Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΥΘΗΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

Δυσοίωνες προοπτικές διαγράφονται αναφορικά με το Κυπριακό από την συσσώρευση πολλών αρνητικών δεδομένων. Μερικά από αυτά τα δεδομένα είναι τα εξής:
1. Οι πιέσεις που ασκούνται από την Αγγλία για άνοιγμα εμπορικών σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης – κατεχομένων.
2. Παρατηρείται μια προσπάθεια υπέρβασης των λεγομένων διακοινοτικών συνομιλιών και αναζήτησης ή επιβολής λύσης στα πλαίσια Διεθνούς Διάσκεψης.
3. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η πρόσφατη συμφωνία-εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από την Τουρκία.
4. Η προσπάθεια αφοπλισμού του Αιγαίου και μετατροπή του σε γκρίζα ζώνη.
5. Η καταφυγή ελληνοκυπρίων στα όργανα της κατοχής και η εκχώρηση της πατρώας γης στους Τούρκους κατακτητές. Γεγονός που προκάλεσε την αρνητική απόφαση του ΕΔΑΔ.
6. Η οικονομική στήριξη των κατεχομένων από τους ελληνοκύπριους με τις συχνές επισκέψεις στα κατεχόμενα και την χρησιμοποίηση ακόμα και του αεροδρομίου της Τύμπου για ταξίδια στην Τουρκία.
7. Η συσσώρευση χιλιάδων λαθρομεταναστών μέσω των κατεχομένων στην ελεύθερη Κύπρο.
Εξ αυτών φαίνεται ξεκάθαρα ότι το άνοιγμα των οδοφραγμάτων είχε μόνο αρνητικά αποτελέσματα. Το αίτημα των εθνικιστών για άμεσο κλείσιμο των οδοφραγμάτων ως και αυξημένο στρατιωτικό έλεγχο στην περιοχή των Αγγλικών βάσεων Δεκέλειας όπου αποτελεί πύλη εισόδου τούρκων και λαθρομεταναστών θα είναι ένα σωτήριο μέτρο για την Κύπρο. Για την κατάσταση αυτή ευθύνονται οι πολιτικοί που αποδέχτηκαν ευθύς εξ αρχής το άνοιγμα των οδοφραγμάτων που ισοδυναμούσε με άρση της εμπολέμου καταστάσεως και έμμεση αποδοχή των τετελεσμένων της κατοχής. Οι ίδιοι αυτοί ηγέτες που απεδέχθησαν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων απεδέχθησαν ενσυνειδήτως στην συνέχεια την συμμετοχή των χιλιάδων εποίκων στο δημοψήφισμα του 2004. Η ευθύνη βέβαια βαραίνει όλο το πολιτικό κατεστημένο αλλά κυρίως τον τότε πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσο Παπαδόπουλο. Είναι η γνωστή τακτική του Ζυριχικού κατεστημένου να εισάγει την προδοσία με πατριωτικό περιτύλιγμα.
Αναφορικά με τις ασκούμενες πιέσεις για διεθνή διάσκεψη αλλά και για άνοιγμα απευθείας εμπορίου Ε.Ε.–κατεχομένων ευθύνεται επίσης το σάπιο πολιτικό κατεστημένο του τόπου που δεν έθεσε ξεκάθαρα την πρόταση της Ευρωπαϊκής λύσης και που δεν τόλμησε μέχρι σήμερα να καταγγείλει τα σημεία εκείνα του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης που αντιβαίνουν στο νόημα ενός αυτόνομου και ανεξάρτητου κράτους, ισότιμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευθύνονται επίσης οι εδώ κρατούντες αλλά και οι εν Ελλάδι, διότι άφησαν το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδος-Κύπρου να παραλύσει αντί να το ενισχύσουν και να το δυναμώσουν.
