ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙΤΑΣΣΟΥΝ ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το κυπριακό πρόβλημα αλλά και η οικονομική κρίση ανέδειξαν δύο βαθύτερα εθνικά προβλήματα.Πρώτο ότι το έθνος, και εννοώ τα δύο κράτη του ελληνισμού , Ελλάδος και Κύπρου ,κυβερνάται από εγκάθετες ηγεσίες που ασκούν ρόλο τοποτηρητών ξένων συμφερόντων. Τούτο παραπέμπει άμεσα στην ανυπαρξία λαϊκής βούλησης μέσα στις δομές της εξουσίας και των χώρων όπου λαμβάνονται αποφάσεις υψηλής πολιτικής.. Ξενοκίνητοι ηγέτες αφενός και άβουλος λαός αφετέρου.Τούτο σημαίνει ότι η παρούσα μορφή δημοκρατίας δίνει το δικαίωμα αυτονόμησης και απόσχισης της εκλεγείσας ηγεσίας από το εκλογικό λαϊκό σώμα. Ο θεσμός της μη αναιρούμενης αντιπροσώπευσης κρίνεται εκ των πραγμάτων ανεπαρκής και αντιδημοκρατικός.Η τάξη της πολιτικής πυραμίδος ελλείπει επίσης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στη κορυφή και τη βάση .Αποδεικνύεται ακόμα πως ο θεσμός των κομμάτων δεν προάγει τη δημοκρατία αλλά την στραγγαλίζει , επιβάλλοντας κατευθύνσεις εκ των άνω , στα πλαίσια ιδεολογημάτων που εξυπηρετούν τον παγκόσμιο εξουσιασμό.Λείπει εκείνος ο ανεξάρτητος θεσμός που θα εξέφραζε τη βούληση της κοινωνίας και των παραγωγικών ομάδων της και θα έθετε επί τάπητος τα προβλήματα και τα οράματα της.
το δεύτερο πρόβλημα που αναδεικνύει η εθνική και οικονομική κρίση είναι η παντελής έλλειψη λαϊκής παραγωγικής βάσης . Η οικονομία είναι παραδομένη στη ληστρική μανία του χρηματοπιστωτικού συστήματος που μετατρέπει το κράτος , από όργανο της λαϊκής -εθνικής βούλησης που όφειλε να είναι , σε όργανο της ολιγαρχίας του πλούτου.Το συσσωρευμένο ντόπιο παραγωγικό κεφάλαιο εύκολα μετατρέπεται σε παρασιτικό-τραπεζικό κεφάλαιο και πολλές φορές φεύγει απο τη χώρα και επενδύεται αλλού.Συσσωρευτές αυτού του εθνικού πλούτου δεν είναι οι λαϊκές δυνάμεις που τον παράγουν αλλά μια ελίτ μεσαζόντων και διαχειριστών των ξένων μονοπωλίων. Κοντά σε αυτούς στέκεται και η εκκλησία που υπό την εύνοια των κατακτητών του παρελθόντος μετατράπηκε σε μια τεράστια οικονομική δύναμη που ενδυναμώνεται με τη καταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων συμμετέχοντας στο χρηματοπιστωτικό πλιάτσικο. Εκείνο που λείπει είναι ένας κρατικός πιστωτικός οργανισμός που θα λειτουργήσει μη κερδοσκοπικά και ανταγωνιστικά με τις τράπεζες , για να στηρίξει την οικονομία. Τούτο προϋποθέτει ένα κράτος που θα στηρίξει πάνω απο όλα το λαό και την εθνική οικονομία μέσα απο μια ελεύθερη οικονομική βούληση που δεν δεσμεύεται και δεν περιορίζεται απο δόγματα της αγοράς. Το κράτος αυτό , είναι η υπέρτατη θέληση και ο ύπατος νόμος που δρα για το συμφέρον των πολλών ενάντια στην εκμετάλλευση των ολίγων.Το κενό στην οικονομία δημιουργήται απο τις ντόπιες φατρίες του πλούτου. Αυτό το κενό έρχεται στη συνέχεια να καλύψει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα με τις γνωστές συνέπειες της εθνικής υποδούλωσης.
Σε αυτά τα κυρίαρχα προβλήματα η εθνικοδημοκρατική ιδεολογία αποτελεί τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης. Η αριστερά με τις διεθνιστικές ιδεολογίες της , τα ιστορικά της ανομήματα και τις πολιτικές πρακτικές της , είναι πια μια τελειωμένη υπόθεση . Η δεξιά ως όργανο προώθησης νεοφιλελεύθερων μεθοδεύσεων είναι αλληλένδετη με το πρόβλημα και παραγωγός αυτού. Συνεπώς η δεξιά αξιολογήται ως ο κυριότερος εχθρός της εθνικής λαϊκής θέλησης. Ο λεγόμενος χώρος του κέντρου με τα ιδεολογικά συμπιλήματα του παρεμβατισμού και του σοσιαλισμού την ώρα που το κεφάλαιο αφήνεται να δρα ανενόχλητο αποτελεί τον κυριότερο σύμμαχο της πλουτοκρατίας ντόπιας και ξένης.
