ΤΡΕΜΕΙ Η 4η ΕΞΟΥΣΙΑ...ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ τα BLOGS

To blogging κάνει κακό στην... εξουσία!

Tα μέσα ενημέρωσης σιγούν για τέσσερις ημέρες. Ζούμε συνεπώς πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις. Την ενημέρωσή μας για τα πάντα τη μονοπωλούν τα ανώνυμα και συχνά συκοφαντικά μπλογκς που μας βρίζουν και κόβουν θέσεις εργασίας αντικαθιστώντας (λέει) πραγματικά ΜΜΕ αλλά που, και αυτά, έχουν πρόβλημα: δεν μπορούν να κλέβουν πληροφορίες από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Μόνο για τους πολύγλωσσους υπάρχει διέξοδος: τα ξένα ειδησεογραφικά κανάλια και όσες ξένες εφημερίδες διανέμονται και στη χώρα μας. (τοvima.gr)/Ριχάρδος Σωμερίτης

Αλήθεια από πότε τα Blogs κόβουν θέσεις εργασίας ;

και στο κάτω κάτω της γραφής μπάρμπα τα Βlogs είναι δημοσιογραφία πολιτών δηλαδή ενημερώνουν τους πολίτες από πολίτες δεν είναι υποχρεωτικά να ενημερώνεστε και εσείς ! Αλλά είναι γνωστό ότι δεν ελέγχονται και σας πονάει και κάτι άλλο ,για την κλοπή των ειδήσεων ,δεν θες να το σχολιάσουμε ,ούτε για την ταχύτητα της είδησης ούτε για το πόσο πίσω είναι οι εφημερίδες και η τηλεόραση από τα γεγονότα ή το πόσο συχνά επαναλαμβάνονται !!

 

