Αλεβήδες κατά Ερντογάν

27/05/2011

Ειδικού Συνεργάτη

Ανοιχτή επιστολή στον Ταγίπ Ερντογάν έστειλε η ομοσπονδία Αλεβήδων –Μπεκτασήδων στην Τουρκία που αριθμεί περίπου είκοσι εκ. πολιτών, διαμαρτυρόμενη για τις διακρίσεις και την συμπεριφορά των υποψηφίων και σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο.

Μεταξύ άλλων, οι Αλεβήδες επισημαίνουν τα ακόλουθα:  «Η επιλογή των πολιτικών που δεν παράγουν πολιτική είναι να στρέφονται εναντίον εκείνων που έχουν διαφορετική εθνική και θρησκευτική ρίζα. Όταν κάποιος βγαίνει στις πλατείες και απευθύνεται στο λαό πρέπει να λέει σοβαρά πράγματα. Η πολιτική των ανεβασμένων τόνων που ασκείται σε βάρος διαφορετικών εθνικών και θρησκευτικών ομάδων, για να προκαλέσει τον ενθουσιασμό του ακροατηρίου,  στερείται σοβαρότητας, είναι ρηχή και ανούσια. Δυστυχώς η χώρα μας διανύει μια τέτοια περίοδο στον 21ο αιώνα».

Και συνεχίζουν: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μνήμη της κοινωνίας διαφέρει πολύ από την πραγματική ιστορία. Την ώρα που η ιστορία καταγράφει τις σφαγές και τα εγκλήματα, η μνήμη της κοινωνίας καταγράφει τον άφατο πόνο, τον εξευτελισμό και γράφει δημοτικά τραγούδια, θρύλους και μοιρολόγια.  Πρέπει να εξετάσετε  τις σχέσεις των Αλεβήδων με τη Δημοκρατία και από αυτή την οπτική….».

Η επιστολή καταλήγει: «Η ευημερία και η σταθερότητα μιας χώρας δεν εξαρτάται μόνο από την οικονομία και την πολιτική, αλλά και από την κοινωνική ειρήνη.

Εάν στην Τουρκία οι Τούρκοι δεν υποστηρίζουν τα δικαιώματα των Κούρδων, οι Σουννίτες  των Αλεβήδων και οι Αλεβήδες των Σουννιτών τότε η κοινωνική ειρήνη δεν θα έχει διάρκεια. Για να περάσει κάποιος στην ιστορία πρέπει να οικοδομήσει μια τέτοια κοινωνική ειρήνη. Εσείς, (κ. Ερντογάν) θα περάσετε στην ιστορία όχι μόνο ως ο πρωθυπουργός που γκρέμισε αγάλματα, αλλά και ως ο πρωθυπουργός που έσπειρε το  μίσος ανάμεσα στους πολίτες, όταν προκαλέσατε το γιουχάισμα των ανθρώπων με διαφορετικό θρήσκευμα στις  πολιτικές συγκεντρώσεις σας».

Από το περιεχόμενο της επιστολής προκύπτει ότι μετά τις εκλογές το τοπίο θα είναι πολύ εχθρικό για τον κ. Ερντογάν, όποιο και αν είναι το ποσοστό της νίκης του. Οι κοινωνικές αναταραχές θα είναι πολύ έντονες. Δεν αρκεί μόνο ο πόλεμος που διεξάγεται καθημερινά στις κουρδικές περιοχές, τώρα αντιδρούν και οι Αλεβήδες .

Για να δούμε αν η «διεθνής κοινότητα» θα ασκήσει το δικαίωμα της  «ευθύνης για την προστασία»  των αδυνάτων που κινδυνεύουν  και κάνει καμία «ανθρωπιστική παρέμβαση» με το ΝΑΤΟ , όπως στο Ιράκ και τη Λιβύη. Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι ήδη έχει αργήσει να προστατεύσει τους Κούρδους, που καταπιέζονται ασύστολα εδώ και αιώνες.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
 

ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΥ

Όλα τα κόμματα του κατεστημένου ,αναφορικά με το κυπριακό ,έχουν μια κοινή βάση. Όλα ανεξαιρέτως παραχωρούν τουρκική διοίκηση σε μια ενιαία εδαφική ζώνη. Η θέση αυτή ταυτίζεται και με τον θεμελιώδη πολιτικό στόχο της τουρκικής εισβολής . Έχουμε με λίγα λόγια μια πλήρη ταύτιση του κατεστημένου με την βασική επιδίωξη των κατακτητών .Δεν είναι   λοιπόν άδικο ούτε υπερβολικό να χαρακτηρίσουμε το κατεστημένο αυτό, ενδοτικό. Βέβαια άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο . Το φάσμα του ενδοτισμού καταγράφεται ως εξής .

