Το τέλος της Ιστορίας στο... Λύκειο!

ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΟΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΑΤΗ ΛΗΘΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

του Χρήστου Κάτσικα, Η σχέση που τα παιδιά διαμορφώνουν με την ιστορία εντάσσεται στην ευρύτερη στάση που η σχολική εκπαίδευση επιφυλάσσει στην ιστορική γνώση. Στα πλαίσια αυτά αν δεχτούμε ότι η άγνοια του παρελθόντος δεν προκαλεί μόνο συγχύσεις στη γνώση του παρόντος αλλά και υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν, τότε ίσως κατανοήσουμε την απαράδεκτη ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας να εξαφανίσει ουσιαστικά το μάθημα της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας από το Λύκειο αντικαθιστώντας το με ένα μάθημα επιλογής με τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Ιστορία» που πιθανόν να έχει και μερικές σελίδες για την Ελλάδα. Αυτό προβλέπει το Σχέδιο για το νέο αναλυτικό πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ Λυκείου που άφησε να διαρρεύσει το Υπουργείο Παιδείας στον τύπο. Έτσι συνεχίζεται η …περιπέτεια του μαθήματος της Ιστορίας. η γνώση της οποίας αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της κριτικής συνείδησης και πρακτικής των νέων ανθρώπων. Βεβαίως πάνε πολλά χρόνια που ο αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης είναι άνισος, αφού η σχολική ιστορία είτε είναι προσανατολισμένη στο παρελθόν είτε περνάει μέσα από «πύρινα εξεταστικά στεφάνια». Πάντοτε ελλοχεύει ο «φετιχισμός του εγχειριδίου» που οδηγεί στην άκριτη απομνημόνευση και την υπονόμευση της κατανόησης των ιστορικών γεγονότων. Tα βιβλία και οι όροι διδασκαλίας της ιστορίας φανερώνουν, ίσως, περισσότερο από κάθε τι άλλο τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας την εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς πριμοδοτούν μια επιδερμική συσσώρευση ενός όγκου ασύνδετων μεταξύ τους γνώσεων. Είναι χαρακτηριστικά όσα σημειώνει ο Κώστα Γεωργουσόπουλος -για την εξεταστέα ύλη της Ιστορίας- σ΄ ένα του άρθρο του: «… Εγκύψτε, παρακαλώ, σ΄ αυτή την ύλη. Είναι μνημείο ιστορικής λοβοτομής… Δηλαδή από την ιστορική ροή, από τη διαδοχή γεγονότων που ακολουθούν τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, ένα βλακώδες «τσιμπιδάκι» τσιμπάει ένα γεγονός εδώ, μία συνθήκη παραπέρα, ένα φαινόμενο ή έναν θεσμό πιο εκεί, χωρίς συνοχή, χωρίς συνέχεια, προχωρώντας με άλματα, αποκόβοντας τα αίτια από τα αιτιατά, διαχωρίζοντας τα πρόσωπα από τις ενέργειες, αποδεσμεύοντας την οικονομία από την πολιτική και τα γράμματα από την κοινωνική συγκυρία, τη διπλωματική ιστορία από την ευρωπαϊκή ή την παγκόσμια πολιτική σκακιέρα. H Ιστορία που ζητούμε από τους υποψηφίους μας να αποστηθίσουν είναι ένα καγκουρό που προχωρεί με πηδηματάκια». Τι σημαίνει αυτό; Oι συνεχείς εξεταστικές δοκιμασίες, η χρήση πολλαπλών τεχνικών αξιολόγησης, η κρισιμότητα και η οριστικότητα του βαθμού, οι ίδιοι οι τρόποι πιστοποίησης της κατοχής των παρεχόμενων γνώσεων, απομακρύνουν το μαθητή από την κατανόηση του γενικού και ενιαίου, από την ουσία της γνώσης, που δεν είναι η ποσοτική συσσώρευση γνώσεων αλλά η κατάκτηση επιστημονικού συστήματος σκέψης και ερμηνείας της κοινωνίας. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια γίνεται μια ευθεία επίθεση στο μάθημα της Ιστορίας μέσα από τα σχολικά βιβλία, αλλά και μέσα από τους όρους διδασκαλίας του (πολλές φορές η ανάθεσή του συνδέεται με την κάλυψη του ωραρίου διαφόρων κλάδων εκπαιδευτικών με αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας). Η αρχή είχε γίνει με τα τελευταία βιβλία Ιστορίας του Δημοτικού αλλά και του Γυμνασίου: σκόρπιες πληροφορίες «ατάκτως ερριμμένες» προσφέρονται προς «κατανάλωση», ένας σωστός τσελεμεντές, όπου χάνεται η σχέση αιτίας και αποτελέσματος καθώς και το νόημα της κάθε γνώσης. Ο θρυμματισμός είναι συντριπτικός, ο ιστορικός χρόνος δεν υπάρχει, η συνολική αφήγηση σφαγιάζεται σε πληροφορίες, εικόνες, αριθμούς και πηγές. Απομένει η τμηματική πληροφορία, η αποσπασματική είδηση, το απομονωμένο γεγονός, χωρίς το «πώς» και το «γιατί». Με το νέο αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει εφεύρει την καλύτερη και «αποδοτικότερη» εκχέρσωση της ιστορικής γνώσης από τα κεφάλια των μαθητών. Στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ΄ ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως εκχερσώνονται τα ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα. Χρήστος Κάτσικας  Φιλόλογος Ιστορικός ΠΗΓΗ