Βετεράνος

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ

ΤΑ GOLDEN BOYS ΤΗΣ GOLDMAN SACHS

Παρασκευή, 8 Απριλίου 2011

Στον αριθμό 133 της οδού Φλίτ στο Λονδίνο, άντρες με σκουρόχρωμα κοστούμια και γυναίκες με ακριβά ταγέρ και ακόμη πιο ακριβές γόβες, περνούν την γυάλινη περιστρεφόμενη πόρτα και χάνονται στο εσωτερικό του κτηρίου. Είναι ένα πέτρινο κτήριο με δωρικούς κίονες και ένα ρολόι στην πρόσοψη. Δεν υπάρχουν πινακίδες, δεν υπάρχουν διακριτικά. Είναι ένα από τα πολλά κτήρια (το κεντρικό) της Goldman Sachs στο Λονδίνο Στέκομαι απέναντι και παρατηρώ, αυτούς που μπαινοβγαίνουν στο κτήριο. Καλοσιδερωμένοι γιάπηδες, με υπεροπτικό βλέμμα που κάλλιστα θα μπορούσες να μπερδέψεις με εκείνους τους ιεραπόστολους των νέων θρησκειών που κυκλοφορούν στο δρόμο με κοστούμι και ένα ταμπελάκι που λέει το όνομα και την θέση τους στην πεφωτισμένη κλίμακα της φιλεύσπλαχνης αλλά πάντα τιμωρητικής θρησκείας. Η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Είναι και οι ίδιοι, ιεραπόστολοι του χρήματος. Προφήτες των αγορών Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για αυτούς τους ταλιμπάν του εξτρεμιστικού καπιταλισμού. Για τους εκπροσώπους της αγοραίας σωτηρίας. Και το «αγοραίας» δεν προκύπτει από το αγορές αλλά από το αγορασμένος. Δουλεύουν ασταμάτητα, η συλλογική τους συνείδηση είναι απλωμένη πάνω στο αόρατο δίκτυο της εταιρείας, καθοδηγούν υπουργούς και οικονομίες, και όταν μετά από μερικά χρόνια φεύγουν από την Goldman Sachs προωθούνται σε κυβερνήσεις και κρατικούς μηχανισμούς. Μια κανονική σκοτεινή σέχτα που φωτίζεται μόνο από τη λάμψη του χρήματος. Μέχρι πριν από τριάντα χρόνια, τα κέρδη από τις επενδύσεις, επενδύονταν και πάλι για να δημιουργήσουν νέο κέρδος. Αυτή ήταν η βασική λειτουργία του καπιταλισμού. Ξαφνικά οι επένδυση του χρήματος έπαψε να είναι παραγωγική. Έγινε αεριτζίδικη. Τράπεζες όπως η Goldman, δημιούργησαν προϊόντα τα οποία προσέφεραν κέρδος, χωρίς καμιά παραγωγική επένδυση. Μπορούσες να αγοράσεις ένα τραπεζικό προϊόν , το οποίο μπορούσε να είναι απλώς ένα στοίχημα για το αν θα χρεοκοπήσει μια χώρα και να κερδίσεις απ αυτό. Η οικονομία έγινε από παραγωγική, ιπποδρομιακή. Και ονομάστηκε αγορά (βλέπετε οι όροι «ιππόδρομος» και «στοίχημα» ήταν πιασμένες από τον ΟΠΑΠ) Τα καλοντυμένα κοράκια τραπεζών όπως η Goldman, άρχισαν να πουλούν αέρα, -ευνοϊκούς ανέμους τους παρουσίαζαν- που κάποια στιγμή θα γινόταν θύελλες. Το σύστημα λειτουργεί απλά. Οι «τραπεζίτες» της Goldman, είναι σύμβουλοι κυβερνήσεων και επιχειρήσεων. Αυτοί που αποφασίζουν να αγοραστούν τα προϊόντα και οι συμβουλές τους, είναι πρώην στελέχη της Goldman Sachs και νυν υπουργοί. Όταν ολοκληρωθεί η «παροχή υπηρεσιών», ένας οίκος αξιολόγησης αφού πληρωθεί πάλι από τις κυβερνήσεις, συμπεραίνει πως όλα είναι καλά. Η μικρή λεπτομέρεια είναι πως οι μέτοχοι αυτού του νταβατζή της αγοράς που λέγεται αξιολογητής, είναι και μέτοχοι της Goldman Sachs. Οπότε αν πληρώσεις όλα θα πάνε καλά. Ταυτόχρονα όμως η Τράπεζα, έχοντας όλες τις πληροφορίες για ένα κράτος, την κυβέρνηση και την οικονομία της, μπορεί να δημιουργήσει ένα προϊόν (ένα στοίχημα δηλαδή) το