Την περασμένη Κυριακή το Παρίσι είχε σταματήσει στα γαλλο-ιταλικά σύνορα τραίνο με Τυνήσιους μετανάστες το οποίο προερχόταν από την Ιταλία. Η παραπάνω όμως κίνηση είχε προκαλέσει την αντίδραση της Ιταλίας η οποία αποκάλεσε την γαλλική άρνηση ως «παράνομη και η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές Ευρωπαϊκές αρχές», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο Ιταλός υπουργός εξωτερικών Franco Frattini
Η Γαλλία, από την πλευρά της, είναι ενοχλημένη από την Ιταλία η οποία αποφάσισε να χορηγήσει άδειες παραμονής έξι μηνών σε περισσότερους από 20.000 Τυνήσιους που έχουν φθάσει στις ακτές της από τον Ιανουάριο, ώστε να μπορέσουν να συναντήσουν «φίλους και συγγενείς» στην Γαλλία και αλλού στην Ευρώπη.
Αναπόφευκτα η γαλλική απόφαση για προσωρινή έστω αναστολή της συμφωνίας Σένγκεν έρχεται σε σύγκριση με την ελληνική μοιρολατρική στάση απέναντι στο πρόβλημα –κατ΄ ουσία βέβαια έχει ξεπεράσει προ πολλού το επίπεδο του «προβλήματος»- της λαθρομετανάστευσης στη χώρα.
Στις 16 Απριλίου και απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου, σχετικά με τις προθέσεις του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την απέλαση των λαθρομεταναστών απ' όλη τη χώρα, ο αρμόδιος υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Χρήστος Παπουτσής, είχε πει:
«Την επόμενη ημέρα που θα διώξουμε τους μετανάστες θα.....αποβληθεί η χώρα από το Σένγκεν. Την επόμενη ημέρα, η χώρα μας θα αντιμετωπίσει...συνολικά πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί θα εκδιωχθεί από το πεδίο της Εσωτερικής Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Προφανώς η τοποθέτηση αυτή του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ απέχει «παρασάγγας» από τις πραγματικές πολιτικές των χωρών της ΕΕ. Έτσι αντί η Ιταλία να εκδιωχθεί από την συνθήκη Σενγκεν –όπως σχεδόν σε κατάσταση «απελπισίας» και «ψυχικής οδύνης» ανέφερε από το βήμα της Βουλής ο Χ. Παπουτσής φοβούμενος ότι θα συμβεί στην Ελλάδα- συνέβη το ακριβώς αντίθετο: Να αποχωρήσει ο «θιγόμενος», δηλαδή η Γαλλία!
Έτσι ότι για τον υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ αυτό που φαντάζει ως ένα απευκταίο σενάριο καταστροφής για την Ελλάδα, για την Γαλλία αποτελεί συνειδητή και πραγματιστική πολιτική.
Και όλα αυτά με μια απλή παροχή από τους Ιταλούς άδειας παραμονής 6 μηνών στους μετανάστες.
Τελικά για άλλη μια φορά τίθεται το γνωστό ρητορικό ερώτημα: Ποιος δουλεύει ποιον σε αυτή τη χώρα. Απάντηση φυσικά δεν πρόκειται να δοθεί, αν και οι περισσότεροι ήδη τη γνωρίζουν...
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου