ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ

Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα εγκαινιάζει μια καινούρια θεώρηση του κυπριακού προβλήματος μεταθέτοντας την βάση του από την εισβολή και κατοχή στη ΒΙΑ του ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ. Η εισβολή και η κατοχή είναι αποκύημα του κατακτητικού συντάγματος . Ως εκ τούτου δεν είναι αίτιο του προβλήματος αλλά αιτιατό.
Ακόμα και αν αύριο το πρωί αποχωρήσουν τα στρατεύματα κατοχής από τη Κύπρο θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα άλλα προβλήματα που έθεσε το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης , όπως την δικοινοτικότητα και την ποσοστοτική συμμετοχή στην εξουσία . Το γεγονός αυτό είναι ευθύς εξ αρχής διχαστικό και καταργεί την έννοια του ενιαίου λαού ως θεμελίου της δημοκρατίας και της αρχής της πλειοψηφίας.
Η μακρά συζήτηση της λύσης του κυπριακού διενεργείται πάνω σε δύο παραμέτρους. Η μία αφορά τη συμμετοχή των δύο κοινοτήτων στην εξουσία και η άλλη στην εισβολή και κατοχή που πρόσθεσε με τη σειρά της την απαίτηση για διαμοιρασμό της γης και άλλα συναφή προβλήματα . Η πρώτη παράμετρος έχει τεθεί από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης που επιβλήθηκε στο λαό μας από τους άγγλους αποικιοκράτες και τους τούρκους συνεργάτες τους. Η δεύτερη παράμετρος από τη βία της εισβολής .
Η ορθή θεραπεία του προβλήματος δεν θα επιτευχθεί εάν εστιάζουμε τη προσοχή μας στο αιτιατό , που είναι η εισβολή και οι συνέπειες της και αφήνουμε εκτός πεδίου ορατότητας την πραγματική αιτία του προβλήματος που είναι το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και οι δυσμενείς , απαράδεκτοι και αντιδημοκρατικοί όροι που μας επέβαλε.
Στη Κύπρο επεβλήθη ένα σύνταγμα αντιδημοκρατικό που ουσία του είναι η επιβολή των συμφερόντων και των επιρροών της Αγγλίας, της Τουρκίας και όσων άλλων επωφελούνται από αυτή την επιβολή .
Το να ζητούμε μόνο την αποχώρηση του τουρκικού κατοχικού στρατού με την αποδοχή μιας μετεξέλιξης του πρώτου κατακτητικού συντάγματος σε ένα δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα δεν κάνουμε τίποτα. Συντηρούμε την αιτία της νόσου που θα εκδηλώνει στο διηνεκές έτερα και έτερα οδυνηρά συμπτώματα .Θεμελιώδες αίτημα μας πρέπει να είναι η απόσειση του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης και η ενάσκηση του δικαιώματος μας ως ελεύθερου λαού για θέσπιση ενός ελεύθερου συντάγματος υπό τις αρχές της δημοκρατίας , της μιας ψήφου σε κάθε πολίτη και της αρχής της πλειοψηφίας.
Η περίοδος από το 1960 μέχρι το 1974 που συζητούσαμε για μια δικοινοτική λύση δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται σήμερα στα νέα γεωπολιτικά και διεθνή δεδομένα .Σήμερα η Κύπρος είναι ισότιμο μέλος της Ε.Ε. και έχει δικαίωμα και αυτή στη δημοκρατία και σε ένα ελεύθερο δημοκρατικό σύνταγμα. Η Ζυρίχη είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην καταστροφή , η Ευρώπη είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην πρόοδο.
Τούτο θα το πετύχουμε και με το διάλογο με τους τουρκοκύπριους και με την διεκδίκηση. Για να γίνει διάλογος με τους τουρκοκύπριους απαιτείται πρωτίστως απογραφή και εκλογή αντιπροσωπείας των τουρκοκυπρίων και μόνο αυτών. Εάν οι τουρκοκύπριοι δεν θέλουν να αποδεχθούν τα πλαίσια αυτού του διαλόγου και την ευρωπαϊκή δημοκρατία και επιθυμούν την προσκόλληση τους στον τουρκικό επεκτατισμό και επικαλούνται το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και τα δεδομένα της εισβολής τότε κάθε διάλογος τελειώνει και τίθεται πλέον ανοικτά η αναγκαιότητα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα. Αυτή είναι η ξεκάθαρη πρόταση του ΕΔΗΚ.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΠΡΟ ΟΙ ΛΗΣΤΡΙΚΕΣ ΤΟΥΡΚΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΟΡΔΕΣ

Ενώ οι κύπριοι πολίτες με δυσκολία αντιμετωπίζουν την ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης σε καύσιμα , σε ηλεκτρικό ρεύμα και άλλες υπηρεσίες , ενώ η ανεργία αυξάνεται , ενώ η παραπαιδεία συντρίβει τα όνειρα κάθε φτωχής οικογένειας για να σπουδάσει τα παιδιά της , ενώ το έλλειμμα του δημοσίου διογκώνεται  , προοιωνίζοντας περαιτέρω ληστρικές επιθέσεις στη τσέπη των φορολογουμένων , ενώ οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι τραπεζίτες θησαυρίζουν , ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι εμφυτεύουν χρυσές  οδοντοστοιχίες βουτώντας τα χέρια τους στους φόρους του λαού , ενώ κάθε ελεεινός υπαλληλίσκος του δημοσίου γυρεύει φακελάκι από τον φτωχό πολίτη για να τον «εξυπηρετήσει , ενώ η διαφθορά ξεχειλίζει σαν βόθρος μέσα στα σαλόνια της πλουτοκρατίας αναδίδοντας την ηθική σήψη , ενώ η πατρίδα παραδίδεται στις ορέξεις των κατακτητών, τούρκων και άγγλων ,ενώ οι εκ μητρογονίας πρόσφυγες δεν αναγνωρίζονται ,  η υπουργός εργασίας κ. Σωτηρούλα Χαραλάμπους ανακοινώνει « την ετοιμότητά του υπουργείου εργασίας να στηρίξει συγκεκριμένα προγράμματα των Δήμων, μέσα από το σχέδιο των κρατικών επιχορηγειών, ώστε να διευκολύνει την ένταξη των κοινοτικών εργαζομένων στο κοινωνικό σύνολο».
Ας σημειωθεί ότι , σύμφωνα με τη καταγγελία του δημάρχου Παραλιμνίου πως  οι λεγόμενοι κοινοτικοί εργάτες δεν είναι όποιοι και όποιοι , αλλά τουρκοβούλγαροι που μας κουβαλήθηκαν και αυτοί στη Κύπρο όχι για να δουλέψουν κάποια περίοδο και έπειτα να επιστρέψουν στη πατρίδα τους αλλά για να ριζώσουν εδώ με την βοήθεια των κρατικών χορηγιών.
Στο μεταξύ τα τουρκοβουλγαρικά αυτά στίφη εκβιάζουν την παραμονή τους στη Κύπρο επιδιδόμενοι σε κάθε είδους αλητεία . Σύμφωνα πάλι με τις καταγγελίες του αξιότιμου δημάρχου Παραλιμνίου κ. Ανδρέα Ευαγγέλου  αντί να επιστρέψουν οι εν λόγω εργάτες στη πατρίδα τους ,  στο τέλος της καλοκαιρινής περιόδου  «Παραμένουν στην περιοχή και αρχίζουν τις κλοπές, ακόμα και τις καταλήψεις εξοχικών κατοικιών, ενώ αρκετοί καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και δημιουργούν σοβαρά προβλήματα».
Η  κυπριακή Δημοκρατία έχει δικαίωμα να τους εκδιώξει διότι αποτελούν απειλή για την δημόσια υγεία , την δημόσια ασφάλεια και την εθνική ασφάλεια .
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα στηρίζει τον δήμαρχο Παραλιμνίου και τους αγανακτισμένους κατοίκους της περιοχής και ενώνει τη φωνή του με το αίτημα τους για άμεση αποκατάσταση της τάξεως και απέλαση των ληστρικών τουρκοβουλγαρικών ορδών.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΟΜΙΛΙΑ ΛΟΥΚΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΔΗΚ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ

Ελληνίδες και έλληνες
Το εθνικιστικό δημοκρατικό κόμμα διάλεξε αυτή τη μέρα της εορτής της ελληνικής σημαίας και του θρυλικού ΟΧΙ του 1940 , να αναγγείλει την έναρξη του προεκλογικού του αγώνα, θέλοντας να δηλώσει ότι η ύψιστη τιμή προς τη σημαία και τους ήρωες είναι η έμπρακτη εναντίωση σε κάθε μορφή υποχώρησης και ραγιαδισμού , σε κάθε εισβολέα , σε κάθε κατακτητή που πατά τα ιερά ελληνικά χώματα.
Η ενθύμηση της ελληνικής εποποιίας στα βουνά της Ηπείρου ενάντια στον πάνοπλο Ιταλό εισβολέα, μας διδάσκει και μας φρονηματίζει και μας προστάζει να μη δειλιάσουμε μπροστά σε όποιον επιβουλεύεται την ελευθερία μας, όση υλική ισχύ και αν διαθέτει. Γιατί υπέρτατη δύναμη πάνω από τη φωτιά και το ατσάλι είναι η πίστη στη νίκη και την ελευθερία.
Θέμα της ομιλίας είναι η πρόταση λύσης του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος ενάντια στο ραγιαδισμό.
Οι οπαδοί της ομοσπονδίας , κατηγορούν ολόκληρο το αντιομοσπονδιακό μέτωπο , ότι απλά είμαστε εναντίον της ομοσπονδίας χωρίς να προτείνουμε κάτι άλλο χωρίς να καταθέτουμε μια άλλη πρόταση λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Τους απαντούμε ότι κάνουν ένα μεγάλο λάθος. Και το κάνουν εσκεμμένως αυτό το λάθος διότι θέλουν να παρουσιάσουν ως μονόδρομο τη λύση – διάλυση που λέγεται διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Δεν θέλουν να δεχθούν ότι υπάρχει άλλη πρόταση λύσης γιατί τότε θα είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν το αίτημα μας για ίση αντιμετώπιση στη παρουσίαση της από τα μέσα ενημέρωσης και καταφυγή στη λαϊκή βούληση προκειμένου να αποφασίσει ο λαός με δημοψήφισμα , ποια πορεία πρέπει να ακολουθηθεί.
Δεν πρόκειται όμως ποτέ να εφαρμόσουν την αρχή της ισηγορίας .Ας μη ξεχνούμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν , η διαφορετική άποψη προκαλούσε απηνείς διωγμούς .Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας είναι στα χέρια της πλουτοκρατίας και των κρατούντων που αποτελούν ένα και το αυτό σινάφι . Στην κομματοκρατούμενη Ζυριχική δημοκρατία ,πολιτική εξουσία και πλούτος κρατούν το λαό φιμωμένο για να μοιράζονται ανενόχλητοι την υπεραξία του λαϊκού μόχθου. Ο λαός δεν έχει καμία πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης , ούτε σε αυτό το κρατικό κανάλι που πληρώνει από τους φόρους του , δεν έχει επίσης καμία συμμετοχή στην νομοθετική εξουσία που να μην εξαρτάται από τη διαμεσολάβηση των κομματικών συμμοριών. Η δημοκρατία αυτή , είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πλουτοκρατίας , των τραπεζιτών και των διαφόρων φατριών , αντιπροσώπων και μεταπρατών που αδιαφορούν αν αυτός ο τόπος μείνει ελληνικός ή αν θα κατοικηθεί από τούρκους , εβραίους εποίκους , ασιάτες και αφρικανούς μετανάστες . Για αυτούς ο λαός είναι απλά μια πολύχρωμη μάζα καταναλωτών.
Αν θέλουμε λοιπόν να έχουμε λόγο σε αυτή τη πατρίδα πρέπει να πολεμήσουμε την δημοκρατία των ολίγων και να διεκδικήσουμε μια εθνική λαϊκή δημοκρατία που σε ένα ισχυρό νομοθετικό σώμα θα συμμετέχουν όχι μόνο οι πολιτικές οργανώσεις αλλά ο ίδιος ο λαός μέσα από τις παραγωγικές του ενώσεις και τις τοπικές αυτοδιοικήσεις ή τοπικές συνελεύσεις του.. Η σωτηρία της πατρίδος θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα του λαού να άρχει και να καταθέτει τη γνώμη του και να διαμορφώνει με τη θέληση του τη στρατηγική του αγώνα.
Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι η επιλογή της υποχώρησης και του ραγιαδισμού . Απέναντι σε αυτή τη γραμμή που έχει τις ρίζες της στη προδοσία του αγώνα της ΕΟΚΑ , υπάρχει η γραμμή της εθνικής βούλησης και των αγώνων για ελευθερία και ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Υπάρχει η γραμμή της αληθινής δημοκρατίας, που αρνείται την εκτρωματική λογική που θέλει να δώσει σε μια μειονότητα δικαιώματα που θα ενταφιάζουν την ίδια τη δημοκρατία και τις αρχές της. Θέλουν η ψήφος του τουρκοκύπριου να ισοδυναμεί με πέντε ψήφους ελλήνων και αυτό το έκτρωμα , το ονομάζουν δημοκρατία. Υπάρχει απέναντι τους η εθνική γραμμή που διαδηλώνει με τους αγώνες και τις θυσίες της , πως η Κύπρος είναι ελληνική και ούτε μια φούχτα χώμα δεν παραχωρείται στους κατακτητές.
Θέλουν να παραμερίσουν την ιστορική αλήθεια της ελληνικότητας της Κύπρου και να διαμελίσουν τα εδάφη της , σε τούρκους και άγγλους κατακτητές. Η δική μας πρόταση , εδράζεται σε αυτή την αμετακίνητη αλήθεια που λέει ότι η Κύπρος είναι γη των ελλήνων.
Αυτή την αλήθεια προσπάθησε να ανατρέψει η αγγλική αποικιοκρατία μέσα από το ζυριχικό κατακτητικό σύνταγμα που μας επέβαλε. Ένα σύνταγμα που αναγόρευε αυθαίρετα την μουσουλμανική μειονότητα που οι ίδιοι ονόμασαν τουρκοκυπριακή από το 1949 , σε κοινότητα υπέρμετρων δικαιωμάτων , παρέχοντας στη Τουρκία επεμβατικά δικαιώματα ,αφού πρώτα της επέτρεψαν να δράσει μεθοδικά για την βίαιη τουρκοποίηση της θρησκευτικής μειονότητας .
Το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης για το οποίο ουδέποτε ρωτήθηκε ο λαός και ουδέποτε τέθηκε στη κρίση του για να το αποδεχθεί ή να το απορρίψει , είναι η αιτία όλων των δεινών που επακολούθησαν και κατέληξαν στη τουρκική εισβολή και κατοχή. Οι τουρκικές ξιφολόγχες που μετακύλησαν τη Κύπρο, εφόρμησαν μέσα από αυτό το καταραμένο σύνταγμα των κατακτητών , που εφόσον δεν παρήχθηκε από το λαό δεν μπορεί να σταθεί στο βάθρο της εθνικής και δημοκρατικής νομιμότητας.
Η προπαγάνδα του ενδοτισμού , προκειμένου να σκεπάσει το έγκλημα της Ζυρίχης ,κατευθύνει τα πυρά της στην ενωτική παράταξη .Από το 1974 και εντεύθεν πέτυχαν να ενοχοποιήσουν την ενωτική αντιπολίτευση στη κοινή γνώμη , πέτυχαν να στριμώξουν τους οπαδούς της στους ψυκτικούς θαλάμους του Δημοκρατικού Συναγερμού και να την αφήσουν έτσι χωρίς πολιτική φωνή , χωρίς αυτοδύναμη πολιτική οργάνωση και παρουσία στα πολιτικά δρώμενα. Έτσι μένουν ανενόχλητοι στο ανόσιο έργο τους που σε πνεύμα συναντίληψης με τους άγγλους , επιτελούν. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει σε βάρος της πατρίδος .Αφού δεν καταγγέλλουν τη Ζυρίχη και αποδέχονται τους όρους που επέβαλαν οι κατακτητές , προσπαθούν να κτίσουν πάνω σε αυτό το υπόβαθρό τη λεγόμενη λύση του προβλήματος. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να μετεξελήξουν το πρώτο κατακτητικό σύνταγμα σε ένα δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα που θα λαμβάνει υπόψιν , όπως οι ίδιοι τονίζουν, τις παρούσες περιστάσεις , δηλαδή τη κατοχή , τον εποικισμό, την συμβίωση με τη κατοχή , δεδομένου ότι η δική μας πλευρά ήρε την εμπόλεμη κατάσταση με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων . Με λίγα λόγια , η λύση Χριστόφια είναι ένα δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα, ένας εξευτελισμός της δημοκρατίας και του έθνους .
