Οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο

Μια απάντηση στο άρθρο του ΄Αγγλου ακαδημαικού Ρίτσιαρτ Κλόκ

Άρθρο του καθηγητή Ρίτσιαρτ Κλόκ που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2010 με τίτλο «Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο» και δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες και αναρτήθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (μεταφρασμένο στα ελληνικά) όπως στην Αγορά (www.agora-dialogue.com, www.greeknews-tanea.com) καταρχήν γέμισε με ενθουσιασμό πολλούς. Ειδικά εκείνους που εσαεί δεν τολμούν να γράψουν λέξη.

Αλλά, οι Άγγλοι έχουν κάποιο έξυπνο τρόπο να γράφουν, με τον οποίον εξασφαλίζουν την εύνοια των ανίκανων δικών μας. Ιδίως, κάθε φορά που μας «γωνιάζουν» για λύση (θυμηθείτε το 2004 με την προσφορά του Χάνει για επιστροφή «κάποιων μιλίων βάσεων» ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦ’ ΟΣΟΝ...) κάποιος βγαίνει και λέει «εύηχα και ωραία πράγματα» που εμείς τα αγοράζουμε τοις μετρητοίς.

Γράφει στην Παράγραφο 1:

«Οι δημοκρατικοί της θεσμοί είναι ανθεκτικοί, η οικονομία της τόσο ισχυρή, ώστε, παρά τη διαίρεση, το νησί εντάχθηκε στην ΕΕ το 2004. Αντιθέτως, το βόρειο τμήμα του νησιού χειμάζεται».

Μα το «βόρειο τμήμα του νησιού» χειμάζεται λόγω της τουρκικής και συνεχιζόμενης εισβολής και κατοχής. Δεν υπήρξε ποτέ διαιρεμένο (για τα 50 χρόνια της ύπαρξης της Δημοκρατίας) για να αναμενόταν η ...επανένωση του μεταξύ του «αμιγώς ελληνικού και τουρκικού τομέα, μετά την τουρκική εισβολή του 1974». Γιατί η λέξη «Αντιθέτως» τόσο επιτήδεια; Τι αναμενόταν δηλαδή με μια συνεχιζόμενη βάρβαρη εισβολή και κατοχή; Ή μήπως, o αρθρογράφος θα προτιμούσε «να χειμαζόταν» για 36 χρόνια ΚΑΙ το ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Γράφει στην Παράγραφος 2:

Η Βρετανία «συναίνεσε στην ανεξαρτησία της νήσου».

Λάθος. Την επεδίωξε για να εξασφαλίσει την αμερικανική υποστήριξη που δεν είχε με τις διχοτομικές και ομοσπονδιακές λύσεις που είχε προτείνει, αλλά και γιατί βρισκόταν σε συνεχή και άμεση επαφή με τους Τούρκους και τον Νιχάτ Ερίμ, τις συμβουλές και υποδείξεις του οποίου ακολουθούσε για να εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα τα τουρκικά σχέδια που είχε υποσχεθεί στην τουρκική κυβέρνηση σε συνάντηση στην  Κωνσταντινούπολη τον  Δεκέμβριο του 1956.

Το Σύνταγμα που μας κληροδότησε περιέχει ουκ ολίγες υποδείξεις του Νιχάτ Ερίμ, εξ ου και η διαβόητη συνθήκη Εγγυήσεως που μόνο στόχο είχε την ευχέρεια της Τουρκίας να επιτεθεί, για να επιβάλει βίαια όσα δεν μπόρεσαν Βρετανία και Τουρκία να εξασφαλίσουν μεταξύ 1955-59, κυρίως λόγω της Αμερικανικής άρνησης για διχοτόμηση.