Ευθύνονται επίσης για την υποβάθμιση του Κυπριακού προβλήματος από πρόβλημα εισβολή και κατοχής σε διακοινοτική «παρεξήγηση». Δεν τόλμησαν επίσης να καταγγείλουν την συμμετοχή της αποσχισθείσας τουρκοκυπριακής μειονότητας στο έγκλημα της αρπαγής της Κύπρου. Άντ’ αυτού έσφιγγαν τα χέρια των φονιάδων και διακήρυτταν όρκους φιλίας και συνεργασίας.
Συμπεραίνεται πως η κύρια αιτία της ζοφερής καταστάσεως που επικρατεί είναι το ενδοτικό πολιτικό κατεστημένο. Μια καινούργια στρατηγική διεκδίκησης και αγώνα θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα και να χαράξει ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Αυτή τη νέα στρατηγική θέτει το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα εκφράζοντας τις σκέψεις και τους πόθους των ανυποχώρητων Ελλήνων της Κύπρου.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Το τίμημα της ελληνοτουρκικής φιλίας

Οι ελληνικές ελίτ σπεύδουν να συνεργαστούν με την Τουρκία προσβλέποντας στην μεγιστοποίηση των κερδών τους έστω και με τίμημα την φινλανδοποίηση της ελληνικής οικονομίας και πολιτικήςΟι πρώτες θεσμικές σοβαρές βάσεις για την ανάπτυξη της ελληνοτουρκικής οικονομικής συνεργασίας τέθηκαν στη συνάντηση Ανδρέα Παπανδρέου και Τουρκούτ Οζάλ, στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 1988. Στις εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του κ. Σβαρτς, αποφασίστηκε η ίδρυση του τουρκοελληνικού και ελληνοτουρκικού επιχειρηματικού λόμπι αντίστοιχα. Της ελληνικής και τουρκικής αποστολής ηγούνταν οι Οζάλ-Παπανδρέου. Από ελληνικής πλευράς, στην αποστολή συμμετείχαν κορυφαίες προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας, όπως ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Παπαλεξόπουλος, η κ.Κυριακοπούλου του ομώνυμου επιχειρηματικού ομίλου και ο Γ. Κωνσταντινίδης επικεφαλής της εταιρείας «ΒΙΟΚΑΤ-Α.Ε.». Από τουρκικής πλευράς, τον Οζάλ συνόδευαν οι Σαρίκ Τάρα επικεφαλής του ομίλου ΕΝΚΑ και Ραχμί Κοτς επικεφαλής του ομώνυμου ομίλου με δραστηριότητα ακόμη και στην πολεμική βιομηχανία.
Στις 15 Απριλίου 1988, το καταστατικό του Συμβουλίου Ελληνοτουρκικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας (ΣΕΤΕΣ) ήταν έτοιμο,εγκεκριμένο από το Πρωτοδικείο.Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο απαρτιζόταν από τους Κώστα Παπαλεξόπουλο, Κάρολο Πολίτη (τότε ιδιοκτήτη της ΕΒΓΑ), Γεώργιο Αβραμίδη (τότε πρόεδρο του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και επικεφαλής της εταιρείας «Χατζηλουκάς .Α.Ε.»), Ι. Οικονόμου, Γεράσιμο Φωκά (ιδιοκτήτη της αλυσίδας ξενοδοχείων «Ηλέκτρα»), Β. Παπαδόπουλο και τον εφοπλιστή Στ. Γουρδομιχάλη.
