Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Στη κατάσταση που περιήλθε σήμερα η Ελλάδα , ο ελληνικός εθνικισμός θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο για την έξοδο από τη κρίση .
Το ερώτημα είναι αν είναι σε θέση να παράξει μια πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος , πρόταση αλλαγής και εθνικολαικής διακυβέρνησης της χώρας.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι σαφώς αρνητική. Ο ελληνικός εθνικισμός αδυνατεί να παράξει και να καταθέσει στη κοινωνία μια τέτοια πρόταση γιατί πρώτα από όλα του λείπει η οργάνωση εκείνη που θα επέτρεπε συλλογική δουλειά από στελέχη ικανά .
Ο ελληνικός εθνικισμός πνίγηκε από την ίδια την «αντιδημοκρατικότητα» του . Παρήγαγε έτσι αρχηγικές οργανώσεις , συνάξεις μετριοτήτων που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο εκτός από το να συνθηματολογούν και να ποζάρουν σε μνημόσυνα.
Ενώ υπάρχει διάχυτος εθνικισμός στη κοινωνία, δεν υπάρχει εθνικιστικός φορέας να εκφράσει αυτό τον λαϊκό εθνικισμό.
Όταν ο εθνικισμός δεν έχει τη δυνατότητα παραγωγής πολιτικής πρότασης που να απορρέει από τη σχέση ιδεολογίας και παροντικών δεδομένων ( κοινωνικών, πολιτικών , οικονομικών , εθνικών κλπ ) τότε κατ’ ανάγκη εκπίπτει σε αντι-δραστικές πρακτικές ή σε φιλολογικές απεραντολογίες .
Σε αυτή τη κατάσταση αδυναμίας , ο ελληνικός εθνικισμός καπελώθηκε από την ακροδεξιά και τάχθηκε στην υπηρεσία του συστήματος κρατώντας μόνο ως ανάμνηση του ενταφιασμένου εθνικισμού, κούφια συνθήματα και παρελάσεις.
Μόνο μια δημοκρατική – αξιοκρατική οργάνωση μπορεί να προσελκύσει ικανά στελέχη που μέσα από μια συλλογική δράση θα καταστήσουν τον ελληνικό εθνικισμό μια πραγματική πολιτική δύναμη , ικανή να παρέμβει στις εξελίξεις.
Ο ελληνικός εθνικισμός στραγγαλίστηκε από τους διάφορους αρχηγούς και τις συμμορίες τους. Κρεμάστηκε από το σκοινί της «αντιδημοκρατικότητας» του .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΒΕΛΓΙΟ: Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ

Συζήτηση πολλή γίνεται για το αν το Βέλγιο θα διαλυθεί ή θα επιβιώσει. Το γεγονός άλλωστε ότι εδώ είναι σχεδόν δεκατρείς (!) μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010 δεν έχει καν σχηματιστεί κυβέρνηση, χρονικό διάστημα που αποτελεί μακράν παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ, δίνει τροφή σε προβληματισμούς αυτού του τύπου.

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Αλλεπάλληλες άλλωστε δηλώσεις πρωταγωνιστών της βελγικής πολιτικής σκηνής υποδαυλίζουν διαρκώς τις συζητήσεις αποσύνθεσης και διαμελισμού σε δύο χωριστά κράτη, την ολλανδόφωνη Φλάνδρα στον βορρά και τη γαλλόφωνη Βαλονία στον νότο.

"Νομίζω ότι το Βέλγιο θα σβήσει σιγά σιγά. Αργά, σαν κερί, χωρίς κανένας πρακτικά να το αντιληφθεί" δήλωνε π.χ. στην αμερικανική εφημερίδα "Νιου Γιόρκερ" ο Φλαμανδός εθνικιστής ηγέτης Μπαρτ Ντε Βέφερ. "Οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες δεν πιστεύουν πλέον στο Βέλγιο" πρόσθετε ο Ντε Βέφερ σε μια μεγάλη συνέντευξή του στη γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "Λα Λιμπρ Μπελζίκ" που δημοσιεύθηκε σε τρία μέρη την επέτειο του ενός χρόνου από τις περυσινές εκλογές.

"Είναι χρήσιμο να προετοιμαστούμε για το τέλος της χώρας" είχε δηλώσει και η γαλλόφωνη σοσιαλίστρια αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης, Λορέτ Ονκελίνξ. "Είναι έντονα αισθητή στους γαλλόφωνους μια αύξηση ενός αισθήματος κόπωσης. Ισως είχαν άδικο που απέρριψαν όλες τις φλαμανδικές απαιτήσεις, αλλά από την άλλη μεριά δεν μπορεί κανείς να απαιτήσει από αυτούς να πέσουν στα γόνατα" σημείωνε η Λ. Ονκελίνξ σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα "Λε Μοντ".

Ολα αυτά έχουν σίγουρα ενδιαφέρον. Στην υπόθεση της βελγικής ακυβερνησίας υπάρχει όμως ένα θέμα πολύ σοβαρότερο με τεράστια, καθολική σημασία: τι είδους δημοκρατία είναι αυτή όπου πάνω από έναν χρόνο τώρα κυβερνά η υπηρεσιακή κυβέρνηση που υπήρχε πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2010 κατά κραυγαλέα παραβίαση κάθε έννοιας συνταγματικής νομιμότητας; Πώς είναι δυνατόν μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να αποφασίζει την κατάρτιση προϋπολογισμού ή τη συμμετοχή του Βελγίου σε πόλεμο εναντίον μιας άλλης χώρας, της Λιβύης στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε το γεγονός ότι οι περυσινές βουλευτικές εκλογές έδωσαν έναν τέτοιο συσχετισμό δυνάμεων που δεν μπορεί να καταλήξει στον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Σεβαστό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως, αφού εξαντληθούν οι διερευνητικές εντολές σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και αποδειχθούν άκαρπες, ο ανώτατος άρχων προκηρύσσει νέες εκλογές υποχρεωτικά. Πάλι και πάλι - έως ότου είτε οι εκλογείς είτε οι πολιτικοί αλλάξουν στάση και επιτευχθεί η συγκρότηση κυβέρνησης. Αυτό γίνεται σε όλες τις δημοκρατίες.

Στο Βέλγιο, αντιθέτως, γίνεται ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πείραμα για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ευρώπη: αν μπορεί να λειτουργήσει μια χώρα χωρίς... εκλεγμένη κυβέρνηση και αν είναι εφικτό να περιφρονείται ωμά η λαϊκή ετυμηγορία στις εκλογές!

Η κυβέρνηση του Ιβ Λετέρμ κατέρρευσε πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο και γι' αυτό προκηρύχθηκαν εκλογές. Ο συσχετισμός δυνάμεων που αναδείχθηκε από τις κάλπες ήταν ριζικά διαφορετικός από εκείνον που είχε οδηγήσει στον σχηματισμό του συνασπισμού που στηρίζει την κυβέρνηση Λετέρμ. Κι όμως η κυβέρνηση Λετέρμ συνεχίζει να κυβερνά έναν και πλέον χρόνο αφότου κατέστη έκπτωτη! Και τα εκλογικά αποτελέσματα οι Βέλγοι πολιτικοί τα έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια!

Είναι εξόφθαλμο ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ωμή αντιδημοκρατική εκτροπή κεφαλαιώδους σημασίας στη χώρα που βρίσκονται η έδρα τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, για την οποία όμως αποφεύγουν να μιλούν οι πάντες!

Οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" είναι μία από τις ελάχιστες εφημερίδες που θέτουν την ουσία του ζητήματος: "Εχοντας σπάσει το ρεκόρ ακυβερνησίας για περισσότερο από έναν χρόνο, το Βέλγιο βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα ερώτημα αντάξιο ενός έθνους που γέννησε τον σουρεαλιστή καλλιτέχνη Ρενέ Μαγκρίτ: χρειάζεται πραγματικά κυβέρνηση;" έγραφε χαρακτηριστικά.

Η κυβέρνηση του Ιβ Λετέρμ είναι πλέον παντελώς ανεύθυνη για τη δράση της. Είναι έκπτωτη στη συνείδηση των Βέλγων. Εχει κριθεί και έχει απορριφθεί - και παρ' όλα αυτά κυβερνά! Εννοείται ότι είναι ασύδοτη πλέον, αφού καμιά Βουλή δεν μπορεί να την ανατρέψει δεδομένου ότι ως υπηρεσιακή δεν υπόκειται σε κανέναν κοινοβουλευτικό έλεγχο!

Η προσπάθεια εθισμού όχι μόνο της βελγικής αλλά πρωτίστως της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης στο ότι "δεν τρέχει και τίποτα" αν μια χώρα - μέλος της ΕΕ κυβερνάται επί έναν χρόνο και πλέον από μια μη εκλεγμένη και ανεξέλεγκτη κυβέρνηση, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ευρώπη.

ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Απαράδεκτη η στάση του Βέλγου βασιλιά

ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ είναι η στάση του βασιλιά του Βελγίου Αλβέρτου του Β' στην πολιτική κρίση που μαστίζει τη χώρα του. Ο Βέλγος μονάρχης είναι ο κατεξοχήν υπεύθυνος της παραβίασης του Συντάγματος, καθώς αυτός έπρεπε να είχε προκηρύξει νέες εκλογές μετά την αποτυχία των προσπαθειών σχηματισμού κυβέρνησης. Η στάση του Αλβέρτου καθίσταται ακόμη πιο προκλητική και απαράδεκτη εξαιτίας του ανομολόγητου λόγου που δεν θέλει να κάνει εκλογές: επειδή θα ανεβεί ακόμη περισσότερο το εκλογικό ποσοστό των δεξιών Φλαμανδών εθνικιστών του Μπαρτ Ντε Βέφερ, ο οποίος είναι κατά της μοναρχίας, και αν πετύχει τον στόχο του να διαμελίσει το Βέλγιο, θα αφήσει τον βασιλιά χωρίς βασίλειο!