οποίο θα διαθέσει στην αγορά. Θα κερδίσει και απ αυτό, και αν θέλει μπορεί να χειραγωγήσει την οικονομία της χώρας. Ακούγεται τρομακτικό, αλλά είναι ακόμη χειρότερο Το 2001, η κυρία Αντιγόνη Λουδιάδη, ένα στέλεχος της Goldman στο Λονδίνο, πρότεινε στα αφεντικά της, να πλησιάσουν την ελληνική κυβέρνηση και να της προτείνουν να αποκρύψουν το ελληνικό χρέος για να καταφέρει να μπει στην ΟΝΕ. Η κυβέρνηση Σημίτη δέχτηκε. Tμήμα των δαπανών Άμυνας, μετατράπηκαν σε ένα swap και μέσω της Εθνικής Τράπεζας, πουλήθηκαν και αγοράστηκαν. Με έναν πολύπλοκο τρόπο το χρέος εμφανίστηκε μικρότερο.Μπήκαμε στην ΟΝΕ με όλες τις ψεύτικες προυποθέσεις και τους ούριους ανέμους της Goldman Sachs και σήμερα θερίζουμε θύελλες. Η Goldman πήρε 330 εκατομμύρια αμοιβή. Κανένας δεν γνωρίζει όμως τι υποθήκες μπήκαν για τα swaps. Τι ξεπουλήσαμε δηλαδή προκειμένου να «εξυπηρετηθούμε». Η Goldman από την άλλη,όταν ξεκίνησε η κρίση, δημιούργησε στο Λονδίνο τον πρώτο λογαριασμό όπου κάποιος μπορούσε να ποντάρει υπέρ της χρεωκοπίας της Ελλάδας. Τρελά κέρδη. Και το μήνυμα σαφές: «ο πρώην πελάτης καταρρέει, εμείς ξέρουμε καλύτερα» Τον Νοέμβριο του 2009, η Goldman , έστειλε ένα από τα πιο ισχυρά στελέχη της ,να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό και να προτείνει την αγορά ενός νέου προιόντος για να βοηθηθούμε στην κρίση. Ο Παπανδρέου αρνήθηκε και μετά από μέρες το βασικότερο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας με συνέντευξή του παρουσίασε την οικονομία της Ελλάδας υπό κατάρρευση. Το στέλεχος αυτό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας ήταν βέβαια πρώην στέλεχος της Goldman Sachs, απ αυτά που προωθούνται στις κυβερνήσεις και τους μηχανισμούς εξουσίας. Οι οίκοι αξιολόγησης, με πρώτο την Moodys, του οποίοι οι μέτοχοι είναι και μέτοχοι της Goldman, άρχισαν στη συνέχεια,την υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Τα υπόλοιπα μάλλον είναι γνωστά. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι πως ο χρηματιστής της Goldman, Πέτρος Χριστοδούλου, στέλεχος της Εθνικής την εποχή που έγινε η απόκρυψη χρέους με τα swaps, είναι σήμερα διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Η Goldman Sachs βεβαίως είναι μία από τις τράπεζες που διαμορφώνουν την αγοραία αντίληψη για τις αγορές. Και ο κύριος Χριστοδούλου δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο μοναδικός , που σχετιζόμενος με αυτές τις ομάδες βρέθηκε σε καίρια θέση στην Ελλάδα. ΥΓ: Ενδεικτικά και μόνο, ο Χένρυ Πόλσον, υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ όταν ξεκίνησε η κρίση, -ο οποίος «έσωσε» τις τράπεζες εκτός από τον βασικό αντίπαλο της Goldman Sachs,- ήταν πρόεδρος της Goldman. Επίσης στελέχη της ήταν ο Ρομάνο Πρόντι πρωθυπουργός της Ιταλίας και επικεφαλής της Κομισιόν, ο Ότμαρ Ίσινγκ νούμερο 2 στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα,ο διοικητής της Τράπεζας του Καναδά και άλλοι πολλοί που χαράσσουν πολιτική, εμφανίζοντάς την ως ανάπτυξη,αναγκαία πολιτική, νόμο των αγορών και άλλα εύηχα. Τους αντίστοιχους έλληνες δεν είναι δύσκολο να τους βρείτε. Εστάλη απο http://www.koutipandoras.gr

