Νταβούτογλου και Αποστρατιωτικοποίηση

Toυ πρώην υπουργού Άμυνας Αντιστράτηγου ε.α Φοίβου Κλόκκαρη

Στα πλαίσια των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού η πλευρά μας υποστηρίζει την αποστρατιωτικοποίηση του Κυπριακού Κράτους. Να μην έχει ένοπλες δυνάμεις, παραμόνο αστυνομία.
Η θέση αυτή δεν είναι ορθή και πρέπει να αποσυρθεί για λόγους τους οποίους αναλύσαμε πολλές φορές σε αρθογραφία στον Τύπο. Τα επιχειρήματα σχετίζονται με την ικανότητα του κράτους να ασκεί κυριαρχία στην επικράτειά του, να προστατεύει τα εθνικά του συμφέροντα και τους πολίτες του, να έχει δυνατότητα αυτοάμυνας και να συμμετέχει πλήρως στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της ΕΕ. Όλες αυτές οι απαιτήσεις, υπό το πρίσμα της θέσης της Κύπρου σε περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, του νέου περιβάλλοντος ασφάλειας όπως διαμορφώθηκε μετά τον ψυχρό πόλεμο και της στοχοθεσίας της Τουρκίας και Βρετανίας για την Κύπρο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε σε ελληνική μετάφραση το βιβλίο του υπουργού Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, με τίτλο «Το Στρατηγικό Βάθος». Από την ανάλυση του βιβλίου εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα που σχετίζονται με την κατανόηση των επιδιώξεων της Τουρκίας σε σχέση με την Κύπρο και Ελλάδα και των κινδύνων που διατρέχει ο Ελληνισμός από την αλαζονεία και τον ηγεμονικό ρόλο, που θέλει να διαδραματίσει η εν λόγω χώρα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Οι θέσεις του ΥΠΕΞ της Τουρκίας ενισχύουν ακόμα περισσότερο την άποψη ότι θα πρέπει άμεσα να αποσύρουμε τη θέση μας για αποστρατιωτικοποίηση του Κυπριακού Κράτους. Πειστικά επιχειρήματα υπάρχουν, όχι μόνο στο ειδικό κεφάλαιο του βιβλίου για το Αιγαίο και την Κύπρο (κεφάλαιο 6), αλλά σε ολόκληρο το βιβλίο. Παραθέτω το πιο κάτω χαρακτηριστικό απόσπασμα από το κεφάλαιο 9 (σελ. 465), που αφορά στη Βοσνία και τη συμφωνία του Ντέιτον.

"... Το σημαντικότερο στοιχείο το οποίο θα διασφαλίσει την ύπαρξη της Βοσνίας, πέρα από κάθε διεθνή προσπάθεια και ειρηνευτικές συνομιλίες είναι η βούληση των Βοσνίων για πολιτική ανεξαρτησία και η έμπρακτη επιβεβαίωση τής εν λόγω βούλησης διά της στρατιωτικής ισχύος. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ιστορίας κανένα έθνος δεν κατόρθωσε να εγγυηθεί την ανεξαρτησία του με τη συγκατάβαση και την κηδεμονία άλλου έθνους...".

Η Τουρκία, στην περίπτωση της Βοσνίας (μουσουλμάνοι), αποφαίνεται κατηγορηματικά ότι η πολιτική ανεξαρτησία της δεν θα εξασφαλισθεί από κηδεμόνες, αλλά από τη βούληση και στρατιωτική ισχύ της ίδιας της Boσνίας. Αντίθετα, στην περίπτωση της Κύπρου, υποστηρίζει τον αφοπλισμό του Κυπριακού Κράτους και τη διατήρηση του ρόλου της Τουρκίας ως κηδεμόνα, με τη συνέχιση των συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας.
Αυτή η θέση της Τουρκίας συνάδει με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της, από τη δεκαετία του 1950, να έχει το γεωστρατηγικό έλεγχο του νησιού και να μην αποκτήσει την πολιτική ανεξαρτησία του.
Η θέση της πλευράς μας για ένα αφοπλισμένο Κυπριακό Κράτος μετά τη λύση, το οποίο θα στερείται το δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις (θα είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο που θα στερηθεί αυτό το δικαίωμα, με εξαίρεση τα προτεκτοράτα), εξυπηρετεί τις επιδιώξεις και τη στοχοθεσία της Τουρκίας. Kαταδεικνύει ανεπάρκεια στην κατανόηση των σοβαρών κινδύνων που διατρέχει ένα άοπλο κράτος για την ασφάλειά του, λανθασμένη εκτίμηση των γεωπολιτικών παραγόντων που σχετίζονται με τη στρατηγικής σημασίας θέση της Κύπρου, και υποτίμηση της τουρκικής στοχοθεσίας για την Κύπρο.
Υπάρχει αδήριτη ανάγκη να αναθεωρήσει η πλευρά μας τη θέση για αποστρατιωτικοποίηση του Κυπριακού Κράτους στα πλαίσια μιας λύσης. Το βιβλίο του ΥΠΕΞ της Τουρκίας εμπεριέχει τα πλέον πειστικά επιχειρήματα γι' αυτή την αναθεώρηση. Είναι τουλάχιστον οξύμωρο, οι θέσεις της Τουρκίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, να συμπίπτουν στον αφοπλισμό του Κυπριακού Κράτους. Είναι κατανοητή η θέση της Τουρκίας. Πώς, όμως, είναι δυνατόν να κατανοηθεί η δική μας θέση;