Παράγραφος 3:

Ναι, δεν ήταν τυχαία που ακολούθησε το τουρκικό πραξικόπημα ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία τον Δεκέμβριο του 1963 και το πρώτο εξάμηνο του 1964, όταν και τα Ηνωμένα ΄Εθνη απέρριψαν  την τουρκική απαίτηση για διάλυση της Κ.Δ και αντικατάστασης της με δύο ομόσπονδα κράτη, εξ ου και το πρώτο ψήφισμα 186.  Σχέδιο, που είχε ετοιμάσει παράλληλα και το Βρετανικό Τμήμα Σχεδιασμού του Φόρειν ΄Οφις τον Μάρτιο του 1964 (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Τόπ Σέκρετ»).  Όλα αυτά τα αγνοεί ο καλοπροαίρετος μας Άγγλος κορυφαίος πανεπιστημιακός, του γνωστού για τα σεμινάρια υπέρ του Σχεδίου Ανάν «Σαίντ Άντονυ’ς Κόλλετζ» της Οξφόρδης.

Παράγραφος 4:

Είναι γνωστό σε όλους και δεν είναι μυστικό, ότι η Βρετανία έχει υψηλής τεχνολογίας εγκαταστάσεις κατασκοπεύσεως στην Κύπρο, όπως στο Τρόοδος, στο Ακρωτήρι και κυρίως στον Άγιο Νικόλαο περιοχής Αμμοχώστου, με τις οποίες κατασκοπεύει μέχρι βαθιά στην Μέση Ανατολή, με βεληνεκές σε όλο το κόσμο. Ήταν μέσω αυτών των κατασκοπευτικών εγκαταστάσεων, που επί πρωθυπουργίας Μάργκαρετ Θάτσερ κατασκόπευαν τους αξιωματούχους της Ε.Ε. και γνώριζαν πολλά και διάφορα που τους βοήθησαν να έχουν εκ των προτέρων γνώση πραγμάτων στις διαπραγματεύσεις της Θάτσερ με την Ε.Ε...

Τις πληροφορίες αυτές τις στέλλουν οι Βρετανοί στο αρχηγείο των Μυστικών Υπηρεσιών της Βρετανίας (στο GCHQ, στο Cheltenham της Αγγλίας) και σε άλλα τμήματα, όπου «φιλτράρονται» και, ορισμένες από αυτές, αποστέλλονται και στους Αμερικανούς, βάσει της συμφωνίας για ανταλλαγή κατασκοπευτικών πληροφοριών... (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Από την Ένωση στην Κατοχή»).

Παράγραφος 5:

Ο αρθρογράφος αναφέρει διάφορα παραδείγματα, όπου η Βρετανία αναγκάστηκε και επέστρεψε εδάφη που είχε ως βάσεις σε άλλες χώρες. Στην Κύπρο όμως τις πήρε επ΄αόριστον, γράφει.

Ορθώς. ΄Ομως δεν αναφέρει ότι το 1959 η Βρετανία υπέγραψε συμφωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, που είναι ενσωματωμένη στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι όταν δεν θα τις χρειάζεται πλέον είναι αναγκασμένη να τις επιστρέψει στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Παράγραφος 6:

Ναι, εδώ και πολλά χρόνια είναι αναγκαίο η Βρετανία να παραιτηθεί των λεγόμενων «κυριαρχικών της δικαιωμάτων» επί των 99 τετρ. μιλίων βάσεων της επί κυπριακού εδάφους.

Ναι, η βρετανική κυβέρνηση είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τις βάσεις (στο πλαίσιο περικοπών δαπανών) πολύ πιο νωρίς από το 1970 και το 1974  -ακριβώς κατά την τουρκική εισβολή-  είχαν κορυφωθεί οι προθέσεις της εκείνες, αλλά ο Δρ Χ.  Κίσσιγκερ τους πίεσε να παραμείνουν. (Οι Αμερικανοί είχαν μόλις αρχίσει να χρησιμοποιούν τη βάση Ακρωτηρίου για τα υπερσύγχρονα τότε κατασκοπευτικά τους αεροπλάνα U2 σε σχέση με την έρημο του Σινά και το Μεσανατολικό).

Όμως εδώ κανένας δεν ξεκαθαρίζει «ΠΩΣ θα εγκατέλειπαν» ή θα ... εγκαταλείψουν τις Βάσεις!

