ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ή Η ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ;

Τα πολιτικά και δημοσιογραφικά εξαπτέρυγα άρχισαν την ενορχηστρωμένη επίθεση στην ανωνυμία των μπλογκς με αφορμή την είδηση, που εκπορεύτηκε από συγκεκριμένο ιστολόγιο και αναπαράχθηκε από άλλα, σύμφωνα με την οποία η Διαμαντοπούλου επρόκειτο να παραιτηθεί.
Το χτύπημα στην υπουργό δεν είναι η αιτία της επίθεσης στον κυβερνοχώρο. Καμμία αστήρικτη αυθαίρετη - ακόμη και υποβολιμαία - επίθεση δεν μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη θέση ενός έντιμου πολιτικού και να τον θέσει εκτός κυβέρνησης. (εδώ τόσοι παραμένουν....).
Ούτε πολύ περισσότερο μπορεί να την παρομοιάσει κανείς με την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ώστε να προκαλέσει αυτή την οργίλη αντίδραση του πολιτικοδημοσιογραφικού κατεστημένου.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε το θέμα με όση ψυχραιμία μπορούμε να επιστρατεύσουμε, μέσα από ....την γιγαντωμένη μας οργή απέναντι στο σάπιο και βρώμικο σύμπλεγμα των τεσσάρων λιγδιάρικων πλέον εξουσιών.
Φταίνε τα μπλογκς που μιλάνε για την διαφθορά, ή εκείνοι που την είχαν κάνει επί χρόνια σημαία και δεύτερη φύση τους;
Φταίει το διαδίκτυο που αναδεικνύει την πρόσληψη εκατοντάδων υπαλλήλων στην Βουλή (με προυπηρεσία ακόμη και μόλις 6 ημερών) Ή οι "εκπρόσωποι" του λαού που την έχουν διακομματικά υπερψηφίσει για να βολέψουν ανήψια και ξαδερφούλες;
Φταίνε οι ιστολόγοι Ή οι ανόητες δικαιολογίες που επικαλείται ο Πετσάλνικος πως "ήταν απόφαση του προηγούμενου Προέδρου Σιούφα"; Και γιατί δεν ακυρώνετε την απόφαση, αφού υποτίθεται ότι δεν σας είναι αρεστή; Εδώ αλλάξατε την ζωή εκατομμυρίων υπηκόων σας με τις περικοπές των μισθών, συντάξεων και δεν φάνηκε να σας πείραξε. Μόνο για τα προνόμιά σας νοιαστήκατε να περιφρουρήσετε κ. Βολευτές.
Φταίει ο ιστολόγος που αποκαλύπτει και κατακρίνει την αύξηση του σορταρίσματος από +3 στο +10 για να κονομάνε τα λαμόγια ακόμη και στην περίοδο της κατρακύλας της χώρας, Ή οι τραπεζικοί που το θέσπισαν και οι πολιτικοί που το αποδέχτηκαν;
Φταίει η ανωνυμία των μπλογκς που γιγάντωσε την οργή των πολιτών Ή η διαχρονική και διακομματική ληστεία στην οποία επιδόθηκαν οι μισοί από σας και η ηλιθιότητα που επέδειξαν οι υπόλοιποι;
Μήπως φταίει η ανωνυμία των μπλογκς που δεν το "βουλώνουν" όπως θα επιθυμούσατε για την υπόθεση Ζήμενς Ή μήπως εσείς που όλοι λίγο πολύ τα έχετε αρπάξει, είτε άμεσα είτε έμμεσα; (ή μέσω κομμάτων ή με αποδοχή προσωπικών δώρων)
Φταίνε τα ιστολόγια και η ανωνυμία τους όταν γνωστοποιούν στους αναγνώστες τους τα 5 (πέντε) διαφορετικά πορίσματα για την υπόθεση Βατοπαιδίου Ή εσείς που προσπαθείτε να σύρετε και πάλι τους πολίτες στις λογικές του "μαντριού"; Δεν μπορείτε επιτέλους να αντιληφθείτε πως οι πολίτες πλέον αρνούνται να παρακολουθήσουν το πολιτικό γαϊτανάκι των ανόητων αντεγκλήσεων μεταξύ των κομμάτων και θεωρούν εντελώς ανυπόληπτα τα ΜΜΕ μέσω των οποίων - με διατεταγμένη και ασφαλώς πληρωμένη υπηρεσία - προσπαθείτε να διαμορφώσετε ευνοϊκή κοινή γνώμη για τα ανομήματά σας;
Φταίει η ανωνυμία των μπλογκς κ. Βουλευτές και κόμματα που γίνατε περίγελος του κόσμου Ή η ανάξια και προκλητική συμπεριφορά σας που οδήγησε χιλιάδες πολιτών να σας φωνάζουν ΚΛΕΦΤΕΣ;
Φταίει η μπογκόσφαιρα για την κατάντια της δικαιοσύνης;
Φταίει η μπλογκόσφαιρα και η ανωνυμία των μπλογκς για το μπουρδελιάρικο επίπεδο της τηλεόρασης;Και δεν καταλαβαίνουμε, γιατί να φταίει ένα μπλογκ που προτάσσει την ενδεχόμενη παραίτηση της Διαμαντοπούλου και να μην απολογείται η εφημερίδα που γράφει ότι "στην προσεχή παρτίδα φοροφυγάδων συγκαταλέγεται και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ –επιχειρηματίας- που έχει στερήσει απ’ τα κρατικά ταμεία 7 εκατομμύρια ευρώ"; Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Και αντί οι τέσσερις διαβρωμένες στο έπακρο εξουσίες να φροντίσουν να κάνουν την αυτοκάθαρσή τους (τι λες ρε καημένε ακτιβιστή;) κηρύσσουν τον πόλεμο στους ακτήμονες του διαδικτύου.Άθλιες και κατάπτυστες οι επιθέσεις των πληρωμένων κονδυλοφόρων ενάντια στους ρομαντικούς επαναστάτες του κυβερνοχώρου (εντάξει δεν είμαστε όλοι έτσι, αλλά και πάλι από δω αναβλύζει το δροσερό άρωμα της αλλαγής).
Έτσι αφού η επίθεση έχει ξεκινήσει ήδη εδώ και πολύ καιρό με το στήσιμο των δημοσιογραφικών μπλογκς και σάιτς που επιχειρούν και μάλλον αποτυγχάνουν να εκπορθήσουν - ακόμη και με φτιαχτές επισκεψιμότητες - τον εναλλακτικό χώρο πληροφόρησης και επικοινωνίας ήρθε η ώρα να χτυπηθεί η ανωνυμία και μέσω αυτής όλη η ενοχλητική και κυρίως ανένταχτη μπλογκόσφαιρα.
Φίλοι μπλόγκερς, φίλοι μας αναγνώστες, φίλοι μας ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ στο επιτιθέμενο τρομοκρατημένο κατεστημένο.
ΠΗΓΗ:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Ανησυχεί τον Νταβούτογλου μια ισχυρή σε θέσεις Ελλάδα

Νταβούτογλου: "Στην περίπτωση που η ελληνική θέση αποκτήσει ισχύ, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία στρατηγική πολιορκία.."Του Παναγιώτη Ήφαιστου
Καθηγητή Στρατηγικών Σπουδών
Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Η πρωτοβουλία για την μετάφραση και την έκδοση του βιβλίου του Αχμέτ Νταβούτογλου Στρατηγικό βάθος ήταν δική μου.
Ενόψει σχεδίων μου να επανέλθω και επαναδιατυπώσω τα κείμενα στρατηγικής που έγραψα πριν δύο δεκαετίες (και έκτοτε δεν έκρινα αναγκαίο να ανανεώσω καθότι η κατάσταση παρέμενε ακριβώς η ίδια), άρχισα, πριν μερικά χρόνια, να καταπιάνομαι ξανά με την Τουρκία. Έχοντας μελετήσει πιο προσεκτικά τις θέσεις που διατυπώνονται στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία το πρώτο πράγμα που εντυπωσίασε ήταν ο βαθμός ανορθολογισμού, απύθμενης αμάθειας πολλών κειμένων (μάλιστα μερικά χρηματοδοτούμενα από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις!!!) και κυρίως το αναρίθμητο πλήθος προπαγανδιστικών κειμένων που εξυπηρετούν τον αντιφατικό κατήφορο της κατευναστικής πολιτικής που εντάθηκε μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η αθλιότητα είναι απύθμενη γιατί τα περισσότερα από αυτά είναι επιστημονικά μεταμφιεσμένα.
Τα παπαγαλάκια της εφήμερης προπαγάνδας σε παρακμασμένα κράτη, συνήθως δεν είναι μόνο αυτοί που κατ’ επάγγελμα το κάνουν, δηλαδή οι επικοινωνιολόγοι των πολιτικών κομμάτων όταν τα τελευταία διολισθαίνουν στο τέλμα. Είναι επίσης και πολλοί επιστημονικά μεταμφιεσμένοι. Όπως έχω συχνά γράψει, η επιστημονική μεταμφίεση της προπαγάνδας είναι η χειρότερη αθλιότητα που μπορεί να πράξει ένας φορέας επιστημονικού τίτλου.
Ο κατήφορος στην ανάλυση των διεθνών υποθέσεων της Ελλάδας δεν είναι άσχετος με τον πνευματικό μας κατήφορο, τον επιστημονικό μας κατήφορο και τον κοινωνικό μας κατήφορο. Βασικά, το έλλειμμα στοιχειωδώς έστω σωστής ανάλυσης του διεθνούς περίγυρου ακυρώνει προγραμματικά κάθε αξίωση ανάπτυξης μιας εθνικής στρατηγικής. Σωστή πληροφόρηση, ορθολογισμός και αξιοπιστία, όμως, είναι τα θέσφατα κάθε διπλωματίας. Όπως τo έθεσε Sun Zu πριv απo xιλιάδες xρόvια, στo λαμπρότερo ίσως κείμεvo στρατηγικής, "εάv γvωρίζεις τov εxθρό και τov εαυτό σoυ, δεv έxεις αvάγκη vα φoβάσαι τo απoτέλεσμα (ακόμη και) εκατό μαxώv. Εάv γvωρίζεις τov εαυτό σoυ αλλά όxι τov εxθρό, για κάθε vίκη πoυ κερδίζεις θα έxεις και μια ήττα. Εάv δέv γvωρίζεις τov εαυτό σoυ, oύτε τov εxθρό, θα vικηθείς σε κάθε μάxη". Τα μεγαλύτερα ψεύδη, οι μεγαλύτερες στρεβλώσεις και ο ωκεανός ανορθολογισμού είναι τα περί Ερτογάν, «πορείας προς την Ευρώπη», «εξημερωμένου θηρίου» που θα γίνει αρνί με εκδημοκρατισμό και εξευρωπαϊσμό κτλ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, έκρινα σκόπιμο ότι ο πιο αρμόζων τρόπος για να ακυρωθούν οι τσαρλατανιές των επιστημονικών παπαγάλων ήταν να προτείνω την μετάφραση και δημοσίευση των αυθεντικών θέσεων της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας που εκτίθενται άπλετα στο βιβλίο του Αχμέτ Νταβούτογλου Στρατηγικό βάθος, η διεθνής θέση της Τουρκίας.
Διαβάζοντάς το πριν ακόμη κυκλοφορήσει ένοιωσα δικαιωμένος για αυτή την απόφαση υψηλού ρίσκου. Κανείς δεν δικαιούται πλέον να ρυπαίνει τον ελληνικό επιστημονικό διάλογο με ανοησίες. Πλέον, έχουμε την ανάπτυξη σε βάθος και πλάτος της κοσμοθεωρίας και της στρατηγικής που η Τουρκία ακολουθεί την τελευταία δεκαετία. Δεν είναι μόνο ότι ο Νταβούτογλου είναι από το 2009 Υπουργός εξωτερικών. Γνωρίζαμε εδώ και πολλά χρόνια ότι ήταν ο πολιτικοστοχαστικός μέντορας του Ερτογάν. Η ανάγνωση του Στρατηγικού βάθους απαιτεί μεγάλη προσοχή. Έστω και αν κανείς διαφωνεί με πολλές επιστημονικές θέσεις και ασφαλώς με προσωπικά ως έλληνας πολίτης με πολλές αξιολογικές του θέσεις, ο Νταβούτογλου δεν είναι ένας τυχαίος αναλυτής. Ξέρει πολύ καλά τι λέει, το αναπτύσσει με πολύ τέχνη και είναι ένας άριστος εκλογικευτής των τουρκικών εθνικών συμφερόντων.
Οπωσδήποτε, το πιο γνωστό έργο του Νταβούτογλου επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Μεταξύ άλλων: Επιστημονική ως ένα διεθνολογικό κείμενο. Πολιτικοστοχαστική κατάθεση των θέσεων αιχμής των τουρκικών πολιτικών ελίτ του ισλαμισμού που αναπτύσσει με αρτιότητα και σαφήνεια την νέο-Οθωμανική θεωρία. Γεωπολιτική ως κατάθεση της τουρκικής αντίληψης περί συσχετισμών ισχύος στην περιφέρεια της Τουρκίας και στην διεθνή πολιτική. Ανάλυση περιφερειακών ζητημάτων ως εξέταση τόσο περιγραφική όσο και πολιτική των περιφερειών που περιβάλλουν την Τουρκία. Κοσμοϊστορική θέαση που προσφέρει μια συνολική και σφαιρική θέση των κυρίαρχων σήμερα τουρκικών πολιτικών ελίτ για τις δυναμικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στο διεθνές σύστημα ευρύτερα.
Δεν θα επεκταθώ παρά μόνο λέγοντας ότι για ένα τουλάχιστον λόγο το βιβλίο Στρατηγικό βάθος χρήζει να διαβαστεί από πολλούς έλληνες: Πρέπει να ξέρουμε τι λέμε για την Τουρκία, έστω και αν πολλοί πολίτες της Ελλάδας αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν (η αυτοκτονική τάση είναι ίσως η ισχυρότερη κοινωνικοπολιτική στάση της συγκαιρινής Ελλάδας και αυτό δεν κρύβεται με τίποτα τα δέκα τελευταία χρόνια).
Ειδικά για τους ειδήμονες ή δήθεν ειδήμονες, θα έλεγα ότι αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση (άγνοια ή αμάθεια και επιστημονική ανικανότητα) λάθος καις την χειρότερη περίπτωση (συνειδητή παράκαμψη) επιστημονική ατιμία αν στις αναλύσεις περί συγκαιρινής Τουρκίας και της τουρκικής στρατηγικής δεν είναι ακριβείς με τα πραγματολογικά δεδομένα. Πιο συγκεκριμένα, ενόσω το τρίδυμο Νταβούτογλου, Ερτογάν, Γκιουλ ηγείται της Τουρκίας, το Στρατηγικό βάθος:
α) τους δίνει σε βάθος το κοσμοθεωρητικό πλαίσιο στην βάση το οποίου η τουρκική κυβέρνηση θεμελιώνει την στρατηγική της,
β) τους δίνει λεπτομέρειες για το πώς συναρτώνται οι στρατηγικοί σκοποί με τους τακτικούς χειρισμούς και
γ) περιγράφει τον ακριβή σκοπό στην Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο.
Πέραν αυτών, από τότε που ανέλαβε το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών ο Νταβούτογλου το Στρατηγικό Βάθος, κατά κάποιο πολύ ουσιαστικό τρόπο, αποτελεί εγχειρίδιο της σημερινής τουρκικής διπλωματίας. Τώρα, μια τελευταία λέξη για τους «επιστήμονες». Ο ρόλος τους είναι η σωστή περιγραφή και η σωστή ερμηνεία. Για την περιγραφή αν την κάνουν λάθος εκτίθενται. Για την ερμηνεία εκτίθενται και κρίνονται αλλά και ελέγχονται ανάλογα με την εξέλιξη των πραγμάτων. Τους συμφέρει να προσέχουν και τίποτα δεν είναι πολυτιμότερο από την επιστημονική εντιμότητα.
Πηγή


Σχόλια: Για να πάρετε μια ιδέα του τι γράφει ο κ. Νταβούτουγλου στο βιβλίο του, σας παραθέτουμε πιο κάτω μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα.
Διαβάστε τα αποσπάσματα για να καταλάβετε τι έχουν στο μυαλό τους οι γείτονες, πως βλέπουν το Αιγαίο και τελικά να αντιληφθείτε με ποιους υπογράψαμε τις 21 διμερείς συμφωνίες.


"Τα ζητήματα, όπως του Αιγαίου και της Κύπρου, που περιλαμβάνονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πέραν από τη σημασία που έχουν τα ίδια ενέχουν και μία ιδιαίτερη σημασία που πηγάζει από τη διαπεριφερειακή αλληλεπίδραση. Γι' αυτό τον λόγο είτε στα ζητήματα που σχετίζονται με τα πεδία διαπεριφερειακής αλληλεπίδρασης είτε στα δευτερεύοντα ζητήματα, όπως της Κύπρου και του Αιγαίου, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο μία χώρα του Αιγαίου αλλά και μία χώρα της ανατολικής Μεσογείου, που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, σε μία περιοχή που ξεκινάει από την Αδριατική και εκτείνεται ώς τον κόλπο της Αλεξανδρέττας και τη διώρυγα του Σουέζ. Οι πολιτικές της Τουρκίας για την Κύπρο και το Αιγαίο πρέπει να επανεξεταστούν ακόμη στο πλαίσιο της συγκυρίας του Ψυχρού Πολέμου. Μια Τουρκία που έχει αποκλειστεί από το Αιγαίο και έχει περικυκλωθεί στα νότια από την "Ρωμαίικη διοίκηση της νότιας Κύπρου"* (sic) σημαίνει ότι τα περιθώριά της να κάνει ένα άνοιγμα στον κόσμο έχουν περιοριστεί σημαντικά. Το Αιγαίο αποτελεί το σημαντικότερο θαλάσσιο κομβικό σημείο της ευρασιατικής παγκόσμιας ηπείρου στην κατεύθυνση Βορρά-Νότου. Σε αντίθεση με την περίπτωση της Ερυθράς Θάλασσας και του Περσικού Κόλπου, που κατέχουν παρόμοιες θέσεις, το Αιγαίο, που βρίσκεται σε μία κοντινή απόσταση και από τις τρεις ηπείρους και παρέχει τη δυνατότητα του ανοίγματος και στις τρεις χωρίς κάποιο χερσαίο εμπόδιο, έχει από αυτή την άποψη μία πρώτης τάξης στρατηγική σημασία όχι μόνο για την Ελλάδα και την Τουρκία, που διαθέτουν ακτές σε αυτή τη θάλασσα, αλλά κατ' αρχάς για τις παράκτιες χώρες του Ευξείνου Πόντου και έπειτα για όλες τις παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις που έχουν ανάγκη ενός μεταφορικού και εμπορικού κόμβου».
«Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας. Η βασική πηγή προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αγεφύρωτη αντίφαση μεταξύ της γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του ισχύοντος καθεστώτος. Η εγγύτητα ενός σημαντικού μέρους των ελληνικών νησιών στη μικρασιατική ακτή σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρησιακή βάση εναντίον της Μικράς Ασίας, και η περικύκλωση των υδάτινων διαδρόμων, που εξασφαλίζουν το πέρασμα από την Προποντίδα στη Μεσόγειο, από αυτά τα νησιά, αξιολογούνται από την Τουρκία ως ένα πολύ σοβαρό κενό ασφάλειας. Αντίθετα, η Ελλάδα ακολουθεί μια στρατηγική χρησιμοποίησης του πλεονεκτήματος που της παρέχεται από την κατοχή των νησιών, για να το εφαρμόσει στο σύνολο του Αιγαίου και της υδάτινης περιοχής. Το γεγονός ότι οι δίαυλοι (ανατολικά και δυτικά της Κρήτης) αφενός της Καρπάθου και της Κάσου και αφετέρου των Κυθήρων και του ακρωτηρίου της Σπάθης αλλά και της Καρπάθου και της Μαρμαρίδας, έχουν περικυκλωθεί από αυτά τα νησιά, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη σύνδεση με Εύξεινο Πόντο - Προποντίδα - Μεσόγειο της Τουρκίας».
«Στην περίπτωση που η ελληνική θέση αποκτήσει ισχύ, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία στρατηγική πολιορκία, αλλά θα επηρεαστεί απευθείας και στις οικονομικές της δραστηριότητες. . Αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι το Αιγαίο αποτελεί την περιοχή-διάπλου της Προποντίδας και του Ευξείνου Πόντου, η γεωοικονομική σημασία αυτής της θάλασσας - διάπλου μπορεί να γίνει αντιληπτή κατά τον πιο ευδιάκριτο τρόπο.
Οι εντάσεις που υφίστανται στις σχέσεις με την Ελλάδα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου στο πλαίσιο μίας γενικής θαλάσσιας στρατηγικής στο Αιγαίο, δεδομένου ότι η χώρα αυτή, θεωρώντας ως μη ικανοποιητικό το ισχύον καθεστώς που περιορίζει τον ζωτικό χώρο της Τουρκίας, ακολουθεί μία επεκτατική πολιτική. Και το σημαντικότερο μέσο, για να επιτευχθεί αυτό, είναι η απόκτηση από μέρους της Τουρκίας ενός ισχυρού εμπορικού στόλου που θα της επιτρέπει να χρησιμοποιεί με πιο δραστήριο τρόπο τα διεθνή ύδατα στο Αιγαίο. Η υπεροχή της Ελλάδας σε αυτό το θέμα πηγάζει όχι μόνο από το εύρος της περιοχής που κατέχει στο Αιγαίο αλλά και από την ικανότητα που διαθέτει στις θαλάσσιες μεταφορές.
Μια πιο αποτελεσματική χρήση του Αιγαίου, που αποτελεί θάλασσα-σύνδεσμο, μπορεί να γίνει εφικτή μόνο με τη σύνδεση αυτής της θάλασσας με τις άλλες θαλάσσιες περιοχές. Η Τουρκία, για να γίνει μία πραγματική περιφερειακή δύναμη, είναι υποχρεωμένη να αυξήσει την πολιτική και οικονομική της επιρροή στις θαλάσσιες αρτηρίες που εκτείνονται από το Αιγαίο ώς την Αδριατική και από το Σουέζ ώς την Ερυθρά Θάλασσα. Είναι αναπόφευκτο η Τουρκία να ακολουθήσει μία δραστήρια πολιτική σε κάθε σημείο που οδηγεί τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο στις ανοικτές θάλασσες».
ΠΗΓΗ:Ας μιλήσουμε επιτέλους!