STRATEGY-GEOPOLITICS

Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΒΙΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Πληροφορούμαστε ότι ο Νταλάρας θα παρευρεθεί σε συγκέντρωση της χανούμ Αλ Σάλεχ στη πλατεία Κουμουδούρου αύριο προκειμένου να στηρίξει τις ορδές των δολοφόνων του ελληνισμού που η παγκόσμια διακυβέρνηση έβαλε να εισβάλουν στην πατρίδα μας .

Να θυμίσουμε στο Νταλάρα ότι όλοι αυτοί είναι οι απόγονοι των Αλβανών που οι Σουλιώτισσες ξεκάνανε στου Δημουλά τον πύργο, είναι το σπέρμα των αράπηδων που ο Ιμπραήμ έστειλε να πατήσουνε στη Μάνη και οι Μανιάτισες τους σφάζανε και τους πνίγανε μέσα στα νερά του Γερολυμένα… είναι τα δισέγγονα των σκυλιών (όπως ο Σολωμός τους αποκαλεί) που φωνάζανε Αλάχ Αλάχ καθώς οι Σουλιώτισες με τον Κίτσο Τζαβέλα τους σφάζανε στη Κλείσοβα στο Μεσολόγγι … είναι τέλος ανάμεσά τους έτοιμοι να κάνουν τεμενάδες τα γεννήματα των νενέκων που οι Κολοκωτροναίοι τους έσφαξαν με περισσή λύσσα μέχρι κούνιας.

Ένα πράγμα σου λέμε ρε Νταλάρα κι εσένα και της χανούμισάς σου.

Πρόσεχε που θα πας

το 21 ΞΑΝΑΡΧΕΤΑΙ
HeLLeNICReVeNgE

Θα καταστραφούμε για ένα γινάτι;

Στο Πρόγραμμα Διακυβέρνησης που εκδόθηκε μετά την εκλογή Δ. Χριστόφια, υπό τον τίτλο «τι πρέπει να γίνει» καταγράφεται η ακολουθούμενη πολιτική στο κυπριακό με το εξής σκεπτικό: κατάληξη είτε σε αποδεκτή λύση στην βάση των διακηρυγμένων αρχών –προφανώς όπως επιβεβαιώθηκαν μετά και τον πρώτο γύρο των Προεδρικών!– είτε σε ανάδειξη των ευθυνών της Τουρκίας με ανάλογες πιέσεις από την διεθνή κοινότητα. Δυόμιση χρόνια εφαρμογής της πολιτικής με τις συνακόλουθές επιλογές σε ορόσημα και τα αποτελέσματα της, ανεξαρτήτως προθέσεων, δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο ενδεχόμενο. Με τέτοια αποτυχία, τι αναλύσεις έπρεπε να  παράγουν, έστω ΤΩΡΑ, οι σχεδιαστές της πολιτικής αυτής;

Ο Πρόεδρος, όπως κάθε άλλος, έχει ανάγκη σήμερα από τεκμηριωμένες αναλύσεις που κινούνται ΕΞΩ από τον αποτυχημένο σχεδιασμό. Αναλύσεις που ανακυκλώνουν την υφιστάμενη πολιτική γραμμή, μπορεί να κερδίζουν προεδρική εύνοια, αλλά μας οδηγούν στην συντριβή. Αναλύσεις που τολμούν και αναγνωρίζουν την αποτυχία της προδιαγραμμένης γραμμής αποκτούν ιδιαίτερη αξία στην αναζήτηση μιας διαφορετικής γραμμής, που δυνατόν να αποδειχθεί σωστικό για την Κύπρο. Μετά από τόσες διαψεύσεις, λοιπόν, πώς σκέφτονται σήμερα οι σχεδιαστές της ακολουθούμενης πολιτικής; Τρία παραδείγματα, από τα πολλά, δείχνουν πως παρά την αποτυχία, αναστροφή δεν διαφαίνεται:

(α) Το Ανακοινωθέν της 23^ης Μάιου 2008 μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ αναφερόταν σε «συνεταιρισμό των δύο συνιστώντων states”. Το περί «συνεταιρισμού» ήταν πάγια τουρκική αυθαίρετη ερμηνεία και το περί «δύο συνιστώντων states” παραπέμπει στο περιεχόμενο του Σχ.  Ανάν. Ο προεδρικός σύμβουλος κ. Τσιελεπής στήριξε τότε το Ανακοινωθέν, υποτιμώντας τις αυθαίρετες τουρκικές ερμηνείες που ξεκίνησαν αμέσως μετά το Ανακοινωθέν. Μερικές βδομάδες αργότερα -Ιούνιο 2008- η Τουρκία, ΗΠΑ και Αγγλία επιχειρούσαν να εντάξουν το ίδιο λεχτικό σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία αντέδρασε, αναγνωρίζοντας το μέγα λάθος και τα κακοτόπια που θα οδηγούσαν σε αυθαίρετες τουρκικές ερμηνείες, όπως ομολόγησε δημόσια ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Σήμερα, το Ανακοινωθέν υιοθετείται από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ο  Έρογλου δηλώνει την προσήλωσή του και ο σύμβουλος παραμένει πιστός στον αρχικό σχεδιασμό.

(β) Ένας άλλος προεδρικός σύμβουλος, υπεύθυνος για θέματα Τουρκικής πολιτικής, εκτιμά ΣΗΜΕΡΑ (Ιούνιος 2010) σημαντικές ανακατατάξεις εντός της Τουρκικής πλευράς και διαπιστώνει ότι ο Έρογλου βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί και ότι ο νέος «Τ/κ ηγέτης» (που σύμφωνα με τον Πρόεδρο «εκλέγηκε» λόγω εποίκων) επιδιώκει να αμφισβητήσει την όποια πρόοδο έχει επιτευχθεί στις συνομιλίες μεταξύ των Χριστόφια-Ταλάτ. Στην πραγματικότητα, το ίδιο διάστημα, ο Έρογλου δήλωσε πολλές φορές ότι δεν πρόκειται να φύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στο Ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου. Και ο σύμβουλος παραμένει πιστός στον αρχικό σχεδιασμό.   

(γ) Καιρό πριν από την αξιολόγηση της Τουρκίας τον Δεκ του 2009, επιχειρηματολογούσαμε ότι η ηγεσία έπρεπε να ετοιμαστεί εν ανάγκη για την τελμάτωση των τουρκικών ενταξιακών, διαφορετικά το συγκριτικό μας πλεονέκτημα στο ευρωπαϊκό χαρτί, θα έπαιρνε τον κατήφορο με ανυπολόγιστες αρνητικές επιπτώσεις στο κυπριακό και χαμένο το τεράστιο κόστος (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό κλπ) που καταβάλαμε χάριν του κυπριακού. Τελικά, η Τουρκία συνέχισε τις ενταξιακές της και το Προεδρικό προέβαλλε ως κύριο αντάλλαγμα μια φράση στην Έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου! Έκτοτε,  οι αρνητικές εξελίξεις που ακολούθησαν παίρνουν μορφή  χιονοστιβάδας και οι δικοί μας συνεχίζουν απτόητοι στην γραμμή τους.  

Προφανώς, για να μην παραδεχτούν την αποτυχία τους, εφευρίσκουν ασήμαντα τα οποία αναγάγουν σε σπουδαία. Το 1963, αφορμή για τα κακά ήταν μια πόρνη στην παλιά Λευκωσία. Το 1974, αφορμή για την εισβολή ήταν το πραξικόπημα. Σήμερα, εύχομαι η αφορμή για την συντριβή μας, να μην είναι ένα γινάτι όσων διαχειρίζονται το κυπριακό που αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος.

Κώστας Μαυρίδης

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΥΔΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΏΝ ΜΕΙΟΔΟΤΩΝ

Οι οπαδοί της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και της λεγόμενης επανένωσης κάνουν λόγο για τέσσερις μορφές ενότητας που θα προέλθουν από την λύση. Ενότητα εδάφους , ενότητα λαού , ενότητα θεσμών και ενότητα οικονομίας .
Ενότητα εδάφους : Στη λεγόμενη εδαφική πτυχή του κυπριακού , το πολιτικό κατεστημένο της υποχώρησης δεν έχει διαφορετικές απόψεις με αυτές που προτάσσουν οι κατακτητές για την «επίλυση» του προβλήματος .Συμφωνούν στις τρεις αρχές διευθέτησης του ζητήματος που είναι , η αποζημίωση , η ανταλλαγή και η παραχώρηση . Δηλαδή από τις περιουσίες που ανήκουν στο κράτος θα γίνουν παραχωρήσεις και από τις ιδιωτικές ελληνικές περιουσίες θα επιβληθούν ανταλλαγές και αποζημιώσεις με σκοπό να υπάρξει ένας ενιαίος χώρος που να ανήκει στους τούρκους . Εάν το αποτέλεσμα αυτό συνιστά ενότητα του χώρου τότε τι είναι ο διαχωρισμός του χώρου που ισχύει στη προκειμένη περίπτωση ; Άρα το κατεστημένο ψεύδεται και επικαλύπτει το ψέμα με τον όρο της ενότητας του εδάφους .
Ενότητα λαού : Η λύση την οποία επιδιώκουν οι εθνικοί μειοδότες θα προέλθει λένε μέσα από ταυτόχρονα και ξεχωριστά δημοψηφίσματα . Η έννοια του ενιαίου λαού όμως υπάρχει εκεί που το εκλογικό σώμα αυτού του λαού είναι ένα και αδιαίρετο . Όταν υπάρχουν δύο εκλογικά σώματα σημαίνει υπάρχουν δύο λαοί .Η πράξη καθεαυτή των ξεχωριστών δημοψηφισμάτων συνιστά αποδοχή δύο λαών . Άρα η λεγόμενη ενότητα του λαού που διατυμπανίζουν είναι ένα μεγάλο ψέμα που επικαλύπτει την προδοσία του διπλού δημοψηφίσματος .
Ενότητα θεσμών : Η συνιστώσα πολιτεία ή άλλως πως ονομαζόμενη οντότητα υπό τουρκική διοίκηση , θα είναι στην ουσία αυτόνομη διοικητικά με δικούς της θεσμούς που να προστατεύουν την οικονομική της βιωσιμότητα όπως προσδιορίζεται και από τις συμφωνίες κορυφής του 1977 . Επίσης η άσκηση της διοίκησης στον υπό τουρκικό έλεγχο χώρο, συνεπάγει θεσμούς παραγόμενους και ανατροφοδοτούμενους από τους τούρκους , όπως αστυνομία , λιμεναρχεία, πολιτοφυλακή , δικαστική εξουσία , δημοσιονομική εξουσία και άλλα . Άρα η λεγόμενη ενότητα θεσμών είναι ένα μεγάλο ψέμα που επικαλύπτει την τουρκοποίηση του υπό τουρκική διοίκηση χώρου .
Ενότητα οικονομίας : Μα οι συμφωνίες του 1977 τις οποίες επικαλούνται οι ενδοτικοί , συμφωνίες που συμπληρώθηκαν από επακολουθήσασες υποχωρήσεις , αναφέρονται ξεκάθαρα στην οικονομική βιωσιμότητα , αυτάρκεια και αυτονομία της «τουρκικής ζώνης» . Θα έχουν δικαίωμα να συνάπτουν οικονομικές σχέσεις με οποιοδήποτε και κυρίως με τη Τουρκία ώστε να μπορούν να πλήξουν ανταγωνιστικά όποιο κλάδο της οικονομίας μας επιθυμούν .Θα υπάρχει έτσι μια ανταγωνιστικότητα που θα υπηρετήσει τις στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας που είναι η κατάρρευση της οικονομίας μας και η μαζική εγκατάλειψη της Κύπρου από τους έλληνες .Άρα η ενότητα της οικονομίας είναι ένα μεγάλο ψέμα που επικαλύπτει την υποτέλεια της Κύπρου στους τούρκους .
Και ένα άλλο ζήτημα για το οποίο τηρούν σιγή ιχθύος οι ενδοτικοί είναι το εξής : Με ποίο τρόπο θα ελέγχουν τα σύνορά που θα βρίσκονται υπό τουρκική διοίκηση ώστε να αποτρέπουν την είσοδο τούρκων στο νησί ; Πως θα σταματήσουν την «ειρηνική» επέλαση των εκατοντάδων χιλιάδων τούρκων στο νησί που θα καταπνίξουν τον ελληνισμό μας ; Ας μας απαντήσουν .
Το συμπέρασμα είναι πως πίσω από αυτές τις υποχωρήσεις υπάρχει η ειλημμένη απόφαση της υποταγής και της υποτέλειας της πατρίδος μας στη Τουρκία και στα νέο-οθωμανικά ανοίγματα της .Πλουτοκρατία και πολιτικό κατεστημένο οδεύουν προς αυτή τη κατεύθυνση .Οι τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιους θα ευνοήσουν και ποιους θα εξοντώσουν . Επιλογή δική μας είναι να πολεμήσουμε ενάντια σε τούρκους και τουρκοπροσκυνημένους .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