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ο εθνικός αγώνας του κυπριακού ελληνισμού είχε και πρέπει να έχει ως σκοπό του την ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ. Ο όρος αυτοδιάθεση δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς την λαϊκή ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗ , χωρίς τη δυνατότητα του λαού να ορίζει τους νόμους και τους θεσμούς του. Αυτή είναι η θεμελιώδης κατάσταση της αυτοδιάθεσης , η εσωτερική μορφή της αυτοδιάθεσης. Χωρίς αυτή τη στέρεη βάση της αυτοδιάθεσης δεν είναι δυνατή η επόμενη κίνηση , που θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως εξωτερική μορφή της αυτοδιάθεσης , που είναι το δικαίωμα του κράτους να συνάπτει συμμαχίες ή να ενωθεί με κάποιο άλλο κράτος που στη δική μας περίπτωση είναι η ένωση με την Ελλάδα.
Οι αγώνες του κυπριακού ελληνισμού και συγκεκριμένα της ενωτικής παράταξης δεν επιτέλεσαν το σκοπό της αυτοδιάθεσης ούτε στην εσωτερική ούτε στην εξωτερική της μορφή. Η Ζυρίχη και το απεχθές σύνταγμα της , υπήρξε ο τάφος της εθνικής μας αυτοδιάθεσης.
Οι συνθήκες που επέβαλε η Ζυρίχη στην κυπριακή κοινωνία επέτρεψαν την ενδυνάμωση μιας ολιγαρχίας του πλούτου , εκκλησίας και ιδιωτών, που απετέλεσε την οικονομική βάση της αντεθνικής πολιτικής που ονομάστηκε «πολιτική της ανεξαρτησίας». Μια ανεξαρτησία ψεύτικη . Διότι η πραγματική ανεξαρτησία προϋποθέτει την αυτοδιάθεση. Συνεπώς με τον όρο «ανεξαρτησία» εννοούσαν οι κρατούντες μια κλειστή αγορά που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου.
Αυτό το φαινόμενο , αυτό το γεγονός, δεν μπόρεσε η ενωτική παράταξη να το αντιληφθεί , να το καταγγείλει και να το πολεμήσει. Η αδυναμία αυτή κράτησε δέσμια την ενωτική παράταξη στο άρμα της δεξιάς και άφησε την ιδέα της ένωσης στη περιοχή του συναισθήματος και όχι της πολιτικής βούλησης.
Η ενωτική παράταξη δεν μπόρεσε να συνδέσει την ιδέα της αυτοδιάθεσης – ένωσης με την ανάγκη για κοινωνική και οικονομική πρόοδο. Σε αυτή τη περίπτωση ο ενωτικός αγώνας θα ενέτασσε στις τάξεις του και την αριστερά , θα στήριζε τα αιτήματα της εργατιάς και των λαϊκών τάξεων και θα ξεπερνούσε τον καταστροφικό ψυχροπολεμικό διπολισμό.
Έτσι το ενωτικό ιδεώδες κατάντησε να είναι το γαλανόλευκο μακιγιάρισμα της ληστρικής πλουτοκρατίας. Αυτή την αποκρουστική εικόνα βλέπουμε σήμερα στα πανηγύρια της ευρύτερης δεξιάς να διανθίζεται με πόζες , κούφια λόγια , συνθήματα και τυμπανοκρουσίες.
Σε αυτό το καρναβάλι της ευρύτερης δεξιάς εμείς οι εθνικοδημοκράτες δεν συμμετέχουμε γιατί έχουμε πλήρη συνείδηση των αιτιών της αποτυχίας του ενωτικού αγώνα και δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Στα σημερινά δεδομένα η αυτοδιάθεση παραμένει ο κεντρικός σκοπός του εθνικού αγώνα. Όμως για να πραγματωθεί ο σκοπός επιβάλλεται ο αγώνας μας να ενριζωθεί στα κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα.
Η απελευθέρωση της Κύπρου από τους κατακτητές της περνά μέσα από ένα δημοκρατικό εθνικοκοινωνικό κράτος.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Έπνιξε την ελληνική οικονομία το μνημόνιο

Ήταν περίπου πριν ένα χρόνο τότε που τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη πανηγύριζαν γιατί είχαν καταφέρει με την υπογραφή του μνημονίου να αποφύγουν την στάση πληρωμών από το δημόσιο ή αν προτιμάτε, την πτώχευση της χώρας μας. Πράγματι χάρη στο μνημόνιο, στις 1 Μαΐου του 2010 καταβλήθηκαν κανονικά συντάξεις και μισθοί κι αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε όλοι μας, πως αν δηλαδή δεν υπήρχε αυτό το μνημόνιο, θα είχαμε ακούσει τότε ακόμα το περίφημο «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Στην πορεία όμως άρχισε να φαίνεται πως το μνημόνιο δεν ήταν τελικά εκείνο που θα μας οδηγήσει εκτός κρίσης με αποκορύφωμα τα τελευταία στοιχεία που δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως δεν επιτεύχθηκε κανένας από τους στόχους της κυβέρνησης. Το έλλειμμα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που περίμενε ο υπουργός οικονομικών, τα έσοδα όχι μόνο δεν αυξήθηκαν παρά τις οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την κατά πολλές μονάδες αύξηση του φόρου προτιθέμενης αξίας αλλά μειώθηκαν ενώ το βοιωτικό επίπεδο των περισσότερων Ελλήνων έχει υποστεί τραγικές αλλαγές. Είναι πραγματικά απορίας άξιον το πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ένας υπουργός οικονομικών και μια ολόκληρη κυβέρνηση, όσα καταλαβαίνει ένας απλός πολίτης, ότι δηλαδή η μείωση μισθών και συντάξεων έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και όσο στην αγορά δεν υπάρχει χρήμα, τα κρατικά ταμεία δεν πρόκειται να γεμίσουν. Δεν ξέρω πως μπορούν κάποιοι να μιλούν για ανάπτυξη όταν ο νοικοκυριά έχουν φτάσει σε σημείο να στερούνται ακόμα και τα πλέον απαραίτητα, όταν η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, όταν τα λουκέτα στην αγορά πέφτουν βροχή. Δεν είναι δυνατόν να μη βλέπουν πως το μνημόνιο και η κυβερνητική πολιτική έχουν γίνει πλέον θηλιά στο λαιμό των επιχειρήσεων οι οποίες όσο κι αν το θέλουν, αδυνατούν να κρατήσουν τους υπαλλήλους τους ενώ και εκείνους που εξακολουθούν να κρατάνε, τους έχουν επί μήνες απλήρωτους. Το αποτέλεσμα όλων αυτών βέβαια είναι να κάνουμε απλά έναν κύκλο και να φτάσουμε και πάλι στο σημείο που ήμασταν πριν από δώδεκα μήνες, ένα βήμα πριν από την πτώχευση ή όπως το λένε τώρα, την αναδιάρθρωση του χρέους μας. Μια τρύπα στο νερό κάναμε δηλαδή και αυτό που φαίνεται είναι πως είχαν απόλυτο δίκιο όσοι εξ αρχής ακόμα τάχθηκαν ενάντια στο μνημόνιο. Δυστυχώς όμως μόλις τώρα άρχισαν να το αντιλαμβάνονται αυτό και ορισμένοι πράσινοι βουλευτές οι οποίοι και ζητούν άμεση επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου. Άρχισαν να επιτέλους οι κυβερνητικοί βουλευτές να αισθάνονται ότι κοροϊδεύουν το λαό λέγοντας του διαρκώς πως δε θα πάρουν νέα μέτρα ενώ την επόμενη κιόλας μέρα κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Μόνο που ο λαός δε μπορεί να αντέξει άλλα μέτρα, δε μπορεί να δεχτεί κι άλλες μειώσεις στο έτσι κι αλλιώς περιορισμένο εισόδημα του. Η εξαθλίωση του έχει φτάσει στο κόκκινο. Δεν είναι λύση το μνημόνιο κι αυτό πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν εκείνοι που μας οδήγησαν σ’ αυτό. Τόσο καιρό ακούμε για ριζικές αλλαγές αλλά το μόνο που βλέπουμε είναι η διαρκής επιβάρυνση με νέα μέτρα των χαμηλών στρωμάτων κι αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι αλλαγή. Όταν η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αποφάσισε να δώσει στις τράπεζες τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ, η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του Γιώργου Παπανδρέου κόντεψε να πάρει τα όπλα και αν βγει στους δρόμους. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα και να που έφτασε η ώρα να κάνει και το ΠΑΣΟΚ αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση. Να δώσει τριάντα αυτή τη φορά δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες χωρίς όμως να διασφαλίσει πως τα χρήματα αυτά θα πάνε στην πραγματική οικονομία. Το φάρμακο που κάποιοι αποφάσισαν να χορηγήσουν στην άρρωστη Ελλάδα αποδείχθηκε λανθασμένο και πλέον πρέπει να αλλάξει η συνταγή. Μια θεραπεία που δεν αποδίδει, απλά δεν τη συνεχίζεις. Είναι εύκολο για έναν υπουργό να λέει και να ξαναλέει πως η σωτηρία της πατρίδας μας απαιτεί θυσίες απ’ όλους. Μόνο που εκείνοι που το λένε αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον απλό λαό, με τον άνεργο που βλέπει τα χρέη να τον κυνηγούν κι εκείνος δε μπορεί να βρει τρόπο να αντιδράσει, με τον πατέρα που δε μπορεί ούτε το γάλα των παιδιών του να φέρει στο σπίτι, με τους ανθρώπους που αναζητούν τρόφιμα στους κάδους απορριμμάτων για να επιβιώσουν. Επίσης θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε ως χώρα από το συνήθειο να φορτώνουμε όλες τις ευθύνες και όλα τα λάθη που έχουν γίνει, στους προηγούμενους. Τον άνθρωπο που πεινάει δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία. Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, δεν είναι ούτε γαλάζια ούτε πράσινα. Αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα κι αυτό δυστυχώς μόνο καλό δε φαίνεται να είναι. Κάποιοι πλέον πρέπει να βρουν το θάρρος να πουν το ΟΧΙ στα μέτρα που διαρκώς όχι προτείνει αλλά επιβάλει το διεθνές νομισματικό ταμείο διότι αποδείχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πως δε μπορούν να μας προσφέρουν λύση. Αν αυτό δε μπορεί να το καταλάβει η κυβέρνηση τότε μάλλον είναι πού λίγη για να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Όσοι δε μπορούν να μας προσφέρουν πλέον κάτι καλό, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πάνε στα σπίτια τους. όσο νωρίτερα το κάνουν αυτό τόσο καλύτερο για την Ελλάδα μας.
Σ. Καραχότζα

