Η ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Το πολιτικό κατεστημένο ακολουθεί τη δική του γραμμή αναφορικά με τη λύση του Κυπριακού προβλήματος, τη λεγόμενη γραμμή της επανένωσης, την οποία χαρακτηρίζει άλλοτε οδυνηρό συμβιβασμό και άλλοτε έντιμο συμβιβασμό. Την υποχωρητικότητα αυτή την καλύπτει με διάφορα εύηχα συνθήματα όπως «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» ή όπως αυτό που εκφώνησε σε πρόσφατη ομιλία του ο κ. Συλικίωτης «Δεν αποδεχόμαστε να χαρίσουμε σπιθαμή γης από την πατρίδα μας στον κατακτητή». Το θράσος των κρατούντων δεν έχει όρια!
Από την άλλη βέβαια ο λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία φαίνεται να δυσπιστεί προς κάθε λύση ομοσπονδίας και συνεταιρισμού με τους κατακτητές και να αποδέχεται ως λύση την διχοτόμηση και το χτίσιμο ενός διαχωριστικού τείχους μεταξύ των κατεχομένων και των ελευθέρων εδαφών. Η ανάλυση αυτής της λαϊκής αντίληψης δείχνει ξεκάθαρα την αγεφύρωτη απόσταση του πολιτικού κατεστημένου από τη λαϊκή βούληση. Ο λαός δεν έχει εμπιστοσύνη στη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που του προτείνουν. Από την άλλη όμως δεν έχει καμία διάθεση να αγωνιστεί και να διεκδικεί το αυτονόητη, δηλαδή την απελευθέρωση της γης του από τους κατακτητές και ενώ δεν θέλει τη λύση των πολιτικών της υποχώρησης σκίζει τα ιμάτια για την υπεράσπιση τους και την επανεκλογή τους. Ο λαός αυτός βρίσκεται στην χειρότερη παρακμή του, δεν είναι ικανός να γεννήσει τίποτα μεγάθυμο και ηρωικό.
Κάποιοι θα πουν ότι αυτό δεν ισχύει αν κρίνουμε από το ΟΧΙ που είπε το 2004 στο δημοψήφισμα. Το ΟΧΙ όμως εκείνο δεν άλλαξε τα δεδομένα και δεν έθεσε αιτήματα απελευθέρωσης αλλά τουναντίον επέτρεψε την διολίσθηση σε νέες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους κατακτητές. Εάν το ΟΧΙ του 1940 οδήγησε τον Ελληνισμό στην επίθεση κατά των εισβολέων, το ΟΧΙ του 2004 τον οδήγησε στην παραίτηση και την υποχώρηση.
Μέσα από την κατάσταση της υπνώτουσας λαϊκής βούλησης τίποτα μεγάλο δεν μπορεί να γεννηθεί παρά μόνο ηγέτες με μικρή και κατάπτυστη ψυχή. Αν είναι να έρθει μια μέρα ελπιδοφόρα σε αυτό τον τόπο θα έρθει μόνο μέσα από ένα λαό αφυπνισμένο και αποφασισμένο να πολεμήσει για την γη του, για την ελληνικότητα του, για την τιμή του.
Λύση δεν είναι να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, λύση δεν είναι η διχοτόμηση και η ανέγερση τείχους. Λύση είναι μόνο μία, η απελευθέρωση.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Αυστραλοί υπουργοί και βουλευτές υπέρ της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στο ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΓΛΩΣΣΩΝ

Δώδεκα μέλη της πολιτειακής Εργατικής κυβέρνησης της Βικτόριας (υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές και γερουσιαστές) στηρίζουν την περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών.

Με επιστολή τους προς την αντιπρόεδρο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστραλίας και υπουργό Παιδείας, Τζούλια Γκίλαρντ (φωτό), οι υπογράφοντες την επιστολή εκφράζουν την πίστη τους, ότι η ελληνική γλώσσα είναι "γλώσσα εθνικής προτεραιότητας" και πρέπει να περιληφθεί στις γλώσσες, που θα διδάσκονται στα κρατικά σχολεία της χώρας.

Τα μέλη του πολιτειακού κοινοβουλίου υπενθυμίζουν στην υπουργό Παιδείας, ότι η ελληνική γλώσσα ομιλείται και διδάσκεται ευρύτατα σε ολόκληρη την Αυστραλία, σε κρατικά και εθνοτικά σχολεία. "Η ελληνική γλώσσα έχει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή σημασία. Η παγκόσμια σκέψη και ο δυτικός πολιτισμός έχουν επηρεαστεί άμεσα από τον ελληνικό πολιτισμό, γενικά, και την ελληνική γλώσσα, ειδικά", τονίζουν και προσθέτουν.

"Μεγάλο μέρος της αγγλικής γλώσσας και της διανόησης της Δύσης, έχουν τις ρίζες τους στην ελληνική γλώσσα και σκέψη. Πολλά από τα κείμενα, που έχουν επηρεάσει, τη γλώσσα και τη σκέψη μας εγράφησαν στην ελληνική γλώσσα. Πιστεύουμε, ότι η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ενισχύει τη μάθηση σε πολυάριθμους τομείς της παιδείας, μεταξύ των οποίων τα Μαθηματικά, η Φυσική, η Μηχανολογία, η Ιστορία, η Φιλοσοφία, η Νομική,, το Δράμα, οι Τέχνες και η αγγλική γλώσσα.

Γι' αυτό πιστεύουμε ακράδαντα, ότι η ελληνική γλώσσα πρέπει να περιληφθεί ως γλώσσας εθνικής σημασίας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών που διαμορφώνει η Αυστραλιανή Επιτροπή Προγραμματισμού και Αξιολόγησης ACARA.  

ΠΗΓΗ:hellenic revenge