ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΙ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ;

Η επικείμενη συνάντηση του αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογάν , γεννά ορισμένα ερωτήματα στα οποία οφείλουν οι κρατούντες να δώσουν επαρκείς απαντήσεις. Σύμφωνα με  τη δήλωση του αρχιεπισκόπου «ο Τούρκος Πρωθυπουργός κακώς δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία δεν θέλει να έχει και συνάντηση με την Κυβέρνηση, εγώ δεν είμαι πολιτικός και κάτω από αυτό το πνεύμα με δέχεται και έτσι μπορώ να πω πιο εύκολα τις απόψεις και τις δικές μου και των άλλων» εμείς ερωτούμε : Η συνάντηση αυτή προσχεδιάστηκε από την κυβέρνηση ώστε να εγκαινιασθεί ένας παράπλευρος διπλωματικός δίαυλος επικοινωνίας με την Τουρκία ή αποτελεί αυθαίρετη ενέργεια του αρχιεπισκόπου με την οποία ευκαιριακώς συναινεί  η κυβέρνηση και αξιοποιεί την περίπτωση προς ανταλλαγή μηνυμάτων με τον τούρκο πρωθυπουργό;
Εάν συμβαίνει το πρώτο , σημαίνει πως ο πρόεδρος της δημοκρατίας καταργεί το συντεταγμένο κράτος της κυπριακής δημοκρατίας , τον θεσμό του υπουργείου εξωτερικών , αποδέχεται σιωπηρώς τις αιτιάσεις της Τουρκίας περί της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και εγκαινιάζει  την παράπλευρη διπλωματία παραδίδοντας την  στο ιερατείο της εκκλησίας . Το γεγονός αυτό εκτός του ότι παραβιάζει τη λαϊκή εντολή και κυριαρχία  , πισωγυρίζει τον τόπο στην εποχή της τουρκικής σκλαβιάς όπου ο σκυφτός ραγιάς δεν είχε άλλη αντιπροσώπευση από την εκκλησία γιατί απλούστατα δεν είχε το μεγάλο και υπέροχο αξίωμα του ελεύθερου πολίτη.
Εάν συμβαίνει το δεύτερο , σημαίνει ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν έχει επίγνωση των πράξεων του και των συνεπειών τους .
Η ηγεσία της πολιτείας και η ηγεσία της εκκλησίας εν χορώ υπερβάλλουσας ανευθυνότητας σύρουν την πατρίδα στον γκρεμό. Νέες παιδεύσεις και νέες υποχωρήσεις εξυφαίνονται πίσω από αυτή την φαινομενικά ακίνδυνη πράξη . Θα έπρεπε να γνωρίζει ο αρχιεπίσκοπος ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει το κράτος και να ασκήσει διπλωματία με τους κατακτητές της πατρίδος μας . Θα έπρεπε επίσης οι κρατούντες και συγκεκριμένα ο πρόεδρος της δημοκρατίας να γνωρίζει ότι δεν έχει το ελάχιστο δικαίωμα να παραχωρεί ρόλο διπλωματικό εκτός των οργάνων του κράτους.
Μωραίνει δυστυχώς η ηγεσία μας και ο λαός αγάλλεται υπό την σκέπη αυτής .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ


Πολλές φορές βρισκόμαστε ενώπιον της απορροίας κατά πόσον είναι δυνατόν ένας ηγέτης, ένας πολιτικός να προδώσει τον τόπο του, την πατρίδα του, τον λαό του. Η λέξη προδοσία είναι πολύ βαριά για να την αποδώσεις σε κάποιον χωρίς να έχεις αδιάσειστα στοιχεία της προδοτικής πράξης. Τι όμως εννοούμε με την λέξη προδοσία; Η μία περίπτωση είναι εκείνη του Εφιάλτη ή του Ιούδα. Ο πρώτος πρόδωσε την πατρίδα του και ο δεύτερος τον δάσκαλο του. Οι προδότες της ΕΟΚΑ εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία η οποία χαρακτηρίζεται από ιδιοτελή κίνητρα. Η δεύτερη κατηγορία αφορά τους ηγέτες και τους πολιτικούς. Κύριο χαρακτηριστικό αυτή της μορφής προδοσίας είναι η διολίσθηση και προσαρμογή με τα σχέδια των εχθρών της πατρίδος. Αυτή η πράξη της διολίσθησης συμβαίνει είτε επί χρήμασι , δηλαδή έχει ως κίνητρο το προσωπικό συμφέρον, είτε προσδιορίζεται από φατριαστικά ή ταξικά συμφέροντα.  Το τρίτο είδος που είναι και το χειρότερο , η προδοσία γίνεται τρόπος ζωής. Αποτελεί επιλογή πολιτική να συντάσσεται κανείς με τα σχέδια του εχθρού. Η τέτοια προδοσία βαφτίζεται «πατριωτικός ρεαλισμός», «γραμμή εφικτού», «πολιτική διορατικότητα», «σώφρων συμβιβασμός», «ορθός ελιγμός», «ιστορική αναγκαιότητα» και άλλα παρόμοια.
Στην ιστορία μας παραδείγματα τέτοιας διολίσθησης προς τα σχέδια του εχθρού και δουλοπρεπούς προσαρμοστικότητας έχουμε ουκ ολίγα. Αρχίζοντας από τον Μηδισμό και τους Μηδίσαντες, περνούμε στο Γραικυλισμό και τους Γραικύλους, φτάνουμε στον Βυζαντινισμό και τους Βυζαντινίζοντες οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να αποβάλλουν ακόμα και την λέξη Έλλην. Συνεχίζουμε με τους Ραγιάδες και τον Ραγιαδισμό και το αισχρό εκείνο «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Καταλήγουμε στους τωρινούς ελεεινούς του ενδοτισμού και του εθελόδουλου «ρεαλισμού».
Συνήθως αυτά τα είδη προδοσίας δεν υπάρχουν ευδιάκριτα αλλά συγκοινωνούν μεταξύ τους. Ο Εφιάλτης συμβαίνει να είναι και λαοπρόβλητος ηγέτης, διορατικός και ρεαλιστής. 
Σε κάθε εποχή εθνικής κατάπτωσης εμφανίζονται τέτοιου είδους ανθρωπάρια που ερμηνεύουν , ενσαρκώνουν και εφαρμόζουν την παρακμή του λαού τους. Οι προδότες αυτοί στηρίζονται πάνω στην ανοχή του λαού, γεννιούνται μέσα από το πνευματικό του επίπεδο, ενθρονίζονται μέσα από την πολιτική του κρίση. Κατά συνέπεια η προδοσία ως προσαρμοστικότητα και δουλοπρέπεια είναι μια ασθένεια του έθνους και του λαού. Όταν τα έθνη βρίσκονται σε ανάταση ψυχής και μαχητική έξαρση δεν μπορούν να ανεχθούν τέτοια σιχαμερά σκουλήκια να παριστάνουν τους ηγέτες του. Αν πρέπει λοιπόν να απαλλαχθούμε από το μίασμα της προδοσίας πρέπει να ανυψώσουμε αυτόν τον λαό στα ιδεώδη της πατρίδας, της φυλής , στα ιδεώδη της ρώμης και της ελευθερίας. Μόνο ο ιδεολογικός και πολιτικός αγώνας θεραπεύει τις νοσούσες κοινωνίες εάν δεν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και δεν βρίσκονται στο τελικό στάδιο του αφανισμού.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τα ψεύδη του Α.Νταβούτογλου

Ιδού το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας - $48 δισ.για όπλα το 2023!




ImageΤο σημερινό ανακοινωθέν από την επίσκεψη του ΑΝΥΠΕΞ Δημήτρη Δρούτσα στην Άγκυρα σκόρπισε οποιεσδήποτε θετικές σκέψεις που θα μπορούσε να έχει ο κάθε καλοπροαίρετα σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης, που ακόμα πιστεύει ότι τα εθνικά θέματα αποτελούν προτεραιότητα με την έννοια της προώθησης των εθνικών συμφερόντων και της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας για τους Έλληνες πολιτικούς. Εν μέσω μίας άνευ προηγουμένου τρομοκρατίας των ΜΜΕ για την οικονομία της χώρας, με την κυβέρνηση να πέφτει από την μία γκάφα στην επόμενη (βλ. δηλώσεις Παπανδρέου στο κυβερνητικό Συμβούλιο την Μ. Τρίτη περί επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας στήριξης της ΕΕ) ο Έλληνας πρωθυπουργός προχωρά σε "τυφλά" βήματα προσέγγισης με την Τουρκία αγνοώντας τα πραγματικά δεδομένα και την έκταση της απειλής. Φαίνεται ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός αγνοεί ότι από το 1999 η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών σε επίπεδο στρατηγικής δυναμικής έχει διαταραχθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπει από ελληνικής πλευράς καμία κίνηση "καλής θέλησης" χωρίς αυτή να συνοδεύεται με απώλεια κεκτημένων από πλευράς μας. Και βέβαια εξασκολουθεί να μην αντιλαμβάνεται ότι η μη τήρηση των δεσμεύσεων της Άγκυρα, για την μείωση της έντασης μεταξύ των δύο κρατών και την τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, αποκαλύπτουν τις αληθινές προθέσεις της Τουρκίας: Σε γεωστρατηγικό επίπεδο την απάλειψη της Ελλάδας από βασικό παίκτη της περιοχής και σε επιχειρησιακό επίπεδο την ανάληψη του ελέγχου του Αιγαίου κατ'αρχήν με διχοτόμησή του.
Όσο περνά ο καιρός, ο πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται να λειτουργεί ιδεοληπτικά περισσότερο από ποτέ, κυνηγώντας ένα άπιαστο όνειρο, την εξημέρωση του θηρίου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι οι σχέσεις της Ελλάδας και την Τουρκίας δεν είναι οι σχέσεις που έχουν η Νορβηγία με τη Σουηδία.
Στην περίπτωση μας έχουμε ένα παιχνίδι ισχύος με την Τουρκία να δράττει τώρα τους κόπους μίας εικοσαετίας συνεχών αμφισβητήσεων και αύξησης της στρατιωτικής της ισχύς.
Και ενώ σε παλαιότερες δηλώσεις του, ο Έλληνας πρωθυπουργός έδειχνε να έχει καταλάβει ότι η περίοδος ύφεσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά το 1999 ήταν μόνο ένα διάλειμμα, κυρίως διότι η Τουρκία βρισκόταν σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, σήμερα παρουσιάζεται μία διαφορετική πολιτική προσέγγιση.
Είναι πραγματικά απίστευτη η επιμονή του Έλληνα πρωθυπουργού να θέλει να ανοίξει όλα τα εθνικά θέματα αυτή τη χρονική στιγμή, που όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, η χώρα κινδυνεύει με οικονομική κατάρρευση. Πραγματικά μπορεί στο μέλλον η παρούσα εξωτερική πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου να διδάσκεται στις διπλωματικές Ακαδημίες του κόσμου ως παράδειγμα προς αποφυγή, η πραγματικότητα όμως σήμερα είναι ότι ο ελληνικός λαός απορεί με την επιμονή του Έλληνα πρωθυπουργού να αναπτύξει στενότερες σχέσεις με μία χώρα που ανοικτά πλέον διεκδικεί το μισό Αιγαίο και προσπαθεί να θέσει βάσεις συγκυβέρνησης της Δυτικής Θράκης.
Σε ότι αφορά την Δυτική Θράκη είναι βέβαιο ότι θα αποβεί καταστροφική, σε μεσοπρόθεσμο διάστημα, η "διευκόλυνση" που θα παρέχεται εφ'εξής στην έκδοση βίζας. Και αυτό με δικαιολογία την ανάπτυξη του τουρισμού στα νησιά του Ανατολικου Αιγαίου, κυρίως! Νομίζουμε ότι η ρήση του Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν, με τις ανάλογες ποσαρμογές, ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωσή μας: "Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί για να τους κρεμάσουμε". Για ένα εφήμερο οικονομικό όφελος θα πλημμυρίσει το Α.Αιγαίο και η Δ.Θράκη με Τούρκους "τουρίστες".
Είναι απίστευτος ο στρουθοκαμιλισμός της ελληνικής κυβέρνησης στις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δεν είναι η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών. Αξίζει να σημειωθεί το σχόλιο του Τούρκου ΥΠΕΞ για τις συχνές επισκέψεις των πλοίων του τουρκικού Ναυτικού στην περιοχή του Σουνίου όπου κατά τα λεγόμενα του «οι πλόες που πρόσφατα ακολούθησαν τα πολεμικά μας πλοία στο Αιγαίο είναι απολύτως σύμφωνοι με το διεθνές δίκαιο και την εθιμική πρακτική».
Ο ίδιος δε δεν παρέλειψε να κατηγορήσει τα ελληνικά ΜΜΕ ότι διόγκωσαν το ζήτημα χωρίς λόγο.
Την ίδια στιγμή αυτός ο μάγος της «απονεύρωσης και χειραγώγησης» του αντιπάλου, προτείνει την αμοιβαία μείωση των στρατιωτικών δαπανών, τη στιγμή που το 2009 η Τουρκία δαπάνησε 4 δις δολάρια για την αγορά νέων οπλικών συστημάτων ενώ το 2008 το ποσό αυτό ήταν 3,5 δις δολάρια.
Μετά από αυτά το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Πως μπορεί να γίνει πραγματικότητα μία τέτοια πρόταση, όταν  η Τουρκία προμηθεύτηκε ή έχει προγραμματίσει να προμηθευτεί  μέσα σε χρονικό διάστημα λίγων ετών τα ακόλουθα οπλικά συστήματα:

4 ιπτάμενα ραντάρ
4 αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου
2 ιπτάμενα κέντρα διοίκησης
30 μαχητικά F-16
100 μαχητικά stealth JSF
1 κατασκοπευτικό δορυφόρο
8 κορβέτες
6 αντιτορπιλικά AAW
1 Ελικοπτεροφόρο
16 περιπολικά ανοικτής θαλάσσης
4 κορβέτες για το Λιμενικό Σώμα
8 αποβατικά σκάφη LCT
2 αποβατικά πλοία LST
6 υποβρύχια Τ214ΤΝ
127 ελικόπτερα γενικής χρήσης
51 επιθετικά ελικόπτερα
250 νέα άρματα μάχης εγχώριας ανάπτυξης και κατασκευής
54 πλωτές επιθετικές αμφίβιες γέφυρες
100 τουλάχιστον βαλλιστικούς πυραύλους Yildirim



Πως μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η πρόταση, όταν η τουρκική πολεμική βιομηχανία υπάρχει χάρις στις αγορές οπλικών συστημάτων των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Πως μπορούμε να πιστέψουμε τα λόγια του Τούρκου ΥΠΕΞ όταν ο σχεδιασμός του τουρκικού κράτους για τον τομέα της άμυνας μέχρι το 2023 περιλαμβάνει την αύξηση των αμυντικών δαπανών από 130 δολάρια/άτομα το 2002 στα 534 δολάρια/άτομο το 2023.
Πως μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η «δελεαστική» πρόταση, όταν η πρόβλεψη για τον τουρκικό αμυντικό προϋπολογισμό του 2023 είναι αυτός να φτάσει τα 48 δις δολάρια. Πόση πειστικότητα έχουν τα λόγια του Νταβούτογλου όταν στόχος του τουρκικού κράτους είναι το 2023 είναι να απασχολούνται 60.000 εργαζόμενοι στην πολεμική βιομηχανία της χώρας από τις 25.000 που ήταν το 2002
Για άλλη μία φορά η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα των ΜΟΕ, συμφωνώντας στην υλοποίηση σειράς μέτρων που μάλλον θα προκαλέσουν τον γέλωτα και τον σκεπτικισμό των Ελλήνων πολιτών παρά το αισιοδοξία τους για το μέλλον.
Προτάσεις όπως η σύσταση ενός Συμβουλίου Υψηλής Συνεργασίας με 10 Έλληνες και 10 Τούρκους Υπουργούς μάλλον απορία προκαλούν στους Έλληνες πολίτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε η ηττημένη μεταπολεμική Γερμανία που προσπαθούσε να διώξει από πάνω της το ναζιστικό παρελθόν, δεν δημιούργησε μία τέτοια επιτροπή κατά τη διάρκεια του φημισμένου γερμανογαλλικού άξονα συνεργασίας.
Πόσο δε στην περίπτωση της Ελλάδας όπου οι Τούρκοι υπουργοί αυτής της ελληνοτουρκικής Επιτροπής θα είναι οι ίδιοι οι υπουργοί που με τις πολιτικές τους θα κάνουν ότι μπορούν για να θέσουν υπό τον έλεγχο της Άγκυρας τη Θράκη, τα νησιά του Αν Αιγαίου. Θα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που στέλνουν καθημερινά δεκάδες λαθρομετανάστες στην Ελλάδα αποβλέποντας στην μελλοντική τους πολιτική «αξιοποίηση».
