Νέο Συνταγματικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα

• Παράφραση, παραποίηση, παραπλάνηση... το μοτίβο της παρωδίας της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που δεν διστάζει να προχωρά και σε πραξικοπηματικές πράξεις κατά του Συντάγματος της χώρας

Νέο Συνταγματικό και κοινοβουλευτικό ατόπημα καταγράφηκε την Παρασκευή στη Βουλή, με τον υπουργό Οικονομικών να επιχειρεί να αποκτήσει υπερεξουσία, καθώς έδωσε στον εαυτό του τη δυνατότητα να κυρώνει μνημόνια, συμφωνίες και συμβάσεις αντί… της Βουλής των Ελλήνων!...
Είχε, όπως θυμάστε, προηγηθεί κάτι αντίστοιχο και με τον Πρωθυπουργό και την απόκτηση «βασιλικών αρμοδιοτήτων» παρακάμπτοντας Συνταγματικούς θεσμούς, Νόμους και το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου κατέθεσε προσθήκη, και μάλιστα σε άσχετο νομοσχέδιο, με την οποία «τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους», ενώ η αρχική διάταξη προέβλεπε ότι «εισάγονται στη Βουλή για κύρωση» (μέσω ψηφοφορίας δηλ.). Με μόλις δέκα λέξεις προχώρησαν σε νέο συνταγματικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης στον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο οδήγησε σε σύσκεψη στο γραφείο του στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Πέτρος Ευθυμίου και η διευθύντρια της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Μετά τη σύσκεψη εκδόθηκε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «αυτός ο κοινοβουλευτικός χειρισμός ήταν αναγκαίος αν και προφανώς ασυνήθιστος(!)… και κινείται στο πλαίσιο του άρθρου 36 του Συντάγματος που αφορά τη συνομολόγηση συνθηκών, προβλέποντας ότι ανακοινώνονται στη Βουλή με τις αναγκαίες διασαφήσεις».
Μόνο που το άρθρο 36 του Συντάγματος αφορά… τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι τον υπουργό Οικονομικών (Άρθρο 36 παραγρ. 1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν).
Με τα πολλά και προ του γενικού ξεσηκωμού ο υπουργός Οικονομικών… «δεσμεύεται» (υπενθυμίζω ότι αυτή η κυβέρνηση έχει αυτοαναιρεθεί και έχει καταστεί πλήρως αναξιόπιστη σε πλείστες δεσμεύσεις της), όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου, να φέρει για κύρωση στη Βουλή τις δανειακές και άλλες συναφείς συμβάσεις...
Μόνο που ο προφορικός λόγος δεν αρκεί και απαιτείται, όπως είναι αυτονόητο σε όλες τις ευνομούμενες πολιτείες, η σχετική νομοθετική διάταξη, που όμως… δεν υπάρχει.
Ίσως η κυβέρνηση επιχειρήσει την παρακαμπτήρια οδό. Πολλές φορές κατά πάγια τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ –όχι μόνο τώρα αλλά και παλιά- με προεδρικά διατάγματα τροποποιούνται νόμοι, που δεν έχουν καμιά νομική βάση. Δεν μπορεί Υπουργική απόφαση να ανατρέπει τις ρυθμίσεις ενός προεδρικού διατάγματος και ένα προεδρικό διάταγμα να ανατρέπει τις ρυθμίσεις της Βουλής.
Και εδώ τίθεται ένα πολύ μεγάλο ζήτημα Δημοκρατικής λειτουργίας. Πρέπει πια να πάψει η Κυβέρνηση να νομοθετεί με διατάγματα.(Πέραν του ότι δεν μπορεί κάθε νομοσχέδιο, το οποίο φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή, να το περνά με τη διαδικασία του κατεπείγοντος).
Για ποιο Σύνταγμα μιλάμε, όταν αυτό το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο; Η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι για μια ακόμη φορά η επίκληση του Συντάγματος είναι πλέον «λάστιχο», όποτε θέλουν το τσαλαπατάνε και όποτε θέλουν το επικαλούνται.

ΠΗΓΗ:Ας μιλήσουμε επιτέλους!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον “τοποτηρητή” και στα καθ’ ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο; Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;

Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις “συμβουλές” της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή “άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.

Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι’ αυτό την ονόμασε βαμπίρ η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).

Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν οι από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.

Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ

Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. ‘Ιδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.

Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; ‘Εσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του “κρατισμού” που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την “μακροπρόθεσμη απληστία”. Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και “φυτεύοντας” τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. ‘Ωσπου, οι σταδιακές “απελευθερώσεις” της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το “μεγάλο παιχνίδι” της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”

Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις “απελευθερώσεις” και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα “τοξικά δάνεια” με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.

¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό “Τετράδια”, τεύχος 57-58, των εκδόσεων “Στοχαστής”). Σε αυτή την “τράπεζα που τρομάζει”, κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.

“Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού”

H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο … εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και “κυβέρνηση Ζακς”. Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους …,βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:

Mario Draghi

Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Otmar Issing

Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.

Lloyd Blankfein

Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.


Henry Paulson

Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.


Lawrence Summers

Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας

Dan Jester

Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs

Η επιχείρηση “Χρεωκοπία της Ελλάδας”

To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν:

“Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδαπρος άρμεγμα…¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία…O Κώστας Σημίτης αποφασίζει ναβάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί”. H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, “διαφθείρει” την ελληνική κυβέρνηση “πείθοντάς” την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο “Titlospe”, δάνειο 5,3 δις το 2009.

Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα “νεφέλωμα” διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.

¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.

Τα ήξεραν

Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη “δημιουργική λογιστική”, σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.

Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!

Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας.

H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο “Πεντελικόν” της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.

Η τελική επίθεση

Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα “σκασμό λεφτά”, όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά.

Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ’ άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή “αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός”. Μεταξύ 26.1 και 2.2 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.

Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: “η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι νασκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που νααπαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα” (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)

Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης

Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.

Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμενουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των “ευρωπαίων ηλιθίων”, όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η “παγκοσμιοποίηση” είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.

Kόσμος του Επενδυτή, 27.2.2010

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ 

ΓΡΕΒΕΝΑ: ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ "ΕΝΩΝΟΥΝ" ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Της Π. Γιούλτση

Μιλούν την ίδια γλώσσα, μοιράζονται την ίδια αγάπη για την πατρίδα, αλλά τους χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα. Παρ' όλα αυτά επικοινωνούν τέλεια, τόσο γλωσσικά όσο και γευστικά. Αυτό που "ενώνει" Έλληνες από όλη την Ελλάδα, την Κάτω Ιταλία και την Κύπρο είναι … τα μανιτάρια, μια ιδιαίτερη γεύση, με εκατοντάδες φίλους που επισκέπτονται κάθε χρόνο το Νεστόριο της Καστοριάς.

Εκεί, πριν από λίγες μέρες συναντήθηκαν πάνω από πέντε χιλιάδες μανιταρόφιλοι, στο πλαίσιο της 3ης πανελλήνιας εαρινής τους συνάντησης, που έχει πλέον καθιερωθεί ως θεσμός, με τη στήριξη της Νομαρχίας Καστοριάς και του Δήμου Νεστορίου. Η διοργάνωση περιλάμβανε αναζήτηση άγριων μανιταριών, εκδηλώσεις γευσιγνωσίας, μουσικά και χορευτικά δρώμενα, καθώς και εκθέσεις φωτογραφίας, ξυλογλυπτικής, πυρογραφίας, κεραμικής και παιδικής ζωγραφικής.

Οι δεσμοί με την Κάτω Ιταλία

"Το 1999 ιδρύθηκε στη Δυτική Μακεδονία ο πρώτος σύλλογος μανιταρόφιλων στην Ελλάδα. Το ενδιαφέρον αυξανόταν συνεχώς και πριν από δύο χρόνια επικοινώνησαν μαζί μας ελληνόφωνοι από την Κάτω Ιταλία που μας ``γνώρισαν`` από το Διαδίκτυο. Μας κάλεσαν τότε στο φεστιβάλ τρούφας, που πραγματοποιήθηκε στο Κοριλιάνο ντ΄Οτράντο. Εκθέσαμε τα μανιταροπροϊόντα μας και ``κλέψαμε`` τις εντυπώσεις. Πέρσι, ήρθαν εκείνοι στην Ελλάδα, μας μαγείρεψαν εκπληκτικά φαγητά με τρούφα και μας έδειξαν πώς αξιοποιούν τον δικό τους ``θησαυρό``», λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο 48χρονος δάσκαλος και ερευνητής μανιταριών Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Οι επισκέψεις συνεχίστηκαν, οι δεσμοί δυνάμωσαν και το περασμένο Σαββατοκύριακο Έλληνες απ' όλη τη Μεσόγειο βρέθηκαν να χορεύουν στο Νεστόριο, στους ρυθμούς των «μανιταρόκ» και των "tamburellisti di torre panduli", των μουσικών συγκροτημάτων από τα Γρεβενά και την Κάτω Ιταλία, αντίστοιχα.