Ε.Βενιζέλος: "Ενιαίος χώρος η Ελλάδα και η Κύπρος στην Αν. Μεσόγειο" - Προάγγελος ανακήρυξης ΑΟΖ;

Η φράση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ε.Βενιζέλου στην Κύπρο την περασμένη Παρασκευή περί "ενιαίου χώρου Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο" από ελάχιστους έγινε αντιληπτή, αλλά έχει ιδιαίτερη, κρίσιμη θα λέγαμε, στρατηγική σημασία και όπως διαβεβαιώνουν στενοί συνεργάτες του υπουργού "μόνο τυχαία δεν λέχθηκε". Ο "Ενιαίος χώρος Ελλάδας και Κύπρυ στην Α.Μεσόγειο" σηματοδοτείται από την κυπριακή ΑΟΖ και την ελληνική, η οποία τυπικά δεν έχει ακόμα οριοθετηθεί, αλλά όπως αναφέρει πηγή του υπουργείου Εξωτερικών "Σύντομα η περιοχή όπου σήμερα αφορά το FIR Αθηνών στην Ανατολική Μεσόγειο θα αποτελεί την ελληνική ΑΟΖ".

Eνοποιώντας κατ'αυτό τον τρόπο Ελλάδα και Κύπρο και θέτοντας τις βάσεις για την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου που κρύβεται στην περιοχή. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα που ο Ε.Βενιζέλος κάνει αναφορά στα ελληνικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, πέραν αυτών που αφορούν την Κύπρο.

Επιβεβαιώντας και πάλι το δημοσίευμα της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ που κυκλοφορεί για τον απόφαση της Ελλάδας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που είναι βέβαιο πλέον ότι κρύβεται στις περιοχές αυτές, στο "Ελ Ντοράντο" της Αν. Μεσογείου.

Στο μεταξύ η Κύπρος και το Ισραήλ βρίσκονται πολύ κοντά στην υπογραφή συμφωνίας με την οποία θα οριοθετούνται οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ), ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για την εκμετάλλευση των πετρελαϊκών λεκανών στην ευρύτερη περιοχή που αποκαλείται «Πέτρα του Ρωμιού».

Δορυφορικές φωτογραφίες και αποτελέσματα σεισμογραφικών ερευνών του γαλλικού συμβουλευτικού οίκου Beicip-Franlah που έχει συγκεντρώσει από τις θαλάσσιες έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου και στοιχεία που έχει η νορβηγική εταιρεία Petroleum Ceo-Services καταδεικνύουν ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Πάφου και της Λεμεσού είναι άλλη μία πολύ πιθανή δεξαμενή πετρελαίου και φυσικού αερίου. 

Ομως, σύμφωνα με τον κυπριακό τύπο, κλειδί των γενικότερων εξελίξεων στην περιοχή θεωρείται η επικείμενη συμφωνία Λευκωσίας- Τελ-Αβίβ, καθώς στην πράξη θα ακυρώνει στη θάλασσα τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής. Σύμφωνα με τα κυπριακά ΜΜΕ η συμφωνία αυτή κατοχυρώνει το Τελ-Αβίβ για τα δικά του κοιτάσματα, αλλά και την Κύπρο, που δεν θα έχει πια καμία διεθνή αμφισβήτηση για τις κινήσεις της. 

Η έρευνα και η εκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων και λεκανών φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή, που εκτείνεται προς το Ισραήλ,έχουν ανατεθεί στην αμερικανική εταιρεία Noble Energy τόσο από την Κύπρο, όσο και από το Ισραήλ. Κάποιες πληροφορίες φέρουν την ετειρεία φαβορί να αναλάβει και την ελληνική ΑΟΖ μόλις οριοθετηθεί.

