ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Οι βουλευτές είναι ιδιοκτησία των κομμάτων τους;


  • Η ψήφος του βουλευτή ανήκει στον αρχηγό του κόμματός του και όχι στον λαό. Ο αρχηγός του κόμματος είναι ο ιδιοκτήτης των ψήφων των βουλευτών του λαού
Η ψήφος του βουλευτή ανήκει στον αρχηγό του κόμματός του και όχι στον λαό. Ο αρχηγός του κόμματος είναι ο ιδιοκτήτης των ψήφων των βουλευτών του λαού και ο διοικητής της διμοιρίας των βουλευτών.
Βέβαια οι συνταγματολόγοι δεν βλέπουν κανένα ασυμβίβαστο με το (μαγειρεμένο) Σύνταγμα στο σημείο αυτό. Και το κάνουν γαργάρα όλο αυτό που συμβαίνει τόσα χρόνια. Οτι δηλαδή ένας και μόνο άνθρωπος συγκεντρώνει στα χέρια του την πολιτική ισχύ όλων όσων ψήφισαν τους βουλευτές του κόμματός του. Και το χειρότερο, την κάνει και ότι θέλει αυτή την ισχύ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ.
Ποια δημοκρατία συνέλληνά μου; Οτι και να ψηφίσουμε, την ίδια πάνω κάτω πολιτική θα πάρουμε. Ο ελληνικός λαός (όπως και άλλοι λαοί), έχει κατά καιρούς εξαντλησει όλο το μενού επιλογών που του παρουσιάζει ο κοινοβουλευτισμός. Και πάντα το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Ο λαός βαστάζος.
Μέχρι επαναστάσεις έκαναν οι λαοί στο πέρασμα της ιστορίας.
Το αποτέλεσμα; Το ίδιο (και χειρότερο).
Γιατί; Διότι πάντα λείπει η δημοκρατία. Η γνήσια δημοκρατία. Κι έτσι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έρχεται μια πολιτική ολιγαρχία στην εξουσία. Σε δύση και ανατολή. Σε φιλελευθερισμό και σε υπαρκτό σοσιαλισμό και παντού.
Κόμματα, πολίτευμα, κεντρικές επιτροπές, πολιτικά γραφεία, δήμοι, σωματεία, φυσιολατρικοί όμιλοι, όλα χρησιμοποιούν το σύστημα: αντιπρόσωποι με μακρές θητείες (δηλαδή κοινοβουλευτισμό). Και φυσικά οι αντιπρόσωποι καταλήγουν ελεγχόμενοι. Αλλος γίνεται ο ιδιοκτήτης της ψήφου του αντιπροσώπου. Ο αρχηγός.
Δεν ανήκει η ψήφος του βουλευτή στον λαό. Αλλά στο κόμμα του. Δηλαδή στον “αρχηγό” του. Τι δημοκρατία είναι αυτή;
Τι δημοκρατία έχουν τα “αριστερά” κόμματα, για παράδειγμα, όταν έχουν τον ίδιο “αρχηγό” για 100 χρόνια;
Πουθενά ο απλός άνθρωπος, ο απλός πολίτης, το απλό μέλος, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. Πουθενά.
Και πολιτική ανισότητα = οικονομική ανισότητα.
Αντεεεεεεεεεε έλληνες. Αϊντε. Αμα δεν κάνουμε δημοκρατία (των πατέρων μας), αυτή που μας μάθανε οι δασκάλοι μας στο δημοτικό, δεν θα δούμε ποτέ προκοπή.
Δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά συστήματα (καπιταλισμοί και σοσιαλισμοί και π.α.π.αριές) που τάχα μου, ΤΑΧΑ ΜΟΥ, έχουν εξαρχής οικονομικό σχέδιο και δόγμα να εφαρμόσουν. Τίποτα δεν έχουν. Μόνο την εξουσιομανία των ολιγαρχικών, αριστερών και δεξιών, έχουν. Που μου θέλουν και σχέδιο τώρα οι ολιγάρχες φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές και κομμουνιστές. Τρελλαμένοι εξουσιαστές είναι. Είναι βαριά αρρώστεια αυτή σας λέω. Δεν γιατρεύεται.
Η γνήσια δημοκρατία, που εγγυάται η ισότητα της πολιτικής ισχύος μεταξύ μας, ΔΕΝ έχει κανένα σχέδιο και δόγμα οικονομικό να εφαρμόσει εξαρχής. Το βρίσκει στην πορεία. Οι πολίτες ψηφίζουν κατά περίπτωση το ένα ή το άλλο μέτρο. Κι άμα πειστούν οτι πήραν μια λάθος απόφαση οικονομική, είναι πάντα στο χέρι τους να την αλλάξουν. Στο χέρι τους. ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ. Όχι στο χέρι του αρχηγού με την διμοιρία των βουλευτών.
Είναι τόσο απλό. Και κρυμμένο για 23 αιώνες.
Θραξ ο Αναρμόδιος 