Με αφετηρία αυτή τη συνάντηση οι μέχρι τότε υποτυπώδεις ανταλλαγές μεταξύ των δύο ακτών του Αιγαίου, διευρύνονται σχεδόν αποκλειστικά προς όφελος της Τουρκίας. Η πορεία τους δε είναι ευθέως ανάλογες με την σταδιακή διολίσθηση των ελληνικών κυβερνήσεων προς ολοένα και πιό υποχωρητικές θέσεις έναντι του τουρκικού επεκτατισμού. Απαρχή για την πρόσφατη έκρηξη των ελληνοτουρκικών οικονομικών σχέσεων υπήρξε η παράδοση του Οτσαλάν στο τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο. Από την στιγμή, που ο Κούρδος ηγέτης συνελήφθη, οι άρχουσες τάξεις της Ελλάδας διεύρυναν τις μπίζνες, παραβλέποντας «δευτερεύουσες» διαστάσεις όπως την κατοχή της Κύπρου ή το casus belli στο Αιγαίο. Μεσολάβησε το ανεπανάληπτο «Φθινόπωρο της Φιλίας» που επισφραγίστηκε από την «πολιτική των σεισμών» και τα ζεϊμπέκικα των Τζεμ-Παπανδρέου. Έκτοτε οι εμπορικές συναλλάγες αυξάνονται ταχύτατα:
Από το 1999 ως το 2007 το συνολικό εμπόριο έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί από τα 668 εκατ. ευρώ στα 2,2 δις. Έτσι η Τουρκία καθίσταται ο σημαντικότερος εταίρος μας στην περιοχή υποσκελίζοντας σταδιακώς τις βαλκανικές χώρες, ιδιαίτερα σ’ ότι αφορά τις εισαγωγές μας. Η Ελλάδα αντί να συγκροτεί τον Βαλκανικό χώρο ως αντίβαρο στον τουρκικό όγκο, εντάσσεται και οικονομικά σ’ έναν τουρκοβαλκανικό χώρο.
Ας δούμε τα σημαντικά πεδία συνεργασίας:
Τράπεζες
Στις τράπεζες, το μεγαλύτερο «deal» αφορά την εξαγορά της τουρκικής Finasbank από την Εθνική με το κολοσσιαίο και υπερτιμημένο ποσό των 3 δις δολλαρίων. Ο νέος τραπεζικός όμιλος, θα έχει ενεργητικό πάνω απο 69 δις, δίκτυο 1059 καταστημάτων και ενοποιημένα κέρδη 1,3 δις ευρώ.
Αργότερα ακολούθησε η Eurobank που εξαγόρασε την Tefkenbank. Το φθινόπωρο του 2006, η Alpha Bank πραγματοποίησε συμφωνία με τον όμιλο Anadolu (ποτοποιία,αυτοκινητοβιομηχανία, χρηματοπιστωτικός τομέας, γραφικά και χαρτικά) για την δημιουργία ενός νέου χρηματοοικονομικού ομίλου με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Το ύψος της συναλλαγής αποτιμάται στα 385 εκατ. ευρώ.
Επίσης παρουσία στην Τουρκία έχει και η Nova Bank ενώ έντονες φήμες ακούγονται και για σχεδιαζόμενες φήμες της Τράπεζας Πειραιώς.
Η πιό ενδιαφέρουσα κίνηση αφορά την ίδρυση ελληνοτουρκικής τράπεζας με την επωνυμία Επιχειρηματική Τραπεζα Αιγαίου (Business Aegean Bank) με αρχικό κεφάλαιο ύψους 100. εκατ ευρώ και την ίδρυση 30 καταστημάτων στην Ελλάδα, 20 στην Τουρκία και μακροπρόθεσμα 5 καταστημάτων στο εξωτερικό. Της πρωτοβουλίας ηγούνται ο Π.Κουτσίκος, πρόεδρος του ελληνοτουρκικού Επιμελητηρίου και ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σμύρνης Ekrem Demirtas.Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται, σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος και ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, πρώην υπουργός Οικονομικών και πολιτευτής με την ΝΔ. Κατά αυτόν τον τρόπο μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατά το 2006 το ελληνικό τραπεζικό σύστημα διασυνδέθηκε με το τουρκικό και τις τύχες της Τουρκίας.