Η Κύπρος παραχώρησε στην ίδια εταιρεία τα δικαιώματα στο «Οικόπεδο 12» ακριβώς στο όριο της κυπριακής ΑΟΖ. Πρόσφατα η αμερικανική Γεωλογική Επιθεώρηση (U.S. Geological Survey) υπολόγισε ότι η Λεκάνη Λεβάντ- Ανατ. Μεσογείου (Levant Basin) κρύβει περισσότερα από 122 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου, ίσως το μεγαλύτερο απόθεμα ενεργειακών πόρων στον κόσμο. Σύμφωνα με ερευνητές της Noble Energy, ο χάρτης των κοιτασμάτων στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου τώρα σχηματίζεται και ίσως κρύβει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες υδρογονανθράκων απ' ό,τι αρχικά είχε διαφανεί. 

Φυσικά η Άγκυρα δεν κάθεται "με σταυρωμένα χέρια". Προχωρά στην ιδιωτικοποίηση της Turkiye Petroleri Anonim, της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίων. Για την περίφημη ΤΡΑΟ, του κρατικών συμφερόντων όμιλο εδώ και 51 χρόνια, με ισχυρό μέτοχο το Τουρκικό Ταμείο Στρατού, προωθείται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η στρατηγική συνεργασία με ιδιωτικούς ομίλους και συμφέροντα. 

Όλα όμως θα κριθούν από τον παράγοντα της ένοπλης ισχύος που θα μπορέσουν να προβάλουν οι ενδιαφερόμενες πλευρές. Ο ισχυρότερος κερδίζει...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΤΟ ΑΚΕΛ ΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Το ΑΚΕΛ είναι ένα κόμμα με μακρά παράδοση στη πολιτική προπαγάνδα. Μια απο τις μεθόδους που χρησιμοποιεί είναι η προώθηση πολιτικών θέσεων μέσα απο λέξεις κλειδιά , λέξεις με ευρύ περιεχόμενο και συναισθηματική φόρτιση, όπως στη προκειμένη περίπτωση που εξετάζουμε , τη λέξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Κύριο έργο της ακελικής προπαγάνδας είναι μέσα απο την υπεράσπιση της λέξεως αυτής να γίνει ο βιασμός του περιεχομένου της. Η πρόταση λύσης που πήρε την ονομασία λύση Χριστόφια είναι ο έσχατος εξευτελισμός της δημοκρατίας και η ακραία περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου. Τούτο αποδεικνύεται απο τις απαράδεκτες και ενδοτικές προτάσεις για εκ περιτροπής προεδρία, στάθμιση ψήφου της μειοψηφίας με την πλειοψηφία , μηχανισμό επίλυσης αδιεξόδων εις αντικατάσταση της λαϊκής ετυμηγορίας και νομιμοποιήση του εγκλήματος του εποικισμού με την παραμονή 50000 εξ αυτών στις περιουσίες των Ελλήνων προσφύγων.Αυτή την κατάπτυστη στο σύνολο της πρόταση το ΑΚΕΛ χωρίς ενδοιασμό , δια στόματος Χρίστου Χριστοφίδη ,προσπαθεί να την περάσει στο λαό ως πράξη "υπεράσπισης της οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας" που "βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο της Τουρκίας και εκείνων των ξένων που συμπλέουν μαζί της". Έτσι ενώ το ΑΚΕΛ εργάζεται για την κατάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας αλλά και αυτού τούτου του νοήματος της λέξεως της δημοκρατίας,εμφανίζεται ως ο ηρωικός υπερασπιστής της. Ας σημειωθεί ότι οι ξένοι που συμπλέουν μαζί με τη Τουρκία είναι οι άγγλοι τους οποίους δεν κατονομάζει , τους αφήνει στο ομιχλώδες παρασκήνιο αφού μαζί τους η παρούσα κυβέρνηση συνήψε το λεγόμενο μνημόνιο συναντίληψης , ως να μην ήταν οι άγγλοι , άρπαγες και κατακτητές της γης μας, αλλά κάποιοι τρίτοι με τους οποίους οφείλουμε κοινή αντίληψη στον αγώνα μας για ελευθερία .Το πρώτο που πετυχαίνει το ΑΚΕΛ μέσα απο αυτό το βιασμό της λέξεως και του περιεχομένου της δημοκρατίας είναι ότι προωθεί το σχέδιο λύσης και διάλυσης της Κυπριακής δημοκρατίας προκαλώντας λιγότερες τριβές μέσα στο ίδιο του το κόμμα αλλά και στη κοινωνία. Το δεύτερο είναι ότι στοχοποιεί όλους όσους διαφωνούν στα σχέδια του ΑΚΕΛ και στην πρόταση Χριστόφια ειδικότερα , ως αντιδημοκράτες , ως ακραίους , ως επικίνδυνους , ως ανεύθυνους. Με το τρόπο αυτό καλεί την κοινωνία να μείνει σιωπηλή σε κάθε διωγμό, σε κάθε προσπάθεια φίμωσης και επιβολής της "αλάνθαστης" γνώμης των κρατούντων. Τούτο είναι το φυσικό επακόλουθο της παραποίησης και παραχάραξης των λέξεων. Ο βιασμός της λέξεως της δημοκρατίας οδηγεί κατ, ανάγκη στο βιασμό της ίδιας της κοινωνίας. Σε αυτή τη προσπάθεια του ΑΚΕΛ οφείλουμε να αντιτάξουμε γρανιτένια αντίσταση .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η ΓΕΡΜΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ηταν σαν χθες, είκοσι χρόνια πριν. Στις 3 Οκτωβρίου του 1990, η Ομοσπονδιακή Γερμανία προσαρτούσε τα εδάφη και τον πληθυσμό της ήδη καταλυθείσης Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας.  

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Αυτό που όλοι νόμιζαν ότι θα ήταν το διακύβευμα του Τρίτου Παγκόσμιου -και δη πυρηνικού- Πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από τη μια μεριά και της Σοβιετικής Ενωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας από την άλλη, η επανένωση της Γερμανίας, συνετελέσθη χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός! Οι ηγέτες της Δύσης εξέφρασαν τότε δημοσίως την "ευτυχία" τους για την επανένωση της Γερμανίας. Στην πραγματικότητα, στα παρασκήνια είχε προηγηθεί ένας ανελέητος πολιτικός πόλεμος για να αποτραπεί η εξέλιξη αυτή.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν και η Βρετανή πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ είχαν παραμερίσει τις ιδεολογικές διαφορές τους και αγωνίζονταν λυσσαλέα με νύχια και με δόντια, κάνοντας ό,τι περνούσε από το χέρι τους να εμποδίσουν τη μοιραία για το μέλλον της Ευρώπης γερμανική ενοποίηση. Γνώριζαν ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων στη Γηραιά Ηπειρο θα άλλαζαν δραματικά με την εμφάνιση στο ευρωπαϊκό προσκήνιο μιας Γερμανίας με 80 εκατομμύρια κατοίκους και μια πανίσχυρη οικονομία. Απέναντί της θα ήταν πλέον αδύνατον να σταθούν ως ισότιμοι εταίροι η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία στο πλαίσιο της τότε ΕΟΚ.


Πόσω μάλλον που έναν χρόνο αργότερα θα διαλυόταν εντελώς το αντίπαλο δέος, η Σοβιετική Ενωση, και θα μεταβαλλόταν για πολλά χρόνια στη διεθνώς αμελητέα τριτοκοσμική Ρωσία, η οποία ακόμη και σήμερα δεν έχει ούτε κατά διάνοια το διεθνές βάρος της ΕΣΣΔ. Ηταν αδύνατον όμως να ανακοπεί η επανένωση της Γερμανίας. Ο τότε Σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, εκφραστής του καταρρέοντος εκ των έσω σοβιετικού συστήματος, είχε πλέον οικειοθελώς καταστεί όργανο των Γερμανών στο θέμα αυτό και παρέδωσε χωρίς δισταγμό την Ανατολική Γερμανία στη Δυτική. Οι απελπισμένοι Μιτεράν και Θάτσερ δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ο Μιτεράν, στο πλαίσιο των ανύπαρκτων δυνατοτήτων του, προσπαθούσε να μεταθέσει στο μέλλον την αναπότρεπτη πλέον ηγεμονία του Βερολίνου επί της ευρωπαϊκής ηπείρου με μια αφελή στην ουσία της πρόταση: την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της ΕΟΚ που το 1991 μετονομάστηκε σε ΕΕ. Υποτίθεται ότι μέσα στο πλαίσιο αυτό η Γερμανία θα μπορούσε κάπως να συγκρατηθεί στις ηγεμονικές της βλέψεις.

Ο τότε καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κολ δεν δίστασε ούτε στιγμή να αποδεχθεί τους υποτιθέμενους "όρους" του Φρανσουά Μιτεράν. Είχε βαθιά επίγνωση του γεγονότος ότι ο νέος συσχετισμός δυνάμεων θα επέτρεπε ο "κορσές" που ήθελαν να επιβάλουν οι Γάλλοι στη Γερμανία, η "σφιχτή" ΕΕ να μετατραπεί άνετα σε όργανο της Γερμανίας για την ευκολότερη οικονομική και πολιτική επιβολή της ηγεμονίας της σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπως και πραγματικά έγινε. Σε πείσμα των απεγνωσμένων εκκλήσεων της Γαλλίας για "εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης", η Γερμανία προώθησε τη ραγδαία διεύρυνση της ΕΕ εντάσσοντας σε αυτήν τις βόρειες και τις ανατολικές "επαρχίες" του γερμανικού Τέταρτου Ράιχ. Ο "συμβιβασμός" Κολ - Μιτεράν έγινε στο πλαίσιο της ΕΟΚ των 12 κρατών - μελών, όπου όντως η Γαλλία είχε πολιτικό βάρος καθοριστικό. Στην ΕΕ των 27 η Γαλλία δεν έχει καμιά απολύτως ελπίδα να περάσει οποιαδήποτε θέση με την οποία διαφωνεί η Γερμανία. Το μόνο που μπορεί να κάνει το Παρίσι είναι να μπλοκάρει με το βέτο του κάποια γερμανική πρωτοβουλία. Δυστυχής παρηγορία... Αντιθέτως, το Βερολίνο αξιοποιεί την οικονομική και νομισματική ένωση και το κοινό νόμισμα προκειμένου αφενός να καθορίζει αυτό την οικονομική πολιτική όλων των κρατών - μελών της ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα και αφετέρου να καθορίζει τέτοια πολιτική που να διασφαλίζει την εδραίωση και την ενίσχυση της οικονομικής, άρα και της πολιτικής ηγεμονίας της Γερμανίας στην Ευρώπη.Δεν αρκείται όμως μόνο σε αυτό. Μέσω αυτής της διαδικασίας πετυχαίνει το Βερολίνο τη διαμόρφωση τέτοιων οικονομικών και πολιτικών χαρακτηριστικών της ΕΕ που οδηγούν ευθέως στην ολοένα και πιο έντονη γερμανοποίηση της Ευρώπης.  

ΒΕΡΟΛΙΝΟ Τέρμα οι Ρώσοι, έξω οι Αμερικάνοι! 
ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ επιπτώσεις στον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων είχε η επανένωση της Γερμανίας σε συνδυασμό με την κατάρρευση και διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Πρώτον, η εξάλειψη της ΕΣΣΔ και της εξ αυτής απειλής κάνει τη Γερμανία να απελευθερώνεται από τις ΗΠΑ, το πυρηνικό οπλοστάσιο των οποίων δεν έχει πλέον ανάγκη. Οι Αμερικάνοι είναι πλέον για τους Γερμανούς άχρηστοι και ανεπιθύμητοι στην Ευρώπη. Δεύτερον, δεν υπάρχει μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ καμία χώρα τέτοιου μεγέθους και ισχύος που να μπορεί να αμφισβητήσει τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη - πόσω μάλλον να απειλήσει τη Γερμανία. Η Ρωσία είναι ακόμη -και θα είναι για δεκαετίες- αστεία ποσότητα από αυτή τη σκοπιά.

ΠΗΓΗ

Τα "ρέστα" τους παίζουν τα Σκόπια στη Χάγη

Με το βλέμμα στραμμένο στη Χάγη και με την προσδοκία ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα δικαιώσει την προσφυγή εναντίον της Ελλάδας, τα Σκόπια όχι μόνο δεν δείχνουν διάθεση συμβιβασμού, αλλά αντίθετα υιοθετούν ακόμη πιο σκληρή γραμμή και απαξιώνουν τη διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών.
Η προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας για την υποτιθέμενη παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εισέρχεται στην τελική ευθεία, καθώς τον Ιούνιο επιδόθηκε στη Χάγη το δεύτερο υπόμνημα της σκοπιανής πλευράς και στις 27 Οκτωβρίου αναμένεται να κατατεθεί και το δεύτερο και τελευταίο υπόμνημα από την ελληνική πλευρά.
Με την ολοκλήρωση της κατάθεσης των γραπτών υπομνημάτων, τα οποία είναι πολυσέλιδα με ογκώδη παραρτήματα, η διαδικασία θα επαναληφθεί στο διάστημα από 21-30 Μαρτίου 2011, όπου οι αντίκλητοι των δύο πλευρών, ο κ. Σαββαΐδης και η κ. Τελαλιάν από τη μια και οι κ. Μιλοσόσκι και Δημητρόφ από την άλλη, θα κληθούν να καταθέσουν προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου και να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δικαστών.
Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διάσκεψη του Δικαστηρίου η οποία προβλέπεται να είναι εξάμηνη, κάτι που σημαίνει ότι έως το επόμενο φθινόπωρο θα έχει εκδοθεί η απόφασή του. Διπλωματικές πηγές επισημαίνουν πάντως ότι το επόμενο διάστημα και εν όψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα (19-20 Νοεμβρίου) και της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο, θα πρέπει να αποφευχθούν δηλώσεις και τοποθετήσεις που θα δίνουν την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι αυτή που ασκεί «βέτο» στην ευρωατλαντικη πορεία της ΠΓΔΜ, καθως κάτι τέτοιο θα χρησιμοποιηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στην κρίσιμη φάση των προφορικών καταθέσεων...

