ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΨΟΦΙΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΣΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ…

Σερβάς Ντερούζ (ΤΡΟΪΚΑ) «H Ελλάδα θα πρέπει να αντλήσει έσοδα 50 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων έως το 2015»

Η κυβέρνηση έσπευσε να αντιδράσει και να χαρακτηρίσει «απαράδεκτη» τη συμπεριφορά των εκπροσώπων της τρόικας...


Ωστόσο, την ίδια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας προκαλούσαν πανικό και αντιδράσεις στην κυβέρνηση με το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας που πρότειναν, το υπουργείο Οικονομικών, με ανακοίνωσή έδινε στη δημοσιότητα το «επικαιροποιήμενο μνημόνιο», όπως αυτό προέκυψε από τις συζητήσεις και τη συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα. Στην ανακοίνωση του υπουργείου λοιπόν αναφέρεται ότι στο «επικαιροποιήμενο μνημόνιο» προβλέπονται έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ την περίοδο 2011- 2015, εκ των οποίων τα 15 δισ. ευρώ έως το 2012. Επιπλέον από τις Βρυξέλλες, σύμφωνα με την Καθημερινή της Κυριακής, επισημαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις.

Τελικά μπορεί να θεωρείτε εμάς, αλλά εσείς είστε οι ΜΑΛΑΚΕΣ!!!


Τα σκουλήκια, οι «ξεπουλητάδες», οι εθνοπροδότες, οι Νενέκοι, οι Εφιάλτες, τα «τσόκαρα» της πολιτικής…


Ακούστε κι εσείς κότες 156άρηδες του «ναι σε όλα» Τα ίδια σκατά είστε κι εσείς, ίδιοι κι όμοιοι με τον αρχιηλίθιο υπάλληλο του αιματοβαμμένου διεθνούς κεφαλαίου…


Ρε τσογλάνια του κερατά, ξεπουλάτε την Πατρίδα μας γιατί έτσι σας γουστάρει; Ρε βρομερά πολιτικά ψοφίμια, στην Ευρώπη στήνουν δημοψηφίσματα για τα «τζαμιά» και τις «μπούρκες» κι εσείς «στη ζούλα» πάτε να ξεπουλήσετε την Ελλάδα; Τα ποτάμια του αίματος που έχυσαν οι παππούδες και οι πατεράδες μας;


ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ… ΚΑΙ ΕΙΘΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΩΡΑ…


Χάρρυ Κλυνν


HELLENICREVENGE 

Η ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΧΑΡΑΞΗΣ ΑΟΖ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Είναι εντελώς προκλητική η στάση της κατοχικής κυβέρνησης.
Την στιγμή που κρίνονται μείζονος σημασίας εθνικά θέματα για την ανάπτυξη της χώρας και την βιωσιμότητα του λαού περί άλλων τυρβάζει.
Δεμένη στο ψευτο-ευρωπαϊκό άρμα των τοκογλύφων και των "εκλεκτών" χωρίς καμία αίσθηση εθνικής συνείδησης υλοποιεί προσχεδιασμένες πολιτικές ταίζοντας φούμαρα τον ελληνικό λαό περί "κοινωνικών διαλόγων".
Καθημερινά επιφυλάσσει στους πολίτες την ψήφιση νεων νομοσχεδίων λειτουργώντας ως φοροεισπράκτορας των δανειστών αφού ακόμα και οι ίδιοι γνωρίζουν πως εξόφληση τέτοιων δανείων δεν πρόκειται να υπάρξει ακόμα και αν πουληθούν τα πάντα.
Και ενω δείχνει ότι κάνει ότι περνάει απο το χέρι της για να "σώσει" την χώρα.
Αρνείται εδω και μήνες να χαράξει την ελληνική ΑΟΖ.
Μια κίνηση που θα ήταν κατοχύρωση των ελληνικών συμφερόντων αλλά και η αρχή για την εκμετάλλευση των μικρών ή μεγάλων κοιτασμάτων που θα απέφεραν χρήμα.
Χρήμα που η κατοχική κυβέρνηση δείχνει πως δεν...χρειάζεται γιατί προφανώς χαλάει τον όλο σχεδιασμό.
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς την αναβλητικότητα όταν όσο αφορά τα "θέλω" της τρόικας βρίσκεται πάντα ενα βήμα ποιο μπροστά πανέτοιμη να δώσει όχι το 100 αλλά το 1000% απο αυτά που πρόκειται να ζητηθούν.
Ενω στην περίπτωση της χάραξης ΑΟΖ αν και Κύπρος και Ισραήλ σχεδόν παρακαλούν και σπρώχνουν με δηλώσεις εκείνη κάνει κορόιδο.
Στην πρόσφατη επίσκεψη του Μάρκου Κυπριανού στο Ισραήλ οι δηλώσεις του ήταν πως "είναι στην σκέψη της Ελλάδας η χάραξη ΑΟΖ".
Ενω και οι Ισραηλινοί παρότι δεν έχει γίνει καμία κίνηση απο ελληνικής πλευράς δημοσίευσαν χάρτες που δείχνουν πως ο αγωγός φυσικού αερίου για το κοίτασμα "Λεβιάθαν" θα περνά απο την Ελλάδα.
Ολοι με λίγα λόγια εντός και εκτός Ελλάδος φωνάζουν αλλά η κυβέρνηση κωφεύει.
Εαν τελικά υπάρξει δυσάρεστη κατάληξη για τα ελληνικά συμφέροντα λόγο της προσκυνημένης πολιτικής της κυβέρνησης τότε θα πρόκειται για εσχάτη προδοσία μεγαλύτερου μεγέθους ακόμα και απο την υπογραφή του μνημονίου που παρέδωσε την διακυβέρνηση της χώρας στους Φράγκους.