«Προσπαθούμε να κρατούμε ζωντανή την επαφή με την Ελλάδα», σημειώνει από την πλευρά του, σε άπταιστα ελληνικά, ο Αντόνιο Άνκορα, γραικάνος από το Κάτω Σαλέντο, στον οποίο έχει απονεμηθεί ο τίτλος τού επί τιμή πρέσβη του παγκόσμιου ελληνισμού. «Γνωρίσαμε από κοντά τον Σύλλογο Μανιταρόφιλων της Δυτικής Μακεδονίας και η επικοινωνία μας είναι εξαιρετική», αναφέρει.

Άλλωστε, το ελληνικό στοιχείο της Κάτω Ιταλίας που αριθμεί, κατά τον κ. Ανκορά, 40.000 ανθρώπους σε εννέα χωριά, αναζητά με πάθος την επαφή με την πατρίδα. Κάθε χρόνο, δεκάδες παιδιά από τα ελληνόφωνα χωριά της περιοχής επισκέπτονται την Ελλάδα, στο πλαίσιο κατασκηνωτικών προγραμμάτων, αδελφοποιήσεων μεταξύ Δήμων και διαφόρων φεστιβάλ, όπως αυτό των μανιταρόφιλων. Μάλιστα, εδώ και δέκα χρόνια, τα παιδιά στην Κάτω Ιταλία διδάσκονται τα αρχαία και τα νέα ελληνικά στα σχολεία τους από Έλληνες δασκάλους.

Η σχέση με την Κύπρο

Οι ιστοσελίδες που έχουν δημιουργηθεί για τα μανιτάρια της Δυτικής Μακεδονίας αποτέλεσαν την αφορμή για τη δημιουργία ενός ακόμη δίαυλου επικοινωνίας, εκείνου με τους μανιταρόφιλους της Κύπρου.

«Πριν ακόμη γίνουν οι επίσημες επαφές, επικοινώνησε μαζί μου, πέρσι, ένας ιερέας, ο Σάββας Μιχαηλίδης από την Κύπρο. Ήρθε στα Γρεβενά, πήγε στον Όρλιακα όπου μάζεψε μανιτάρια, φάγαμε μαζί στη μανιταροταβέρνα και δήλωσε εντυπωσιασμένος από τις ποικιλίες των μανιταριών», λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.

Ακολούθησαν επισκέψεις αντιπροσωπείας από τη Δυτική Μακεδονία στην Κύπρο όπου απόλαυσε τη φιλοξενία που της επιφυλάχθηκε. Έτσι, και η κυπριακή αντιπροσωπεία, στη φετινή συνάντηση, στο Νεστόριο, ήταν πολυπληθής.

"Δεν είμαστε ελληνόφωνοι, είμαστε Έλληνες"

Η εαρινή συνάντηση των μανιταρόφιλων ολοκληρώθηκε. Οι εντυπώσεις από το ειδυλλιακό τοπίο στις όχθες του ποταμού Αλιάκμονα ήταν οι καλύτερες και η γεύση των μανιταριών "ένωσε" και πάλι τους απανταχού Έλληνες. "Ο τόπος σας είναι έρωτας", είπαν οι επισκέπτες από την Κύπρο, ενώ οι μανιταρόφιλοι της Κάτω Ιταλίας ψέλλισαν με συγκίνηση διά στόματος Αντόνιο Άνκορα: "Η Ελλάδα είναι η πρώτη μας πατρίδα και η Ιταλία η δεύτερη. Δεν είμαστε ελληνόφωνοι, είμαστε Έλληνες". 