Ενέργεια – Κατασκευές
Στον τομέα της ενέργειας, στο επίκεντρο των εξελίξεων βρίσκεται ο περίφημος τούρκο-ελληνικό-ιταλικός αγωγός, που θα μεταφέρει από την Δύση στην Ανατολή φυσικό αέριο. Το έργο κοστολογείται στα 300 εκατ. δολλάρια και θα έχει μήκος 285 χλμ. Για την κατασκευή του συνεργάζονται η ΔΕΠΑ και η τουρκική ΒΟΤΑS, ενώ ταυτόχρονα συγχρηματοδοτείται και από την ΕΕ. Στην κατεύθυνση της τουρκικής, ελληνικής και ιταλικής συνεργασίας προβλέπεται επίσης και μία μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού στην Αλεξανδρούπολη.
Στον τομέα των κατασκευών,η πιό χαρακτηριστική, για το κολοσσιαίο ύψος των ελληνοτουρκικών επενδύσεων(και των κερδών βεβαίως), συνεργασία είναι αυτή της ΑΚΤΩΡ (συμφερόντων Μπόμπολα) και της τουρκικής ΕΝΚΑ (που ανήκει στον πρώην πρόεδρο του Τουρκοελληνικού Επιμελητηρίου Ρ. Τάρα) που αφορά ανάληψη μίας νέας... πόλης στο Ομάν. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου αγγίζει τα 20 δις δολλάρια. Η νέα πόλη που θα ονομάζεται Blue City, θα εκτείνεται σε έκταση 3,5 τετρ. χλμ.,θα έχει συνολική δόμηση 1.700.000 τ.μ. και θα περιλαμβάνει υπερπολυτελή ξενοδοχεία 5.200 κατοικίες, γήπεδα γκολφ, τουριστικό χωριό, πολιτιστικό χωριό ιστορικής κληρονομιάς, εμπορικά κέντρα, αφιθέατρο, δημαρχείο και όλες τις σύγχρονες υποδομές πόλης...
Τουρισμός
Σε ελληνοτουρκικό οικονομικό συνέδριο η τότε Ελληνίδα υπουργός Τουρισμού Φάνη Πετραλιά στο 10ο Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Συνέδριο δήλωνε:
«Το μήνυμα μας είναι ότι ο τουρισμός είναι η οικονομία της ειρήνης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ η αύξηση του τουριστικού ρεύματος από τη μία στην άλλη πλευρά του Αιγαίου θα έχει πολλαπλά οφέλη και για τους δύο λαούς. Το γεγονός αυτό οι επιχειρηματίες το είχαν αντιληφθεί πολύ πριν τους πολιτικούς. Η επιχειρηματικότητα σπάει το ρήγμα που δημιουργούν οι αγκυλώσεις, ανοίγει δρόμους και χαράσσει πορεία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι προηγείται της πολιτικής.»
Προβλέπεται επίσης η προώθηση συμφωνιών των μεγάλων τουριστικών πρακτορείων για μεικτά ελληνοτουρκικά πακέτα διακοπών, συνεργασίες μεγάλων ξενοδοχείων κ.ο.κ.
Intralot
Έντονη δραστηριότητα έχει αναπτύξει τον τελευταίο καιρό και ο όμιλος Intralot του Σ.Κόκκαλη. Η σημαντικότερη πτυχή της αφορά την σύμβαση της Inteltek με το τουρκικό δημόσιο. Την Inteltek συνέστησαν από κοινού η Intralot και η Turkcell. Σύμφωνα με την τελευταία οικονομική κατάσταση της ελληνικής εταιρείας,η δραστηριότητα της συνεισφέρει περίπου το 35% στο σύνολο του κύκλου εργασιών της Intralot. Η μεγαλύτερη διαπραγμάτευση, όμως, βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και αφορά την διεκδίκηση άδειας από την τουρκική κυβέρνηση για την διαχειριση της κρατικής λοταρίας. Έπειτα από όλα αυτά είναι να μην απορεί κανείς όταν ο Σ.Κόκκαλης σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε:
«Η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να δημιουργήσουν μία ανεξάρτητη δυναμική ανάπτυξης,απαλλαγμένη από τις μη επιχειρηματικές εξελίξεις».