ας μιλήσουμε επιτέλους

21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967.Η ΞΕΝΟΚΡΑΤΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΤΗΣ


21η Απριλίου 1967. Η ξενοκρατία αλλάζει τα ανδρείκελα της . Την δικτατορία της κομματοκρατίας διαδέχεται η χούντα των συνταγματαρχών. Η ουσία δεν αλλάζει. Η Ελλάδα εξακολουθεί να στερείται λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας αλλά και η εθνική μας ταυτότητα να αλλοιώνεται και να παραχαράσσεται.
Από το αλληλοφάγωμα των εγκαθέτων της ξενοκρατίας, έμειναν οι πληγές στο σώμα της Κύπρου. Ένα έγκλημα για το οποίο ευθύνονται εξίσου οι εγκάθετοι της χούντας και οι εγκάθετοι πολιτικοί που τους διαδέχθηκαν στην εξουσία.
Σήμερα όλοι οι ακροδεξιοί που παριστάνουν τους εθνικιστές βρίσκουν χίλιους τρόπους να υμνήσουν τη χούντα. Θυμούνται τα γεφύρια που έκανε. Ξεχνούν όμως πως πάνω από αυτά τα γεφύρια διάβηκε ο τουρκικός στρατός και άρπαξε τη Κύπρο. Από την άλλη πλευρά στέκονται οι λιθοβολητές της χούντας , αυτοί που ξεπούλησαν την Ελλάδα στους διεθνείς τοκογλύφους και έριξαν τον ελληνισμό στην δυστυχία και την ιστορική αφάνεια.
Ο ελληνικός εθνικισμός , εχθρός κάθε μορφής ξενοκρατίας και συσσώρευσης εξουσίας και πλούτου σε λίγα χέρια, αγωνίζεται για ένα εθνικοκοινωνικό κράτος , όπου ο πλούτος και η εξουσία θα ανήκουν στον ελληνικό λαό και θα διασφαλίζονται μέσα από θεσμούς που ο ίδιος θα καθορίζει. Για ένα πραγματικό εθνικοδημοκρατικό πολίτευμα . Για λαϊκή και εθνική κυριαρχία σε μιαν Ελλάδα που θα επανασυνδεθεί με τις ρίζες του πολιτισμού της και θα επανέβρει την εθνική της ουσία και τον ιστορικό της προορισμό.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

21η Απριλίου. Κανένας λόγος για να γιορτάσουμε.

Χιλιάδες κείμενα και αναλύσεις έχουν γραφτεί μετά το 1974 για το καθεστώς της 21ης Απριλίου τους συνταγματάρχες και την πολιτική και κοινωνική επίδραση που είχε η περίοδος 1967 – 1974 στην χώρα μας.

Εμείς μέσα από τον πολύτιμο χώρο του ιστολογίου του Μαύρου Κρίνου δεν θα αναλωθούμε σε μακροσκελείς αναλύσεις για το τι υπήρξε η Απριλιανή περίοδος. Ο καθένας που διαθέτει την ελάχιστη ρεαλιστική πολιτική σκέψη 34 χρόνια μετά την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα και να δει τα πράγματα ξεκάθαρα.

