ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Ξενοδοχεια ,Καζίνο, ΟΔΙΕ, ΟΠΑΠ στα χέρια της ιταλικής μαφίας"!

Σε μια Κούβα εποχής Μπατίστα της οποίας ο τουρισμός και ο τζόγος θα ελέγχονται από την ιταλική μαφία, θα μετατρέψει την Ελλάδα η κυβέρνησή της, σύμφωνα με δημοσίευμα του γαλλικού περιοδικού L'Usine Nouvelle που έχει εκτενές άρθρο για το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων: "Οιδραστηριότητες του τουρισμού, τα καζίνο και οι αλυσίδες ξενοδοχείων που είναι εύκολο να πωληθούν αλλά αποτελούνται από μικρο-μονάδες. Τα καζίνοκινδυνεύουν να πέσουν στα χέρια της ιταλικής μαφίας. Το ίδιο ισχύει για τον OΠΑΠ και τον ΟΔΙΕ που εύκολα θα πέσουν στα χέρια της ιταλικής μαφίας". 
Καταλαβαίνουμε τι μας περιμένει και που ρίχνουν τη χώρα; Τζόγος, πορνεία, ξέπλυμα χρημάτων και ούτω καθ'εξής!
Το δημοσίευμα που δείχνει άριστα ενημερωμένο αφού αναφέρεται με λεπτομέρειες στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, μιλάει για τις εταιρείες-"λύκους" που περιτριγυρίζουν το οικονομικό πτώμα της Ελλάδας, της οποία η κυβέρνηση μέσα σε 20 μήνες κατάφερε να πάει το κόστος δανεισμού των δεκαετών ομολόγων από το 3,5% στο 17% και εκ τούτου να μην μπορεί να προστατευθεί ο δημόσιος πλούτος της χώρας, ετοιμάζουν οι ξένες εταιρείες τα διαμοιράσουν τα ιμάτια της...
«Ποιός θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα» έχει τίτλο το δημοσίευμα υπογραμμίζοντας πως οι γαλλικές εταιρείες Veolia, EDF, Bollore είναι ήδη παραταγμένες για μάχη, για την Ελλάδα, όμως ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η μεταφορά δραστηριοτήτων στο εξωτερικό και χάσιμο θέσεων εργασίας στο εσωτερικό!
Image

Στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται πως οι υποψήφιοι αγοραστές είναι δύο ειδών: οι σωστές επιχειρήσεις και οι "λύκοι" οι οποίοι αναζητούν τις πιο χαμηλές τιμές επιχειρήσεων, που δεν πάνε καλά για να τις "σπάσουν" και να τις μεταπωλήσουν".
Σύμφωνα με το περιοδικό, στις δημόσιες επιχειρήσεις, υπάρχουν αυτές που είναι σε άσχημη κατάσταση "χωρίς κέρδη είτε με ελαφρές ζημιές", όπως οι επιχειρήσεις για τις μεταφορές, ειδικότερα ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών και ο ΟΣΕ, ενώ υπάρχουν και κερδοφόρες όπως η ΕΥΔΑΠ την οποία θα μπορούσε να διεκδικήσει η γαλλική εταιρεία Veolia.

Για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης επίσης εκτιμάται ότι όποιος το αγοράσει θα έχει κάνει πολύ καλή αγορά και η εταιρεία Bollore θα μπορούσε να είναι υποψήφια. Ο τομέας της ενέργειας αντιμετωπίζεται επίσης με ενδιαφέρον και γίνονται αναφορές για τα ΕΛΠΕ, τη ΔΕΠΑ με την εταιρεία EDF ( γαλλική ΔΕΗ) να προβάλλεται ως " σοβαρός αγοραστής".
Image
"Για το φυσικό αέριο, υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι γιατί είναι επικερδές", υπογραμμίζεται.

"Η ΕΛΒΟ ίσως δεν ενδιαφέρει την Renault και Peugeot που έχουν ήδη θυγατρικές σε Ρουμανία, Τουρκία και Ουκρανία, Σλοβακία αντίστοιχα αλλά θα μπορούσε να ενδιαφέρει τη FIAT, η οποία αναζητεί μια βάση στην "Ανατολική Ευρώπη".

Απεναντίας εκτιμάται ότι οι Γάλλοι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την παραχώρηση των αυτοκινητοδρόμων. Τα μπορντέλα ποιος θα τα πάρει; Ή θεωρούνται κυβερνητικά υποκαταστήματα;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr


ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


Ο εκπρόσωπος των κατοχικών δυνάμεων , Έρογλου, αναφέρθηκε σε υπαναχωρήσεις από συμφωνηθέντες θέσεις στο θέμα της εσωτερικής ασφάλειας. Τι ακριβώς συμφωνήθηκε δεν γνωρίζουμε . Πέρα όμως από αυτό , το νόημα των τουρκικών δηλώσεων είναι πως μεθοδεύουν αδιέξοδο και επίρριψη ευθυνών στην «ελληνοκυπριακή πλευρά», αφού ο πρόεδρος της δημοκρατίας προσέρχεται κατά απαράδεκτη τοποθέτηση του, όχι ως άρχων της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά ως εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς. Συνομιλεί κοντολογίς εντός διχαστικού πλαισίου και όχι ως υπερασπιστής του δικαιώματος επέκτασης της κυριαρχίας της δημοκρατίας στο κατεχόμενο τμήμα της.
Από τη στιγμή που οι συνομιλίες δεν εδράζονται σε αυτή την απαίτηση και το δικαίωμα της κυπριακής δημοκρατίας , τότε παραχωρούν στον κατακτητή τη δυνατότητα διεκδίκησης διεθνούς αναγνώρισης του μορφώματος του, ως ανθρωπιστικής μάλιστα ανάγκης που οφείλει να θεραπέυσει την κατάσταση του αδιεξόδου . Ο κατακτητής δηλαδή εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα δικά μας λάθη και δημιουργεί νέα τετελεσμένα εις βάρος της Κυπριακής δημοκρατίας. Έτσι επιζητεί το αδιέξοδο έχοντας δύο στόχους. Ο ένας να κάμψει τον συνομιλητή του και να ενδώσει ακόμα περισσότερο στις απαιτήσεις του και ο δεύτερος να κερδίσει σταδιακά την διεθνή υποστήριξη, ώστε και σε περίπτωση μη λύσης να καταστήσει βιώσιμο το κατοχικό μόρφωμα και σε βάθος χρόνου αποδεχτό από τον βιασθέντα ελληνισμό της Κύπρου , εάν δεν το έχει ήδη επιτύχει.
Το μόνιμο συμπέρασμα των αναλύσεων μας είναι πως χωρίς αλλαγή στρατηγικής , χωρίς επανατοποθέτηση του προβλήματος στις πραγματικές του βάσεις που είναι ο αγγλο-τουρκικός βιασμός της Κύπρου, που ξεκινά από το απεχθές σύνταγμα της Ζυρίχης και περνά μέσα από την εισβολή του 1974 και τον επακολουθήσαντα εποικισμό , όχι μόνο δεν ανατρέπουμε τις συνθήκες της κατοχής αλλά επιτρέπουμε την εδραίωση και την επέκταση της στο ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας .
Αν δεν κατανοήσουμε ότι η κατοχή αρχίζει από το 1960 με το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης , αν δεν καταλάβουμε ότι έχουμε αγγλοτουρκική κατοχή , θα χάσουμε τον σκοπό του αγώνα και δεν θα κατανοήσουμε ποτέ πως η λύση στο πρόβλημα είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που στερηθήκαμε ως λαός και η αποχώρηση όλων των κατακτητικών δυνάμεων από τη Κύπρο. Αυτά τα αιτήματα κανένα έθνος δεν μπορεί να μας τα αρνηθεί ούτε να μας κατακρίνει στην άσκηση του δικαιώματος της απελευθέρωσης.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η αντιπροσώπευση του θεού είναι η απεχθέστερη τυραννία


Αν δεχθούμε πως κάποιοι μπορούν να ερμηνεύουν και να αντιπροσωπεύουν το θεό είμαστε υποχρεωμένοι στη συνέχεια να δεχτούμε ένα θεσμό που περιβεβλημένος μιαν αδιαμφισβήτητη ιερότητα μας υπαγορεύει και μας επιβάλει ένα τρόπο σκέψης , μια συγκεκριμένη παράσταση του κόσμου, ένα τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Έτσι καταργούμε μέσα μας την φυσική ελευθερία , να ερωτούμε για το είναι και το νόημα των πραγμάτων , να κτίζουμε και να γκρεμίζουμε τις παραστάσεις μας ή αλλιώς ειπωμένο , τον διάκοσμο μας. Αφού καταργήσουμε αυτή την εσωτερική ελευθερία παύουμε να αναζητούμε μέσα στη κοινωνική μας διάσταση τον ενοποιό λόγο της ανθρώπινης κοινωνίας στις πραγματικές σχέσεις δικαίου . Αφήνουμε έτσι την αδικία και τη δυσαρμονία να πρυτανεύουν και υποκύπτουμε σε μια εξωπραγματική , φανταστική ενότητα που παρέχει η θρησκευτική κοινωνία. Τούτο σημαίνει πως ο θεσμός που αντιπροσωπεύει και ερμηνεύει το θεό μετατρέπεται με την ανοχή μας σε ρυθμιστή των οικονομικο-κοινωνικών σχέσεων και των πολιτικών τους εκφάνσεων. Αυτός είναι ο πραγματικός ολοκληρωτισμός και η παρατεταμένη στην ιστορία , τυραννία.
Από την στιγμή που δεχόμαστε μια φαντασιακή οικουμενική παράσταση του κόσμου τότε παύουμε να ζούμε κατά φύσιν ( ομολογουμένως τη φύσει ζην) και επιβάλλουμε στην ανθρώπινη φύση, παραμορφωτικές παραστάσεις και αισθήματα που μας εκβάλουν από τον ρούν της φυσικής εξέλιξης. Φεύγουμε από τα πρωταρχικά δεδομένα της ανθρώπινης φύσης και κοινωνίας , όπως το αίμα , το σώμα και η σχέση του με το πνεύμα , η εργασία, η κοινότητα του αίματος και της εργασίας.
Το ζητούμενο είναι να επιστρέψουμε στην ανθρώπινη φύση και κατά συνέπεια να δούμε εκ νέου την περιέχουσα αυτόν φύση. Να αποβάλουμε τις παραστάσεις του θρησκευτικού εξουσιασμού για να αναζητήσουμε μέσα από την ελευθερία του προσώπου την δίκαιη κοινωνία και την παρουσία του θείου μέσα στην συμπαντική και κοινωνική αρμονία.
Αυτό είναι το όραμα του εθνικοκοινωνισμού . Ο ελεύθερος άνθρωπος σε σχέση με το πραγματικό που ο ίδιος ορίζει ως τέτοιο μέσα από την ίδια του την ελευθερία ...συνέχεια