Σε εξέλιξη στρατιωτική άσκηση από Ελλάδα-Ισραήλ-ΗΠΑ

Νοτίως του Καστελλόριζου, στα ΝΑ όρια του FIR Aθηνών και με κατεύθυνση από τη Σούδα προς τη θαλάσσια περιοχή ανοικτά της Χάιφα εξελίσσεται η τριμερής ναυτική άσκηση μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και ΗΠΑ, µε τη συµµετοχή 8 πλοίων επιφανείας, 2 υποβρυχίων, καθώς και αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Πρόκειται για την άσκηση «Noble Dina 11» η οποία μέχρι πέρυσι πραγµατοποιούνταν µεταξύ του Ισραήλ και των ΗΠΑ στην ίδια ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και είχε σηµαντική θέση στη λίστα σπουδαιότητας των ετήσιων ασκήσεων των δύο χωρών. Η Ελλάδα συµµετέχει για πρώτη φορά στην άσκηση αυτή - που ξεκίνησε από τη Σούδα στις 3 Απριλίου και αναπτύσσεται ανατολικά με κλιμακωτές συμμετοχές - έπειτα από πρόσκληση του Τελ Αβίβ.
Στο σενάριο της άσκησης περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η συνεργασία στην Ερευνα και Διάσωση ναυαγών, στις αντιαεροπορικές επιχειρήσεις και στην προστασία ναυτικών δυνάμεων. Εχει δε ως εκ τούτου, σύμφωνα με διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές, την αυτονόητη γεωστρατηγική της σηµασία λόγω των εξελίξεων ευρύτερα στη Μεσόγειο, της ενεργειακής αναβάθµισης της περιοχής και των τουρκικών αμφισβητήσεων όσον αφορά το εύρος των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών. Η «Noble Dina 11» ολοκληρώνεται στις 14 Απριλίου.
Στο μεταξύ αναβαθμισμένο αναμένεται να είναι φέτος, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, το επίπεδο των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων στον αµυντικό τοµέα _ ασκήσεις, μετασταθμεύσεις αεροπορικών μέσων, συνεκπαιδεύσεις, ανταλλαγές επισκέψεων κ.λπ. Στο πλαίσιο αυτό επίσκεψη στο Γενικό Επιτελείο Στρατού πραγματοποίησε ο επικεφαλής των Ειδικών Δυνάμεων του Ισραήλ.