Επιλογή μας με αυτό το κείμενο είναι να κάνουμε γνωστό γιατί σήμερα δεν τιμούμε την ημέρα αυτή , γιατί δεν νιώθουμε καμιά συγκίνηση βλέποντας το σύμβολο των Απριλιανών σε φιλμ της εποχής και σε ντοκιμαντέρ που θα προβάλλει το βράδυ η δημοκρατική νεοελληνική τηλεόραση είτε από κρατικούς πομπούς είτε από ιδιωτικούς.




Κυριαρχούν στην σύγχρονη πολιτική ζωή δύο απόψεις για την περίοδο της χούντας.

Η πρώτη προέρχεται από το δημοκρατικό στρατόπεδο και παρουσιάζει την χούντα ως το απόλυτο κακό του προηγούμενου αιώνα , ως μια απόλυτα «φασιστική» περίοδο με βαθιές αντιδημοκρατικές παραδόσεις και τους αρχηγούς του καθεστώτος ως τους απόλυτους φασίστες. Η πραγματικότητα υπήρξε αρκετά διαφορετική.

Στην πραγματικότητα η 21η Απριλίου υπήρξε μια κυβέρνηση Εθνικοφρόνων στρατιωτικών με ανεπτυγμένα έντονα τόσο τα αντιφασιστικά όσο και τα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά. Οι πρωτεργάτες της υπήρξαν φανατικοί βασιλόφρονες και νομοταγείς αξιωματικοί λάτρεις του Μεταξά και της δυναστείας Γκλύξμπουργκ και πολέμησαν τόσο τον «Μαύρο όσο και τον Κόκκινο Φασισμό» όπως έλεγε και ένα σλόγκαν της χούντας μέσα από αντιφασιστικές οργανώσεις την περίοδο 1941-1944 όσο και από τις τάξεις του κυβερνητικού στρατού και της χωροφυλακής στα μετέπειτα χρόνια κατά την διάρκεια της σύγκρουσης του κράτους με τον Δ.Σ.Ε.


Δεν υπήρξε ουσιαστικά καμιά ιδεολογία κατά την περίοδο της 21ης Απριλίου.

Η μεγαλύτερη επαλήθευση για αυτό το γεγονός είναι η δήλωση του ίδιου του Παπαδόπουλου ότι « Η ιδεολογία μας είναι ότι δεν έχουμε ιδεολογία ». Δεν υπήρξαν συγκεκριμένες πολιτικές θεωρίες που να υποστήριξε το καθεστώς και να προσπάθησε να επιβάλλει στις λαϊκές μάζες. Στην προσπάθεια της να επιβληθεί η 21η Απριλίου τα μόνα όπλα της κυβέρνησης ήταν οι στρατιωτικές μονάδες και η χωροφυλακή της εποχής.

Απέναντι στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής σε μια Ευρώπη που κλυδωνιζόταν από πολιτικές αναταραχές η χούντα επέλεξε να προβάλλει την γνωστή εθνικοφρονική θεώρηση η οποία χαρακτηριζόταν από μπόλικο γραφικό εθνικοφρονικό «πατριωτισμό» , τηλεοπτικά τσάμικα και φιέστες καρικατούρες που μόνο γέλιο προκαλούν σήμερα. Η χούντα σίγουρα δεν υπήρξε η απόλυτη δικτατορία στον τόπο.




Σήμερα υπάρχει μια χειρότερη δικτατορία που εξοντώνει καθημερινά τον λαό μας μέσα από τις πολυεθνικές , την ενίσχυση του κεφαλαίου , τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα , μέσα από την προπαγάνδα των μεγαλοκαναλαρχών και δημοσιοκάφρων.


Εκείνη την εποχή το κλομπ του μπάτσου και το ξερονήσι της Μακρονήσου υπήρξε το κορυφαίο όπλο της αντιλαϊκής πολιτικής. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας και μέχρι σήμερα το καθεστώς απλά έβγαλε την στρατιωτική στολή και φόρεσε το κουστούμι του πολιτικάντη. Τα μέσα καταστολής αυξήθηκαν , ο τρόμος του αντιλαϊκού κράτους έγινε ακόμα πιο ύπουλος. Σήμερα βιώνουμε μια πλουτοκρατική ολιγαρχία , μια κοινοβουλευτική δικτατορία με μέσα δεκάδες φορές πιο ισχυρά από την 21η Απριλίου για την εξόντωση της λαϊκής αντίστασης.