Η εθνικοδημοκρατική ιδεολογία σαλπίζει την πραγματική αλλαγή στο πολίτευμα και στην οικονομία. Ο λαός πρέπει να συμμετέχει στην εξουσία μέσα απο νέους θεσμούς , αλλά και να κουμαντάρει την οικονομική του κατάσταση μέσα απο ένα κράτος που να είναι το όργανο της θέλησης του.Χωρίς πολιτική εξουσία στα χέρια του λαού δεν μπορεί να υπάρξει αυτοδύναμη και ισχυρή λαϊκή οικονομία.
Εαν σε αυτές τις δύο παραμέτρους προστεθεί και η σφυρηλάτηση εθνικής συνείδησης μέσα απο μια αδογμάτιστη παιδεία που θα αναδεικνύει το ιδεώδες του κλασσικού ελληνικού ανθρωπισμού τότε θα αναδυθεί μια δυναμική που θα αναπτερώσει τα οράματα μιας αυτοκρατορικής Ελλάδος.
Η εθνική και οικονομική κρίση όσο βαθαίνει τόσο προτάσσει την αναγκαιότητα ριζικών αλλαγών στη συνείδηση , στην πολιτεία , στη κοινωνία.Ο παλαιός κόσμος πρέπει να καταρρεύσει και ένας καινούριος κόσμος να ανατείλει.Αυτό το καινούριο βήμα της ιστορίας , η νέα ροπή δεν θα έρθει μέσα απο νομοτέλειες ανεξάρτητες απο την ανθρώπινη παρέμβαση. Υψίστη νομοτέλεια της ιστορίας είναι η θέληση και ο ανυποχώρητος αγώνας για την επιβολή της. Σε αυτό τον αγώνα έχει μεγάλη σημασία να έχουμε μια συνολική εικόνα της κατάστασης που θα αντικαταστήσει την παρούσα αλλά και να είμαστε έτοιμοι για την πράξη της αντικατάστασης , να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλευτούμε τις συνθήκες . Τούτο σημαίνει συνεχή οργανωτική και ιδεολογική δουλειά στα λαϊκά στρώματα με δύο κυρίως παράλληλες και συμπλεκόμενες κατευθύνσεις : η μια στο εθνικό θέμα και η άλλη στο οικονομικο-κοινωνικό. Και στις δύο κατευθύνσεις κτυπούμε χωρίς περιστροφές και ενδοιασμούς τα κακώς κείμενα και όσα οι εχθροί μας με τη συνδρομή των ντόπιων συνεργατών τους σχεδιάζουν εις βάρος του έθνους.¨Έχοντας ως άμεσο στόχο την είσοδο μας στη πολιτική σκηνή μέσα από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές βάζουμε ταυτόχρονα τις βάσεις μιας πολύπλευρης δράσης. Το στοίχημα είναι να κατορθώσουμε να σπάσουμε τα φράγματα της αριστεράς και της δεξιάς και να προσελκύσουμε στις γραμμές μας ρωμαλέες λαϊκές δυνάμεις . Για να το πετύχουμε αυτό είναι ανάγκη να απευθυνθούμε στο χώρο της αριστεράς , να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία των μαρξιστογενών πολιτικών σχηματισμών και να τους πείσουμε πως ο εθνικισμός μας είναι συνδεδεμένος με την ελευθερία , την πρόοδο , την λαϊκότητα , την εθνική ισχύ και ανεξαρτησία , τη λαϊκή αυτονομία και δημοκρατία.Η αριστερά πρέπει να γίνει το επίκεντρο της δράσης μας ενάντια στα νεκρά ιδεολογήματα της , ενώ το κέντρο και η δεξιά πρέπει να αντιμετωπίζονται ως οι κατεξοχήν σύμμαχοι της νεοφιλελεύθερης τυραννίας.Από τη δεξιά και το κέντρο διεκδικούμε εκείνες τις λαϊκές δυνάμεις που βρίσκονται εγκλωβισμένες από την εποχή της ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης . Ο εθνικόφρων αγρότης ή εργάτης που βρίσκεται στα κόμματα της δεξιάς είναι το ίδιο προδομένος με τον αριστερό αγρότη ή εργάτη που βρίσκεται περιορισμένος στα σχήματα της αριστεράς. Στόχος και όραμα μας είναι να ενώσουμε αυτούς τους φαινομενικά αντίπαλους ανθρώπους του λαού κάτω από τα λάβαρα μας.Για μια εθνική και λαϊκή πολιτεία.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