Δύο βασικά λάθη ...

Η εξελικτική διαδικασία είναι διαδικασία υγιής και σύμφωνη με την επιθυμία της Φύσης, η οποία επιτρέπει μόνο στους δυνατούς και ισχυρούς να επιβιώνουν.

Ως εκ τούτου, ο ιδεολογικός και πολιτικός χώρος που είναι γνωστός ως ''Εθνικός Χώρος'', έχει υποταχθεί σε αυτή την νομοτέλεια. Πόσο όμως εξελίχθηκε, με τι ρυθμό, σε ποιες κατευθύνσεις και σε τι βάθος;

Ο χώρος αυτός αποτελείται σήμερα από αντίρροπες, διαφοροποιούμενες ριζικά και ιδεολογικά συγκρουόμενες τάσεις, κατευθύνσεις και δυνάμεις. Η κατάσταση αυτή δεν είναι νέα.

Είναι όμοια με τη κατάσταση που επικρατούσε όταν τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτες πολιτικοποιημένες εθνικιστικές, εθνοκεντρικές και πατριωτικές απόψεις και ενέργειες.

Από εκείνα τα χρόνια του Ίων Δραγούμη έως τον Αριστείδη Ανδρόνικο και τον Δημήτριο Βεζανή, από τον Ε.Σ.Ε.Σ.Ι, τον Γιώργο Βεντούρη έως και την σημερινή πραγματικότητα, το εθνικιστικό κίνημα πέρασε δια πυρός και σιδηρού για να φτάσουμε στο να αποτελεί οργανικό κομμάτι του Εθνικού χώρου.

Όμως αυτή η πραγματικότητα είναι προς ειλικρινή μας ωφέλεια; Επί της ουσίας σήμερα εθνικιστικό κίνημα δεν υπάρχει.

Όσο και εάν επιθυμούν ορισμένοι να διατυμπανίζουν την μονοπωλιακή τους πραγματικότητα, ωρυόμενοι υπέρ ενός Λαϊκού εθνικισμού, εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα είτε δεν υπάρχει, είτε είναι εν υπνώσει, εγκλωβισμένο πάντα στον Εθνικό Χώρο.

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

 

ΜΑΥΡΟΣ ΚΡΙΝΟΣ