Σύνοδος Κορυφής
Ειδικότερα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα επαναληφθεί στο ακέραιο η δήλωση του Βουκουρεστίου για την ΠΓΔΜ, διαφορετικά να μην προσφέρει συναίνεση για την ύπαρξη οποιασδήποτε αναφοράς στην τελική Διακήρυξη.
Καθώς δεν θεωρείται απίθανο το Δικαστήριο να αποδεχτεί ένα σκέλος της προσφυγής, τα Σκόπια έχουν κάθε λόγο να επενδύουν σε μια τέτοια εξέλιξη, θεωρώντας ότι θα στριμώξουν διπλωματικά την Ελλάδα, η οποία θα βρεθεί απολογουμένη για μια απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής θέσης για τα ελληνοτουρκικά.

ΣΧΕΔΙΟ «ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΥ»
Ψάχνουν βέτο στο ελληνικό βέτο
Με αφορμή την ομόφωνη συναίνεση που επιτεύχθηκε στο Βουκουρέστι στη Συνοδό Κορυφής του ΝΑΤΟ, που τέθηκε ως προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ η προηγούμενη επίλυση της διαφοράς του ονόματος, αλλά και τη μη λήψη απόφασης για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με την ΕΕ, τα Σκόπια ζητούν από το δικαστήριο να διαπιστώσει και να καταδικάσει την παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας (για ανεμπόδιστη ένταξη σε διεθνείς Οργανισμούς με το όνομα FYROM) και να καλέσει την Ελλάδα να μην επαναλάβει το «μπλοκάρισμα» της ένταξης της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς.
Διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι το δικαστήριο το οποίο δεν έχει δυνατότητα να εξετάσει την ουσία της διαφοράς της ονομασίας (υπάρχει ρητή αναφορά στην Ενδιάμεση Συμφωνία) θα πρέπει κατ' αρχήν να εξετάσει και να αποφασίσει επί της ελληνικής ένστασης περί αναρμοδιότητάς του να ασχοληθεί με την υπόθεση.
Εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση υπόκειται στην αρμοδιότητά του, τότε θα πρέπει να εξετάσει όλο το πλαίσιο εφαρμογής της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, καθώς στα ελληνικά υπομνήματα υπάρχουν δεκάδες στοιχειοθετημένες αναφορές για σωρεία παραβιάσεων άλλων άρθρων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.

Διπλωματικό κρυφτούλι
H συνάντηση που δεν έγινε
Η κυβέρνηση του κ. Γκρούεφσκι, που έχει επενδύσει απόλυτα στον εθνικισμό, ροκανίζει τον χρόνο και αρνείται τον συμβιβασμό με την Ελλάδα. Το ελληνικό Γραφείο Συνδέσμου, και η επικεφαλής του κ. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει για τη σκλήρυνση του κ. Γκρούεφσκι , παρά τα όσα διέρρεαν «κυβερνητικοί κύκλοι» τις προηγούμενες εβδομάδες, στηριζόμενοι προφανώς σε πληροφόρηση από παράλληλα, άτυπα κανάλια συνεννόησης με τα Σκόπια.
Είναι ενδεικτικό ότι ο κ. Γκρούεφσκι απέφυγε να μεταβεί στη Νέα Υόρκη, όπου η ταυτόχρονη παρουσία του κ. Παπανδρέου πιθανόν να άνοιγε την «όρεξη» του διεθνούς παράγοντα για διμερή απευθείας διαπραγμάτευση, ενώ και ο κ. Μιλοσόσκι την Τετάρτη διέρρεε ότι η έλλειψη προόδου οφείλεται στο ότι ο Ελληνας διαπραγματευτής Αδ. Βασιλάκης δεν έχει την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης...
ΠΗΓΗ

