Προσπάθεια καλλιέργειας εντυπώσεων από Έρογλου

Η τουρκική πλευρά προχώρησε στη δημοσιοποίηση ανακριβών πληφοροριών σχετικά με τη στρατιωτική ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια προφανή προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις, σε μια περίοδο που οι κατοχικές δυνάμεις αναβαθμίζονται συνεχώς. Συγκεκριμένα, η σκληροπυρηνική τουρκοκυπριακή εφημερίδα Volkan, σε δημοσίευμά της αναφέρει ότι στις ελεύθερες περιοχές το προσωπικό της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ ανέρχεται σε 100.000, υποστηρίζοντας ότι η Ε/Κ πλευρά και η Ελλάδα έχουν αυξήσει το στρατιωτικό εξοπλισμό τους "στο όνομα της ειρήνης και της επίλυσης του Κυπριακού". Προσθέτει περαιτέρω ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων έχει αποφασίσει να αγοράσει νέα οπλικά συστήματα, επιθετικά ελικόπτερα και άρματα μάχης, προκειμένου να ενδυναμωθεί η Εθνική Φρουρά. Όπως ψευδώς αναφέρει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα, η Εθνική Φρουρά και η ΕΛΔΥΚ διαθέτουν σήμερα 286 άρματα μάχης, 515 τεθωρακισμένα, 225 πυροβόλα, 168 εκτοξευτές πυραύλων, 188 αντιαεροπορικά συστήματα, 2150 αντιαρματικά όπλα και 48 βλήματα παράκτιας άμυνας
ΠΗΓΗ:strategy-geopolitics

Ίδιοι εχθροί, διαφορετικές εποχές.

557 χρόνια πέρασαν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και τη διάλυση τις Ρωμανίας από τις στρατιές των Οθωμανών Τούρκων του Μωάμεθ β’, που ανάγκασαν τον Τελευταίο Αυτοκράτορα μαζί με τους Τελευταίους Υπερασπιστές να πέσουν ηρωικά στο πεδίο της μάχης εξυψώνοντας την Αξιοπρέπεια και την Τιμή του ανθρώπου.

557 χρόνια και ο Ελληνισμός βιώνει μιαν άλλη άλωση. Η άλωση που βιώνει η Πατρίδα μας είναι ύπουλη αυτή τη φορά και φοράει προσωπείο. Η «κερκόπορτα» έχει ήδη ανοίξει, ο πολυπρόσωπος εχθρός είναι εντός των «τειχών» και πολλά μέτωπα έχουν ανοιχθεί..

Σ’ ένα από αυτά τα μέτωπα, την ιδιαίτερη μας πατρίδα, μαχόμαστε κι εμείς και καλούμαστε να κρατήσουμε άσβεστη της φλόγα της εθνικής αντίστασης και της Ελπίδας πριν πέσει και το δικό μας κάστρο. Για να διατηρηθεί άσβεστη η φλόγα αυτή είναι απαραίτητη η δραστηριότητά μας και η παρουσία μας στους δρόμους. Όλων μας!

1453 – 2010

«…Τα κορμιά κι αν πετρώσαν, οι ψυχές είναι ορθές...»

ΠΗΓΗ:ΜΑΥΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, πιστεύω ότι ο μόνος σίγουρος τρόπος να εξηγήσεις τα πράγματα, είναι να μην απομακρύνεσαι, όσο γίνεται, από τα γεγονότα. Τα γεγονότα, είναι ξεροκέφαλα, γιατί υπάρχουν, ενώ οι αναλύσεις ή οι χαρακτηρισμοί έρχονται και παρέρχονται. Πάμε στα γεγονότα, λοιπόν, για να βγάλουμε συμπεράσματα.
Ο Μαντέλης ομολόγησε. Ο Τσουκάτος επίσης. Είπαν αυτό που όλοι γνωρίζαμε: Ότι η πολιτική κάστα τα παίρνει. Ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο. Είμασταν σίγουροι γι αυτό. Τώρα, κάποιοι από τους πρωταγωνιστές απλώς το επιβεβαίωσαν.
Συνεπώς η αυτοκάθαρση είναι επιτακτική ανάγκη. Υποθέτω όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Το ζήτημα είναι ΠΟΙΟΙ θα την κάνουν; Θα την κάνει ο κ. Σημίτης που, όντας 8 χρόνια Πρωθυπουργός βγήκε να διαρρήξει τα ιμάτι ά του μόλις τώρα, μετά την ομολογία Μαντέλη; Που δεν είπε λέξη μετά την ομολογία Τσουκάτου; Που τώρα δήθεν διακατέχεται από ιερά οργή; Ποιος πιστεύει τέτοιες μπαρούφες;
Μήπως την αυτοκάθαρση θα την κάνουν όσοι επί Νέας Δημοκρατίας εξέθρεψαν ένα κλίμα ρουσφετιού, συναλλαγής, διαφθοράς και συγκάλυψης; Αυτοί που έχουν μηδενική εμπιστοσύνη από τους πολίτες; Σε καμία περίπτωση.
Κι όμως: Στο ΠΑΣΟΚ ηγείται ο πιο βασικός συνεργάτης του κυρίου Σημίτη και ο αποδέκτης του “δακτυλιδιού της διαδοχής”. Με ποια λογική ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι ο “αρχάγγελος της κάθαρσης”; Επειδή τώρα θέλει να “κάψει” παλιούς του συντρόφους για ίδιον πολιτικό όφελος; Αυτό τον κάνει πιστευτό στην κοινή γνώμη; Ας γελάσω…
Κι όμως: Στη Νέα Δημοκρατία, μεγάλο μέρος των κυβερνήσεων Καραμανλή αποτελούν στενούς συνεργάτες της νέας ηγεσίας η οποία- για να είμαστε δίκαιοι- ελάχιστα μετέσχε στις κυβερνήσεις Καραμανλή και συνεπώς ελάχιστα μετέσχε στη διαμόρφωση του κλίματος που αναφέραμε πιο πάνω. Λέμε ελάχιστα και δεν λέμε καθόλου, γιατί -για παράδειγμα- δεν ξεχνούμε το αίσχος της μεταφοράς του Επικουρείου Απόλλωνος από την Ηλεία στη Μεσσηνία…
Η αυτοκάθαρση δεν μπορεί να γίνει με υλικά του χθες. Με πρόσωπα του χθες. Με κόμματα του χθες. Με νοοτροπίες του χθες. Αν τα σημερινά κόμματα διατηρήσουν τα πρόσωπα και τις νοοτροπίες του χθες, θα γίνουν ιστορία, όχι πολιτική. Το ζήτμηα δεν είναι η αυτοκάθαρση της πολιτικής, αυτό είναι δεδομένο.
Το ζήτημα είναι ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ. Κι αυτό είναι ακόμα ζητούμενο…
ΠΗΓΗ:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους υπήρξε ένα βαρύτατο πλήγμα κατά του ελληνογενούς δυτικού πολιτισμού. Έκτοτε εγκαταστάθηκε στον Ελληνικό χώρο της Μικράς Ασίας μια στυγερή και κτηνώδης βαρβαρότητα, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με εκδηλώσεις κτηνωδίας που θυμίζουν τα εγκλήματα που οι Τούρκοι διέπραξαν κατά του πολιτισμού. Βιβλιοθήκες κάηκαν, αρχαίοι ναοί και αγάλματα, όσα επιβίωσαν από την μανία του θρησκευτικού φανατισμού, κατεστράφησαν και επεβλήθη σ’ όλη την Οθωμανική επικράτεια η ακαλαισθησία, η αγνωσία , η βίαιη εκμετάλλευση των σωμάτων και των ψυχών των λαών και των εθνών που βογκούσαν κάτω από τον ζυγό της. Η μακρά Οθωμανική κατοχή δεν έδωσε απολύτως τίποτα στον πολιτισμό ώστε να δικαιολογεί την σημερινή έπαρση του Νταβούτογλου. Ο τουρκισμός υπήρξε η απόλυτη άρνηση κάθε προόδου και πολιτισμού.

Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσει αυτή την αλήθεια και να θέσει φραγμό στην προσπάθεια εισόδου της Τουρκίας στον Ευρωπαϊκό πολιτισμικό χώρο. Να κατανοήσει ότι το Τουρκικό κράτος στηρίζεται πάνω στο έγκλημα, στηρίζεται στις γενοκτονίες των γηγενών λαών της Μικράς Ασίας, των Ελλήνων, των Κούρδων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων. Συνέχεια της αλώσεως είναι η σφαγή των Ελλήνων της Ιωνίας την οποία μάλιστα γιορτάζουν οι τούρκοι, είναι η εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και της Τενέδου, είναι η εισβολή και κατοχή της Κύπρου, είναι οι απαράδεκτες διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στη Θράκη.

Αξίζει κανείς να δει τις εικόνες της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ όπου δεκάδες μαινόμενοι τούρκοι και τουρκοκύπριοι χτυπούν με σιδερολοστούς τον ανυπεράσπιστο, άοπλο και κατακείμενο στη γη Τάσο Ισαάκ, για να καταλάβει ότι σε τίποτα δεν έχει αλλάξει ο κτηνομογγολικός χαρακτήρας του τούρκου.

Τιμώντας τη μνήμη και την θυσία του τελευταίου αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, αποκηρύττουμε κάθε συμβιβασμό που οι τωρινοί γραικύλοι διαπράττουν με τους φονιάδες και άρπαγες της γης μας.

Η πατρίδα και η ελευθερία δεν παζαρεύονται, δεν γίνονται αντικείμενο του «πάρε-δώσε».

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΣΥ ΑΘΩΩΝΟΥΝ ΤΟ ΛΗΣΤΡΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Τα μέτρα για την οικονομία που εξήγγειλε ο ΔΗ.ΣΥ. στις 27-5-2010 , εντάσσονται στο πνεύμα μιας απόλυτης ελευθερίας της αγοράς που υποβαθμίζει το κράτος σε απλό παρατηρητή , αδύναμο και απογυμνωμένο από δικούς του πόρους και υπηρεσίες που δεν μπορούν να εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα.

