ΤΡΙΤΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

  Το μήνυμα από τη χθεσινή συνεδρίαση του Euro group ήταν σαφές.

ΥΠΟΤΑΧΤΕΙΤΕ!!!

Για όλους εκείνους που δεν είδαν το «καρότο» των 110 δις της «φιλικής» βοήθειας των ανοιχτοχέρηδων της διεθνούς ληστοσυμμορίας, έρχεται τώρα να πέσει αμείλικτο το μαστίγιο των νταβατζήδων που ουδέποτε εξανθρωπίστηκαν.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η στρατηγική ήταν ξεκάθαρη…

Τα 110 δις ήταν η μαλάγρα που θόλωσε τα νερά στα θολωμένα μυαλά του προσκυνημένου θιάσου που καταδυναστεύει τη χώρα.

Μέσα σ αυτό το περιβάλλον ανέχτηκαν προσωρινά και τα φραστικά τσαλίμια του ηγέτη της «επανεκκίνησης» που κονταροχτυπιέται με τον εαυτό του σε μια επίδειξη γιαλατζή περηφάνιας από τη μια, αλλά και έμμεσης πλην σαφέστατης συγκατάβασης στα τεκταινόμενα από την άλλη. 

Ωστόσο τα ψέματα τελείωσαν και για τους δυό.

Τα προσχήματα υπερκεράστηκαν…

Οι ευγενικές διατυπώσεις παρέδωσαν τη θέση τους στον ωμό εκβιασμό…

Και η «λυπητερή» δεν άργησε να έρθει.

«ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ»

Πίσω από αυτόν τον ωμό και θρασύτατο εκβιασμό, κρύβονται ορισμένες ξεκάθαρες αλήθειες που οφείλουμε να τις αποκωδικοποιήσουμε:

1. Ο εκβιασμός ήταν αναμενόμενος από τη στιγμή ο ανεκδιήγητος πρωθυπουργός αυτής της χώρας, δήλωσε προκαταβολικά και με απόλυτη σαφήνεια πως η εθνική κυριαρχία εκχωρήθηκε στους νταβατζήδες συνομιλητές του. Από κει και πέρα το μόνο που έμενε ήταν το κατάλληλο timing προκειμένου να εκδηλωθεί.
2. Είναι επίσης δεδομένο πως η συμμορία των νταβατζήδων, έχει στο χέρι με τρόπο απόλυτο έναν προσκυνημένο πρωθυπουργό που παζάρεψε «εν κρυπτώ» και προκαταβολικά την υποταγή, εξαπατώντας ανερυθρίαστα τον ίδιο το λαό του. Ένας τέτοιος πρωθυπουργός μηδενικής πολιτικής αξιοπρέπειας, λειτουργεί στην καλύτερη περίπτωση ως πατσαβούρα στα χέρια οποιουδήποτε πολιτικού εκβιαστή που δε θα διστάσει να τον χειραγωγήσει και αυτό έκανε.
3. Τα φραστικά τσαλίμια του Σαμαρά, παρά τις όποιες προσπάθειες των επικοινωνιολόγων, δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τη λογική του «βαράτε με κι ας κλαίω». Έτσι, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι αυτό που έλειψε από την κυβέρνηση δεν ήταν η συναίνεση, αυτό που ουσιαστικά έκανε στην αμφιλεγόμενη γλώσσα της διπλωματίας, ήταν να αποσαφηνίζει πως είναι δεδομένος στη συναίνεση πέρα και ανεξάρτητα από τα λαϊκοκαταναλωτικά φραστικά πυροτεχνήματα. Και αυτήν ακριβώς τη συναίνεση είναι που έρχονται τώρα να εκβιάσουν οι νταβατζήδες.
4. Η απροθυμία του πολιτικού συστήματος – και πιο συγκεκριμένα εκείνου του του κομματιού που δηλώνει ανυπακοή στο μνημόνιο – καθώς και η ανικανότητά του να οργανώσει ένα κίνημα ανατροπής, που θα είναι ικανό να ξεφύγει από την πεπατημένη των παρελάσεων και να απειλήσει ουσιαστικά το σύστημα που φροντίζουν να οικοδομήσουν, μπορεί να είναι δεδομένη, ωστόσο όλοι πλέον κατανοούν ότι αργά η γρήγορα το πολιτικό μίσος που φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων θα ξεσπάσει με τρόπο ανεξέλεγκτο. Κι αυτήν ακριβώς την εξέλιξη είναι που επιχειρούν να προλάβουν απαιτώντας την άμεση και άνευ όρων χαλιναγώγηση των πάντων στη λογική της υποταγής.
5. Η προσωπική χρεοκοπία του Στρος Καν, απετέλεσε και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για δραστική τροποποίηση του διαλακτικού προφίλ του μηχανισμού των ληστοσυμμοριτών, και ως τέτοια δε θα την άφηναν να παρέλθει αναξιοποίητη.

