της εκστρατείας λάσπης μέσω της εφημερίδας «Η Επίθεση» (Der Angriff) κατηγορώντας ανοικτά τον Ρεμ και αρκετά άλλα υψηλόβαθμα στελέχη των SA ως ομοφυλόφιλους! Η κατηγορία φάνταζε παρανοϊκή γιατί ήταν γνωστό σε όλους ότι ο Ρεμ απεχθανόταν τους ομοφυλόφιλους και το είχε αποδείξει διατάσσοντας εκατοντάδες επιθέσεις εναντίον τους από άνδρες των SA. Όμως τα ψεύδη έγιναν πιστευτά. Τότε ο Ρεμ αποφάσισε να αντιδράσει στην εκστρατεία εξόντωσης του από τα S.S. και να επιβάλλει βιαίως την δεύτερη επανάσταση. Τα λόγια του ξεκάθαρα, αντάξια ενός ΑΝΔΡΑ και ενός ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ: «Εάν οι κύριοι της μεγαλοαστικής τάξης νομίζουν πως με την εκλογή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην εξουσία ολοκληρώθηκε ο μετασχηματισμός της κοινωνίας, απατώνται οικτρά. Τώρα ήρθε η ώρα για την πραγματοποίηση της δεύτερης επανάστασης». Τα λόγια του ενθουσιάζουν τους λαϊκούς αγωνιστές των Ταγμάτων Εφόδου που τον χειροκρότησαν θερμά. Στα μάτια τους πλέον ήταν ο μοναδικός που θα έφερνε την κοινωνική δικαίωση και την ανάκτηση του ζωτικού χώρου της φυλής. Ο Χίτλερ υποσχόταν μόνο το δεύτερο, ο Ρεμ όμως και τα δύο. Τα λόγια του Ρεμ έφτασαν γρήγορα στα αυτιά του Χίτλερ απ' τον Βίκτωρα Λούτσε, υποδιοικητή των S.Α. και παθολογικό αντίζηλο του Ρεμ. Η ηγεσία του NSDAP θα αντιδρούσε αμέσως! Καταλάβαινε ότι τα πάντα θα τελείωναν πλέον γι' αυτήν, εάν δεν ξεμπέρδευε τάχιστα με τα S.Α. και τον Ρεμ, νιώθοντας ότι απειλείται η ανοχή που είχε από το μεγαλοαστικό κατεστημένο, εναντίον των συμφερόντων των οποίων στρεφόταν ο σοσιαλεπαναστατικός λόγος του Ρεμ.

Στις 30 Ιουνίου 1934 τα S.S. συλλαμβάνουν αιφνιδίως τα κυριότερα στελέχη των Ταγμάτων Εφόδου, στο Μόναχο γίνονται σκληρές μάχες μεταξύ των S.Α. και των S.S., μα όλα είχαν ήδη χαθεί. Τα S.S. είχαν ήδη συλλάβει τον Ρεμ, τον Στάϊνχουμπερ, τον Βολφ και πολλούς άλλους ανώτατους αξιωματούχους των Ταγμάτων Εφόδου. Ο θάνατος τους ήταν βέβαιος και τα εκτελεστικά αποσπάσματα των S.S. πολύ εργατικά. Μέχρι την 1η Ιουλίου η επίθεση των S.S. εξάλειψε κάθε αντίδραση των Ταγμάτων Εφόδου. Η Νύκτα των Μεγάλων Μαχαιριών ήταν το κύκνειο άσμα του Ρεμ και των S.Α., μα παράλληλα ήταν και η αρχή του τέλους για τον Εθνικοσοσιαλισμό που πλέον ήταν στα χέρια των επιγόνων της Εταιρείας της θούλης και δέσμιος της σύμπραξης καπιταλιστικών, ακροδεξιών και αντεπαναστατικών στοιχείων. Η επανάσταση ήταν πλέον υπό τον έλεγχο του Χίμλερ και των μυστικιστικών και αντιδραστικών κύκλων του NSDAP και η Γερμανία θα πλήρωνε τις λάθος επιλογές της οδυνηρά. {Ασφαλώς και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι «επιφανείς» μορφές του NSDAP όπως ο Χίμλερ ή ο Γκαίριγκ έσπευσαν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με τους αμερικανούς μόλις βρέθηκαν αντιμέτωποι με την κατάρρευση του Γ' Ράιχ, ασχέτως αποτελέσματος, προδίδοντας τα εθνικοσοσιαλιστικά ιδανικά ή άλλοι όπως ο Μπάλντουρ Φον Σίραχ έσπευσαν να εγκαταλείψουν τους πομπώδεις τίτλους τους μόλις το καθήκον τους κάλεσε στο μέτωπο, καθήκον το οποίο ο Ρεμ και οι σύντροφοι του όχι μόνο δεν αποποιήθηκαν, αντίθετα σε κάθε περίσταση και εμπρός σε κάθε αντιξοότητα τα Τάγματα Εφόδου ήταν αυτά που όρθωσαν τα λάβαρα του Εθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος και δια πυρός και σιδήρου επέβαλλαν τον Χίτλερ και τις εθνικές και κοινωνικές ιδέες του στη Γερμανία.
Όπως προέβλεψε και ο αρχιερέας του μυστικιστικού ναζισμού Ντήτριχ Έκκαρτ: «Ακολουθείστε τον Χίτλερ: Θα χορέψει αλλά εγώ είμαι αυτός που θα έχει διαλέξει τη μουσική, τον έχω μυήσει στο μυστικό δόγμα, έχω ανοίξει τα κέντρα του, ώστε να μπορεί να οραματίζεται, και του έχω δώσει τα μέσα για να επικοινωνεί με τις Δυνάμεις. Μη θρηνείτε για μένα, θα έχω επηρεάσει το μέλλον σας πολύ περισσότερο από κάθε άλλο γερμανό». Οι αντεπαναστάτες μυστικιστές του κύκλου του Χίμλερ και της Ακροδεξιάς καταδίκασαν την Γερμανία σε μία νέα ήττα, τον εθνικοσοσιαλισμό στην ανυποληψία και την οικουμένη στα χέρια της σιωνιστικής πλουτοκρατίας του κεφαλαίου, αρνούμενοι τον πραγματικά επαναστατικό προσανατολισμό του Ρεμ και των S.Α.
Η δεύτερη επανάσταση όμως δεν πέθανε, ζει μέσα στις καρδιές όλων των πραγματικών εθνικοσοσιαλιστών, ζει μέσα απ' τα λόγια του νεκρού ήρωα των S.Α. Χορστ Βέσσελ «Die Fahne Hoch...». Ψηλά τη Σημαία λοιπόν, τη σημαία της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, της Φυλής και του Αίματος! 
 

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ


Οι εκλογές τέλειωσαν . Τα προβλήματα της πατρίδος παραμένουν . Τα σχέδια των εχθρών και των προσκυνημένων συνεχίζουν να εξυφαίνονται.
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα πήρε σε αυτές τις εκλογές 56 ψήφους. Ευχαριστούμε τους συνέλληνες που μας τίμησαν.
Οι αλήθειες και οι προτάσεις του ΕΔΗΚ στο βαθμό που ακούστηκαν , δεν έγιναν αποδεκτές από το λαό.
Ο λαός θεώρησε ανεδαφικές και παράλογες τις προτάσεις μας .
Το νέο σχέδιο που ετοιμάζουν οι κατακτητές σε συνεργασία με το κονκλάβιο των ενδοτικών που θα περάσει μέσα από διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων δεν ανησυχεί τον λαό.
Η αβυσσαλέα ανισότητα ανάμεσα στον εργάτη και τον προνομιούχο δημόσιο υπάλληλο δεν ενοχλεί κανένα .
Η καταλήστευση της οικονομίας της κοινωνίας από τις τράπεζες ( ιδιώτες και εκκλησία)θεωρείται ιερός θεσμός.
Η στήριξη των λαθρομεταναστών από την κοινωνία των αφεντικών την οποία μόνοι εμείς καταγγείλαμε , εκτιμήθηκε ως επωφελής κατάσταση .
Οι προτάσεις μας κατά της διαφθοράς και των εμπόρων ναρκωτικών ( δημεύσεις περιουσιών, φυλακίσεις , εξορίες , αντιμετώπιση των ναρκωτικών ως ασύμμετρης απειλής κλπ )απερρίφθησαν.
Η πρόταση μας στο εθνικό για λύση δημοκρατίας και θέσμιση του πρώτου ελεύθερου συντάγματος μας μέσα από ένα ενιαίο εκλογικό σώμα καθώς και όλες οι άλλες θέσεις μας για ενιαίο στρατό Ελλάδος – Κύπρου και στρατηγική της απελευθέρωσης, ρίφθηκαν στα σκουπίδια.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από καινούριες ιδέες . Σηκώνει εν πομπές κυμβάλων και αλαλαγμών τα είδωλα και τα ψέματα του και πορεύεται προς ένα μέλλον που το θεωρεί βέβαιο και λαμπρό.
Εμείς απλά δηλώνουμε πως δεν θα προσκυνήσουμε τα είδωλα τους , δεν θα υποταχθούμε στα ψεύδη τους , δεν θα πορευθούμε μαζί τους στο δρόμο που επέλεξαν.
Θα μείνουμε σε αυτές τις πολεμίστρες της εθνικής αλήθειας , απροσκύνητοι και ανυποχώρητοι μέχρι να έλθουν οι μπουλντόζες να γκρεμίσουν τις ξερολιθιές και να θάψουν κάτω από τα μπάζα και εμάς και τα λάβαρα μας , για να εξουδετερώσουν κάθε εμπόδιο στην ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση των τούρκων και των εβραίων στα ιερά χώματα μας.
Θα είμαστε εδώ μέχρι το τέλος.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τι να κάνουμε;

Το ευρύτερο ελληνικό εθνικιστικό κίνημα στο σύνολό του είναι σε λάθος δρόμο. Το γεγονός ότι οι Εθνικιστές και οι Πατριώτες βρίσκονται μακριά από την πραγματική επιρροή στην εσωτερική και στην εξωτερική πολιτική του κράτους και η συνεχόμενη δημογραφική, πνευματική και οικονομική κατολίσθηση του Έθνους, νομίζω, αποδεικνύει αυτή την απλή διαπίστωση. Το ευρύτερο εθνικιστικό ρεύμα, όπως και πριν από 15-20χρόνια, βρίσκετε ακόμα πολύ μακριά από τους μοχλούς πίεσης και επιρροής.   

Οι περισσότεροι αγωνιστές του εθνικό-πατριωτικού στρατοπέδου, μη σκεφτόμενοι τις επιπτώσεις, επιλέγουν να ενταχθούν σε αναρίθμητα πολιτικά κόμματα και οργανώσεις.

Μετά συνήθως ακολουθεί απογοήτευση. Σύντομα ο πατριώτης επιλέγει την επόμενη οργάνωση. Και αυτό επαναλαμβάνετε χρόνο με το χρόνο. Η λογική του είναι μία: «μπορεί επιτέλους εδώ, σ’ αυτό το κίνημα, να μην είναι μόνο μπλά-μπλά, αλλά να περάσουμε και στις πράξεις....»        


Ως αποτέλεσμα, όλοι οι Έλληνες Εθνικιστές και Πατριώτες, εκτός από την συμμετοχή τους (καμιά φορά και ταυτόχρονα) σε πολλές οργανώσεις και κόμματα, έχουν παράλληλα και έναν μεγάλο φάκελο στα ειδικά όργανα των εξουσιαστών της Πατρίδας μας, στην οποία καταγράφονται οι «ηρωισμοί» τους: ο βαθμός ενεργητικότητας, διεύθυνση, γνωριμίες, τόπος εργασίας, η δυνατότητα ή όχι να γίνει ρουφιάνος κλπ. Στην περίπτωση που αποφασιστεί από το σιωνιστικό καθεστώς η «κάθαρση» της κοινωνίας (όπως έκαναν οι εβραίοι σε πολλές κατακτημένες χώρες), δεν έχει σημασία με δημοκρατικό ή κομμουνιστικό προκάλυμμα, όλους τους Εθνικιστές απλούστατα θα εξαλείψουν με τις έτοιμες προκαθορισμένες λίστες.

Είναι γεγονός ότι τα ονόματα και διευθύνσεις των Εθνικιστών/Πατριωτών σε όλη την Ευρώπη, είτε στην Αθήνα, είτε στην Μόσχα, είτε στο Βερολίνο και στη Πράγα, είναι καταγραμμένα στους καταλόγους των ειδικών υπηρεσιών των εβραιόδουλων κρατών τους.

Η ύπαρξη φακέλου στα όργανα γίνετε, φυσικά, εμπόδιο στους σημαντικούς Εθνικιστές να βρίσκουν αξιοπρεπή εργασία, να δημοσιεύσουν κάποια μελέτη, να πάρουν υποτροφίες κλπ. 

Αυτός είναι και ο λόγος γιατί το παγκόσμιο σιωνιστικό δουλοκτητικό σύστημα θέλει να υποβάλει την ηλεκτρονικό διαβατήριο/κάρτα και στη συνέχεια την εμφύτευση των τσιπ κάτω από το δέρμα.

Σήμερα δεν αποτελεί μυστικό ότι έχουν εφευρεθεί υπολογιστές οι οποίες συσσωρεύουν, φιλτράρουν και αναλύουν την πληροφόρηση από το διαδίκτυο. Πρωτίστως αυτό αφορά το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα λεγόμενα ε-μαιλς. Να βρεθεί η IP διεύθυνση και στη συνέχεια η ταχυδρομική διεύθυνση αυτού που γράφει «μη σωστά πράγματα» (για το εβραϊκό ολοκληρωτικό σύστημα) , δεν αποτελεί για κανένα κράτος κανένα πρόβλημα.