Η περιφερειακή εμβέλεια της συνεργασίας
Η ελληνοτουρκική οικονομική συνεργασία δεν αφορά βεβαίως μόνο τις δύο χώρες. Σε σχέση με τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα στόχος της Τουρκίας είναι να καταστήσει την Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της περιοχής. Οι δε ελληνικές ελίτ αντί να αναδείξουν την Θεσσαλονίκη σε μία πόλη –βάση για την αυτόνομη συγκρότηση των Βαλκανίων, φιλοδοξούν αντίθετα να την μεταβάλουν σε έναν απλό διαμετακομιστικό κόμβο, υπό τουρκική ηγεμονία. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της Ν.Μπακογιάννη στο 10ο Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Συνέδριο:
«Πιστεύω τέλος ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια για «joint ventures» όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και στον Καύκασο, στην Κεντρική Ασία και στην Μέση Ανατολή. Το παράδειγμα των κατασκευαστικών εταιρειών των δύο χωρών μας στο Ομάν πρέπει να αποτελέσει έναν φάρο έμπνευσης και για άλλα ανάλογα ελληνοτουρκικά εγχειρήματα μεγάλης κλίμακας. Το όραμα μας είναι δύο χώρες –και θα έλεγα τρεις με την Κύπρο-που συνεργάζονται στενά με τεράστιο αμοιβαίο όφελος. Ένα «win-win situation» που θα έλεγαν και οι Αγγλοσάξωνες».
Άνισες ανταλλαγές
Το εμπόριο με την Τουρκία είναι ελλειματικό,ενώ σε τομείς όπως της ενέργειας, ο σχεδιαζόμενος αγωγός θα επιδεινώσει δραστικά τους όρους της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας μας απο την Τουρκία.Έτσι ενώ μέχρι το 1997 οι ελληνικές εξαγωγές ξεπερνούσαν τις εισαγωγές από την Τουρκία (386 εκατ. ευρώ έναντι 263 εκατ.) από το 1998 και μετά η σχέση αντιστρέφεται και το έλλειμμα μεγαλώνει αδιάκοπα. Οι ελληνικές εξαγωγές παραμένουν στάσιμες την περίοδο 2000-7 από 631 σε 620 εκατ. ευρώ ενώ οι εισαγωγές από την Τουρκία εκτινάχθηκαν στα 1.670 εκατ.ευρώ και το έλλειμα έφτασε τα 1.050 εκατ. ευρώ.
Η εκρηκτική άνοδος του ελλείμματος μοιάζει να διευρύνεται ακόμα περισσότερο το 2008. Έτσι για την περίοδο Ιανουαρίου- Μαϊου 2008, οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία ανήλθαν στα 270 εκατ. ευρώ ενώ οι τουρκικές εξαγωγές προς την χώρα μας,την ίδια περίοδο,ανήλθαν στα 703 εκατ. ευρώ και το έλλειμμα του εμπορικου ισοζυγίου έφτασε τα 433 εκατ. ευρώ.
(Την ίδια περίοδο του 2007, οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία ανήλθαν στα 213 εκατ. ευρώ ενώ οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα ανήλθαν στα 483 εκατ. ευρώ και το έλλειμα ήταν 270 εκατ. ευρώ)
Η σχέση εξαγωγών /εισαγωγών πλησιάζει το 3 προς 1 υπέρ της Τουρκίας, ανατρέποντας και το τελευταίο επιχείρημα των Ελλήνων νεο-Οθωμανών, περί της οικονομικής «διείσδυσης» των Ελλήνων στην Τουρκία.Αντίθετα η ελληνική οικονομία αποκτά σταδιακώς νεοαποικιακού τύπου σχέσεις μαζί της και αυξάνεται διαρκώς το ποσοστό των βιομηχανικών προϊόντων που εισάγουμε από την Τουρκία!
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του βαμβακιού όπου «το 2008 εκτιμάται ότι η τουρκική αγορά απορρόφησε περί το 40% του συνόλου της παραγωγής εκκοκισμένου βάμβακος της σοδειάς του προηγούμενου έτους». (Ελληνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου).