Στην αξιολόγηση της οικονομικής κρίσης δεν γίνεται κανένας λόγος στο πρόβλημα της συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγα χέρια και κυρίως στους τραπεζίτες . Αντί αυτού μάλιστα συνιστά ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας , όπως για παράδειγμα των βιομηχανικών ζωνών στους ιδιώτες σε τιμή ευκαιρίας και «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας από ιδιώτες χωρίς να διευκρινίζει πως και υπό ποίους όρους .

Αφού απαλλάσσει την πλουτοκρατία από τις ευθύνες της στην οικονομική κρίση επιρρίπτει την ευθύνη αποκλειστικά στο κόστος λειτουργίας της δημοσίας υπηρεσίας. Το ότι είναι πρόβλημα ο υπέρογκος δημόσιος τομέας είναι γεγονός όμως η ελάττωση του πρέπει να γίνει με μεταφορά του εργατικού δυναμικού προς τον ιδιωτικό τομέα μέσα από την κρατική στήριξη της παραγωγής στο ευρύ φάσμα της κοινωνίας και όχι των ολίγων , δηλαδή στο τομέα της μικρής και μικρομεσαίας επιχείρησης .

Κάνει επίσης αναφορά σε χαμηλά δανειστικά επιτόκια μέσω ισχυροποίησης των εποπτικών αρχών. Μέτρο ασαφές και αναποτελεσματικό. Το ζητούμενο για εμάς είναι να υπάρξει ένα κράτος που να εκφράζει και να επιβάλει το καθολικό συμφέρον της κοινωνίας. Τούτο σημαίνει ότι οι τράπεζες και το κεφάλαιο δε θα δρουν ασύδοτα και εις βάρος του γενικού καλού, αλλά θα δρουν υπό τους περιορισμούς και καθορισμούς του κράτους.

Πίσω από τις προτάσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού κρύπτεται η ιδεολογία του νέο-φιλελευθερισμού που εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ντόπιας και ξένης, και αδιαφορεί για τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού. Την ίδια στιγμή που ζητούμε να γίνουν επενδύσεις από ξένους στην πατρίδα μας, επιτρέπουμε στις δικές μας τράπεζες να εξάγουν τα κεφάλαια που συσσωρεύουν από τον λαό σε επενδύσεις έκτος του εθνικού χώρου.  Πηγή των οικονομικών προβλημάτων είναι πάνω απ’ όλα η παρασιτική, τοκογλυφική πλουτοκρατία για την οποία δεν κάνει κανένα λόγο ο ΔΗΣΥ.

Αντί αυτού θεωρεί ως αιτία όλων των κακών τον δημόσιο τομέα, αρνούμενος να αναλάβει τις δικές του ευθύνες για το κατάντημα αυτού του τομέα. Όταν κυβερνούσαν αυτό τον τόπο τι έκαναν για να βελτιώσουν το δημοσίου τομέα; Συνέβαλλαν οι ίδιοι στην διόγκωση του και από κοινού με τα άλλα κόμματα γλεντοκοπούσαν στους ημικρατικούς οργανισμούς, με μοναδική έγνοια να «αξιοποιήσουν» τους αφισοκολλητές, τους αυλοκόλακες και τους χαφιέδες τους.

Τα άλλα θέματα όπως αυτό των λαθρομεταναστών που εντείνει την ανεργία και δημιουργεί πρόβλημα αποστέγνωσης των ασφαλιστικών ταμείων στο άμεσο μέλλον. Οι χορηγίες προς τις διάφορες «πολιτισμικές» συμμορίες. Τα επιδόματα στους διάφορους γύφτους, τουρκοκύπριους, αιτητές ασύλου και διαφόρων άλλων μιγάδων και μπάσταρδων. Όλα αυτά δεν αποτελούν για τον ΔΗΣΥ οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα;

Για αυτούς δεν αποτελεί πρόβλημα, διότι θα προτιμούσαν στα σπίτια τους και στις εργασίες τους να εργάζονται λαθρομετανάστες και όχι Έλληνες εργάτες. Άλλωστε η πλουτοκρατία δεν ενδιαφέρεται να έχει εθνικές, λαϊκές κοινωνίες, αλλά να απορροφά τον πλούτο της από κοινωνίες πολύχρωμες, «πολυπολιτισμικές», αδύναμες ως εκ τούτου να εκφράσουν και να αναπτύξουν μια σθεναρή βούληση ενάντια στα συμφέροντα αυτής της πλουτοκρατίας. Θέλουν ένα λαό μπάσταρδο και πνευματικώς υποβαθμισμένο για να μπορούν να τον εκμεταλλεύονται ανενόχλητοι.

Εκείνο που μας διαφοροποιεί από τον Δημοκρατικό Συναγερμό είναι η ιδέα του Κράτους και της κοινωνίας. Στο ολιγότερο και ανίσχυρο κράτος και την πολύχρωμη κοινωνία της δεξιάς αντιτάσσουμε το ισχυρό λαϊκό κράτος και την εθνική λαϊκή κοινότητα.

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)

ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