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ "ΦΙΛΙΑΣ" ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΥΣ

Ευνοημένη φαίνεται η Τουρκία τοσο σε διπλωματικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εντυπώσεων.Σε αυτό συντελεί η δειλία και ανικανότητα απο ελληνικής πλευράς αλλά και η υποχωρητικότητα απο μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας που μάλλον προσπαθεί "αντιγράφοντας" την πολιτική του Αμερικανού πρωθυπουργού της Ελλάδας να "εξημερώσει το θηρίο" με μισόλογα.

Η Τουρκία επωφελούμενη απο το οικονομικό,πολιτικό,αξιακό και κοινωνικό μπάχαλο της χώρας μας έχει δραστηριοποιηθεί με προφανή διπλό στόχο.

Την επίλυση των θεμάτων Ελλάδος και Κύπρου προς όφελος της και την αναγόρευση της ως "ηγεμόνα" των Βαλκανίων ή "ειρηνικής δύναμης" όπως πλασάρεται τελευταία εντέχνως.

Εναν ρόλο που η δειλή (για να μην πω κατι παραπανω) Ελληνική κυβέρνηση αρνείται να παίξει αφου εμφανίζεται ως ο κακόμοιρος Ευρωπαίος φτωχός συγγενής.

Το χειρότερο βέβαια δεν είναι η εικόνα διάλυσης και αδυναμίας που παρουσιάζει αλλά η πολιτική του "δεν διεκδικούμε ΤΙΠΟΤΑ" ούτε καν τα όσα δικαιωματικά μας ανήκουν.

Δεχόμαστε τις παραβιάσεις....Δεχόμαστε τις απαράδεκτες τουρκικές δηλώσεις....Δεχόμαστε να δίνουμε στην Τουρκία τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια.

