ΓΙΑΤΙ ΚΤΥΠΟΥΜΕ ΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ 1977

Μόλις τρία χρόνια μετά την εισβολή των τούρκων και την αρπαγή της πατρίδος μας , η τότε πολιτική ηγεσία του τόπου , υπό τον Μακάριο , ενάντια στο πόθο του λαού για απελευθέρωση και επιστροφή , έθεσε ως βάση λύσης του προβλήματος , την διζωνικότητα . Αυτό συντελέσθηκε με τις λεγόμενες συμφωνίες κορυφής του 1977 . Η πράξη αυτή εσήμαινε μια ξεκάθαρη και άμεση αποδοχή του πολιτικού στόχου της εισβολής ,που ήταν η δημιουργία ενιαίας εδαφικής ζώνης υπό τον πλήρη έλεγχο των τούρκων . Τη πράξη αυτή κρίνοντες εκ του αποτελέσματος και μόνο , μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε άκρως βεβιασμένη , αντιρεαλιστική και τέλος προδοτική .
Πάνω σε αυτή τη προδοτική συμφωνία εδράζεται η πορεία που ακολούθησε στη συνέχεια το πολιτικό κατεστημένο για να επιβάλει τη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που θα είναι μια συμπλήρωση της προδοσίας . Διότι εκτός της διζονικότητας θα επιβάλει η λύση αυτή και την συν-κυβέρνηση ολόκληρης της Κύπρου από τους τούρκους .Πρόκειται δηλαδή για μια λύση καθαρά οθωμανική και τουρκο-συνεταιριστική .
Όποιος λοιπόν διαφωνεί με αυτή τη τουρκο-συνεταιριστική λύση , όποιος θέλει να ονομάζεται αντιομοσπονδιακός , δεν μπορεί να αγνοεί την γενεαλογία αυτής της απαράδεκτης και προδοτικής λύσης . Η αναφορά στον Μακάριο και το 1977 δεν είναι παρελθοντολογία , ούτε αποσκοπεί στην ανάξεση παλαιών πληγών , αλλά αποτελεί μέρος της πολεμικής της λύσης που προσπαθούν να μας επιβάλουν . Το κακό δεν κτυπιέται αποτελεσματικά στα άκρα του , αλλά στην καρδιά του και στη ρίζα του .Να γιατί κτυπούμε την προδοσία του 1977 . Διότι οι τωρινές υποχωρήσεις αποτελούν συνέχεια των παλαιών προδοσιών .Δεν είναι δυνατό αυτοί που χειρίζονται σήμερα το κυπριακό να αναφέρονται στη συμφωνία του 1977 και να την θεωρούν ως βάση για τις νέες υποχωρήσεις τους και εμείς να μην έχουμε δικαίωμα να αναφερθούμε στο 1977 και να κτυπήσουμε το αίσχος εκείνο . Το πολιτικό κατεστημένο θέλει να παρουσιάζει τον Μακάριο ως ένα μεγάλο ηγέτη για να δικαιολογεί τις δικές του μικρότητες . Για μας ο Μακάριος ήταν ένα πολιτικό τίποτα , μια θλιβερή πολιτική αποτυχία που ολίσθησε στη προδοσία . Και από την προδοσία δεν μπορεί να απορρεύσει οιαδήποτε εθνική νομιμότητα . Ότι και να επιβληθεί εις βάρος της Κύπρου σε συνέχεια αυτής της προδοσίας , η ψυχή του έθνους θα διατηρεί το δικαίωμα της απόρριψης οιασδήποτε συμφωνίας και το δικαίωμα της ανατροπής αυτής και του αγώνα για την απελευθέρωση .
Αν πράγματι θέλουμε ελευθερία και όχι συμβιβασμό με τους κατακτητές πρέπει πρώτα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και να κτυπήσουμε τη προδοσία. Μόνο μέσα από μια τέτοια σύγκρουση θα αναδυθεί η καινούρια πολιτική συνείδηση που θα ανατρέψει τον ενδοτισμό και θα προτάξει το αίτημα της απελευθέρωσης .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΕΔΗΚ