Το Κουρδικό καίει τη στρατηγική του Ερντογάν

Τα λοίσθια πνέει η ειρηνευτική πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού. Εντονες διαφωνίες της κυβέρνησης με στρατό και αντιπολίτευση

Ο Ερντογάν στο μέτωπο των συγκρούσεων μαζί τον αρχηγό του επιτελείου Ιλκέρ Μπασμπούγ (καθιστός, κέντρο). Η φωτογραφία τραβήχτηκε την Κυριακή σε οχυρή θέση στο Γκεντικτεπέ, της επαρχίας Χάκαρι, αλλά δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Η οχύρωση δεν απέχει πολύ από το σημείο όπου σκοτώθηκαν το Σάββατο 12 Τούρκοι στρατιώτες σε μάχη με το ΡΚΚ

Η Τουρκία προσγειώνεται ανώμαλα στα εσωτερικά της προβλήματα, ύστερα από περίοδο έντονης εξωστρέφειας και διεθνών «θριάμβων» στο Ιράν και στη Γάζα. Το Κουρδικό αποδεικνύεται γόρδιος δεσμός ακόμη και για τον «μάγο» Νταβούτογλου, που βλέπει το «στρατηγικό βάθος» να... μεταφέρεται στο εσωτερικό της χώρας του.

Ο αποδεκατισμός Τούρκων στρατιωτών σε ενέδρες του ΡΚΚ (46 νεκροί τους δύο τελευταίους μήνες, οι 12 από τους οποίους το Σάββατο στην επαρχία Χάκαρι) κλόνισε το ηθικό της τουρκικής κοινής γνώμης και φώτισε την κρίση στρατηγικής της Αγκυρας. Χθες αναδύθηκαν έντονα οι διαφωνίες κυβέρνησης - στρατού και κυβέρνησης - αντιπολίτευσης, μαζί με την αγωνία των Τούρκων βιομηχάνων για το «πού πάει η χώρα».

Εξάλλου, η τυπική στήριξη των ΗΠΑ συνοδεύτηκε από κρυφά χαμόγελα του Ισραήλ, που (τουλάχιστον έως την κρίση της Γάζας) στήριζε αποφασιστικά τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, με πληροφορίες για τις θέσεις των ανταρτών και κατασκοπευτικά αεροσκάφη «Χερόν».

Χθες το επιτελείο ανακοίνωσε την ανάπτυξη κομάντος και ελικοπτέρων κατά μήκος των συνόρων με το Ιράκ, με ταυτόχρονο βομβαρδισμό στις επαρχίες Χάκαρι και Σιρνάκ. Το «τουρκικό Βιετνάμ», που σιγοβράζει από το 1984, ξαναπαίρνει φωτιά, ενώ η ειρηνευτική πρωτοβουλία Ερντογάν πνέει τα λοίσθια...

Την αποτυχία της εθνικής στρατηγικής στο Κουρδικό ομολόγησε εμμέσως και ο πρόεδρος Γκιουλ, ύστερα από έκτακτη διάσκεψη ασφαλείας με τη συμμετοχή του Ερντογάν, στρατιωτικών και αρχηγών της ΜΙΤ και άλλων υπηρεσιών ασφαλείας. Ο Γκιουλ εξήγγειλε αναθεώρηση των συστημάτων πληροφοριών και προσωπικού στις νοτιοανατολικές επαρχίες, στενότερη συνεργασία με ΗΠΑ και γειτονικές χώρες (δηλαδή Συρία, Ιράκ και Ιράν) και ψυχολογικές επιχειρήσεις ώστε να ανέβει το ηθικό του τουρκικού λαού.
Μπασμπούγ
Παράλληλα, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου Ιλκέρ Μπασμπούγ (που έγινε στόχος επικρίσεων επειδή στέλνει... νεοσύλλεκτους αντί για... εμπειροπόλεμους φαντάρους να πολεμήσουν το ΡΚΚ) κάλεσε τους συμπατριώτες του να κάνουν «υπομονή στον μακροχρόνιο αγώνα για την εξάλειψη του ΡΚΚ».

Επέκρινε έμμεσα το πολιτικό άνοιγμα του Ερντογάν στους Κούρδους λέγοντας ότι «δεν αρκούν τα οικονομικά και κοινωνικο-πολιτι-σμικά μέτρα για να εξαλειφθεί η τρομοκρατία», ενώ διαβεβαίωσε πως η συνεργασία με ΗΠΑ και Ισραήλ συνεχίζεται κανονικά. Δεν παρέλειψε μάλιστα να... ευχαριστήσει τις ΗΠΑ για τη συνεισφορά τους στον τομέα των πληροφοριών.

Αίσθηση προκάλεσε η παρέμβαση της προέδρου του τουρκικού ΣΕΒ, Ουμίτ Μποϊνέρ: «Η τρομοκρατία ξαναμπήκε στην κορυφή της ατζέντας. Το κράτος που θέλει να λέγεται ανεπτυγμένο πρέπει να προστατεύει το δικαίωμα των πολιτών του στη ζωή» τόνισε αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητα της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας Ερντογάν.
Μπαχτσελί: Αποσχιστική φωτιά...
Κάθε κόμμα εκπέμπει στο δικό του μήκος κύματος. Ο εθνικιστής Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αφού συναντήθηκε με τον Γκιουλ, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «άναψε αποσχιστική φωτιά στη χώρα». Αντιθέτως, ο αντιπρόεδρος του κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), Γκιουλτέν Κουσανάκ, επισήμανε στον πρόεδρο πως αν δεν δοθούν περισσότερα δικαιώματα στους Κούρδους, τότε «η απογοήτευσή τους θα φέρει κι άλλο πόνο στη χώρα και στον λαό της». Ο Αμερικανός πρέσβης Τζέμις Τζέφρι χαρακτήρισε το ΡΚΚ «κοινό εχθρό Τουρκίας και ΗΠΑ».