Η δεύτερη άποψη που κυριαρχεί προέρχεται από τον λεγόμενο ακροδεξιό χώρο. Αυτός ο χώρος εκφράζεται από διαφορετικές τάσεις και ομάδες , από πολλές εκφράσεις και πρόσωπα. Κάποιοι από τους ακροδεξιούς απλά σιωπούν μπροστά στην περίοδο της χούντας αφού αναγνωρίζουν ότι τόσα χρόνια μετά την 21η Απριλίου αποτελεί πολιτική αυτοκτονία να υμνείς την χουντική διακυβέρνηση. Επιλέγουν μια πιο μοντέρνα πολιτική εμφάνιση και αρέσκονται μόνο σε κάποιες συζητήσεις όπου και μιλούν για την «χρυσή» … εκείνη εποχή.

Υπάρχουν όμως και άλλοι που εξακολουθούν τόσα χρόνια μετά την 21η Απριλίου να υποστηρίζουν ότι η χούντα υπήρξε δήθεν επανάσταση … ότι το καθεστώς δεν είχε κανένα αρνητικό στοιχείο και ότι οι Απριλιανοί πάνω από όλα υπήρξαν θερμοί πατριώτες. Αρέσκονται κάποιοι ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια να καταναλώνουν τόνους χαρτιού και ποτάμια μελάνι για να μας πείσουν ότι η περίοδος της χούντας υπήρξε η πιο λαμπρή περίοδος της χώρας , ότι το καθεστώς ήταν ότι καλύτερο συνέβη την εποχή εκείνη.


Οι παρακάτω αναφορές μας θα τους διαψεύσουν. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε σε όλους όσους ενδιαφέρονται για την πραγματική φύση του καθεστώτος κάποια ενδεικτικά σημεία της πολιτικής των Απριλιανών ώστε να συνειδητοποιήσουν ποια πραγματικά υπήρξε η 21η Απριλίου.


Επιγραμματικά λοιπόν θα αναφερθούμε σε μερικά σημεία πολύ σημαντικά κατά την διάρκεια της κυβέρνησης της χώρας από το Απριλιανό καθεστώς.


Η 21η Απριλίου υπήρξε η κυβέρνηση που απέσυρε την Ελληνική στρατιωτική δύναμη επιπέδου Μεραρχίας από την Κύπρο το 1967. Τα γεγονότα της εισβολής τον Ιούλιο του ’74 έδειξαν ξεκάθαρα ότι αν αυτό δεν είχε συμβεί πιθανόν οι Τούρκοι να μην κατάφερναν να καταλάβουν το νησί. Η ακροδεξιά αποσιωπά συστηματικά αυτή την πραγματική μειοδοσία των στρατιωτικών ηγετών της χούντας.

Η 21η Απριλίου στα πλαίσια της νατοϊκής προσέγγισης με την Τουρκία προώθησε την ιδέα της ελληνοτουρκικής «φιλίας» - στα πλαίσια του ΝΑΤΟ - και επέλεξε τον δρόμο των συνομιλιών στα σύνορα του Έβρου όπου και έλαβαν μέρος συναντήσεις των δύο κυβερνήσεων. Φυσικά όλα αυτά στα πλαίσια των Αμερικανών και των πιέσεων των ιμπεριαλιστών αφού ο εχθρός για την 21η Απριλίου δεν ήταν η κεμαλική επεκτατική πολιτική αλλά ο «βουλγαρικός κίνδυνος» και η επιρροή της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια.


Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο οι φίλοι Τούρκοι των Απριλιανών προχωρούσαν ακόμα στις διώξεις των Ελλήνων σε Ίμβρο , Τένεδο , και Κωνσταντινούπολη.

Ένα πραγματικό πογκρόμ στο οποίο φυσικά οι «ελληνόψυχοι» Απριλιανοί κράτησαν χαλαρή στάση..