Στον τομέα του τουρισμού το κέντρο βάρους της ροής των τουριστών μετατοπίζεται στην γείτονα χώρα, ενώ η Ελλάδα μετεξελίσσεται σε δευτερεύοντα προορισμό πακέτων που για κύρια διαμονή προβλέπουν ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στις ανατολικές ακτές του Αιγαίου. Και βέβαια το σημαντικότερο είναι πως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Δωδεκάνησος σταδιακά προσδένονται στην τουρκική οικονομία.
Οι ελληνικές ελίτ σπεύδουν να συνεργαστούν με την Τουρκία προσβλέποντας στην μεγιστοποίηση των κερδών τους έστω και με τίμημα την φινλανδοποίηση της ελληνικής οικονομίας και πολιτικής.
Πηγή: «Νεοοθωμανισμός και ελληνική ταυτότητα»
Επιμέλεια Γιώργου Καραμπελιά
Ανάλυση: Γιώργος Ρακκάς 
ΠΗΓΗ:Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Αναδιανομή του πλούτου και του χρήματος εις βάρος των επενδυτών

Ο γερμανός οικονομολόγος Ελμαρ Αλτφάτερ κατακεραυνώνει τον φαρισαϊσμό των αναλυτών σχετικά με την ελληνική οικονομίαΕπιτίθεται στις γερμανικές τράπεζες που κοιτούν να σώσουν τις δικές τους επενδύσεις και όχι, όπως διατείνονται, την ΕλλάδαΜε τα χρήματα σώζεις τα πάντα, όχι όμως την οικονομία σου. Το παράδοξο αυτό, λέει ο γερμανός οικονομολόγος Ελμαρ Αλτφάτερ, επιβεβαιώνεται άμεσα στην περίπτωση της Ελλάδας. «Τα 120 δισ. ευρώπου θα πάρει από την ευρωζώνη και από το ΔΝΤ φτάνουν σίγουρα βραχυπρόθεσμα για τη σωτηρία της» λέει. «Η οικονομική σταθερότητα μιας χώρας όμως δεν εξαρτάται μόνο από τη διαθέσιμη μάζα χρήματος. Ακόμη πιο σημαντικό ρόλο παίζει η υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Αν η Ελλάδα αλλάξει πραγματικά το φορολογικό σύστημα και τον κρατικό μηχανισμό της, και αν ακολουθήσει μια μετριοπαθή πολιτική στον τομέα των μισθών και των εισοδημάτων, τότε έχει πολλές πιθανότητες να βγει σώα από την κρίση. Χωρίς μεταρρυθμίσεις όμως, δεν θα πάει μακριά- όσα χρήματα και να μπουν στα ταμεία της».
Αισιοδοξία υπό όρους, αλλά πάντως αισιοδοξία. Ο κ. Αλτφάτερ είναι από τους λίγους αναλυτές στη Γερμανία που δεν παρασύρονταικαι μάλιστα μετά την εξαγγελία της παροχής του δανείου- από το σύνθημα «no future» (χωρίς μέλλον) για την Ελλάδα. Οι περισσότεροι το βλέπουν μαύρο και άραχλο. Στους τελευταίους ανήκει ο πρόεδρος της Deutsche Βank Γιόζεφ Ακερμαν. Η πρόσφατη δήλωσή του ότι τυχόν αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους «θα αποτελούσε πλήγμα για τις γερμανικές τράπεζες» αποτελεί, σύμφωνα με τον κ. Αλτφάτερ, μνημείο υποκρισίας και φαρισαϊσμού. Στην πραγματικότητα, λέει, η Deutsche Βank, η οποία έχει δώσει πιστώσεις πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ σε ελληνικές τράπεζες, πιέζει η αναδιάρθρωση να γίνει εδώ και τώρα. «Αν γινόταν αυτό,οι πρώτοι που θα αποζημιώνονταν θα ήταν οι διεθνείς πιστωτές, οι τράπεζες και τα funds, με επικεφαλής την Deutsche Βank» προσθέτει. «Τώρα όμως που μπήκε στο παιχνίδι και το ΔΝΤ, σε περί πτωση αναδιάρθρωσης θα ήταν αυτό που θα έπαιρνε, ως πρώτο, αποζημίωση. Η Deutsche Βank θα έπρεπε να αρκεστεί στο υπόλοιπο. Οσο λοιπόν μεγαλύτερη γίνεται η ανάμειξη κρατών και διεθνών οργανισμών στην Ελλάδατόσο χειρότερη η θέση των ιδιωτικών επενδυτών. Γι΄ αυτό και οι τελευταίοι θα ήθελαν την κατά το δυνατόν ταχύτερη αναδιάρθρωση, για να σώσουν φυσικά τις δικές τους επενδύσεις, και όχι, όπως διατείνονται, την Ελλάδα».