ΠΗΓΗ:Οργάνωση Εθνικιστών Ρεθύμνου 

ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΜΗ ΣΕΒΑΣΜΟ ΘΕΣΜΩΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΥΣΑΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Πρωτίστως φρόντισαν να σηματοδοτήσουν πως η πεμπτουσία της πολιτικής που σκοπεύουν να εφαρμόσουν, στοχοποιεί τον Ελληνισμό, θεσμοθετεί το βιασμό του και αποβλέπει στην επί της ουσίας κατάργηση της Ελληνικής δημοκρατίας.Πρώτη προτεραιότητα του θίασου η αποσύνθεση της Ελληνικής κοινωνίας με την πολιτική αποκατάσταση των λαθρομεταναστών.
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ, ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗΚΕ, Η ΛΑΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ ΑΓΝΟΗΘΗΚΕ.
Στη συνέχεια φρόντισαν να αποκαθηλώσουν το σύνολο των κόκκινων γραμμών από τις εθνικές μας προτεραιότητες και έτσι τροφοδότησαν τον ανθελληνικό αλυτρωτισμό με ελπίδα και προσδοκίες, ενώ παράλληλα εξασφάλισαν στη γείτονα επιθετικότητα αναβαθμισμένη θέση ακόμα και στις εδαφικές της διεκδικήσεις, ακυρώνοντας ακόμα και τις αυτονόητες και συνταγματικά επιβεβλημένες παρεμβάσεις των ενόπλων δυνάμεων, παραδίδοντας ουσιαστικά τα ιερά και τα όσια, βορά σ εκείνους που επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική προτεραιότητα...
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΒΙΑΣΤΗΚΑΝ, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΕ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, Η ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΘΗΚΕ, Η ΧΩΡΑ ΑΠΙΛΕΙΤΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΧΘΡΟ. Κοντολογίς, το τσίρκο και πρωταρχικά ο ηγέτης του περιφερόταν ασκόπως ( ή και σκοπίμως) στην υφήλιο προσφέροντας ευκαιρίες στον αδελφόθεο και διακηρύσσοντας την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
ΟΙ ΟΡΚΟΙ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΝ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΑΠΑΞΙΩΝΟΤΑΝ, ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΘΗΚΑΝ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΔΙΟΓΚΟΥΜΕΝΗ ΛΑΪΚΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΌ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ. Πιστοί σε λογικές υποτέλειας και ραγιαδισμού παρέλαβαν το πακέτο εντολών και ρυθμίσεων που τους υπαγορεύθηκε, παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στους κατακτητές, προσυπέγραψαν την εθνική προδοσία και στηριζόμενοι σε μια συγκυριακή πλειοψηφία που ήταν προιόν ψευδολογήματος και καλοστημένης πολιτικής απάτης χρησιμοποίησαν το Ελληνικό κοινοβούλιο για να καταστήσουν συνενόχους το σύνολο των παροικούντων σ αυτό και μέσα αυτών τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του, στην πορεία αφανισμού αι ολέθρου που επέλεξαν.
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΘΗΚΑΝ, ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ.
Τώρα, και αφού πρώτα φρόντισαν να παραδώσουν τα κλειδιά και τους κωδικούς λειτουργίας του ελληνικού κράτους, τρομαγμένοι από το ξέσπασμα της λαϊκής οργής και τρέμοντας τη λαϊκή αγανάκτηση, προσφεύγουν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον άβουλο Παπούλια που γίνεται απλός θεατής της διάλυσης της χώρας στην οποία προεδρεύει, επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν πολιτική συναίνεση σε μια γενικευμένη απόπειρα συγκράτησης της λαϊκής οργής.Αυτοί, οι καταπατητές των θεσμών, οι βιαστές του συντάγματος, οι εκχωριτές της εθνικής μας κυριαρχίας, οι απροκάλυπτοι υπονομευτές κάθε έννοιας εθνικής αξιοπρέπειας...
τολμούν με το ίδιο θράσος, με την ίδια υπεροψία, υποκριτές και πρωταγωνιστές της πολιτικής εξαπάτησης όπως ήταν πάντα, να κατηγορήσουν όσους αρνούνται τη συμμετοχή σ αυτή τη σύσκεψη – φιάσκο για περιφρόνηση των θεσμών. Και έβαλαν την πεταλωμένη μαριονέτα σε ρόλο αδέκαστου κριτή των πάντων.
ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΑΣ ΣΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΒΙΑΖΑΤΕ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΥΣΑΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΒΡΕ ΤΕΝΕΚΕΔΕΣ???
ΑΙΣΧΟΣ ! ! ! Αν και αυτή η λέξη έχει βαρύ νοηματικό φορτίο και μπορεί να απευθύνεται μόνο σε όσους διαθέτουν φιλότιμο και πολιτική λεβεντιά.
Δυστυχώς και οι δυο αυτές λέξεις παραμένουν άγνωστες στο λεξιλόγιο του θίασου που μας κυβερνά.

ΠΗΓΗ:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Υπερκέρδη της Deutsche από το ελληνικό δράμα;

Ένας μεγάλος, άλυτος γρίφος παραμένει για τα τραπεζικά στελέχη στην Αθήνα η στάση της πανίσχυρης γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank στην ελληνική κρίση, αλλά και στο «δράμα του ευρώ» των τελευταίων μηνών: από τη μια, η τράπεζα εμφανίζεται σε ρόλο «ευεργέτη» της χώρας, ταυτόχρονα, όμως, προκαλούν πολλές συζητήσεις τα τεράστια κέρδη πρώτου τριμήνου που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα, τα οποία προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά από συναλλαγές επενδυτικής τραπεζικής.

Η τράπεζα που έχει επικριθεί στην επίσημη έκθεση του....
.

κοινοβουλίου της Ισλανδίας για το ρόλο της στην πτώχευση της χώρας είναι βέβαιο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ότι έχει «πολύ περιορισμένη έκθεση» στην Ελλάδα, με τη μορφή τοποθετήσεων σε κρατικά ομόλογα ή άλλες χρηματοδοτήσεις. Βέβαιο είναι, επίσης, ότι έχει πρωτοστατήσει, μέσω του τμήματος αναλύσεών της, στη δημιουργία του διεθνούς πανικού για την Ελλάδα, αφού οι αναφορές της επί μήνες ήταν από τις πλέον καταστροφολογικές.

Χαρακτηριστικότερη, ίσως, του πνεύματος καταστροφολογίας που επκρατούσε στις αναλύσεις της D.B. στις αρχές του χρόνου, ήταν η ανάλυση που προέβλεπε ότι «εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, τότε το πιστωτικό κραχ του 2007-2009 θα είναι το Κεφάλαιο 1 μιας ευρύτερης ανάλυσης, με τίτλο: «Πώς Χρεοκόπησε ο Καπιταλισμός»! Στην ανάλυση αυτή, σύμφωνα με το κείμενο της D.B., το κεφάλαιο 2 θα είχε τίτλο «Θεμελιώδης κρίση των κρατικών ομολόγων - Ελλάδα», το Κεφάλαιο 3: «Η κατάρρευση της Ελλάδας», το Κεφάλαιο 4: «Η χρεοκοπία Πορτογαλίας και Ισπανίας», το Κεφάλαιο 5: «Εξεγέρσεις στην Ευρώπη», το Κεφάλαιο 6: «Η Ιταλία εκδιώκεται από τη ζώνη του ευρώ», το Κεφάλαιο 7: « Στο ευρώ μόνοι τους Γαλλία και Γερμανία» και τα Κεφάλαιο 8 και 9 « Πολιτική αναταραχή» και «Πόλεμος»!

Βέβαιο είναι, εξάλλου, ότι ο ισχυρός άνδρας της D.B., Γιόζεφ Άκερμαν, επισκέφθηκε σε κρίσιμο χρόνο την Αθήνα, λίγο πριν ληφθούν οι αποφάσεις για το διεθνή μηχανισμό στήριξης, και είχε επαφές με τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, για το περιεχόμενο των οποίων ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά. Ό,τι και αν ειπώθηκε σε αυτές τις συναντήσεις, η συνέχεια είναι γνωστή: η Γερμανία τήρησε τη γνωστή αδιάλλακτη στάση της έναντι της Ελλάδας, οδηγώντας τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και την Ευρωζώνη σε πρωτοφανή κρίση.

Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης, ο κ. Άκερμαν εμφανίζει… φιλανθρωπικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, καθώς ήταν ένα από τα μεγάλα αφεντικά του γερμανικού χρηματοοικονομικού συστήματος, που είχαν συνάντηση πρόσφατα με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, στην οποία εκδήλωσαν τη διάθεση προσφοράς τους προς τη χώρα, με ελαφρώς νεφελώδης δεσμεύσεις για βοήθεια, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος στήριξης.

Όμως, αυτό που σχολιάζεται ευρύτατα στους τραπεζικούς κύκλους, είναι ότι περιέργως η Deutsche, σε μια περίοδο πρωτοφανούς αναταραχής στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων και τα χρηματιστήρια, αλλά και την ώρα που το ευρώ υποχωρούσε όλο και χαμηλότερα, εξαιτίας των ανησυχιών για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, κατάφερε να εμφανίσει το πρώτο τρίμηνο του 2010 υπερκέρδη, προερχόμενα μάλιστα από την επενδυτική τραπεζική!

Ακόμη πιο περίεργο, αν όχι ύποπτο, είναι ότι την ίδια περίοδο τεράστια κέρδη από συναλλαγές στις αγορές εμφάνισαν και οι μεγάλοι ανταγωνιστές της Deutsche από τις ΗΠΑ (Bank of America Corp., JPMorgan Chase & Co., Goldman Sachs Group Inc.), που είναι γνωστό ότι δεν έχουν μείνει αμέτοχες στο μεγάλο σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων και του ευρώ.

Το ερώτημα που απασχολεί την τραπεζική κοινότητα είναι πώς, σε τέτοια δύσκολη περίοδο για τις αγορές, κατάφερε η γερμανική κορυφαία τράπεζα να εμφανίσει αύξηση των κερδών της κατά 48%, η οποία προήλθε κατά 90%, σύμφωνα με αναλυτές, από την επενδυτική τραπεζική, ένα τομέα που διπλασίασε τις αποδόσεις του;

Μήπως, αναρωτιούνται πολλοί στην τραπεζική αγορά, αυτά τα υπερκέρδη, που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από long θέσεις σε μετοχές και ομόλογα, παρήχθησαν από υποτιμητική κερδοσκοπία στο ευρώ, τα ελληνικά και άλλα περιφερειακά ομόλογα της Ευρωζώνης, είτε με θέσεις της ίδιας της Deutsche, είτε, κυρίως, με τεράστιες ροές χρηματοδοτήσεων προς τα κερδοσκοπικά hedge funds που έχουν πρωτοστατήσει σε αυτό το παιχνίδι;

Σε αυτά τα ερωτήματα δύσκολα μπορούν να δοθούν απαντήσεις, καθώς ελάχιστοι σε ένα πολύ κλειστό «ιερατείο» γνωρίζουν τις πραγματικές κινήσεις που είχαν αυτές τις τρελές αποδόσεις για την Deutsche Bank. Πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποθέτουν, όλο και πιο βάσιμα, ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, όπως και οι μεγάλες αμερικανικές, ίσως έχουν συστήσει μια «ανίερη συμμαχία» κατά του ευρώ, από την οποία αποκομίζουν τεράστια κέρδη, την ώρα που αναδιανέμεται βίαια από την κρίση η παγκόσμια τραπεζική πίτα. Ταυτόχρονα, όμως, οι επιδιώξεις μιας τέτοιας συμμαχίας δεν θα ήταν εντελώς άσχετες και με τις επιδιώξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεων: η Ουάσιγκτον πασχίζει να αποφύγει την «κουρελοποίηση» του δολαρίου και το Βερολίνο επιδιώκει την αποδυνάμωση του ευρώ, για να συνεχίσει ακάθεκτη τις εξαγωγές της η γερμανική βιομηχανία.

