Η μάχη του Αχυρώνα

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 τέσσερα παλληκάρια της ΕΟΚΑ έπεσαν ηρωϊκά σε ένα αχυρώνα στο χωριό Λιοπέτρι της επαρχίας Αμμοχώστου. Σε μια άνιση μάχη με τους Βρετανούς αποικιοκράτες οι Ηλίας Παπακυριακού, Χρήστος Σαμάρας, Ανδρέας Κάρυος και Φώτης Πίττας δεν εγκατέλειψαν την μάχη και έπεσαν σαν Λεωνίδες.

Οι αγωνιστές της Ενώσεως, έφτασαν στο χωριό Λιοπέτρι για να οργανώσουν διάφορες ενέδρες που τους ανατέθηκαν από την οργάνωση στις 30ης Αυγούστου. Τα ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου, στρατιωτικά οχήματα των αποικιοκρατών έκαναν την εμφάνιση τους στο νησί. Στην προσπάθεια τους να διαφύγουν από το Λιοπέτρι έγιναν αντιληπτοί από τ0υς Βρετανούς και έτσι παρά την ανταλλαγή πυροβολισμών εγκλωβίστηκαν στο χωριό.

Έτσι, τα παλληκάρια αναγκάστηκαν να κρυφτούν στον αχυρώνα του Παναγιώτη Καλλή, ο οποίος έμμελε να γίνει το σύγχρονο "Χάνι της Γραβιάς" της πλούσιας ελληνικής ιστορίας. Οι Βρετανοί παρά το γεγονός ότι επέβαλαν κατ' οίκον περιορισμό ψάχνοντας σπιθαμή προς σπιθαμή ολόκληρο το χωριό και παρά το γεγονός ότι έψαξαν ακόμη και τον ίδιο τον αχυρώνα δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τους καταζητούμενους αγωνιστές μας. Στις 1πμ της 2ας Σεπτεμβρίου, οι Βρετανοί κατόπιν πληροφοριών επανήλθαν περικυκλώνοντας τον Αχυρώνα και καλώντας τους μαχητές να παραδωθούν.

Τα παλληκάρια μας, σαν γνήσιοι Έλληνες απάντησαν στην πρόσκληση αυτή των Βρετανών πυροβολώντας και αφού ήρθα βρετανικά στρατεύματα ως ενισχύσεις ακολούθησε σφοδρή μάχη, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί αποικιοκράτες. Έτσι ο πανίσχυρος βρετανικός στρατός μη μπορώντας να αντιμετωπίσει με επιτυχία τους άντρες της ΕΟΚΑ, προχώρησαν σε ύπουλη πυρπόληση του αχυρώνα, με αποτέλεσμα οι μαχητές μας να βγουν έξω πυροβολώντας προς διάφορες κατευθύνσεις και ακολούθως να πέσουν ηρωϊκά και να αφήσουν το όνομα τους για πάντα χαραγμένο δίπλα στο όνομα του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη και όλων των υπολοίπων στο πάνθεον των Ελλήνων ηρώων.

Η θυσία των παλληκαριών του Αχυρώνα, προκάλεσε παγκόσμιο θαυμασμό για την ελληνική ψυχή που έδειξαν αλλά και παγκόσμια κατακραυγή για τον ύπουλο Βρετανό δυνάστη του νησιού. Άξια θαυμασμού, είναι και η μητέρα του ήρωα Ανδρέα Κάρυου, που άκουγε τους κρότους από την μάχη που διεξαγόταν, από το σπίτι της στο διπλανό χωριό Αυγόρου και φώναζε συγκινημένη: "Δύναμη γιε μου, να πεθάνεις λεβέντης". Μια μάνα που δυστυχώς σήμερα έχει σαν απόγονες τις ανάξιες μητέρες της φυγοστρατίας και της κυπριακής φλωροκοινωνίας του 2010 (δείτε σχετικό κείμενο εδώ).

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!

 

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ

Πολλοί νομίζουν πως ο ελληνικός εθνικισμός στην πολιτική του διάσταση και δράση στις συγκεκριμένες μάλιστα συνθήκες κατοχής της Κύπρου , απλά επιζητεί μια παρουσία στο κομματικό κατεστημένο , μια συμμετοχή στο μοίρασμα της εξουσίας και των ωφελημάτων της .
Κάνουν μεγάλος λάθος όσοι νομίζουν ότι ανήκουμε σε αυτό το πολιτικό σύμφυρμα των αριβιστών , των προσκυνημένων , των ξενόφερτων ιδεολογημάτων , των ξένων συμφερόντων , των φατριαστικών ντόπιων συμφερόντων, των ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΩΝ ΔΟΧΕΙΩΝ της παρακμής , της διαφθοράς , της προδοσίας και της υποχώρησης .
Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό το κατεστημένο οικοδομήθηκε μέσα από τη θέληση των κατακτητών και των προσκυνημένων που αποδέχθηκαν τα σχέδια τους , ενάντια πάντα στην βούληση του λαού και των ηρώων . Για αυτό το λόγο είναι μάταιο να περιμένουν από μας ότι θα δείξουμε έστω και την ελάχιστη επιείκεια σε αυτούς που πρόδωσαν τη πατρίδα , σε αυτούς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ακολούθησαν τα σχέδια των εχθρών κάτω από τα προσωπεία της πατριδοκαπηλίας .Θα σκίσουμε τα προσωπεία τους , θα αποκαλύψουμε στον ελληνισμό το πραγματικό τους πρόσωπο , θα κτυπήσουμε όλες τις μειοδοτικές και προδοτικές πράξεις τους από τον καιρό που υπέσκαψαν και πρόδωσαν τον αγώνα της ΕΟΚΑ μέχρι σήμερα .Μέσα από αυτή την εναντίωση που δεν φοβάται τις λέξεις , που δεν υποχωρεί μπροστά στο ψέμα αλλά το κτυπά ανελέητα στη καρδιά του , θα αρχίσουν τα είδωλα να καταρρέουν και μαζί με αυτά ολόκληρος ο μισθοφορικός αλαλάζων περίκοσμος τους , θα διασκορπίζεται . Τότε μόνο να ξεπροβάλει στον ορίζοντα της ιστορίας μας μια νέα γενιά αγωνιστών , απόλυτων , ατσάλινων , ανενδοίαστων , που θα ποδοπατήσει κάτω από τα άρβυλα της το σάπιο κόσμο του ραγιαδισμού και θα προτάξει με σθένος ακατάβλητο την απελευθερωτική στρατηγική που θα έχει ως κορυφαίο όραμα της την νικηφόρο είσοδο του ελληνικού στρατού στη Κερύνεια .
Μέχρι τότε θα εντείνουμε το πόλεμο ενάντια στο κατεστημένο της υποχώρησης γιατί σκοπός μας δεν είναι να συνυπάρξουμε μαζί του αλλά να το γκρεμίσουμε εκ θεμελίων , να εξευτελίσουμε τα ινδάλματα του , να αποκαλύψουμε πίσω από τις μάσκες του , την αποκρουστικότητα των ειδώλων του.
Καμιά επιείκεια στους προσκυνημένους .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