Σ αυτές τις συνθήκες, η ανάγκη να περάσει ο εργαζόμενος λαός και σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία στο προσκήνιο, είναι περισσότερο επείγουσα παρά ποτέ.

Σ αυτές τις συνθήκες, εκείνοι που πραγματικά αγωνιούν για το μέλλον αυτού του τόπου, έχουν μια και μόνη υποχρέωση.

Να συνευρεθούν και να οργανώσουν τον ΑΜΕΣΟ και ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ αυτού του λαού, με στόχο την άμεση ανατροπή του πλέγματος των συμφωνιών υποταγής και των προσκυνημένων Νενέκων που με τη στάση και με τις πένες τους την προσυπογράφουν.

Το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε οριστικά και τις επόμενες μέρες θα αναζητήσει έναν εύσχημο τρόπο να προσυπογράψει και τη θανατική του καταδίκη.

Μόνο μια κυβέρνηση ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ αποφασισμένη να στηριχτεί αποφασιστικά στον εξεγερμένο λαό, είναι δυνατόν να βάλει τον τόπο σε μια άλλη πορεία με πρώτο στόχο την ανάκτηση της εθνικής του περηφάνιας κόντρα στη γενικευμένη ταπείνωση που προετοίμασαν μεθοδικά οι διεθνείς νταβατζήδες σφιχταγκαλιασμένοι με το πολιτικό σύστημα που ήδη έχει καταρρεύσει και παραδίδει τη χώρα στην καταστροφή.

 

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΕΔΗΚ: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

Πολίτες
Το πολιτικό κατεστημένο που συντηρεί το αίσχος του σοσιαλκαπιταλισμού που κρατεί σε διαρκή καχεξία την οικονομία της πατρίδος μας και ταυτόχρονα απεργάζεται τη παράδοση της στους τούρκους κατακτητές μέσω του δεύτερου κατακτητικού συντάγματος, που ετοιμάζουν σε συνεργασία με τους βιαστές της γης μας, το οποίο θα φέρει το όνομα της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας , αυτό το προδοτικό και τυραννικό πολιτικό κατεστημένο που συνεπικουρείται από την εκκλησία, δεν κλονίζεται με κούφια συνθήματα και λεονταρισμούς , με συμβιβασμένους «πατριωτισμούς» και εθνικοφρονίστικες φιέστες και πασαρέλες.
Το πολιτικό κατεστημένο θα κτυπηθεί μόνο με ένα τρόπο. Με πολιτική δράση που θα περάσει στο λαό την ιδεολογία του εθνικοκοινωνισμού , το επαναστατικό όραμα μιας νέας πολιτειακής δομής, μέσα από θέσεις και προτάσεις συγκεκριμένες, που θα αφορούν στα προβλήματα του λαού και θα διανοίγουν τη προοπτική ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος.
Η σχέση μας με το κατεστημένο είναι σχέση κάθετης και απόλυτης σύγκρουσης , ασυμβίβαστης , ανειρήνευτης , ανυποχώρητης .
Η κάθοδος μας στις βουλευτικές εκλογές με δύο ανεξάρτητους υποψηφίους στη Λεμεσό τον Λουκά Σταύρου και Αντώνη Πιερίδη , αποτελεί την πολιτική έναρξη αυτής της σύγκρουσης , η διάρκεια της οποίας δεν οριοθετείται από εκλογικά αποτελέσματα , αλλά υπόσχεται να παραμείνει ζώσα ακόμα και μέσα από ερείπια και κατατρεγμούς , εκτεινόμενη στο μέλλον ως ΙΔΕΑ και ΚΑΘΗΚΟΝ.
Εκείνο που ζητούμε από αυτές τις εκλογές είναι να συγκεντρώσουμε ,γύρω από αυτή τη ξεκάθαρη εθνικιστική ιδεολογικο-πολιτική πρόταση ,όλους εκείνους τους πολίτες που η απέχθεια τους προς το κατεστημένο δεν θα περιπέσει στην αδράνεια αλλά στην επαναστατική δράση.
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα είναι η μοναδική ασυμβίβαστη επαναστατική επιλογή.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΟΝΕΙΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΣΚΩΤΙΑ

Πανικός επικράτησε στην Αγγλία μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα των εκλογών για το τοπικό, περιορισμένων αρμοδιοτήτων κοινοβούλιο της Σκωτίας την προηγούμενη Παρασκευή. «Ο εκλογικός θρίαμβος του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος (SNP) θέτει τη διάσπαση της Βρετανίας στην πολιτική ατζέντα» ήταν ο σχετικός τίτλος του ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» του Λονδίνου.

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Δεν πρόκειται για κάποια μεμονωμένη δημοσιογραφική υπερβολή. Η επίσης βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» είχε την ίδια γνώμη: «Δυνάμει η πιο σοβαρή απειλή κατά του Ηνωμένου Βασιλείου στα 310 χρόνια της ιστορίας του κινήθηκε ένα βήμα πιο κοντά προς την υλοποίησή της καθώς το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα κέρδισε σαρωτικά ανεμπόδιστη εξουσία στο κοινοβούλιο της Σκωτίας, δίνοντας στον ηγέτη του, τον Αλεξ Σάλμοντ, την εντολή να κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία όποια χρονική στιγμή επιλέξει μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια» υπογράμμισε στην πρώτη σελίδα.

Σοβαρότατος και ο διεθνής αντίκτυπος. «Προς δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας» ήταν π.χ. ο σχετικός τίτλος της γαλλικής «Λε Μοντ», ενώ και η ισπανική «Ελ Παΐς» αντιμετώπιζε με τον ίδιο τρόπο το θέμα: «Η Σκωτία αντιμέτωπη με δημοψήφισμα ανεξαρτησίας» τόνιζε στον δικό της τίτλο. Η γερμανική «Ντι Βελτ» είχε ακόμη πιο δηκτικό τίτλο: «Οι Σκωτσέζοι εθνικιστές μπορούν τώρα να απελευθερωθούν από το Λονδίνο»! Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν περίμενε τέτοιας έκτασης συντριβή και των τριών βρετανικής εμβέλειας κομμάτων -Συντηρητικών, Εργατικών, Φιλελεύθερων- από το κεντροαριστερό SNP που έχει σημαία του την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Τριακόσια ολόκληρα χρόνια, από το 1707 έως το 1999 για την ακρίβεια, η Σκωτία δεν είχε πια δικό της κοινοβούλιο. Εκείνη τη χρονιά οι Εργατικοί του Τόνι Μπλερ έφτιαξαν ένα «ψευδοκοινοβούλιο περιορισμένης ευθύνης» για να ξεγελάσουν τους Σκωτσέζους.


Επέβαλαν μάλιστα και ένα σατανικό εκλογικό σύστημα που να καθιστά αδύνατη ουσιαστικά την κατάκτηση κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας ώστε να υπάρχουν πάντα κυβερνήσεις συνασπισμού, άρα να είναι αδύνατη η ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας αφού υποτίθεται ότι θα κυβερνούσε πάντοτε κάποιος συνασπισμός Εργατικών - Φιλελεύθερων ή Συντηρητικών - Φιλελεύθερων. «Εντελώς νεκρό διά παντός» ανακήρυξε μέσω αυτού του σχεδίου τον σκωτσέζικο εθνικισμό ο τότε υπουργός των Εργατικών λόρδος Τζορτζ Ρόμπερτσον.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα φαινόταν να έχει δίκιο. Στις εκλογές του 2007 το SNP κατέπληξε τους πάντες βγαίνοντας πρώτο κόμμα στη Σκωτία, παίρνοντας δύο έδρες παραπάνω από τους Εργατικούς που κυριαρχούν εκεί εδώ και... έναν αιώνα! Σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά βεβαίως στάθηκε αδύνατον να περάσει από την τοπική Βουλή απόφαση για προκήρυξη «ενδεικτικού» δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας: την μπλοκάριζαν συστηματικά τα άλλα κόμματα.

Σε αυτές τις εκλογές όμως όλα τα σχέδια και οι δικλίδες ασφαλείας τινάχτηκαν στον αέρα. Εξαλλοι οι ψηφοφόροι με τους πολιτικούς απατεώνες, τους Φιλελεύθερους, που άλλα έλεγαν πριν τις πανεθνικές βρετανικές εκλογές και τα αντίθετα έκαναν στη συνέχεια σχηματίζοντας συνασπισμό υπό τους Συντηρητικούς λεηλατώντας μισθούς και συντάξεις και καταλύοντας το κοινωνικό κράτος, τους «λιντσάρισαν» εκλογικά στη Σκωτία: από 17 έδρες που είχαν οι Φιλελεύθεροι έχασαν τις 12 και έμειναν με 5! Δεν τη γλίτωσαν φυσικά ούτε οι Συντηρητικοί, οι οποίοι από 20 που είχαν έμειναν με 15. Απώλειες και για τους Εργατικούς, που από τις 44 έδρες απώλεσαν τις 7 και έπεσαν στις 37, ενώ διάφοροι άλλοι από 2 που είχαν το 2007 τις έκαναν 3. Το απίστευτο είναι ότι όλες αυτές τις έδρες τις σάρωσε σαν λαίλαπα το SNP: τις 46 έδρες που είχε τις αύξησε κατά... 23 (!) και έτσι έφτασε τις 69, ξεπερνώντας τις 65 που δίνουν την απόλυτη πλειοψηφία στο 129μελές κοινοβούλιο. Τώρα πια το δημοψήφισμα θα γίνει οπωσδήποτε. Ο ηγέτης του κόμματος ήδη από τη νύχτα των εκλογών διακήρυξε ότι θα οργανώσει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στο δεύτερο μισό της πενταετούς θητείας του.
Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ο Αλεξ Σάλμοντ γνωρίζει όμως ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Σκωτία υπέρ της ανεξαρτησίας και θέλει τρία - τέσσερα χρόνια για να δουλέψει μεθοδικά ώστε να διαμορφώσει τις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των Σκωτσέζων υπέρ αυτού του αποφασιστικού βήματος. Η επιτυχία του εγχειρήματός του κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι εκ των προτέρων. Για πρώτη φορά όμως στα 300 χρόνια παρουσιάζεται τόσο μεγάλη ευκαιρία ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας. Αν χαθεί, ποιος ξέρει πότε θα ξαναϋπάρξει. Οψόμεθα...

ΒΙΩΣΙΜΟ
Ενα νέο κράτος υπό εκκόλαψη
ΕΚΤΑΣΗ 78.000 τ.χλμ. έχει η Σκωτία -όση δηλαδή το Βέλγιο και η Ολλανδία μαζί- και πληθυσμό περίπου 5.000.000 κατοίκους. Σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής της όμως η Σκωτία δεν θα έχει έσοδα μόνο από το... ουίσκι. Το σημαντικό είναι πως όλα τα βρετανικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα θα ανήκουν στο νέο κράτος! Μάννα εξ ουρανού φαίνεται αυτό από πρώτη ματιά. Θα αφήσουν όμως οι Αγγλοι να φύγει μέσα από τα χέρια τους τόσος πλούτος που νέμονται τώρα, χωρίς να βυσσοδομήσουν εναντίον της ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας για να την αποτρέψουν; Απίθανο μας φαίνεται κάτι τέτοιο, όσο και αν ο πρωθυπουργός Κάμερον δεσμεύτηκε ότι δεν θα προβάλει εμπόδια στη διενέργεια του δημοψηφίσματος.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