Ο ΟΛΙΓΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΑ "ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ" ΤΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ

Δεν είναι δυνατό να μην υπάρχουν στο κυβερνών κόμμα βουλευτές, έστω μετρημένοι στα δάχτυλα, ικανοί να βλέπουν πού έχει οδηγήσει τη χώρα ο πρωθυπουργός αρχηγός τους. Δεν γίνεται, είναι αδιανόητο. 

του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Τουλάχιστον όσοι χλευάστηκαν κάποτε για «πατριωτισμό», όσοι διακινδύνευσαν κομματικά υπερασπίζοντας τη νοημοσύνη τους, όσοι θήλασαν με το μητρικό γάλα αίσθηση εντιμότητας και αυτοσεβασμού. Δεν μπορεί να μένουν αμέτοχοι στον πανικό που απλώνεται σαν ρίγος στη χώρα.

Η εξουσιαστική ιταμότητα των υπαλλήλων της «τρόικας» δεν είναι συμπτωματική απρέπεια συμπεριφοράς. Είναι συνεπές αποκύημα του «κλίματος» των σχέσεών τους με την κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε: Επτά μήνες, από την επομένη της ορκωμοσίας του, ο πρωθυπουργός σεργιάνιζε στα διεθνή κέντρα οικονομικής και πολιτικής ισχύος διαφημίζοντας την οικονομική χρεοκοπία της χώρας του, τη φαυλότητα, την ανυποληψία της.
Και οι υποψήφιοι δανειστές ανέβαζαν συνεχώς τον πήχυ των τοκογλυφικών τους ορέξεων. Προτάσεις δανεισμού με ελάχιστο επιτόκιο, από τη Ρωσία και την Κίνα, τις απέρριπτε ασυζητητί – γιατί; Δεν το εξήγησε. Ωσπου ο δανεισμός από τις «αγορές» έφτασε να γίνει ανέφικτος και η χώρα παραδόθηκε «αυτονόητα» στην «τρόικα»: Υπέγραψε ο πρωθυπουργός την «άνευ όρων» παραίτηση (όλων μας) από κάθε μορφή εθνικής κυριαρχίας: οικονομική, εδαφική, υποδομών, παραγωγικών πηγών, εργασιακού δυναμικού, πολιτισμικών θησαυρισμάτων. Η πρόσφατη ξαφνική απαίτηση των άξεστων μανδαρίνων για 50 δισ. από την κρατική περιουσία ώς το 2015, συστοιχεί πλήρως με τη λογική του «Μνημονίου».