Η 21η Απριλίου έριξε στην αγκαλιά της Τουρκίας και του τουρκικού προξενείου τους Έλληνες Πομάκους και συνέχισε την υποχρεωτική εκμάθηση της τουρκικής στα Πομακόπουλα κάτι το οποίο ενίσχυσε την τουρκική συνείδηση τους. Επίσης υπέστειλε τις Ελληνικές σημαίες από τα μειονοτικά σχολεία και δεν αντέδρασε στην αλλαγή των σημάνσεων όπου από «μειονοτικά σχολεία» ονομάστηκαν «τουρκικά μειονοτικά σχολεία»..


Λεπτομέρεια μπορεί να πουν κάποιοι αλλά είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο τραγικοί υπήρξαν οι Απριλιανοί..

Η 21η Απριλίου σύσφιξε τις σχέσεις της με το Ισραήλ κατά τα πρώτα έτη ενώ ένα σημείο που δεν είναι γνωστό είναι το εξής. Στον πόλεμο του 1973 αρνήθηκε να παραχωρήσει βάσεις στους Αμερικανούς για την προώθηση βοήθειας στον Εβραϊκό στρατό. Κράτησε ένοχη σιωπή όμως στην κανονική και πλήρη χρήση των νατοϊκών βάσεων που υπήρχαν στο έδαφος της χώρας μας για τον ίδιο σκοπό.
Οι σχέσεις με την CIA και τον αμερικανικό παράγοντα παρόλο τις διακυμάνσεις σε γενικό επίπεδο υπήρξαν τουλάχιστον καλές έως άριστες. Δεν είναι τυχαίο ότι τεράστιες ποσότητες αμερικανικών όπλων πουλήθηκαν στην Ελλάδα ή παραχωρήθηκαν δωρεάν από τις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της χούντας.

Μια άγνωστη πτυχή της περιόδου της χούντας είναι οι αυτοκτονίες στον Στρατό Ξηράς όπου υπήρξε ρεκόρ θανάτων. Σε μονάδες του Έβρου παρατηρήθηκε ότι υπήρχαν αυτοκτονίες ακόμα και 1 κάθε βδομάδα !! Σε αυτό συνέβαλλε η λογική του καθεστώτος ότι όποιος είναι αριστερός είναι σίγουρα προδότης με αποτέλεσμα να κάνουν οι χουντικοί στρατιωτικοί την ζωή πραγματική κόλαση σε όσους φαντάρους υποψιάζονταν ότι ασπάζεται αριστερές και γενικά κομμουνιστικές ιδέες..



( Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος την εποχή της παντοδυναμίας του με τους Σιωνιστές Λόβιγγερ και τον πρόεδρο της σιωνιστικής στοάς «Μπένε – Μπερίτ» )

Ως γνωστόν οι μασονικές στοές λειτουργούν ως παράρτημα των αγγλικών υπηρεσιών. Στην διάρκεια της 21ης Απριλίου οι μασονικές στοές όχι μόνο δεν έκλεισαν αλλά λειτουργούσαν κανονικά και μάλιστα ενισχύθηκαν αφού θεωρήθηκαν ως αναχώματα έναντι του κομμουνισμού. Κύριο ρόλο στην στήριξη των στοών έπαιξαν επιφανή μέλη της κυβέρνησης των Απριλιανών – κάποιοι υπήρξαν και μέλη στοών – και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ίδιο καθεστώς κατέστησε το κιτς και την γραφικότητα μια πραγματικότητα σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στην πνευματική ζωή του τόπου.


Είναι χαρακτηριστικό ότι η γελοιότητα του καθεστώτος έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει :


την μέθοδο της Ρωσικής γλώσσας
το Ελληνοβουλγαρικό λεξικό
μια βιογραφία του μεγάλου Πέτρου
1046 έργα ελληνικά και ξένα ανάμεσα τους και τον Παλαμά !


και να θεωρήσουν ότι είναι περιττή η διδασκαλία του Γαλιλαίου και του Μοντεσκιέ καθώς και να στείλουν στο δικαστήριο καθηγητές Πανεπιστημίου που ανέλυσαν σε φοιτητές τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Σολωμού…

Απαγορευμένοι τα πρώτα τρία χρόνια της χούντας οι αρχαίοι Έλληνες τραγικοί ποιητές Αισχύλος , Σοφοκλής.

