Κουτσοί στραβοί ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας...

Γράφει ο Κώστας Στούπας

Σοβαροί οικονομολόγοι σαν αυτούς που το 2006 και το 2007 έβλεπαν ανέφελο τον κόσμο της οικονομίας και μετοχές σαν της Bear Sterns και της Lehman να έχουν ένα περιθώριο 50% ανόδου στην επόμενη τριετία, τώρα μας προειδοποιούν ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά τύχη να τα βγάλει πέρα μέσα στο ευρώ. Όπως ακριβώς ο Μπενίτο προέβλεπε ότι το μεσημέρι της 28^ης θα πίνει καφέ με θέα την Ακρόπολη...
 

Η άποψη τη στήλης είναι ότι σε ό,τι αφορά τις αγορές η χρησιμότητα των οικονομολόγων και των αναλυτών έχει να κάνει με την δυνατότητα που σου δίνουν να τους παραμονεύεις και την κατάλληλη στιγμή να κάνεις ακριβώς το αντίθετο.
 

Όλη η νομενκλατούρα των  μονεταριστών και των μπολσεβίκων ομού πνέουν τα μένεα εναντίον της παραμονής της χώρας στη ζώνη του ευρώ και της άρνησής μας να κηρύξουμε χρεοκοπία.
 

Ομού; Στη Γερμανία η άκρα δεξιά κυκλοφορεί αφίσες που γράφουν: ούτε σεντ στην Ελλάδα. Στην Μπούντεσταγκ το μόνο κόμμα που δεν ψήφισε να δανείσει η Γερμανία την Ελλάδα είναι αυτό το εγγονιών του Χόνεκερ (Die Linke), το αδελφό κόμμα του Αλέξη...
 

Την εποχή που πήγαινα στο σχολείο γράφανε στους τοίχους: «όταν το δάχτυλο κοίταζε το φεγγάρι ο Κνίτης κοίταζε το δάχτυλο. Ή όταν βρέχει στην Καμπούλ οι Κνίτες ανοίγουν τις ομπρέλες στην Αθήνα». Άλλες εποχές τότε, ο Μπρέζνιεφ δεν τους είχε ακηδεμόνευτους να καταλαμβάνουν την Ακροπόλη και τα κρουαζιερόπλοια...
 

Αυτό με το δάχτυλο που έδειχνε το φεγγάρι όμως μου ταιριάζει πολύ και για τους οικονομολόγους από τον Λαφαζάνη μέχρι κάτι Αμερικάνους ρεπουμπλικάνους που ζητούν από το ΔΝΤ αφήνει τις χώρες να χρεοκοπούν, παρά να τις βάζει σε δίαιτα αναμόρφωσης...
 

Όλοι αυτοί μιλούν λες και τόσες δεκαετίες που είχαμε δραχμή και την υποτιμούσαμε κάθε πέντε χρόνια ήμασταν η Γερμανία του νότου και είχαμε κατακλύσει τις αγορές με τα Made in Greece.

 

Λοιπόν όταν είχαμε δραχμή δεν θυμάμαι μεγάλη παραγωγική και εξαγωγική ευημερία. Ήταν τα ίδια προβλήματα που μας ταλάνιζαν σαν τους συφοριασμένους Τρώες του Καβάφη. Ποια ήταν αυτά;
 

Μεγάλο και σπάταλο κράτος. Υψηλοί φόροι και διεφθαρμένη δημόσια γραφειοκρατία. Επιδοτούμενη μη ανάπτυξη και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες προς χάριν της υψηλής κρατικής παρέμβασης.  Άκαμπτη νομοθεσία και εθνικό όραμα μια θέση αργομισθίας στο δημόσιο.

 

Αν διατηρήσουμε όλα αυτά που κουβαλά το νεοελληνικό μοντέλο πιστεύει κανείς σοβαρά ότι χωρίς ευρώ και με 32 υποτιμήσεις στη σειρά θα γίνουμε Γερμανία του νότου;
 

Λέω να αλλάξουμε το άλογο και όχι το σαμάρι του νομίσματος, μήπως και φτάσουμε σε κανένα προορισμό...

ΠΗΓΗ:capital.gr