Συνεπέστατα, λοιπόν, το «κλίμα» των σχέσεων της κυβέρνησης με τους μανδαρίνους τούς επιτρέπει συμπεριφορές αφεντικών προς δουλικά: Τον Δεκέμβριο, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν απερίφραστα βεβαίωνε «επενδυτές» στο Λονδίνο ότι «χρέος και έλλειμμα ήταν προσχήματα, στόχος πραγματικός του Μνημονίου με την Ελλάδα είναι οι εργασιακές σχέσεις και οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις» («Κ» 14.12.2010). Και πριν από λίγες μέρες σε δημόσια «συνέντευξή» τους και οι τρεις Υπατοι Αρμοστές στο ελλαδικό προτεκτοράτο νουθετούσαν τους ραγιάδες να συγκρατούν τις οιμωγές τους από τον ανασκολοπισμό που υφίστανται («Κ» 12.2.2011). Τα νευρόσπαστα μαθητούδια - οικονομικό επιτελείο(!) της κυβέρνησης μοιάζει να συμπεριφέρονται στην τρόικα όπως οι πειθαρχημένοι εντολοδόχοι στους εκπροσώπους των εντολέων τους.

Στο τιμόνι της χώρας η γκροτέσκα φιγούρα. Πρωθυπουργός τόσο μειωμένων προσόντων και αδικημένης φυσικής σερμαγιάς που στην Ιστορία, το ξέρουμε όλοι, εμφανίζονται οι ανάλογοι μόνο για να συνοδέψουν μια σημαδιακή καταστροφή ή μια ανυπόφορη ατιμία. Αποκλείεται κάποιοι βουλευτές, κάποια «ιστορικά στελέχη» του κυβερνώντος κόμματος, να μην βλέπουν την ανεπάρκεια, να μην έχουν τεκμήρια για τον προκαθορισμό του μοιραίου ρόλου του. Εμείς, οι πολλοί, βυθιζόμαστε στον πανικό μόνο από τις εκτιμήσεις που μας επιτρέπουν οι ακατάσχετες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, η αμήχανη, στερεότυπη ταυτολογία του, τα παιδαριώδη ρητορεύματά του. Εκείνοι, τα στελέχη του κόμματος, πρέπει να ξέρουν τα αίτια που τους υποχρεώνουν σε ανοχή, σε σιωπή.
Φυγομαχούν και το πληρώνει η φτωχολογιά. Ποτέ, καμιά κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν εξουθένωσε τόσο μεθοδικά τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, τις ελπίδες και την αξιοπρέπεια του βιοπαλαιστή. Δεν αισθάνονται προσωπικά εκτεθειμένοι όσοι ταυτίζουν ή ταύτισαν το όνομά τους, τη ζωή και την τιμή τους, με τέτοιου «Σοσιαλισμού» Πανελλήνιο Κίνημα; Αν σπίθιζε ίχνος ευφυΐας (κυρίως: ίχνος ειλικρίνειας προθέσεων), ακόμα και τη διαχείριση του τοκογλυφικού Μνημονίου μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό για ρηξικέλευθεη σοσιαλιστική πολιτική: Να απαγορεύσουν αποτελεσματικά κάθε αντικοινωνική εκβιαστσική απεργία, απεργία «κοινωνικού κόστους» – όταν η δημοκρατία υπερασπίζει την κοινωνική δικαιοσύνη δεν φοβάται να κατεβάσει και τον στρατό. Να πατάξουν τους απεργούς της απληστίας, φορτηγατζήδες, φαρμακοποιούς, οδηγούς των κοινωνικών (μαζικών) μέσων μεταφοράς, τους γιατρούς που παζαρεύουν το λειτούργημά τους. Κοντολογίς, να στήσουν τίμιο κοινωνικό κράτος.

Τις προάλλες βρέθηκε, επιτέλους, Ελληνας δημοσιογράφος (όσο κι αν μοιάζει απίστευτο) με την τόλμη να θέσει στην τρόικα το ερώτημα που βράζει στο στήθος κάθε νοήμονα πολίτη: Γιατί οι τοποτηρητές των δανειστών μας επαγρυπούν με τόσο ζήλο και ακρίβεια για τα μέτρα που τσακίζουν τη φτωχολογιά (μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, απελευθέρωση συμβάσεων εργασίας, αύξηση ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, συγχωνεύσεις σχολείων και χίλια δύο ανάλογα), αλλά δεν εμφανίστηκαν ποτέ να ψελλίζουν λέξη για το αμείωτο όργιο χρηματοδότησης των κομμάτων από το κράτος, ούτε λέξη για χαλινό στο αδιάντροπο «πάρτι» των αναρίθμητων υπαλλήλων της Βουλής, λέξη για μείωση των εσόδων (άμεσων και έμμεσων) των βουλευτών. Δεν αναφέρθηκε ποτέ η τρόικα στο ξετσίπωτο σκάνδαλο των χρυσοπληρωμένων μελών Δ.Σ. σε εταιρείες του Δημοσίου, πάντοτε πολυάριθμες. Δεν απαίτησε ποτέ να οδηγηθούν στο εδώλιο και να δικαιολογήσουν για ποια προσφορά έργου αμείβονταν επί δεκαετίες ως Κροίσοι οι τάχα και «σύμβουλοι» των εκάστοτε προέδρων της ΕΡΤ, της ΔΕΗ, των Ελληνικών Πετρελαίων, του Βάμβακος και απειράριθμων άλλων αποφύσεων του κομματικού κράτους.