ΕΘΝΟΣ

Ο ΑΝΤΕΝΑ 1 (Ελλάδος) παραβιάζει τα ψηφίσματα 541/83 και 550/83 του Συμβουλίου Ασφαλείας

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΖΕΛ-15 ΜΕΡΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ

Η συνεχιζόμενη προσβολή για τον Ελληνισμό από τον Αντένα 1(Ελλάδος) με της προβολή της τουρκικής παραγωγής Εζέλ γυρισμένης
στην κατεχόμενη μας Κύπρο, έχει και μια άλλη ακόμα πιο σοβαρή παράμετρο. Παραβιάζει άμεσα τα δύο ψηφίσματα του Συμβουλίου
Ασφαλείας του οργανισμού Ηνωμένων Εθνών..
  541/83 και 550/83 που ρητώς απαγορεύουν την αναγνώριση του ψευδοκράτους και την με
οποιοδήποτε τρόπο διευκόλυνση και βοήθεια προς την αποσχιστική αυτή οντότητα.   Το ψήφισμα 541/83 τονίζει :
«Καλεί όλα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Καλεί όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν οποιοδήποτε κυπριακό κράτος άλλο από την Κυπριακή Δημοκρατία...».
Το ψήφισμα 550/83 προσθέτει: «Επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν το δήθεν κράτος της «Τουρκικής
Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» που εγκαθιδρύθηκε με τις αποσχιστικές ενέργειες και τα καλεί να μη διευκολύνουν ή με
οποιοδήποτε τρόπο βοηθήσουν την προαναφερθείσα αποσχιστική οντότητα».

Ο Αντένα 1(Ελλάδος) παραβιάζει κάθετα τα δύο αυτά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας εφόσον προβάλει προκλητικά τη «ΤΔΒΚ» και
διευκολύνει την αποσχιστική οντότητα.

Πώς; Σας εξηγούμε: Στο τέλος των επεισοδίων οι παραγωγοί του Εζέλ ευχαριστούν την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» που δεν
αναγνωρίζεται από κανένα εκτός της κατοχικής Τουρκίας που το δημιούργησε πάνω στα ματωμένα χώματά μας με την βάρβαρη εισβολή
και συνεχιζόμενη κατοχή της μισής μας πατρίδας, των αδελφών μας που δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν και προσφυγοποιήθηκαν  και κλεμμένων
μας περιουσιών. Και που το Συμβούλιο Ασφαλείας με τα δύο αυτά ψηφίσματα ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την αναγνώριση, βοήθεια ή διευκόλυνσή
του. Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε από μόνοι σας τι γράφει η παραγωγή και που προβάλει ο Αντένα 1 (Ελλάδος).
     Το KKTC ολογράφως σημαίνει «   Kuzey    Kıbrıs    Türk     Cumhuriyeti
  Cumhuriyet  »      δηλαδή στα ελληνικά   «ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ».      Οι παραγωγοί ευχαριστούν μεταξύ άλλων (και το καζίνο Άρτεμις που έκτισαν κατεδαφίζοντας την όμορφη Βουκοολίδα)  και «κυβερνητικά
γραφεία» του κατοχικού καθεστώτος!
..συνέχεια

Πολιτικοδημοσιογραφικό σχέδιο για καθυπόταξη των λαϊκών αντιδράσεων

Share

Και ενώ πλέον δεν μπορούν να εμφανιστούν πουθενά οι δοσίλογοι και μειοδότες βουλευτές που με την ψήφο τους εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία της πατρίδας επιχειρείται με όλα τα μέσα το πολιτικοδημοσιογραφικό μπουρδέλο που διαφεντεύει τη χώρα να δημιουργήσει προϋποθέσεις για επανόρθωση του κλίματος της λαϊκής αγανάκτησης.

Έτσι από τη μια έχουμε τους πολίτες ...
που δεν μπορούν να ανεχτούν την διακομματική κοροϊδία και συνενοχή και φτάνουν να "επικηρύξουν" τους εθνοπροδότες βουλευτές που ενέδωσαν στις επιταγές των αλλοδαπών και των ντόπιων τοκογλύφων.