Τον Αύγουστο του 1974 η Βρετανία επειγόταν να ΕΠΙΒΑΛΕΙ την ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ του νησιού και, μετά από την επιβολή αυτής της λύσης, η Βρετανία προσέβλεπε στην ακύρωση των Συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου και σε μια νέα συνταγματική διευθέτηση. Τότε,  θα απαλλασσόταν και η ίδια από την «ιδιοκτησία» των βάσεων που συνεπάγονται οι συνταγματικές διευθετήσεις του 1959-60. Και τότε, θα ξεσπούσε το σκάνδαλο για τις προθέσεις της Βρετανίας, η οποία θα προσέφερε τη βάση Δεκέλειας στους Τούρκους...

Διότι, η Βρετανία έχει χρόνια που δεν χρειάζεται τα 99 τετρ.μίλια βάσεων που υστερόβουλα πήρε τότε (ζητούσε πέραν των 179) και που ΣΚΟΠΙΜΑ δεν τα επιστρέφει στην Κυπριακή Δημοκρατία όπως είναι αναγκασμένη, φοβούμενη τις τουρκικές αντιδράσεις. Απλώς αναμένει την κατεδάφιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να δώσει τη μισή έκταση των βάσεων στους Τούρκους.

Παράγραφος 7:

Η κυβέρνηση Μπλέαρ έκανε πολλά για τα οποία οφείλει να λογοδοτήσει στον Βρετανό φορολογούμενο και στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.

Παράγραφος 8:

Ο καθηγητής Κλόκ επιβεβαιώνει την υποκρισία της κυβέρνησης Μπλέαρ, η οποία εξαπάτησε πρώτ’ απ’ όλα τον Βρετανικό λαό. Για τον κυπριακό λαό θα την ένοιαζε;

Η δε σύζυγος του Σιέρυ Μπλέαρ χρηματίστηκε από τους Τούρκους πλουσιοπάροχα για να υπερασπιστεί τους ΄Οραμς στην παράνομη κατακράτηση της κλεμμένης περιουσίας του Κερυνειώτη Αποστολίδη. Και χωρίς ντροπή καταπάτησαν και θεσμούς, με το Φόρειν ΄Οφις να ζητά από το Αγγλικό Εφετείο να αποφασίσει υπέρ των απαράδεκτων πολιτικών του θέσεων. Γεγονός που εξόργισε τον Αρχιδικαστή, ο οποίος αποφάνθηκε υπέρ του Αποστολίδη, επικρίνοντας εντονότατα στην πολυσέλιδη απόφασή του την πρωτοφανή παρέμβαση του Φ.Ο.!

Παράγραφος 9:

Συμφωνούμε, ότι ίσως να είναι μια μερική εξιλέωση της Βρετανίας για τις τόσες χαμένες ευκαιρίες για δίκαιη λύση του Κυπριακού, γεγονός για το οποίο ευθύνεται άμεσα η Βρετανία.

Όπως η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα το 1955-59, για την οποίαν υπήρξε μελέτη από το Φόρειν ΄Οφις (καθώς και επικρίσεις εντίμων αξιωματούχων του για τις ανορθόδοξες μεθόδους που δεν λήφθηκαν υπόψη), με το να παραιτηθεί του δικαιώματος της επ΄αόριστον κράτησης του κυπριακού εδάφους.

Ο πολύ καλός γνώστης της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, ακαδημαϊκός της Οξφόρδης Ρίτσιαρτ Κλόκ, οφείλει και να συμβουλεύσει τη Βρετανική κυβέρνηση να επιστρέψει τα εδάφη των βάσεων προς την κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία, βάσει της συμφωνίας του 1959.  Το δε Φόρεϊν ΄Οφις να μην επιδιώκει παράνομη λύση του Κυπριακού και ξήλωμα της ευρωπαϊκού κυπριακού Κράτους για να επαναδιαπραγματευτεί το καθεστώς των βάσεων, με σκοπό να παραχωρήσει τις μισές στους Τούρκους όπως τους υποσχέθηκαν οι Βρετανοί προ πολλού...

Φανούλα Αργυρού

Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Λονδίνο

18.8.2010