Απαγορευμένοι και ο Αριστοτέλης και ο Αριστοφάνης.

Επίσης ο στείρος αντικομμουνισμός των Απριλιανών έφτασε στο σημείο να στέλνει στην φυλακή ανθρώπους που απλά επισκέφτηκαν την Μόσχα , πολίτες που ο αγράμματος χωροφύλακας του καθεστώτος θεώρησε ότι επειδή πήγαν στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο έχουν σχέση με τον Κομμουνισμό άρα είναι επικίνδυνοι για το έθνος..

Πολλά τραγελαφικά θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στην κριτική του καθεστώτος. Όμως πράγματι κάποια πράγματα που συνέβησαν επί ημερών 21ης Απριλίου αποτελούν μέχρι των ημερών μας έναν πραγματικό Γολγοθά των σημερινών κατοίκων της χώρας.

Αξίζει να αναφερθεί το φαινόμενο της αστυφιλίας όπου την εποχή του καθεστώτος πήρε τεράστιες διαστάσεις , η άναρχη δόμηση με αποτέλεσμα την δημιουργία των πόλεων φυλακών όπου κυριαρχεί το τσιμέντο και οι πολυκατοικίες.

Σε καμιά φάση της 21ης Απριλίου δεν θίχτηκε το κεφάλαιο και η μεγαλοαστική τάξη. Μπήκαν οι βάσεις για την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της πλουτοκρατίας , ενισχύθηκαν οι τράπεζες και εγκαινιάστηκε η απροκάλυπτη σπατάλη του δημοσίου χρήματος. Ουσιαστικά η 21η Απριλίου με όλα αυτά νεκρανασταίνει την αστική δημοκρατία , δίνει την ευκαιρία να αναδειχθούν ως δυνάμεις δήθεν αντίστασης ο παλιός σάπιος πολιτικός κόσμος και οι υπηρέτες του. Έδωσε την δυνατότητα σε άτομα όπως η Δαμανάκη και ο Μπίστης και άλλοι να κυριαρχήσουν στην πολιτική ζωή του τόπου.


Τέλος ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για όλους όσους δηλώνουν Εθνικιστές και Σοσιαλιστές είναι το γεγονός της πολεμικής που δέχτηκαν οι Εθνικιστές φοιτητές που σπούδαζαν στην Ιταλία από το καθεστώς της 21ης Απριλίου.


Η λάσπη , οι συκοφαντίες και οι απειλές στα μέλη του Εθνικοεπαναστατικού φοιτητικού συνδέσμου ΕΣΕΣΙ είναι γνωστές και μέσα από το βιβλίο του Αλέξανδρου Κουτούζου «Που πήγαν εκείνα τα παιδιά».

Το καθεστώς προσπάθησε να αλλοτριώσει , να υπομονεύσει , και να διαλύσει κάθε επαναστατική ενέργεια και σκέψη των Ελλήνων Εθνικιστών Σοσιαλιστών φοιτητών στην Ιταλία. Η δυναμική όμως των συντρόφων στην Ιταλία χάλασε τα σχέδια τους και για άλλη μια φορά απέδειξαν οι σύντροφοι με τον αγώνα τους ότι μπορούν να τσακίσουν κάθε ακροδεξιά αντίδραση όταν υπάρχει ενότητα και αλληλεγγύη.


Οι δικές μας ιδέες δεν έχουν σχέση με αμερικανόφιλες χούντες αμερικανικά άρματα μάχης και μασονικές στοές !Αντισταθείτε στα παραμύθια της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης αντισταθείτε σε όλους αυτούς τους γραφικούς «Ελληνόψυχους» που καπηλεύονται ιδέες και σύμβολα !Καμιά ανακωχή , καμιά συνομιλία με την ακροδεξιά.

Ιδεολογικός πόλεμος μέχρι το τέλος σήμερα , αύριο και πάντα.