Τι κρύβει ο «έρωτας» της Κίνας με τα ομόλογα

Όταν κορυφωνόταν, το περασμένο φθινόπωρο, το ελληνικό «δράμα» φήμες για μεγάλο deal της κυβέρνησης με το Πεκίνο, για μαζική αγορά ελληνικών ομολόγων, είχαν κατακλύσει τις αγορές, για να διαψευσθούν λίγο αργότερα, προκαλώντας εν τω μεταξύ κύματα κερδοσκοπικών επιθέσεων στους ελληνικούς τίτλους. Ένα χρόνο αργότερα, φαίνεται πως ήλθε η ώρα για το μεγάλο deal για τη χρηματοδότηση του «μαύρου προβάτου» της Ευρωζώνης από την ασιατική υπερδύναμη.
Ο Κινέζος Πρωθυπουργός, Γουέν Τζιαμπάο, εξαπέλυσε… επίθεση φιλίας στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρωζώνη συνολικά, από τον πρώτο σταθμό της ευρωπαϊκής περιοδείας του, την Αθήνα. Το μήνυμα του κ. Γουέν ήταν σαφές: η Κίνα δεν θα μειώσει τις θέσεις της σε ευρωπαϊκά ομόλογα, αλλά αντίθετα είναι έτοιμη να αγοράσει ακόμη και τα πιο «τοξικά» ομόλογα της Ευρωζώνης, τα ελληνικά, αμέσως μόλις η Ελλάδα προχωρήσει σε νέες εκδόσεις στη διεθνή αγορά.
«Χαιρόμαστε που βλέπουμε ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση χρέους. Η χρηματοοικονομική αγορά έχει αρχίσει να σταθεροποιείται, το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώνεται, η εμπιστοσύνη των επενδυτών ενισχύεται και μια προοπτική ανάπτυξης φαίνεται στον ορίζοντα», τόνισε ο Κινέζος πρωθυπουργός, δίνοντας στην ελληνική οικονομία μια σημαντική ψήφο εμπιστοσύνης, όπως ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου.
Ουσιαστικά, η Κίνα εμφανίζεται έτοιμη, με τα τεράστια συναλλαγματικά της αποθέματα, να «πάρει την Ελλάδα από το χέρι» και να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς στη διεθνή αγορά ομολόγων, όταν η χώρα προχωρήσει στις πρώτες εκδόσεις ομολόγων της εποχής του μνημονίου, το 2012 το αργότερο, ή το 2011, αν επιβεβαιωθούν οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών. Βέβαια, οι Κινέζοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να αγοράσουν άμεσα ελληνικούς τίτλους από την δευτερογενή αγορά, ρίχνοντας ακόμη περισσότερο τα spread, αλλά η δέσμευσή τους για το μέλλον αναμένεται να επηρεάσει θετικά τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων και το ευρώ τις επόμενες ημέρες.
Τι κρύβεται, όμως, πίσω από την ξαφνική «γενναιοδωρία» των Κινέζων προς την Ελλάδα και την Ευρωζώνη; Όπως τονίζουν αναλυτές, δεν πρόκειται για μια καλοστημένη επιχείρηση δημοσίων σχέσεων, αλλά για την έναρξη μιας σημαντικής στροφής της διεθνούς οικονομικής στρατηγικής της Κίνας, που μέσα από αρκετές… καραμπόλες ευνοεί την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων:

• Τραπεζικά στελέχη που παρακολουθούν στενά τις οικονομικές εξελίξεις διεθνώς υπογραμμίζουν, ότι η επίσκεψη του κ. Γουέν στην Αθήνα συμπίπτει χρονικά με δύο σημαντικές εξελίξεις: όπως αποκάλυψαν οι Financial Times, ο Νικολά Σαρκοζί έχει εγκαινιάσει από καιρό μυστικές διαπραγματεύσεις για συντονισμό της Ευρωζώνης με την Κίνα στο μέτωπο του «παγκόσμιου πολέμου των νομισμάτων», ενώ αυτό το Σαββατοκύριακο το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε νομοθετική ρύθμιση «φωτογραφική» για την Κίνα, η οποία επιτρέπει στην αμερικανική κυβέρνηση να επιβάλει υψηλούς δασμούς στα προϊόντα χωρών, οι οποίες κρίνεται ότι χειραγωγούν τα εθνικά τους νομίσματα για να διαμορφώνονται τεχνητά σε χαμηλά επίπεδα οι ισοτιμίες τους με το δολάριο.
• Με άλλα λόγια, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, η απελπισμένη προσπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης να «κερδίσει πόντους» στην ανάπτυξη, πιέζοντας την Κίνα να ανατιμήσει το εθνικό της νόμισμα, φαίνεται ότι εξωθεί την Κίνα σε αναθεώρηση των διεθνών συμμαχιών της, δίνοντας «πόντους» στην Ευρωζώνη. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις βλέπουν να ανοίγει ένα σημαντικό «παράθυρο ευκαιρίας», για να διαμορφώσουν με τους Κινέζους μια οικονομική σχέση που θα θυμίζει όλο και περισσότερο αυτή μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ: οι κινεζικές εξαγωγές στην Ευρώπη φαίνεται ότι ενθαρρύνονται, ενώ σε αντάλλαγμα οι Κινέζοι προσφέρονται να επενδύσουν όλο και περισσότερα από τα εμπορικά τους πλεονάσματα στο ευρώ. Σε πολιτικό επίπεδο, οι Ευρωπαίοι αναλαμβάνουν να υποστηρίξουν την Κίνα στην άρνησή της να ενδώσει στις πιέσεις των Αμερικανών για ανατίμηση του γιουάν, που η ηγεσία του Πεκίνου φοβάται ότι θα μπορούσε να σταματήσει την αναπτυξιακή πορεία της ασιατικής υπερδύναμης, όπως συνέβη στη δεκαετία του ’80 με τις συμφωνίες του Πλάζα για πίεση της ισοτιμίας του δολαρίου, που «στρίμωξαν» την Ιαπωνία και την οδήγησαν αργότερα στην ύφεση.