Και επι της ουσίας "προσευχόμαστε" να εφαρμοστεί ενα νεο προδοτικό σχέδιο Ανάν,να αποδεχθεί ο ανύπαρκτος Γκρουέφσκι το "Βόρεια Μακεδονία" και αφού παραδώσουμε και το μισό Αιγαίο να ζήσουμε όλοι.....καλά και αυτοί....καλύτερα.

Κι όμως με μια προσεκτική ματιά θα μπορούσε κανεις να διαπιστώσει ότι ακόμα και στην κατάσταση που θέλουν να είναι ο ελληνισμός μπορεί να διεκδικήσει...μπορεί τουλάχιστον να διατηρήσει τα κεκτημένα που άφησαν ως κληρονομιά οι πρόγονοι μας.

Η Τουρκία απο την στιγμή που υιοθέτησε την ''πολιτική μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες'' έχει προχωρήσει σε βήματα που σκοπό έχουν την αναγόρευση της σε περιφερειακή δύναμη αλλά με απώτερο στόχο την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων που την απασχολούν (Αιγαίο και Κυπριακό) προς όφελος της.

Οι κινήσεις της όμως αν και δεν έχουν αποφέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εντούτοις λόγω το ότι διαθέτουν ικανότατους πολιτικούς (οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε) έχουν καταφέρει τα μέγιστα σε επίπεδο εντυπώσεων προκαλώντας ανησυχία τουλάχιστον σε όσους ενδιαφέρονται ότι μακροπρόθεσμα αν δεν υπάρξει αντίδραση οι εντυπώσεις θα μετουσιαστούν και σε πραγματικά οφέλη εις βάρος κυρίως της Ελληνικής πλευράς.

Για να εξηγήσουμε τι εννοούμε η Τουρκία βάση της παραπάνω πολιτικής προχώρησε στην εξομάλυνση των διαφορών της με την Αρμενία υπογράφοντας το σχετικό πρωτόκολλο αφήνοντας θετικές εντυπώσεις.

Απο την άλλη όμως ΟΥΤΕ αναγνώρισε την γενοκτονία των Αρμενίων αλλά και το ίδιο το πρωτόκολλο έμεινε "κενό γράμμα" αφου ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων απο τους ίδιους τους Αρμένιους.

Στην συνέχεια προχώρησε στην "σύγκρουση" με το Ισραήλ θέλοντας να παίξει το ρόλο του προστάτη των μουσουλμάνων.Αρκέστηκε όμως μόνο σε λεκτικές παρατηρήσεις χωρίς να πάρει καμία ειρηνευτική πρωτοβουλία,ούτε καν μπήκε στον κόπο να συζητήσει την άρση του αποκλεισμού της Γάζας αφήνοντας τους Παλαιστίνιους να αρκεσθούν στα...λόγια.
Η "ειρηνική" μεσολάβηση που προσπάθησε να πετύχει και η συμφωνία με το Ιράν για παράδοση ποσότητας ουρανίου στην Τουρκία απερρίφθη από τις ΗΠΑ ανευ συζητήσεως οδηγώντας και αυτή την....προσπαθεια σε ναυάγιο.
Η μόνη προσέγγιση με επιτυχία και αυτή ΚΑΘΟΛΟΥ ειρηνική (τουλάχιστον προς την Ελλάδα) είναι με τα Σκόπια και αυτό γιατί αφορούσε τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση του όποιου σκοπιανού στρατού υπάρχει.

Αρα τι μένει;

Ο αρχικός στόχος Αιγαίο και Κύπρος......

Για το Αιγαίο φαίνεται οι προδότες πολιτικοί μας να αποδέχονται τον "ειρηνικό" χαρακτήρα του "λύκου" και να είναι έτοιμοι αντί χρημάτων (πετρέλαιο) να παραδώσουν ακόμα και εθνικό έδαφος εφαρμόζοντας τα "ειρηνικά" σχέδια τους.

Οσο για την Κύπρο ο Νταβούτογλου εμμέσως το ξεκαθάρισε "ανοίξτε τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στους Τουρκοκύπριους για να τα ανοίξουμε και εμείς στους Ελληνοκύπριους".

Δηλαδή πλήρης εξίσωση Κυπριακής Δημοκρατίας και ψευδοκράτους.

Και μπορεί πολλοί να πιέζουν για λύση του Κυπριακού (ανάλογα με τα συμφέροντα τους) ως το τέλος του χρόνου.Ομως πιστεύω ότι η Τουρκία θα περιμένει......

Θα προσπαθήσει να "τραβήξει" σε μάκρος την ιστορία αναμένοντας είτε την πλήρη "σιωπή" της Ελλάδας που θα αφήσει μόνη την Κύπρο και θα είναι ποιο εύκολο θύμα.Είτε τον πουλημένο σε συμφέροντα ΟΗΕ να εκπονήσει ένα νεο σχέδιο Ανάν (χειρότερο απο το πρώτο) που συνοδευόμενο απο την ανάλογη προπαγάνδα ίσως και εκφοβισμό θα ρίξει τον Κυπριακό ελληνισμό στην αγκαλιά της Τουρκίας η οποία επιδιώκει την δημιουργία ΔΥΟ ΧΩΡΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ. 

ΠΗΓΗ:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης: 4 χρόνια απο την τραγική απώλεια

© Γ. Λαμπράκης

Επιμνημόσυνη δέηση για τον Σμηναγό Κώστα Ηλιάκη που έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια αναγνώρισης τουρκικών μαχητικών στις 23 Μαΐου 2006, θα τελεστεί στην ακριτική Κάρπαθο, σήμερα Κυριακή στις 12.00. Την κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει ο μερισματούχος ειρήνης και θιασώτης του κατευνασμού ΑΝΥΠΕΘΑ Παναγιώτης Μπεγλίτης, παρουσία του Α/ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου (Ι) Ιωάννη Γιάγκου και του Α/ΓΕΑ Αντιπτεράρχου (Ι) Βασίλειου Κλόκοζα.

Ο Σμηναγός Κ. Ηλιάκης και ο Νο2 του Υποσμηναγός Π. Κολτσίκογλου κλήθηκαν στις 23/5/06 να αναγνωρίσουν σχηματισμό τουρκικών αεροσκαφών που απογειώθηκε από την αεροπορική βάση Νταλαμάν στα πλαίσια αποστολής αεροφωτογράφησης αντιαεροπορικών συστημάτων στην Κρήτη. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα της Τουρκικής αεροπορίας δεν είναι άγνωστη στους ιπτάμενους της ΠΑ καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι Τούρκοι προσπαθούν να εντοπίσουν πιθανές μετασταθμεύσεις των συστοιχιών S-300 που εδρεύουν στην νήσο. Ο σχηματισμός αποτελείτο από ένα RF-4 της 113 Filo εφοδιασμένο με σύστημα LOROP και 2 συνοδευτικά F-16 (192 Filo).
Η συνάντηση των δύο σχηματισμών έγινε δυτικά της Καρπάθου. Στην προσπάθεια του να προσεγγίσει το RF-4 για να καταγράψει σειριακό αριθμό και τύπο ατρακτιδίων ο Σμηναγός Ηλιάκης παρεμποδίστηκε από το το F-16 του Χαλίλ Ιμπραίμ Οζντεμίρ ο οποίος με κλειστούς ελιγμούς S μερικές δεκάδες μέτρα μπροστά απο το ελληνικό μαχητικό προσπάθησε να το θέσει εντός του κώνου αερίων του κινητήρα του (jetblast), κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και κατάρριψη του.

Jetblast, γνώριμη τακτική των Τούρκων πιλότων στο Αιγαίο. Η ατζαμοσύνη του Οζντεμίρ κατα την εκτέλεση τέτοιου ελιγμού οδήγησε στον θάνατο του Έλληνα πιλότου.

Η συγκεκριμένη τεχνική άρχισε να εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια από τους θρασύτατους Τούρκους ιπτάμενους οι οποίοι αρνούνται να αποχωρήσουν από τον ΕΕΧ ακόμα και μετά το εικονικό kill από τους Έλληνες συναδέλφους τους. Σε αυτά τα πλαίσια έχουν κατά καιρούς εφαρμοστεί και άλλα κόλπα όπως εκτόξευση θερμοβολίδων (flares) εναντίον των Έλλήνων αναχαιτιστών, καθαρά εχθρική ενέργεια η οποία σε άλλες περιπτώσεις θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του προπορευόμενου α/φ. Τα αίτια της πλήρους αποθράσυνσης ηγεσίας και χειριστών της Τουρκικής αεροπορίας, θα πρέπει να αναζητηθούν στην αναξιοπρεπή και αδιέξοδη πολιτική του κατευνασμού, την οποία στηρίζει με φανατισμό ο τωρινός πρωθυπουργός, καθώς και ο αναπληρωτής υπουργός Π. Μπεγλίτης -στενός του συνεργάτης στο ΥΠΕΞ την περίοδο 1999-2004.