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ: "ΠΑΜΕ ΣΕ ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΒΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

Τουρκική ομολογία ότι κάνει υπερπτήσεις για να ωθήσει την Ελλάδα σε "λύση-πακέτο" στο Αιγαίο αποκαλύπτεται σε τηλεγράφημα του WikiLeaks. Πραγματικά εντυπωσιάζει η τουρκική ωμή παραδοχή ότι εκβιάζει το γειτονικό της κράτος πετώνταε επάνω από το έδαφός του για να το αναγκάσει να δεχθεί την αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο. 

Άκρως αποκαλυπτικό για τις προθέσεις της Τουρκίας σε οτι αφορά την τακτική των υπερπτήσεων στο Αιγαίο είναι το περιεχόμενο του απόρρητου τηλεγραφήματος της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα του "καυτού" καλοκαιριού του Ιουνίου του 2009 που περιγράφει την συνάντηση του Τούρκου υφυπουργού Εξωτερικών Ερτουγρούλ Απακάν με τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι με αντικείμενο τις υπερπτήσεις πάνω από Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι.
Και λέμε "καυτού" γιατί η Άγκυρα επανειλημμένα επιχείρησε να προκαλέσει εκείνο το καλοκαίρι "θερμό" επεισόδιο  είτε στο Καστελόριζο και την Ρω είτε σε Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι και Φούρνους, όπως μαρτυρούν στοιχεία του ΓΕΕΘΑ που έχει στην κατοχή του το defencenet.gr και θα αποκαλύψει τις επόμενες ημέρες.


 Ο Τούρκος υφυπουργός στο τηλεγράφημα που δημοσιεύει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ εμφανίζεται αιφνιδιασμένος από το αμερικανικό διάβημα που έχει προηγηθεί και την θετικά διακείμενη προς τις ελληνικές θέσεις στάση των αμερικανικών διπλωματικών.
Ο Απακάν εμφανίζεται μάλιστα αδιάλλακτος για το ζήτημα των υπερπτήσεων, καθώς επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει όπως σημειώνει, ως ένα ακόμη διαπραγματευτικό χαρτί με την Ελλάδα, φτάνοντας ακόμα και σε θερμό επεισόδιο ενώ εκφράζει την σφορδή του ενόχληση για την απόφαση ελληνικού δικαστηρλιου τον Ιανουάριο του 2009 που καταδίκασε ερήμην Τούρκο πιλότο ως υπαίτιο σύγκρουσης ελληνικού μαχητικού αεροσκάφους με τουρκικό τον Μάιο του 2006 στην περιοχή της Καρπάθου, όπου είχε χάσει την ζωή του ο Έλληνας πιλότος Κ. Ηλιάκης.
Τις ίδιες ημέρες τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο είχε πάει σε νησί της Δωδεκανήσου, κινηματογράφησε αλλαγή της στρατιωτικής φρουράς και συνελήφθη ελάχιστα λεπτά πριν διαφύγει στα τουρκικά χωρικά ύδατα με το υλικο που θα χρησμοποιούσαν για την δημιουργία πολεμικού κλίματος στην Τουρκία...
Ιδού το σημείο του επίμαχου τηλεγραφήματος

S E C R E T ANKARA 000855
SIPDIS
E.O. 12958: DECL: 06/18/2019
TAGS: PARM, PREL, MARR, TU
SUBJECT: TURKEY: AEGEAN ISSUES MUST BE ADDRESSED AS A
PACKAGE, SEPARATE TALKS ON OVERFLIGHTS NOT IN OUR INTEREST
REF: A. STATE 61209
B. ANKARA 840
C. ATHENS 1015
D. DAO ATHENS IIR 6 837 0304 09
Classified By: Ambassador James F. Jeffrey for reason 1.4 (b, d)

