Ο εχθρός του εχθρού μου…

Πολλή συζήτηση γίνεται τελευταίως για την αναβάθμιση των ελληνοισραηλινών σχέσεων. Η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στον Ισραήλ και η αντίστοιχή της από τον κ. Νετανιάχου στην Ελλάδα, σηματοδοτούν μιαν άλλη εντελώς διαφορετική προοπτική στις σχέσεις των δύο χωρών. Των επισκέψεων αυτών είχαν προηγηθεί η αιματηρή επίθεση των Ισραηλινών στη νηοπομπή προς τη Γάζα, η οποία προηγήθηκε της νέας πρόκλησης της Τουρκίας να βγάλει το σκάφος «Πίρι Ρέις» για σεισμολογικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, σε περιοχή όπου επικαλύπτεται η υφαλοκρηπίδα της Ρόδου, του Κατσελλορίζου και της Κύπρου.

Να σημειωθεί πως είναι η δεύτερη φορά τους τελευταίους είκοσι μήνες που η Τουρκία, με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον, παραβιάζει το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ του 1987 και προχωρεί σε ωκεανογραφικές πετρελαϊκές έρευνες, μετά το περιστατικό του μισθωμένου νορβηγικού ερευνητικού σκάφους MALENE OSTERVOLD (τουρκικών συμφερόντων), που ενεργούσε για λογαριασμό της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων.

Η Τουρκία, που φιλοδοξεί να καταστεί κυρίαρχη δύναμη όχι μόνο στο χώρο των Βαλκανίων αλλά και στη Μέση Ανατολή, και που ώς ένα βαθμό το καταφέρνει απ’ ό,τι φαίνεται περίφημα. Αποκορύφωμα, η πρωτοφανής απήχηση του νεο-οθωμανικού οράματος Ντατβούτογλου. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, που μέσα από το πρόσφατο πολυσέλιδο βιβλίο του «Το Στρατηγικό βάθος, η διεθνής θέση της Τουρκίας», ξεκαθαρίζει τους επόμενους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας: Αιγαίο-Θράκη-Κύπρος-Βαλκάνια-Αραβικός κόσμος-Μέση Ανατολή…
Οι συγκυρίες λοιπόν σήμερα, με το ψυχρό κλίμα στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ελληνική πλευρά να εντρυφήσει στις νέες εξελίξεις και να κινηθεί αναλόγως. Πρωτίστως, δε, απαιτείται η χάραξη μιας νέας εξωτερικής πολιτικής, στη βάση των καινούργιων δεδομένων. Από την άλλη, όμως, η εξωτερική πολιτική είναι μια παρά πολύ σοβαρή υπόθεση, για να διαμορφώνεται ευκαιριακά. Και κυρίως είναι πολύ επικίνδυνο να μεταβάλλεται μόνο και μόνο για χάρη της κοινής γνώμης.
Κατά συνέπεια, είναι πρόδηλο πως εκτός των άλλων, απαιτείται να εξεταστεί μέσα σε ποια ακριβώς πλαίσια είναι που εξελίσσεται το τελευταίο απροσδόκητο ειδύλλιο Αθηνών-Τελ Αβίβ, που έχει ως συμπληρωματικό άξονά του τη Λευκωσία, εξ ου και η συμμετοχή για πρώτη φορά του εβραϊκού λόμπι στο πρόσφατο συνέδριο των Κυπρίων αποδήμων. Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι πως τα όσα λαμβάνουν χώρα στη διεθνή πολιτική σκακιέρα και κυρίως στον άξονα Ισραήλ-Τουρκία-Η.Π.Α.-Ιράν, δεν προσφέρονται για ερασιτεχνικές κινήσεις και κυρίως δεν προσφέρονται για πρόχειρες αναλύσεις και επικίνδυνες στρατιωτικές και άλλες συνεργασίες. Και παρά το γεγονός ότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το γνωστό ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, εντούτοις δεν χρειάζεται και να πετάμε στα σύννεφα.
Υ.Γ.: Να σημειωθεί ότι παρά τη διαμάχη Ισραήλ-Τουρκίας, Ισραηλινοί επιχειρηματίες εξακολουθούν να επενδύουν αδιαλείπτως στα κατεχόμενα! Την ίδια ώρα που, σύμφωνα με την πάντα καλά ενημερωμένη ισραηλινή ιστοσελίδα «Debka», οι Ισραηλινοί ζήτησαν και εξασφάλισαν άδεια από τον κ. Παπανδρέου για να χρησιμοποιήσουν σε άσκησή τους τούς ρωσικούς πυραύλους S-300, στο χώρο της Μεσογείου, εκεί όπου και τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ελλάδας, της Κύπρου, του Λιβάνου, της Γάζας... του Ισραήλ.
ΝΤΙΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΗΣ
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