Πηγή
Strategy Report

Βαίνουμε ολοταχώς προς χερσαία επέμβαση στη Λιβύη;

Όταν το είχε υπαινιχτεί ο… συμπατριώτης μας Διοικητής των Δυνάμεων Ευρώπης του ΝΑΤΟ (SACEUR), ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης, πολλοί θεώρησαν ότι αποτέλεσε λεκτική υπερβολή…

Τώρα που άπαντες αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η κατάσταση και ενώπιον του ευρωπαϊκού «βέτο» αναφορικά με το ενδεχόμενο απευθείας διαπραγμάτευσης με το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι, η χερσαία εισβολή άρχισε σιγά-σιγά να εκφέρεται από χείλη αμερικανικά.

Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του επικεφαλής της αμερικανικής Διοίκησης Αφρικής (US AFRICOM: Africa Command), στρατηγού Κάρτερ Χαμ, ο οποίος διατύπωσε – κατά δήλωσή του – την προσωπική του άποψη, ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ενδεχομένως να στείλουν χερσαία στρατεύματα για να βοηθήσουν τους επαναστάτες.

Να θυμίσουμε ότι και ο ναύαρχος Σταυρίδης προσωπικές απόψεις διατύπωνε μιλώντας στις 29 Μαρτίου ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, υπαινισσόμενος μάλιστα ότι η Ιστορία των επεμβάσεων (Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο) δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφιβολία αναφορικά με το τι απαιτείται για την επιτυχία τέτοιων επεμβάσεων.

Μόνο που οι αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν φημίζονται για τον… φιλελευθερισμό τους όταν πρόκειται για τη στάση που υιοθετούν δημόσια τόσο υψηλόβαθμοι διοικητές σχηματισμών…

Η εγγύτητα ανάμεσα στα στρατεύματα του Καντάφι και τις… ορδές ατάκτων των αντικαθεστωτικών έχουν καταστήσει επί της ουσίας ανενεργή την αεροπορική ισχύ των συμμάχων, αφού ανά πάσα στιγμή είτε κινδυνεύουν να πλήξουν αυτούς που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν είτε απλούς καθημερινούς ανθρώπους, αφού πολλές συγκρούσεις διεξάγονται εντός του απαγορευτικού πλαισίου που θέτει ο αστικός ιστός σημαντικών πόλεων της Λιβύης…

Το «defencepoint.gr» από την πρώτη στιγμή προειδοποίησε ότι κάθε απόπειρα σύγκρισης ανάμεσα στο προηγούμενο του Αφγανιστάν με την αεροπορική υποστήριξη των σκληροτράχηλων πολεμιστών της Βόρειας Συμμαχίας η οποία τελικά μπήκε στην Καμπούλ ανατρέποντας το καθεστώς των Ταλιμπάν, και την κατάσταση στη Λιβύη, θα ήταν απλώς ατυχής και καταδικασμένη να εντείνει το αδιέξοδο.

Δικαιωθήκαμε, όχι διότι διαθέτουμε κάποιο… κληρονομικό χάρισμα, αλλά διότι είναι πραγματικά εντυπωσιακό να διατυπώνονται τέτοιες ανοησίες από υψηλόβαθμους στρατιωτικούς, έστω κι εάν κανείς έχει όλη την καλή διάθεση να κατανοήσει το πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Να προστεθεί σε αυτό το δεδομένο και η ταχεία – αλλά τόσο αργή όταν πρόκειται για στρατιωτικές επιχειρήσεις όπου τα πάντα πρέπει να γίνονται σχεδόν σε «ζωντανό» χρόνο – διεκπεραίωση αιτημάτων παροχής εγγύς αεροπορικής υποστήριξης.

Όσο γρήγορα και να κινηθεί ο αμερικανικός μηχανισμός, δεν μπορεί παρά να καταγραφεί μια καθυστέρηση κάποιων ωρών, με αποτέλεσμα να μπορούν να αλλάξουν στο έδαφος πάρα πολλά δεδομένα. Κάπως έτσι απέτυχαν οι αρχικές προσπάθειες των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν για την εξασφάλιση άδειας «εξουδετέρωσης» από το Λευκό Οίκο, όταν εντοπιζόταν μέσω των μη επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης (UCAV) που αξιοποιούνταν, κάποιος στόχος υψηλής αξίας, όπως για παράδειγμα ο Μουλάς Ομάρ και – ποιος ξέρει στην πρώτη φάση των επιχειρήσεων – και ο ίδιος ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Πόσο μυαλό χρειαζόταν ώστε να αντιληφθούν εξ αρχής, ασχέτως του πολιτικού προβλήματος (επιχειρήσεις σε ξένη – κυρίαρχη υποτίθεται χώρα) το οποίο ούτως ή άλλων νομοτελειακά θα αντιμετώπιζαν, ότι ο «στόχος» δεν θα καθόταν εκεί που εντοπίστηκε περιμένοντας την έγκριση ή την απόρριψη του αιτήματος από τον Αμερικανό πρόεδρο;

Όσον αφορά στις επιχειρήσεις στη Λιβύη, είναι λίγο αστείο να δηλώνεται ότι… ο κακός καιρός και η απειλή από τα φορητά αντιαεροπορικά του Καντάφι δεν επέτρεψαν τη χρήση των AC-130 (ειδική διαμόρφωση – «gunships») και των A-10 Thunderbolt για την υποστήριξη των δυνάμεων των αντικαθεστωτικών, με αποτέλεσμα το αδιέξοδο…

Μάλλον πίστευαν ότι θα επιχειρούσαν με τους αντιπάλους στο έδαφος να τρομάζουν από τον μεγαλοπρεπή… θόρυβο των κινητήρων των υπερσύγχρονων μαχητικών, με τους τόσο πρόχειρα εκπαιδευμένους χειριστές. Κι αν αυτό – προφανώς – δεν ισχύει για όλους, δυστυχώς ισχύει για μεγάλο μέρος των δυνάμεων.

Αν δώσεις μια φόρμουλα στα χέρια ενός καθημερινού οδηγού τα χιλιόμετρα που θα πιάσει θα είναι ελάχιστα, αφού ανά πάσα στιγμή θα κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο. Κάτι παρόμοιο, δεν μπορεί, πρέπει να ισχύει και στα μαχητικά. Και αυτοί που εκπαιδεύονται για να πολεμήσουν και να υπερασπίσουν την εθνική τους αξιοπρέπεια και τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας τους, στην πράξη όχι στη θεωρία, δεν είναι πολλοί. Σίγουρα βρίσκονται στη Νότια Ευρώπη, σε μια χώρα που μπορεί υποφέρει, αλλά δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.

Και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υποφέρει και όποιος – γνωστός – διανοηθεί να θεωρήσει την κρίση ως «παράθυρο ευκαιρίας». Αρκεί να την αφήσουν και δεν μιλάμε «συνωμοτικά» για κάποιους ισχυρούς άπου στο εξωτερικό, για το εσωτερικό μιλάμε…

ΠΗΓΗ