Για τα επόμενα δύο-τρία χρόνια πάντως, όπως προβλέπει, έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ιδιώτες χρηματιστές θα μείνουν με άδεια χέρια. Το αντίθετο μάλιστα. Το γιγαντιαίο «πακέτο σωτηρίας» 750 δισ. ευρώ για ολόκληρη την ευρωζώνη εξυπηρετεί τις δικές τους απαιτήσεις. «Παίζουν σε πολλά ταμπλό» λέει. «Και προς το παρόν έχουν την τύχη να βγαίνουν σε όλα κερδισμένοι». Η τύχη είναι όμως, ως γνωστόν, άστατη. Η απόφαση της ΕΚΤ να σπάσει το ταμπού της μη αγοράς κρατικών δανείων - μεταξύ άλλων και «τοξικών», όπως τα ελληνικά και τα πορτογαλικά- θα προκαλέσει αναπόφευκτα πληθωρισμό. Και αυτός θα πλήξει και τους πιστωτές. «Θα χάσουν ανάλογα με το ύψος του πληθωρισμού» λέει. «Και αυτό θα φθάσει σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ». Αυτό εξηγεί, σύμφωνα με τον ίδιο, και την αρνητική αντίδραση πολλών αναλυτών, που είναι αιχμαλωτισμένοι στη «λογική», δηλαδή στα συμφέροντα των αγορών.
Ο καπιταλισμός, λέει, βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα δίλημμα: Ή κατάρρευση των οφειλετών ή πληθωρισμός. Μια τεχνική-οικονομική λύση δεν υπάρχει. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο πολιτικά. Και η λύση λέγεται «αναδιανομή»εις βάρος των πιστωτών και προς όφελος των οφειλετών. «Πρέπει να πάρουμε χρήμα από τους επενδυτές για να το δώσουμε στο κράτος» λέει. «Και το μέσο γι΄ αυτό λέγεται φόρος περιουσίας».
Πηγή
Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Η Τουρκία υπέγραψε να παίρνει πίσω 1000 από τους 100.000 λαθρομετανάστες που μας στέλνει το χρόνο!

Πρωτόκολλο επανεισδοχής στην Τουρκία ετησίως 1.000 παράνομων λαθρομεταναστών υπέγραψε ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Ι.Αταλάϊ και ο Έλληνες υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ.Χρυσοχοϊδης. 
 
Οι 1000 λαθρομετανάστες ισοδυναμούν σε αριθμό λαθρομεταναστών 3-4 ημερών.

Ζητείται λύση για τις υπόλοιπες 361 ημέρες του χρόνου...
  Πάντως ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών "δεσμεύτηκε" να καταβάλει η Τουρκία "κάθε δυνατή προσπάθεια για την επανέναρξη της τετραμερούς συνεργασίας που ξεκίνησε το 2005 στον τομέα της αντιμετώπισης της μη νόμιμης μετανάστευσης με την πιθανή συμμετοχή και άλλων χωρών της περιοχής".
Τώρα, σωθήκαμε...
 
ΠΗΓΗ:ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