Ο Αναστάσιος Πεπονής, ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο Αντώνης Λιβάνης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Γιώργος Ρωμαίος, ο Γιάννης Καψής. Ταύτισαν τη ζωή τους και το όνομά τους με το ΠΑΣΟΚ, γόνιμα ή άγονα, δικαιωμένα ή αδικαίωτα. Πάντως, έφτιαξαν ο καθένας μιαν εικόνα μάλλον διαφοροποιημένη από τον παπανδρεϊκό αμοραλισμό, από το δόγμα του «όλα επιτρέπονται» για την ηδονή της εξουσίας, ακόμα και το ξεπούλημα εθνικής κυριαρχίας σε κάποιο Νταβός.
Σήμερα το παπανδρεϊκό δόγμα κυριαρχεί αυτονόητα σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Εχει εξαφανίσει τη διάκριση Αριστεράς και Δεξιάς, ακεραιότητας και φαυλότητας, ελληνικής (πολιτισμού) συνείδησης και μηδενιστικού «Διεθνισμού». Το πελατειακό κράτος, η χυδαία κομματοκρατία, συμπαίζει με την τρόικα για να περισώσει προνομίες. Οι «κομμουνιστές» μια γροθιά με τα «ρετιρέ», η Διαμαντοπούλου συνεχίζει την αποστολή της Γιαννάκου.