Ένας άλλος τρόπος να συλλέγουν δεδομένα τα εβραϊκά όργανα πληροφόρησης (απλούστατα δεν υπάρχουν άλλα) είναι τα κινητά τηλέφωνα. Η ιστορία δεν γνωρίζει κανένα προϊών που να είχε προωθηθεί από τα ΜΜ«E» και από την «αγορά» με τέτοια μανία και μεθοδικότητα. Και αυτό δεν οφείλετε μόνο στα τεράστια κέρδη τα οποία απομυζούνται από τους ανυποψίαστους γκοϊμ. Είναι η πλήρης έλλειψη προστασίας των κατόχων ενάντια σε αυτούς που κρυφακούν τις συνομιλίες. Ένα άλλο πλεονέκτημα που έχουν αποκτήσει οι εξουσιαστές είναι η δυνατότητα να έχουν τους καταλόγους των συνομιλιών του οποιουδήποτε. Και το τρίτο πλεονέκτημα τους είναι ότι το κινητό τηλέφωνο είναι ουσιαστικά ένα είδους μικροσκοπικού φάρου. Οποιαδήποτε στιγμή μπορούν να εντοπίσουν όποιον θέλουν με την βοήθεια των κυμάτων του τηλεφώνου και του δορυφόρου..... (Παλαιότερα, για να μην χάνονται οι αγελάδες και τα κατσίκια τους κρεμούσαν κουδουνάκια. Στις μέρες μας ο κάθε γκοϊμ έχει αποκτήσει ένα δικό του «καμπανάκι» προηγμένης τεχνολογίας - ένα κινητό τηλέφωνο).           

Είναι περιττό να λέμε ότι οι ειδικές υπηρεσίες των «ελεύθερων» κρατών είναι εφοδιασμένα με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα εντοπισμού και παρακολούθησης. Γ’ αυτό τα περί «ψάχνουν τους τρομοκράτες» κλπ μόνο γέλια προκαλούν. Στις μέρες μας, καμιά «τρομοκρατική οργάνωση» χωρίς την ανοχή των κρατικών υπηρεσιών δεν μπορεί να λειτουργήσει έστω και μερικούς μήνες.....  
 
Εμείς προτείνουμε στους εθνικιστές και πατριώτες να φύγουν από τις οργανώσεις στις οποίες έχουν εγγραφεί και «δραστηριοποιούνται» όσο γρήγορα μπορούν. Αυτοί που προπαγανδίζουν τον «νόμιμο» «αγώνα», την «σταθερότητα» του ελλαδικού κράτους, το ότι τα πράγματα θα αλλάξουν μέσον «εκλογών» του κομματικού κατεστημένου ή το ότι οι μάζες ξαφνικά θα εξεγερθούν, ή κρύβουν την δειλία τους και δεν παραδέχονται την αλήθεια όπως έχει, ή δεν ξέρουν τι λένε, δηλ. είναι βλάκες, ή είναι βαλτοί και είναι προβοκάτορες. Εξάλλου όποιος (ακόμα) πιστεύει ότι κάνοντας «πορείες» και «μνημόσυνα» «ξυπνάει το κόσμο», «κάνει αγώνα» και «καθήκον» - είναι βλάκας και μαζί του γελάει ακόμα και ο καθυστερημένος Jeffry.  

Το εβαιόδουλο κράτος δεν μπορεί να καταπολεμηθεί «νόμιμα». Καμιά επαναστατική αλλαγή στον κόσμο δεν έχει γίνει από την πλειοψηφία και από τις μάζες. Ούτε το 1821, ούτε η Γαλλική επανάσταση, ούτε η επανάσταση των εβραιομπολσεβίκων. Καμιά.  

Προτείνουμε στους αγωνιστές να μαζεύονται το πολύ σε ομάδες τον 5 (πέντε) ατόμων. Πρέπει να αποφευχθεί η σύρραξη μεταξύ των αλλόφυλων και εθνικιστών: αυτό συμφέρει μόνο στην εβραιόδουλη εξουσία για να μετατεθεί το πρώτο ζήτημα, που είναι η αλλαγή του κράτους, στο μεταναστευτικό ζήτημα. Όταν απαλλαχθούμε από τους (ανοικτούς και κρυφούς) σιωνιστές, μόνο τότε θα μπορούμε να απαλλαχθούμε από το ξένο σπέρμα. Εσείς αν ήσασταν σιωνιστής τι θα κάνατε; Σωστά. Θα βάζατε τους δύο να αλληλοχτυπιούνται για να μείνετε εσείς αλώβητος.

Αυτό που προέχει είναι να μην αφήσουμε τους βαλτούς δήθεν εθνικιστές να αποπροσανατολίσουν τους Έλληνες από το πρόβλημα της εβραϊκής κατοχής στους αλλόφυλους. Το πρώτο προπαγανδιστικό θέμα μας δεν είναι ούτε η τουρκιά, ούτε οι λαθρο, ούτε το οικονομικά. Είναι το ελλαδικό κράτος που πρέπει να αλλάξει χέρια: από τους εβραίους και εβραιοπροσκυνημένους στους Έλληνες και πραγματικούς πατριώτες και εθνικιστές.

Π.Κ.