Οι απρόσεκτοι ελιγμοί του Οζντεμίρ είχαν ως αποτέλεσμα την πρόσκρουση του α/φ του στο πρόσθιο μέρος του ελληνικού μαχητικού και τον ακαριαίο θάνατο του Έλληνα χειριστή. Ο ατζαμής πιλότος της 192 Filo διεσώθη από τουρκικό ε/π και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο λίγο μετά το επεισόδιο. Η συγκεκριμένη μοίρα της αεροπορικής βάσης Παλαιοκάστρου (Balikesir) είναι γνωστό φυτώριο φανατισμού και κατα την διάρκεια των εμπλοκών στο Αιγαίο οι ιαχές στα τούρκικα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στις συχνότητες επικοινωνίας. δε, αυτές διακόπτονται απότομα από το χαρακτηριστικό"Miraz!Miraz!" και επικλήσεις στα θεία... Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μουσταφά Γιλντιρίμ και ο Ναίλ Ερντογάν ανήκαν και οι δύο στην 192 Μοίρα.
Ειρήσθω εν παρόδω τον περασμένο Γενάρη ο Τούρκος πιλότος καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση 4 ετών από ελληνικό δικαστήριο για τον φόνο του Σμηναγού Ηλιάκη, γεγονός που πυροδότησε ακόμα μια επίθεση λάσπης του τουρκικού ΥΠΕΞ προς την χώρα μας. Σε ανακοίνωση τους οι Τούρκοι έκαναν λόγο για «κατευθυνόμενη» δικαιοσύνη και έφθασαν στο σημείο να ισχυρίζονται ότι η αερομαχία έγινε εκτός ορίων του FIR Αθηνών (αμφισβητώντας ανοικτά τον ελληνικό εναέριο χώρο) και ότι Τούρκος πιλότος κατεδίωκε το ελληνικό μαχητικό, το οποίο "είχε παραβιάσει το τουρκικό FIR"... Πηγή
ΠΗΓΗ:strategy-geopolitics

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ευελπιστεί να εκφράσει πολιτικά, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνά η πατρίδα , την ενωτική παράταξη αποδεσμεύοντας την ταυτόχρονα από τους κομματικούς μηχανισμούς του ενδοτικού κατεστημένου .

Θεωρούμε πως η ενωτική παράταξη εκτείνεται σε όλο το υπάρχον πολιτικό φάσμα , ευρίσκεται εγκλωβισμένη σε αυτό , από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά . Τούτο οφείλεται στο γεγονός πως το όραμα της ενώσεως δεν ήταν όραμα ταξικό ή φατριαστικό αλλά όραμα λαϊκό που αναδύθηκε μέσα από την εθνική ελληνική συνείδηση που είχε ο λαός στο σύνολο του . Η ανάπτυξη στο τόπο των ξενοκίνητων κομμάτων και ιδεολογημάτων και η ταξική σύγκρουση δεξιάς και αριστεράς , σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στον εργαζόμενο λαό και την πλουτοκρατία , είχε σαν αποτέλεσμα την άμβλυνση της εθνικής συνείδησης του λαού. Το μαρξιστικής ιδεολογίας κόμμα της αριστεράς κτύπησε την εθνική συνείδηση του λαού κατευθυνόμενο από την πολιτική των τότε πανίσχυρων σοβιετικών . Από την άλλη όμως , τα πολιτικά κόμματα της πλουτοκρατίας κατάπρόδωσαν το ενωτικό κίνημα , εξαπάτησαν το αίσθημα του λαού με κούφια λόγια και συνθήματα την ώρα που στη πράξη στήριζαν την ιδέα μιας κλειστής, ελεγχόμενης μονοπωλιακά, κυπριακής αγοράς. Ο σκοπός της ενώσεως ήταν για τους πλουτοκράτες αφέντες της τοπικής αγοράς ένας εφιάλτης . Γι’ αυτό προσέδεσαν τα συμφέροντα τους με την αγγλική πολιτική και τους σχεδιασμούς της . Κοντά σε αυτούς στάθηκε και η εκκλησία ως μια τεράστια οικονομική δύναμη του τόπου που για την επαύξηση του πλούτου της  επέλεξε τη προδοσία της Ζυρίχης .

Η κατοχή της Κύπρου από τους τούρκους εισβολείς και τους τουρκοκύπριους συνεργούς τους ,ως και η κατακτητική παραμονή της Αγγλίας στο νησί, υπήρξε το αποτέλεσμα της προδοσίας του εθνικού αισθήματος και των εθνικών πόθων του λαού και στη συνέχεια ο στραγγαλισμός της οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής του ανέλιξης.

Η σωτηρία της πατρίδος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά αλλά να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα επαν-εθνικοποίησης του λαού και αφύπνισης των δυνάμεων του, με το όραμα μιας Κύπρου ελεύθερης, Ελληνικής, δημοκρατικής, που θα επαναφέρει στην ιστορία της ως μείζον υποκείμενο δράσης τον ενωμένο λαό, πέρα από τις διαιρέσεις της αριστεράς και δεξιάς και των συμφερόντων που οι δύο αυτοί μηχανισμοί υπηρετούν.

Στην έκκληση του πολιτικού κατεστημένου για «ενότητα» των πολιτικών μηχανισμών τους, αντιτάσσουμε την ενότητα της λαϊκής βάσης, με το όραμα της εθνικής και κοινωνικής δικαιοσύνης.  Αυτή η ενότητα που κάποτε υπήρξε σε αυτό τον τόπο και έγραψε σελίδες ένδοξων αγώνων, θα ξανάρθει για να ορθώσει πάνω από τα συντρίμμια του ενδοτισμού και της κατοχής το λαϊκό εθνικό κράτος.

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