Τα σενάρια και οι εικασίες για μια τέτοια «ανίερη» συμμαχία κατά του ευρώ και των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης δεν παίρνουν αφορμές μόνο από τα ύποπτα κέρδη της Deutsche Bank από την επενδυτική τραπεζική, την ώρα που κλονίζονται οι ευρωπαϊκές αγορές: οι προσεκτικοί παρατηρητές των διεθνών τραπεζικών εξελίξεων έχουν προσέξει από καιρό, ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, μια εμβληματική προσωπικότητα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, έχει από καιρό «μετακομίσει» στην Goldman Sachs, ως υψηλός σύμβουλος, και ήταν εξαρχής ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους της παροχής διεθνούς στήριξης στην Ελλάδα…

www.banksnews.gr

ΠΗΓΗ:ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ

ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΙΛΩΤΩΝ

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρης συνεπής στις ακροδεξιές του πεποιθήσεις ζήτησε κυβέρνηση αστικής ενότητας (την αποκάλεσε «κυβέρνηση εθνικής ενότητας»), διαχωρίζοντας ξεκάθαρα τον ελληνικό λαό σε αστική κοινωνία και σε κοινωνία της αριστεράς που, όπως είπε, πήρε ένα δικό της δρόμο.

Πρώτα απ’ όλα κακώς ερμηνεύει τα πράγματα ο κύριος Καρατζαφέρης. Ο κόσμος που εναντιώνεται στα μέτρα που ικανοποιούν τους διεθνής τοκογλύφους δεν είναι απλά οι ψηφοφόροι της αριστεράς αλλά ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο που αρνείται τις επιλογές των κομματικών μηχανισμών που στήριξαν αυτά τα μέτρα. Από την άλλη βέβαια τα δύο κόμματα της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ορθώς δεν αποδέχονται συμμετοχή τους σε ένα «εθνικό συμβούλιο» με προειλημμένες αποφάσεις που λαμβάνονται μάλιστα σε ξένα κέντρα. Μία εξ αυτών των αποφάσεων φαίνεται ότι είναι ο διαχωρισμός της ελληνικής κοινωνίας σε αστούς και είλωτες ούτως ώστε τα οικονομικά μέτρα να συνοδευτούν με σωρεία άλλων κατασταλτικών μέτρων που θα κρατήσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού σε μια παρατεταμένη ανέχεια που θα ισοδυναμεί με υποτέλεια στους εντολοδόχους του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Υπερκράτους.

Θέλουν ένα λαό υποτελή, σκυφτό κάτω από ένα ιδιόμορφο ζυγό τυραννίας που θα δουλέψει σκληρά για να πληρώσει τα γλέντια των τραπεζιτών, της ολιγαρχίας του πλούτου και των πολιτικών που κατάκλεψαν τους φόρους του λαού. Με την τοποθέτηση του αυτή ο κύριος Καρατζαφέρης και το κόμμα του αποκαλύπτει τις πραγματικές ιδεολογικές του συνάφειες με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Ας ανοίξουν τα μάτια τους οι αγνοί πατριώτες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε αυτό το κόμμα της πλουτοκρατίας που απέβαλλε πια το λαϊκίζων προσωπείο του.

Χρέος του εθνικισμού είναι να πολεμήσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Σε αυτό τον αγώνα είτε το θέλουμε είτε όχι θα βρεθούμε στον ίδιο δρόμο με τους κομμουνιστές και τους αριστερούς για να απευθυνθούμε κι εμείς προς τον λαό με την εθνικιστική μας ιδεολογία και το λαϊκό πρόγραμμα μας.

Στο διαχωρισμό που κάνει ο κ. Καρατζαφέρης και το ΛΑΟΣ ανάμεσα σε είλωτες και αστούς εμείς οι εθνικιστές πρέπει να δηλώσουμε με την αγωνιστική μας παρουσία ότι τασσόμαστε με τους είλωτες, τασσόμαστε με τον έλληνα εργάτη που του αρπάζουν το ψωμί και τα δικαιώματα ντόπιοι πολιτικάντηδες και ξένοι λαθρομετανάστες. Τασσόμαστε με την οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση που κατασπαράσσεται από τους τραπεζίτες. Τασσόμαστε με τον έλληνα αγρότη που του κλέβουν τον ιδρώτα οι μεσάζοντες και τα καρτέλ. Τασσόμαστε με λίγα λόγια υπέρ όλων των παραγωγικών δυνάμεων του ελληνικού λαού για να κάνουμε μια Ελλάδα μεγάλη και δυνατή που να ανήκει στον λαό της.

Κανένας συμβιβασμός με την ξενοκρατία. Κανένα τείχος δεν θα μπορέσει να κρατήσει την θυελλώδη ορμή των ειλώτων που διεκδικούν λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία.

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