ΡΙΖΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος , ύστερα από την αναδίπλωση της κυβέρνησης στο βαθύ ΠΑΣΟΚ , προτείνει τώρα εκλογές. Ο Καρατζαφέρης το είπε ξεκάθαρα .Από αυτές τις εκλογές δεν θα υπάρξει δυνατότητα αυτοδύναμης κομματικής κυβέρνησης , οπότε θα πάνε αναγκαστικά σε πολυκομματικό σύμφυρμα ή όπως το ονομάζουν οι ίδιοι , οικουμενική κυβέρνηση. Με λίγα λόγια θα έχουμε ένα μοίρασμα εξουσιών σε όλους τους κομπάρσους του διεφθαρμένου συστήματος . Ενώ στο φόντο αυτών των θεσμικών οργάνων θα δρα ανενόχλητο το σύμπλεγμα των εξωθεσμικών συμφερόντων που με τη συνεργασία των πολιτικών οδήγησε τη χώρα σε αυτή τη τραγική κατάσταση.
Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος αισθάνεται να παίζει χωρίς αντίπαλο. Βλέπει ότι η «πλατεία» δεν γέννησε τίποτα καινούριο . Δεν έδωσε ούτε πρόταση ούτε όργανο προώθησης και πραγμάτωσης αυτής της πρότασης. Η γνωστή εθνομηδενιστική αριστερά έχει διεισδύσει στη πλατεία και στις τοπικές συνελεύσεις. Το αποτέλεσμα είναι να παρατείνεται το αδιέξοδο.
Ο «πατριωτικός» χώρος ελεγχόμενος από την ακροδεξιά , έπαιξε το ρόλο που του ανέθεσε το σύστημα . Παρέμεινε βουβός κομπάρσος και παγερός θεατής των γιγνομένων.
Ο αυτόνομος εθνικισμός μαζί με τους ανέντακτους έλληνες πατριώτες , συμμετέχουν με τις όποιες δυνάμεις τους σε αυτό το ιστορικό γίγνεσθαι παλεύοντας ενάντια σε υπέρτερες δυνάμεις. Μέσα από αυτή τη γραμμή , από αυτή τη συνένωση στο πεδίο του αγώνος , των αυτόνομων εθνικιστικών δυνάμεων με τους ανέντακτους και αδέσμευτους πατριώτες μπορεί να τεθεί το αίτημα μιας εθνικοκοινωνικής αλλαγής.
Αν δεν κτυπηθεί το εθνοκτόνο σύστημα του ΣΟΣΙΑΛΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ που υπερασπίζεται τα πιο ακραία στοιχεία του καπιταλισμού όπως είναι το χρηματοπιστωτικό υπερκράτος σε αγαστή συνεργασία με μια πελώρια κρατική γραφειοκρατία που καταληστεύει τις παραγωγικές τάξεις για να κάνει δήθεν κοινωνική πολιτική και ταυτόχρονα να υπερχρεώνει τη χώρα, αν δεν κτυπηθεί αυτό το τέρας , η Ελλάδα δεν θα δει άσπρη μέρα.
Το πολιτικό σύστημα του κοινοβουλευτισμού εκφράζει και εξυπηρετεί τις σοσιαλκαπιταλιστικές παραγωγικές συνθήκες. Το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο ούτε να καταστραφεί επίσης αποσπασματικά. Ο κοινοβουλευτισμός πρέπει να αντικατασταθεί από μια ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που θα εκφράσει τις νέες παραγωγικές συνθήκες.
Αν σε αυτή την οργανική δημοκρατία θα πορευθούμε μέσα από μια πεφωτισμένη λαικο-στρατιωτική αυταρχία που θα επιβληθεί της λαϊκής εξέγερσης ή μέσα από τις οδούς της υπάρχουσας εικονικής δημοκρατίας, είναι άλλο ζήτημα.
Εκείνο που επείγει να γίνει είναι η σύσταση του μαχητικού οργάνου που θα συγκεντρώσει γύρω του δυνάμεις και θα παλέψει στις όποιες συνθήκες παρουσιαστούν , καθιστώντας ορατό το στόχο του αγώνα, το όραμα της εθνικοκοινωνικής πολιτείας.
Λουκάς Σταύρου
Πρόεδρος ΕΔΗΚ