Οι συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας της Ελλάδας με την Κίνα, στις οποίες κατέληξαν αυτό το Σαββατοκύριακο οι δύο κυβερνήσεις, δεν θα πρέπει να παρερμηνεύονται, ως «δώρα» στην Αθήνα. Η Κίνα θα στηρίξει την Ελλάδα με άμεσες επενδύσεις, αλλά θα έχει πολλαπλάσια οφέλη, ανοίγοντας μια σημαντική πύλη για τα εμπορεύματά της στην Ευρωζώνη. Επιπλέον, οι χρηματοδοτήσεις της Κίνας στην Ελλάδα, μέσω αγοράς κρατικών ομολόγων, ή μέσω του νέου Ταμείου που θα χρηματοδοτήσει με 5 δις. δολ., για την παροχή δανείων σε Έλληνες εφοπλιστές, κρύβουν μεγάλα οφέλη για την Κίνα, αφού η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας αναλαμβάνει κατ’ αποκλειστικότητα τις νέες παραγγελίες πλοίων από Έλληνες εφοπλιστές.
Κατ’ αυτή την έννοια, τονίζουν τραπεζικές πηγές, η Ελλάδα δεν βρίσκει στο πρόσωπο του κ. Γουέν έναν… Άη Βασίλη από την Ασία: οι Κινέζοι μπορεί να εμφανίζονται έτοιμοι να ρισκάρουν κεφάλαια στα ελληνικά ομόλογα, σε μια περίοδο που ελάχιστοι διεθνείς επενδυτές τα πλησιάζουν, αλλά από αυτό το άνοιγμά τους στην Ελλάδα δεν πρόκειται να βγουν ζημιωμένοι…

Πηγή

Καλοπληρωμένοι ξένοι σύμβουλοι σε μία χρεωκοπημένη Ελλάδα

• Η άσκηση των πρωθυπουργικών καθηκόντων από τον κ. Γ.Α.Π., με την πληθωρική παρουσία εμφανών και αφανών ξένων και χρυσοπληρωμένων συμβούλων συνεχίζει την περίοδο της Βαυαροκρατίας της Οθωνικής περιόδου και της ζοφερής εποχής της εθνικής υποτέλειας στον Εμφύλιο

Του Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Με το Δόγμα Τρούμαν, του Μαρτίου 1947, η βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ελλάδα συνοδεύθηκε και από την αποστολή «300 συμβούλων, που μαζί με το βοηθητικό προσωπικό έφθανε συνολικά τους 700 Αμερικανούς». Αυτή η Αμερικανική Αποστολή, υπό τον διαβόητο Grishold, «εγκαταστάθηκε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1947... και είχε θεσμοθετημένες αρμοδιότητες... και ουσιαστικά επρόκειτο για τη δομή μιας παράλληλης κυβέρνησης...» (Για το ζήτημα αυτό βλ. Τ. Τρίκκα: «ΕΔΑ (1951-1967), εκδ. «Θεμέλιο», εκδ. 2009, τομ. Α΄, σελ. 58-59).
Από όσα γνωρίζει ο γράφων καμμία μεταπολεμική ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ξένους συμβούλους – τουλάχιστον θεσμοθετημένους – εκτός της πιο πάνω περιόδου, κατά την οποία οι σύμβουλοι διαχειρίζονταν αμερικανικά κονδύλια του περίφημου Σχεδίου Μάρσαλ.
Σήμερα, οι θεσμοθετημένοι ξένοι σύμβουλοι χρυσοπληρώνονται από τη χρεωκοπημένη Ελλάδα για να δίνουν τα φώτα τους στον Πρωθυπουργό, ωσάν η ίδια να μη διαθέτει κανέναν οικονομολόγο! Μου είναι ακατανόητη η σιωπή και η ανοχή των επιστημονικών φορέων της χώρας, που κατά καιρούς πιπιλίζουν την εθνική ανεξαρτησία, όπως και ο Giorgos.
Με την ευκαιρία σημειώνω ότι εν μέσω της οικονομικής δυσπραγίας ο κ.Πρωθυπουργός «αποφάσισε την πρόσληψη 20 συμβούλων και συνεργατών, που η συνολική τους μισθοδοσία προσδιορίζεται σε 632.000 ευρώ κατ’ έτος» (βλ. «Η Καθημερινή», της 26 Αυγούστου). Πάντα η φροντίδα για τα κομματόσκυλα. Το “penti” καλά κάνει.
Όσοι πεινασμένοι το ψηφίζουν τι κάνουν; Καλά κάνουν και σκούζουν!

Πηγή