spynews-gr

ΟΙ «ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ» ΥΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΣΥΝΟΘΥΛΕΥΜΑ

Το πολιτικό κατεστημένο κάνει λόγο για «απευθείας διαπραγματεύσεις» και τρέμει στην ιδέα μήπως εκτραπούν αυτές προς μια διεθνή διάσκεψη με επιδιαιτησίες και χρονοδιαγράμματα..
Ας δούμε πρώτα τι σημαίνει ο όρος «απευθείας διαπραγματεύσεις» . Ποιο είναι το υποκείμενο από την άλλη πλευρά με το οποίο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις ;Το ερώτημα τούτο παρακολουθείται από το ερώτημα , ποίους αντιπροσωπεύουν οι διαπραγματευτές , πριν ο Ταλλάτ και τώρα ο Έρογλου .Αντιπροσωπεύουν τους τουρκοκύπριους; Ασφαλώς όχι . Αντιπροσωπεύουν την Τουρκία ; Η απάντηση είναι επίσης , όχι .Άρα αντιπροσωπεύουν αυτούς που τους εξέλεξαν και τους έδωσαν έτσι την εντολή να εκφράζουν την βούληση τους . Αυτοί λοιπόν που τους εξέλεξαν είναι ως γνωστό οι εναπομείναντες τουρκοκύπριοι που αποτελούν μειονότητα στα κατεχόμενα , είναι οι χιλιάδες έποικοι και οι συνακόλουθοι του τουρκικού κατοχικού στρατού . Συνεπώς οι απευθείας διαπραγματεύσεις διεξάγονται με τους εκπροσώπους και εκφραστές του κατοχικού συνοθυλεύματος .Αυτό το συνοθύλευμα αρχίσαμε να το αποδεχόμαστε και να του δίνουμε υπόσταση από το 1977 με τις λεγόμενες συμφωνίες κορυφής Μακαρίου – Ντενκτάς .Η κορύφωση αυτής της υποστασιακής αναγνώρισης επισυνέβη το 2004 όπου αποδέχθηκε ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος την συμμετοχή των εποίκων και ολόκληρου του συνοθυλεύματος στο δημοψήφισμα . Έτσι η εθνική μειοδοσία που άρχισε από τον Μακάριο ολοκληρώθηκε με τον Τάσσο Παπαδόπουλο κάτω από την μάσκα του δακρύβρεκτου εκείνου διαγγέλματος του ΟΧΙ. Η δήλωση της 23ης Μαΐου 2008 που αναφέρεται σε συνιστώσες πολιτείες , δήλωση που συμπεριλήφθηκε στο ψήφισμα 1930/2010 για την παράταση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ , αποτελούν συνέχεια των προηγούμενων αισχρών υποχωρήσεων .Ο κ. Χριστόφιας βαδίζει στο δρόμο των προκατόχων του , δέσμιος αποφάσεων και επιλογών που δεν έχει την τόλμη να ανατρέψει . Ενώ εδόθησαν ευκαιρίες να απεγκλωβιστεί δεν το έπραξε .Τουναντίον διολισθαίνει σε νέες υποχωρήσεις και περιπίπτει σε νέα λάθη .
Το συμπέρασμα είναι ένα . Το πολιτικό κατεστημένο παρέδωσε τη πατρίδα στους κατακτητές . Η παραμονή του στην εξουσία οδηγεί τη πατρίδα στη καταστροφή .Αν δεν διακοπούν οι συνομιλίες , αν δεν φύγει από την εξουσία το κατεστημένο της εθνικής μειοδοσίας θα έχουμε τη τύχη της Ίμβρου και της Τενέδου . Οι λεγόμενες «απευθείας συνομιλίες» θα έχουν σαν κατάληξη την τουρκοποίηση της Κύπρου . Η διαφορά με την επιδιαιτησία και τα χρονοδιαγράμματα έγκειται στο γεγονός ότι η διαδικασία αυτή θα επιβάλει ακαριαία το τέλος της κυπριακής δημοκρατίας και τον έλεγχο βορρά και νότου από τους τούρκους . Ενώ οι απευθείας διαπραγματεύσεις μέσα από τα στημένα αδιέξοδα και τα πήγαινε – έλα , μέσα από τα ανοικτά οδοφράγματα και την σταδιακή εγκατάσταση τούρκων στο νότο θα αλλάξει τα δεδομένα και θα αναγκάσει τον λαό να δεχθεί τη μοίρα του ραγιά χωρίς αντιδράσεις Φοβούνται μήπως από την διεθνή παρέμβαση φανερωθεί η προδοσία και προκύψουν ανεξέλικτες αντιδράσεις που πιθανόν να θέσουν σε κίνδυνο τις φαμίλιες των τουρκοπροσκυνημένων νενέκων . Φοβούνται μήπως σηκωθούν από τα μνήματα οι ήρωες του έθνους και πάρουν σάρκα και οστά , μιας και οι ζωντανοί σέπονται μέσα στη παρακμή τους , μήπως αντηχήσει στις καλοβολεμένες ζωές τους , η φοβερή ιαχή του Κολοκοτρώνη :
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ.
 
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