Δεξιά έχουμε τον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ (ΔΗΣΥ) , με μια πρόταση που είναι συγκαλυμμένη συνομοσπονδία , την οποία ονομάζει χαλαρή ομοσπονδία. Ακολουθεί η ομοσπονδία με πιο ισχυρή κεντρική κυβέρνηση που προτείνει ο κ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ στην οποία προστίθενται τα δώρα της εκ περιτροπής προεδρίας , της πολιτικής ισότητας του 18% με το 82% , της παραμονής 50.000 εποίκων . Κοντά στο ΑΚΕΛ αναπτύσσεται το ΔΗΚΟ  η ΕΔΕΚ και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ  που εν μέρει διαφοροποιούνται από το ΑΚΕΛ όχι στην αρχή της ομοσπονδίας αλλά στα δώρα που δόθηκαν προς τους τούρκους .Το φάσμα συνεχίζεται με τη θέση του ΕΥΡΩΚΟ που προεκλογικά τάχθηκε κατά της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και κράτησε την τουρκική διοίκηση σε μια ενιαία εδαφική ζώνη υπό καθεστώς ενιαίου κράτους. Το έκτρωμα τούτο το ονόμασαν ευρωπαϊκή λύση.

Υπάρχει όμως και μια άλλη γραμμή στο φάσμα του ενδοτισμού που διαπερνά όλα τα κόμματα σε λαϊκή βάση . Είναι η γραμμή της διχοτόμησης που λέει σε λαϊκή γλώσσα « εμείς από δω και οι τούρκοι από κει».  Αυτή είναι η γραμμή της «ιδεολογίας» του καναπέ , της παραίτησης από  κάθε μορφή αγώνα , η γραμμή της ανευθυνότητας και της απολιτικής ροπής της κοινωνίας που είναι η χειρότερη από όλες.

Τέλος υπάρχει και η λεγόμενη αντί-ομοσπονδιακή γραμμή που εκφράζεται από συλλόγους , πολιτικούς σχηματισμούς εκτός βουλής , φοιτητικές οργανώσεις και άτομα που όμως μένουν στο ΑΝΤΙ και αδυνατούν να καταθέσουν μια θέση που να ξεκαθαρίζουν τι ακριβώς θέλουν και ποια λύση προτείνουν. Αναπτύσσεται επίσης σε αυτό το χώρο μια περιορισμένη ευτυχώς τάση που απορρίπτει τη συμβίωση με τους τουρκοκύπριους και κατά συνέπεια ενισχύει τις θέσεις του Νταβούτογλου περί  δύο κρατών.

Απέναντι σε αυτό το φάσμα,  το ΕΔΗΚ καταθέτει τη δική του θέση , τη λύση της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ . Αυτή η θέση θεωρούμε πως δεν έγινε γνωστή στο λαό. Το κατεστημένο δεν μας έδωκε την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε δια των μέσων ενημέρωσης με το λαό . Μας πολέμησαν , μας φίμωσαν.

Όμως πέρα από τη ΣΥΓΚΥΡΙΑΚΉ αποτυχία που είχαμε στις εκλογές,  η αλήθεια της θέσεως μας παραμένει αλώβητη . Για αυτή την αλήθεια έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα προσπαθώντας να βελτιώσουμε τους τρόπους επικοινωνίας μας με τον λαό.

Η πολεμική που ασκείται κυρίως από την ακροδεξιά κατά του προσώπου μου και των φιλοσοφικών μου αντιλήψεων θα μας δώσει περισσότερη δύναμη στον αγώνα για μια πατρίδα ελεύθερη και ελληνική και μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Λουκάς Σταύρου

Πρόεδρος ΕΔΗΚ