Και στο τιμόνι η γκροτέσκα φιγούρα, ο ολίγιστος των Παπανδρέου. Τα παρέδωσε όλα μεθοδικά στις «αγορές», με αντάλλαγμα να τον αφήνουν να παίζει με το παιχνιδάκι της εξουσίας. Αποκλείεται κάποια «ιστορικά στελέχη» να μην βλέπουν τι διακυβεύεται. Και είναι οι μόνοι που μπορούν αποτελεσματικά να δράσουν.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Οι εξελίξεις στο κυπριακό θα μας φέρουν πολύ σύντομα μπροστά στο τερατούργημα ενός σχεδίου λύσης, που θα τεθεί σε δημοψήφισμα. Δεν έχει σημασία αν θα φτάσουμε εκεί μέσα από την διαδικασία των λεγομένων ενδοκυπριακών συνομιλιών ή μέσα από τις πιέσεις μιας πολυμερούς διάσκεψης. Η κυβέρνηση παραπλανεί το λαό όταν δείχνει πως αντιστέκεται στη διαδικασία της πολυμερούς , προκειμένου να μεταθέσει τη συζήτηση από την ουσία του διαλόγου στην διαδικασία του διαλόγου. Οι ανεπίτρεπτες , απαράδεκτες και άκρως μειοδοτικές υποχωρήσεις της κυβέρνησης Χριστόφια υπό την στήριξη της αντιπολίτευσης , είναι η ουσία του διαλόγου την οποία οι πάντες αποκρύπτουν και συγκαλύπτουν έτσι την υποχώρηση και τη ραγιαδίστικη πολιτική Χριστόφια. Ακόμα και αυτή η ελάσσων αντιπολίτευση , υψώνει κραυγή βδελυρής υποκρισίας αντιτεινόμενη δήθεν σε ένα νέο Μπούρκενστοκ , ενώ εμμένει στη γραμμή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που μετεξελίχθηκε σε συνεταιρισμό δύο κρατικών μορφωμάτων ύστερα από την 23η Μαΐου 2008.Θέση την οποία στήριξε και το ΕΥΡΩΚΟ μέχρι το πρόσφατο προεκλογικό μασκάρεμα του, προς εξαπάτηση του εκλογικού σώματος.
Όταν θα φτάσουμε στην κατάθεση του νέου σχεδίου λύσης σε δημοψήφισμα, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα του περιεχόμενου του σχεδίου αλλά και το θέμα της διαδικασίας του δημοψηφίσματος που φαίνεται να κατατείνει στην επανάληψη της προδοσίας του 2004, δηλαδή του διπλού δημοψηφίσματος , του διπλού εκλογικού σώματος με την συμμετοχή των εποίκων. Το πολιτικό κατεστημένο μαζί και με το αντιομοσπονδιακό μέτωπο , θα εστιάσει τη προσοχή του στην συζήτηση επί του περιεχομένου και θα αφήσει να περάσει απαρατήρητο , για άλλη μια φορά , το ζήτημα του διπλού εκλογικού σώματος με την συμμετοχή των εποίκων , ένα ζήτημα που θα νομιμοποιεί όλους τους έποικους και θα καθαγιάζει το έγκλημα του εποικισμού , ενώ θα διαχωρίζει το ενιαίο του νόμιμου κυπριακού λαού σε δύο εκλογικά σώματα δηλαδή σε δύο λαούς. Τότε θα δούμε τους διάφορους προδότες , να περιφέρουν το χρυσό ειδώλιο του Τάσσου Παπαδόπουλου για να στραγγαλίσουν την ελεύθερη κρίση των πολιτών. Ποιοι θα αντισταθούν σε αυτή τη μεθόδευση όταν και αυτό το αντιομοσπονδιακό μέτωπο θα τελεί υπό τον πλήρη έλεγχο του κομματικού και εκκλησιαστικού κατεστημένου ;;;
Το ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ θα είναι τότε η μοναδική φωνή της αντίστασης και της αλήθειας , όταν οι διάφοροι εθνικοπροσωπιδοφόροι θα παρελαύνουν με ράσα και πηλίκια μπάτσων και θα στρέφονται ενάντια στον απελευθερωτικό, δημοκρατικό, κοινωνικό εθνικισμό.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ο Νόαμ Τσόμσκι φοβάται εξέγερση στις ΗΠΑ

Στις κινητοποιήσεις υπέρ των σωματείων και των εργαζομένων στο δημόσιο, που πραγματοποιούνται στα μέσα Φεβρουαρίου 2011 στην πολιτεία του Γουϊσκόνσιν, αναφέρθηκε ο παγκοσμίου φήμης διανοούμενος, Νόαμ Τσόμσκι, σε συνέντευξη του στο «Democracy Now!», τονίζοντας ότι «είναι σαν το ξεκίνημα, ίσως, αυτού που πραγματικά χρειαζόμαστε εδώ: μία εξέγερση της δημοκρατίας».
Ακόμα, μίλησε για τη θεοποίηση του Ρήγκαν και την καταστολή των πολιτικών ακτιβιστών με αντιτρομοκρατικούς νόμους και επιδρομές του FBI.

Το σχέδιο νόμου και οι κινητοποιήσεις
Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει σχέδιο νόμου που προωθεί ο νεοεκλεγείς κυβερνήτης της πολιτείας του Γουϊσκόνσιν, Σκοτ Ουόκερ. Το νομοσχέδιο αυτό καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο τομέα για αυξήσεις άνω του πληθωρισμού, αφαιρεί από τα συνδικάτα το δικαίωμα να διαπραγματεύονται την περίθαλψη και τις συντάξεις, και επιτρέπει τις απολύσεις όσων «συλλογικά και οργανωμένα παρακωλύουν την εργασία» ή απουσιάζουν δίχως την έγκριση του εργοδότη, ενώ καταργεί και τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου.
Ο Ουόκερ έχει χαρακτηρίσει το νομοσχέδιο «μετριοπαθή απαίτηση» και δήλωσε πως μόνη εναλλακτική είναι να γίνουν πάνω από 10.000 απολύσεις. Σχολιάζοντας δηλώσεις του κυβερνήτη για ανάγκη μείωσης του ελλείμματος του προϋπολογισμού, ένας από τους εκατοντάδες διαδηλωτές έξω απ’ το τοπικό Καπιτώλιο τη Δευτέρα δήλωσε ότι «δεν πρόκειται για τα χρήματα, αλλά για την καταπάτηση των δικαιωμάτων».
Την Τρίτη, οι συγκεντρωμένοι έξω από το Καπιτώλιο έφτασαν τις 10.000, ενώ διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν και σε σχολεία σε ολόκληρη την πολιτεία. Τετάρτη και Πέμπτη τα σχολεία έκλεισαν. Οι κινητοποιήσεις γίνονται όλο και πιο δυναμικές, ενώ...

η δεξιά περνάει στην αντεπίθεση. Σήμερα, το Κίνημα του Τσαγιού οργανώνει αντιδιαδήλωση υποστήριξης του νομοσχεδίου. Σημειώνεται ότι οι Ρεπουμπλικάνοι χρειάζονται 20 γερουσιαστές για να πραγματοποιήσουν ψηφοφορία για το νομοσχέδιο και, χωρίς τους Δημοκρατικούς έχουν μόνο 19.

Πόλεμος κατά των συνδικάτων και των δημοσίων υπαλλήλων
Ο Νόαμ Τσόμσκι, όταν ρωτήθηκε σχετικά με το σχέδιο νόμου και τις αντιδράσεις των πολιτών για το θέμα, ο Τσόμσκι τόνισε πως η κυβέρνηση των Δημοκρατικών επιθυμεί τη διάλυση των σωματείων. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε τη δικομματική συμφωνία, που θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία του προέδρου Ομπάμα, και περιλάμβανε μέτρα όπως η μείωση της φορολογίας για τους πλουσίους και το πάγωμα (δηλαδή ουσιαστικά η αύξηση) της φορολογίας για τους δημοσίους υπαλλήλους.
Σύμφωνα με τον Τσόμσκι, το μέτρο αυτό αποδεικνύει τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στη μεσαία και εργατική τάξη. «Έχει υπάρξει ένα κύμα προπαγάνδας τους τελευταίους μήνες, που προσπαθεί να απομακρύνει την προσοχή από τους πραγματικούς υπεύθυνους της οικονομικής κρίσης, όπως η Goldman Sachs, η Citigroup, η JPMorgan Chase και τους εταίρους τους στην κυβέρνηση που βοήθησαν. Και να στρέψει την προσοχή στους "πραγματικούς" υπευθύνους της κρίσης: δασκάλους, αστυνόμους, οδοκαθαριστές, με τις τεράστιες συντάξεις τους και τις πολυτελείς παροχές υγειονομικής περίθαλψής τους».
Για το Ουισκόνσιν, όπου ο κυβερνήτης σκοπεύει ουσιαστικά να απαγορεύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να στερήσει τις συντάξεις σε δημοσίους υπαλλήλους και συνδικαλιστές, ο Τσόμσκι θεώρησε συγκινητικές τις έντονες διαμαρτυρίες δεκάδων χιλιάδων πολιτών. «Είναι σαν το ξεκίνημα, ίσως, αυτού που πραγματικά χρειαζόμαστε εδώ: μία εξέγερση της δημοκρατίας. Η δημοκρατία έχει σχεδόν ξεκοιλιαστεί», δήλωσε χαρακτηριστικά, αναφέροντας ως παράδειγμα τα 2 δις δολαρίων, ποσό-ρεκόρ που προβλέπεται να δαπανηθεί στην επόμενη προεκλογική εκστρατεία.
Ο Τσόμσκι αναφέρθηκε στη γενικότερη επίθεση της κυβέρνησης κατά των συνδικάτων του δημοσίου αλλά και του ιδιωτικού τομέα, τονίζοντας ότι αυτή έχει ξεκινήσει από το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. «Οι επιχειρήσεις έτρεμαν τη ριζοσπαστικοποίηση της χώρας κατά τη διάρκεια της ύφεσης και του πολέμου, οπότε ξεκίνησαν τεράστιες εκστρατείες προπαγάνδας για να δαιμονοποιήσουν τα συνδικάτα, που συνεχίστηκαν μέχρι και την κυβέρνηση του Ρήγκαν», εξήγησε.
Η κυβέρνηση Ρήγκαν, σύμφωνα με τον Τσόμσκι, έδρασε ακραία, καταφεύγοντας σε προσλήψεις απεργοσπαστών και παράνομες απολύσεις συνδικαλιστών-που θεωρεί ότι τριπλασιάστηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησής του. Το παράδειγμα αυτό ακολούθησαν έκτοτε και πολλές κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών η κυβέρνηση Κλίντον, που με τη Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου υποβάθμισε την ισχύ των συνδικάτων. «Εξαιτίας τέτοιων μέτρων τα συνδικάτα ιδιωτικού τομέα έχουν μειωθεί στο 7% περίπου του εργατικού δυναμικού. Πολλοί θέλουν να συμμετάσχουν σε συνδικάτα, όμως δεν μπορούν», κατέληξε.

Θεοποίηση του Ρήγκαν
Μεγάλη υπόθεση θεωρείται στις ΗΠΑ η φετινή εκατοστή επέτειος γέννησης του πρώην προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν. Μάλιστα, ο πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε νομοθεσία για τη θέσπιση επιτροπής εορτασμού τονίζοντας τη σημαντική συμβολή του Ρήγκαν στην «αποκατάσταση του αισθήματος αισιοδοξίας στις ΗΠΑ». Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει το θέμα, ο Τσόμσκι αποκάλεσε τη θεοποίηση αυτή του Ρήγκαν «εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σκανδαλώδη – αποκαλύπτει πολλά για τη χώρα».
«Όταν αποχώρησε από την εξουσία, ήταν ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος εν ζωή, εκτός του Νίξον, λιγότερο και από τον Κάρτερ», τόνισε. Έβλαψε σοβαρά την οικονομία, αφήνοντας τις ΗΠΑ πνιγμένες στα χρέη εξαιτίας των ανεύθυνων δαπανών του, οδήγησε τη χώρα σε δανειακή κρίση και η διεθνής του συμπεριφορά ήταν απεχθής, καθώς υποστήριξε τις δολοφονίες χιλιάδων πολιτών σε Κεντρική Αμερική και Αφρική, πρόσθεσε. «Εάν αυτός είναι ο τρόπος να αποκαταστήσουμε το αίσθημα αισιοδοξίας μας, την πατήσαμε».
«Προσπαθούν να δημιουργήσουν από αυτό το άθλιο πλάσμα μία θεότητα», εξηγεί. «Εάν θέλεις να ελέγξεις ένα πληθυσμό, να τον κρατήσεις παθητικό, συνέχισε να τον χτυπάς στο κεφάλι και άφησέ τον να κοιτά κάπου αλλού. Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι να του δώσεις ένα θεό να προσκυνήσει».

FBI εναντίον ακτιβιστών
Σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί εναντίον των ακτιβιστών, με εφόδους του FBI και την ένταξή τους σε λίστες τρομοκρατών, ο Τσόμσκι χαρακτήρισε ακόμα σοβαρότερα τα ψέματα που κρύβονται πίσω από τα μέτρα αυτά. Ανέφερε ως ακραία επίθεση στην ελευθερία του λόγου την υπόθεση «Holder εναντίον Humanitarian Law Project», που κινήθηκε από την κυβέρνηση Ομπάμα. Η κυβέρνηση αποφάσισε την ποινικοποίηση κάθε υλικής υποστήριξης σε οργανώσεις που βρίσκονται στην «τρομοκρατική λίστα», στην περίπτωση αυτή όμως «υλική υποστήριξη» χαρακτηρίστηκε η παροχή προφορικών συμβουλών.
«Δηλαδή εάν εγώ κι εσύ μιλήσουμε στους ηγέτες της Χαμάς και τους πούμε "πρέπει να κινηθείτε προς μη βίαια ανίσταση", παρέχουμε υλική υποστήριξη σε ομάδα που βρίσκεται στην τρομοκρατική λίστα», δήλωσε. Σύμφωνα με τον Τσόμσκι, οι λίστες αυτές είναι απολύτως παράνομες και δε θα έπρεπε να υπάρχουν σε μία ελεύθερη κοινωνία. «Είναι ένας αυθαίρετος κατάλογος που καταρτίζει η εκτελεστική εξουσία χωρίς καμία βάση και επίβλεψη, από καπρίτσιο. Αν ρίξετε μία ματιά, είναι κωμικές».
Ο Τσόμσκι αναφέρθηκε ξανά στην κυβέρνηση Ρήγκαν, η οποία το 1982 αποφάσισε να βοηθήσει το «φίλο» της Σαντάμ Χουσεΐν, αφαιρώντας το Ιράκ από την τρομοκρατική λίστα. Στο κενό που προέκυψε πρόσθεσαν την Κούβα, μία χώρα που είχε αποτελέσει τα προηγούμενα χρόνια στόχο διεθνούς τρομοκρατίας. «Και τώρα, η νέα αρχή του Ομπάμα που απαγορεύει την παροχή συμβουλών σε ομάδες που ανήκουν στην αυθαίρετη αυτή λίστα, είναι εγκληματική. Αυτό είναι το παρασκήνιο πίσω από τις εφόδους», καταλήγει.
ΗΠΕΙΡΟΣ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Ετοιμάζουν νέο Μπούργκενστοκ τα Ηνωμένα Έθνη