Πριν από 74 χρόνια η ναζιστική Γερμανία ακολούθησε μία πολύ απλή και συνάμα αποτελεσματική πολιτική έναντι της Αυστρίας. Για πέντε χρόνια η Γερμανία έπαιζε με τα νεύρα των αυστριακών. Την μία φορά η Γερμανία, με διάφορες ενέργειες και επεισόδια έστελνε μηνύματα για επικείμενη εισβολή στην Αυστρία, η οποία αμέσως κινητοποιούσε τον αυστριακό Στρατό για να υπερασπίσει τη χώρα.
 Αντί όμως για εισβολή ακολουθούσε μία περίοδος χαλάρωσης από την πλευρά της Γερμανίας και μια περίοδος επίθεσης φιλίας προς την Αυστρία με ειρηνικά συνθήματα, τα οποία εφησύχαζαν τους αυστριακούς. Μετά ακολουθούσε πάλι ένταση μεταξύ των δύο χωρών με τους Γερμανούς να στέλνουν πάλι μηνύματα εισβολής και μετά πάλι ακολουθούσε χαλάρωση. 
Στο τέλος και μετά από πέντε χρόνια συνεχόμενων εναλλαγών, η συνείδηση και οι αντιστάσεις των αυστριακών μούδιασαν απονευρώθηκαν, ρίχνοντας έτσι τις αντιστάσεις τους. Την ίδια στιγμή η παγκόσμια κοινή γνώμη αδιαφορούσε πια για το παιχνίδι της Γερμανίας με τους ταλαίπωρους αυστριακούς. Έτσι αφού οι αντιστάσεις των αυστριακών είχαν πέσει και αφού η τότε παγκόσμια κοινή γνώμη είχε κουραστεί από αυτό το γερμανικό παιχνίδι και τις διαμαρτυρίες των αυστριακών, η Γερμανία βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία και εισέβαλε ανενόχλητη στην Αυστρία. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Ίσως τελικά αυτή την πολιτική να ακολουθεί η Τουρκία τα τελευταία 36 χρόνια και εμείς δεν το έχουμε αντιληφθεί. Οι πρόσφατες αναπάντητες από την Ελλάδα αεροπορικές και ναυτικές τουρκικές προκλήσεις, σηματοδοτούν την πλήρη αποθράσυνση της Τουρκίας και την σταδιακή μείωση των ελληνικών αντανακλαστικών σε αυτές. Τα δε ΜΟΕ που συμφώνησαν ο Έλληνας ΑΝΥΠΕΞ και ο Τούρκος ΥΠΕΞ οδηγούν την Ελλάδα σε μία νέα εποχή που δυστυχώς αποδεικνύει ότι η δορυφοριοποίηση της χώρας πλησιάζει όσο ποτέ άλλοτε.
Τμήμα αναλύσεων defencenet.gr

Στην αντεπίθεση οι οίκοι αξιολόγησης

Την ώρα που ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δηλώνει κατηγορηματικά πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης περνούν ξανά στην επίθεση, προειδοποιώντας με υποβάθμιση την Ελλάδα, αν το κόστος δανεισμού παραμείνει υψηλό. Εν αρχή ην... το spread... ή μήπως όχι; Την ώρα που ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δηλώνει κατηγορηματικά πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης περνούν ξανά στην επίθεση, προειδοποιώντας με υποβάθμιση την Ελλάδα, αν το κόστος δανεισμού παραμείνει υψηλό. Την ίδια ώρα, ο παράγοντας ΔΝΤ συνεχίζει να συζητείται, με την Fitch να λέει ξεκάθαρα ότι έφτασε η ώρα για την Ελλάδα να ενεργοποιήσει το σχέδιο στήριξης και την Goldman Sachs να λέει δια στόματος Νίλσεν ότι η Ελλάδα θα πάει τελικά στο ΔΝΤ ως το τέλος του Απριλίου.


Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας, ο αναλυτής της Standard & Poor’s, Μάρκο Μρσνικ, σε τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Reuters ήταν κατηγορηματικός: «Στα τρέχοντα επίπεδα αξιολόγησης, ο κίνδυνος χρεοκοπίας είναι ακόμη πολύ χαμηλός». Πρόσθεσε, όμως, ότι η αξιολόγηση της Ελλάδας εξαρτάται από την πιστή εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας και από το κατά πόσον ο ρυθμός ανάπτυξης θα μπορέσει να στηρίξει τις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης. Ωστόσο, κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσει και το κόστος δανεισμού διότι, σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να καθυστερήσει η προσπάθεια απόσβεσης του δημοσίου χρέους με αποτέλεσμα να βρεθούμε και πάλι στον προθάλαμο της υποβάθμισης.

Ενας ακόμη παράγοντας που προβληματίζει τους αναλυτές, είναι η είδηση ότι την Τετάρτη οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας (Εθνική, Eurobank, Alpha Bank και Πειραιώς) κατέθεσαν αίτημα στην Τράπεζα της Ελλάδος για την απορρόφηση των αδιάθετων κεφαλαίων ύψους 17 δισ. ευρώ από το πακέτο των 28 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των τραπεζών. Αυτό δείχνει, σύμφωνα με τον Ερικ Νίλσεν της Goldman Sachs, ότι παρ’ όλο που στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ βρέθηκε ο μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας (με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), συνεχίζουν να υπάρχουν σημαντικές αβεβαιότητες για το τι μέλλει γενέσθαι: Αν η ελληνική κυβέρνηση θα συμφωνήσει με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, πώς και πότε θα δοθούν τα ευρωπαϊκά κεφάλαια στήριξης και με ποιο επιτόκιο και αν το πακέτο ΔΝΤ/ΕΕ θα είναι αρκετά μεγάλο.

Σε ό,τι αφορά συγκεκριμένα το ρόλο του ΔΝΤ και μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου συνομιλιών μεταξύ της αντιπροσωπείας του Οργανισμού και της κυβέρνησης, ο κ. Νίλσεν θεωρεί «ευτυχές γεγονός» ότι το ΔΝΤ αφίχθη στην Αθήνα, καθώς όπως επισημαίνει θα εστιάσει πιθανότατα σε δύο προτεραιότητες: Στην υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να ανακτήσει η χώρα την ανταγωνιστικότητά της, καθώς και στην ανάγκη περαιτέρω δημοσιονομικής σύσφιξης. Μάλιστα, ο κ. Νίλσεν εμφανίζεται σχεδόν βέβαιος ότι θα ανακοινωθεί ένα πρόγραμμα που θα φέρει τη σφραγίδα του ΔΝΤ και θα συγχρηματοδοτείται από την Ευρωζώνη πριν από το τέλος του μήνα.

Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα αυτό; Ο ίδιος εκτιμά ότι θα είναι ένα πρόγραμμα ύψους περί τα 20-25 δισ. ευρώ και διάρκειας 18 μηνών. Το ΔΝΤ θα χρεώσει κάτι παραπάνω από 3% και οι Ευρωπαίοι πιθανώς ένα 4%-5%.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει, μια τέτοια ρύθμιση δεν θα καλύψει το σύνολο των χρηματοδοτικών αναγκών της κυβέρνησης για αυτό το διάστημα, παρά ένα μικρό μέρος αυτών, κάτι που σημαίνει ότι μετά το πέρας του 18μήνου θα πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος να καλυφθούν οι «τρύπες».