Summary
-------

1. (S) The Ambassador raised Aegean issues with Turkish MFA
Undersecretary Apakan on June 16, pressing hard that
overflights of inhabited Greek islands did not support the
goal of calm in the Aegean. Apakan was clearly taken aback
by our approach on the overflights specifically, and said he
could not understand why the U.S. would ask Turkey to
undercut the direct, confidential discussions Turkey was
conducting with Greece (which, however, he had not briefed us
on in detail until this meeting). He also raised questions
about the veracity of the Greek allegations that overflights
of the two islands had increased significantly. He said
Turkey supported actions which would calm tensions in the
Aegean and supported our goal of preferring diplomacy and
confidence-building measures over military action. Apakan
said that Turkey sought to negotiate Aegean issues with
Greece as a package, and pulling out one issue important to
Greece -- at the behest of the U.S. -- would lessen
significantly Turkey´s leverage on Greece to negotiate other issues. Apakan reiterated Turkey´s call for Greece to agree
to negotiate a "code of conduct" for military air operations
over the Aegean to prevent recurrence of deadly consequences
of Greek intercepts of Turkish military aircraft.
Separately, the First Air Force Commander told us that
nothing has changed in recent months in Turkish flights in
the Aegean. End Summary.
2. (S) The Ambassador met with MFA Undersecretary Ertugrul
Apakan on June 16 to discuss Aegean issues per ref a and to
propose a way forward to work to reduce tension. Apakan was
joined by a broad assembly of MFA experts covering bilateral
Turkey - Greece issues, Maritime affairs and U.S. - Turkey
affairs. Pol-Mil Couns accompanied Ambassador.΅


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
 
ελληνικό φόρουμ

ΕΣΕΙΣ ΓΚΡΕΜΙΣΑΤΕ ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΜΑΣ , ΠΡΟΔΟΤΕΣ

Ο πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας κ. Χριστόφιας κατήγγειλε την Τουρκία ότι ετοιμάζεται να θέσει σε ενέργεια σχέδιο Β , με στόχο την αναγνώριση «τουρκοκυπριακού κράτους». Το σημείο που η Τουρκία εστιάζει την πολεμική της για την μετάβαση από τη στρατηγική της λύσης μέσω των ενδοκυπριακών συνομιλιών στη στρατηγική της άμεσης αναγνώρισης «τουρκοκυπριακού κράτους , είναι κατά την δήλωση του κ. Χριστόφια η «ανάλωση του χρόνου και κωλυσιεργία..» εκ μέρους της δικής μας πλευράς .
Το λάθος βρίσκεται στο γεγονός ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν βρίσκεται η κυπριακή δημοκρατία από την μια πλευρά και η κατοχή από την άλλη , αλλά δυο ισότιμες πολιτικά οντότητες , η ελληνοκυπριακή και η τουρκοκυπριακή. Η πλάνη αυτή απορρέει από την αποδοχή του διαχωρισμού που επέβαλε η βία της Ζυρίχης και συμπλήρωσε η τουρκική εισβολή με την κατοχή και τον εποικισμό.
Οι κρατούντες παραποίησαν τα γεγονότα και παραμόρφωσαν την όψη της αλήθειας. Ότι δηλαδή οι τουρκοκύπριοι συνεργάστηκαν και εξακολουθούν να συνεργάζονται με την κατοχική δύναμη της Τουρκίας εις βάρος των συμφερόντων της κυπριακής δημοκρατίας. Ως εκ τούτου αποτελούν μέρος των κατοχικών δυνάμεων και δεν μπορούν να έχουν οποιοδήποτε δικαίωμα που απορρέει από την νομιμότητα της δημοκρατίας την οποία βιάζουν και καταπατούν. Αυτές οι αλήθειες ξεχάστηκαν και αναγορεύτηκαν οι δυνάμεις της κατοχής σε συνομιλητές πολιτικής ισότητας με στόχο μάλιστα όχι την επέκταση της κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας στη κατεχόμενη επικράτεια της αλλά την λεγόμενη επανένωση δύο ξεχωριστών οντοτήτων.
Πάνω σε αυτή τη βάση οι τούρκοι στήνουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου τη «δική μας πλευρά» με την κατηγορία της κωλυσιεργίας ή της άρνησης της λύσης , επικαλούμενη ακόμη και το αποτέλεσμα του προδοτικού δημοψηφίσματος του 2004.
Συμπερασματικά , το σχέδιο Β του τουρκικού επεκτατισμού, προσαρμόζεται στις «δικές μας» υποχωρήσεις , στις «δικές μας» παραχωρήσεις , ενδοτισμούς και προδοσίες .
Οι προδότες γκρέμισαν τα οχυρά μας για να περάσει ανενόχλητος ο κατακτητής.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