Θα αναδείξουν αναποτελεσματικότητα διαδικασίας και θα συγκαλέσουν πολυμερή


Νέα Υόρκη: Όλοι οι σχεδιασμοί και τα σενάρια που διαμορφώνονται παρασκηνιακά από την Ομάδα Κυπριακού των Ηνωμένων Εθνών παραπέμπουν στη σύγκληση μιας διάσκεψης τύπου Μπούργκενστοκ. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το σκηνικό που στήνεται χρονικά τοποθετεί το ενδεχόμενο σύγκλησης πολυμερούς διάσκεψης μετά τις τουρκικές εκλογές του Ιουνίου. Στόχος είναι να υπάρξει μια εντατικοποίηση που θα οδηγεί σε διεθνή διάσκεψη. Βασικό εργαλείο για την προώθηση αυτού του σεναρίου είναι η εξουδετέρωση της παρούσας διαδικασίας. Και τούτο, όπως αναφέρουν διπλωματικές πηγές, θα γίνει μέσα από την ανάδειξη της αναποτελεσματικότητας της διαδικασίας. Η φόρμουλα που διαμορφώνεται θα αναδεικνύει, λοιπόν, την αδυναμία της διαδικασίας να οδηγήσει σε συμφωνία, μετά από τρία χρόνια συνομιλιών, θα κλειδώνει τις μέχρι σήμερα συγκλίσεις και θα αφήνει τις διαφωνίες να επιλυθούν σε μια πολυμερή σύνοδο, η σύνθεση της οποίας θα καθορισθεί αργότερα. Οι πληροφορίες γύρω από το ενδεχόμενο αυτό πυκνώνουν την τελευταία περίοδο, γεγονός που ανάγκασε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώσει δημόσια πως δεν αποδέχεται «ούτε τετραμερή, ούτε πενταμερή, ούτε και ένα νέο Μπούργκενστοκ».

Σε αυτή την προσπάθεια τα Ηνωμένα Έθνη έχουν τη στήριξη, όπως πάντα, των Αγγλοαμερικανών, ενώ με το σενάριο αυτό φλερτάρει και η Άγκυρα.

Οι επόμενοι δυο σταθμοί στο Κυπριακό αναμένεται να φωτίσουν περισσότερο τόσο τις προθέσεις τών εν δυνάμει μεσολαβητών όσο και τα επόμενα βήματα. Πρώτος σταθμός θα είναι η έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν κι Μουν, που θα υποβληθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας στο τέλος του τρέχοντος μηνός. Δεν αναμένεται, παρά την ανησυχία Αθήνας και Λευκωσίας, να αποδώσει ευθύνες στην παρούσα φάση. Θα αναδείξει, ωστόσο, την αδυναμία και την αναποτελεσματικότητα της διαδικασίας, γεγονός που θα ανοίξει τον δρόμο για διαφοροποίησή της. Δεύτερος σταθμός, θα είναι η νέα συνάντηση του Γενικού Γραμματέα με τον Πρόεδρο Χριστόφια και τον κατοχικό ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, που χρονικά τοποθετείται το δεύτερο δεκαπενθήμερο Μαρτίου. Στη συνάντηση αυτή αναμένεται ότι θα καθορισθούν τα επόμενα βήματα. Εκεί θα προβληθεί ως η μόνη διέξοδος ένα νέο Μπούργκενστοκ. Η άλλη επιλογή που θα προβάλλεται, θα είναι το οριστικό αδιέξοδο και η εγκατάλειψη των προσπαθειών από το διεθνή οργανισμό.
ο φιλελευθερος