Από την άλλη έχουμε μια κατευθυνόμενη αντιμετώπιση από πλευράς όλων των συστημικών κομμάτων που με ταυτόσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις καταγγέλλουν τις αντιδράσεις των οργισμένων πολιτών (οι Πασόκοι συνεχίζουν το παραμύθι ότι πίσω από κάθε προπηλακισμό και γιουχάισμα βρίσκονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - πόσα να είναι άραγε; )

Και φυσικά έχουμε και τις ενορχηστρωμένες δημοσιογραφικές "φιλότιμες" προσπάθειες να βάψουν το άσπρο μαύρο προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του παραπαίοντος πολιτικού κατεστημένου στο οποίο μονίμως "υποκλίνονται", ωσάν νέα γιουσουφάκια.


Σταχυολογούμε ελάχιστα αποσπάσματα από την Κυριακάτικη αρθρογραφία τους για να αποδείξουμε τα παραπάνω:

"Ισχυρότατες, ετερόκλητες δυνάμεις θα φροντίσουν με κάθε τρόπο να μας οδηγήσουν στη χρεοκοπία, ακόμη και σ' έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο". (από άρθρο του Παπαχελά στην Καθημερινή)

"Οποιες κι αν ήταν οι αστοχίες ή οι υπερβολές της ΕΛ.ΑΣ. την περασμένη Τετάρτη, αυτό που φάνηκε είναι ότι οι ακροαριστεροδεξιοί χούλιγκαν της βίας και ένα μεγάλο μπλοκ συνδικαλιστών - πανεπιστημιακών - δημοσιογράφων βοηθούσαν όσο μπορούσαν για να κατρακυλήσει η χώρα σε μιαν άβυσσο βίας και χάους".(του ιδίου)


"Ο,τι και να είναι, πάντως,(σΑ: μιλάει για τη "βία στο κέντρο της Αθήνας") πρέπει να λυθεί άμεσα με τη συνεργασία όλων των υπεύθυνων κομμάτων, ακόμη και του ΚΚΕ, πριν αυτή η χώρα βυθιστεί σε μια άβυσσο μίσους και βίας". (κεντρικό άρθρο της Καθημερινής)


Στον ίδιο ρυθμό και δηλώσεις κομμάτων του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος:


Ο Γιώργος Πεταλωτής επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας: «Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν αγανακτισμένοι, επιτίθενται μαζί με υποτίθεται ανθρώπους που χαρακτηρίζονται ως σπίθες και ποντάρουν σαφώς στη χρεοκοπία της χώρας. Τους βολεύει αυτή η φαυλότητα για να μπορούν να επιβιώνουν και πολιτικά αλλά και προσωπικά».


Έντονη ήταν η αντίδραση του Συνασπισμού, ο οποίος τονίζει ότι δεν υιοθετεί πρακτικές βίας. «Η προσπάθεια κυβερνητικών στελεχών να στοχοποιήσουν την ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά πέφτει στο κενό και δεν μπορεί να παρακάμψει την πραγματική εικόνα της κοινωνίας που συντριπτικά αντιτίθεται στην κυβερνητική πολιτική. Η προσπάθεια τρομοκράτησης της κοινωνίας δεν θα περάσει σημειώνει ο ΣΥΝ».


Ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Μιχελάκης σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Για μια ακόμη φορά, θέλουμε να καταδικάσουμε, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, περιστατικά βίας, απ' όπου κι αν προέρχονται. Κανείς δεν δικαιούται να βιαιοπραγεί και να αυτοδικεί με οποιοδήποτε πρόσχημα».


Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ αναφέρει ότι «οι μούντζες, οι προπηλακισμοί και οι επιθέσεις κατά προσώπων δεν υπηρετούν τον αγώνα του λαού κατά του νέου και του παλιού μνημονίου, αλλά αντίθετα αξιοποιούνται από τους εχθρούς του».

«Όσο και αν είναι πιεστικά κάποια πράγματα πρέπει να προστατεύσουμε πάση θυσία τη Δημοκρατία. Οι προπηλακισμοί και η βία κατά βουλευτών αποσαρθρώνουν τα θεμέλια της Δημοκρατίας που είναι ο Κοινοβουλευτισμός» τονίζει ο ΛΑΟΣ.

Η Δημοκρατική Αριστερά σημειώνει ότι «η αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής είναι αποτελεσματική μόνο μέσα από ένα οργανωμένο μαζικό δημοκρατικό κίνημα και με την πάλη για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών».

Ο εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Δ. Ζαφειριάδης, επισημαίνει ότι «οι επιθέσεις σε βουλευτές και η απρόκλητη βία, από τραμπούκους με φασίζουσες αντιλήψεις, βάλλουν ευθέως κατά της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, οδηγώντας σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις».

Ακτιβιστής

Το ειδα στο: http://peripatris.blogspot.com/2011/07/blog-post_4632.html#ixzz1RD6mufg9