Λύση υπό τας περιστάσεις , σημαίνει εφαρμογή ενός νέου σκληρότερου συντάγματος που δεν σέβεται ούτε δημοκρατικές αρχές , ούτε ανθρώπινα δικαιώματα , ούτε ιστορικές αλήθειες, αλλά αποτελεί επιβολή της θέλησης των κατακτητών , σε μια χώρα που είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εδώ ακριβώς υπάρχει ένα ασύμβατο γεγονός. Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε. Ε. που δεν έχει ένα σύνταγμα γεννημένο μέσα από τη θέληση του λαού της . Είμαστε η μόνη χώρα στην Ε.Ε που οι κατακτητικές δυνάμεις των τούρκων και των άγγλων σε συνεργασία με ένα προσκυνημένο κατεστημένο , προσπαθούν να μας επιβάλουν ένα νέο σύνταγμα πρωτογενούς δικαίου κατά παράβαση των υφισταμένων δημοκρατικών αρχών που διέπουν την Ευρώπη και το δυτικό κόσμο.
Και τούτα συμβαίνουν όταν η ίδια η Ε.Ε. στην πρόσφατη απόφαση της επιτροπής νομικών του ευρωκοινοβουλίου , κάνει λόγο για κατεχόμενη επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας και αρνείται να υποκύψει στις πιέσεις των εχθρών μας και να αποδεχτεί τα κατεχόμενα ως έδαφος τρίτης χώρας , με το οποίο μπορεί να συνάψει απευθείας εμπορικές σχέσεις. Η Ε.Ε μας δείχνει το δρόμο της διεκδίκησης και θέτει η ίδια τη νομική βάση αυτής της διεκδίκησης και εμείς αντί να αρπάξουμε την ευκαιρία, βγαίνουμε δια στόματος του προέδρου της δημοκρατίας και λέμε «εκάμαμε και θα πληρώσουμε» , και αναμασούμε και αναπαράγουμε τα ψεύδη της τουρκικής προπαγάνδας .
Ο κύριος Χριστόφιας και το επιτελείο του είναι μια μάστιγα και μια κατάρα που έπεσε πάνω στη πατρίδα. Αλλά δεν είναι μόνος . Υποστηρίζεται από όλο το εθνικό συμβούλιο , από τη συμπολίτευση και την αντιπολίτευση. Ανάμεσα τους βρίσκονται οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν , αλλά και αυτοί που αποδέχθηκαν την 8η Ιουλίου ως επιστροφή στη φιλοσοφία της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ,όλοι αυτοί οι κρυπτοπροδότες με το πατριωτικό προσωπείο , που αποδέχθηκαν χωρίς να πουν ούτε μια λέξη, την συμμετοχή των εποίκων στο ανεπίτρεπτο διπλό δημοψήφισμα. Όλοι αυτοί που θέλουν μια Κύπρο τουρκο-συνετεριστική και αποστρατικοποιημένη , αλλά που θα έχει ως μοναδικό στρατό , τις αγγλικές βάσεις . Θέλουν να διώξουν για πάντα την Ελλάδα από τα χώματα μας και να παραδώσουν τη Κύπρο στο πλήρη έλεγχο της Αγγλίας για να την μετατρέψουν σε αμυντική ενδοχώρα του Ισραήλ .Ενώ από το κομμάτι που θα διοικούν οι τούρκοι με ατσάλινη διοίκηση, θα μπορούν να εισέρχονται ανενόχλητοι χιλιάδες τούρκοι εκ Τουρκίας και να εγκαθίστανται σε όλη τη Κύπρο . Έτσι σε λίγο χρονικό διάστημα , ο κυπριακός ελληνισμός θα εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει τα χώματα του , για να απομείνει στο τέλος μια ασήμαντη μειονότητα που θα ξεριζωθεί και αυτή στη τελική φάση και η Κύπρος να υποστεί τη σκληρή μοίρα της Ίμβρου και της Τενέδου.
Και τα παιδιά αυτών που θα αφήσουν τη πατρίδα να χαθεί χωρίς αγώνα δεν θα σηκώσουν ποτέ κεφάλι να κοιτάξουν κατάματα τους εχθρούς , και να διεκδικήσουν με λεβεντιά και σθένος τα δίκαια τους , γιατί θα είναι απόγονοι ταπεινωμένων ανθρώπων ,παιδιά σκυφτών και σιχαμερών σκλάβων .
Αν σταθούμε όμως να πολεμήσουμε , ενάντια σε κατακτητές και σε προδότες ακόμα και αν ηττηθούμε πολεμώντας , η πατρίδα δεν θα χαθεί , γιατί τα παιδιά μας θα είναι κληρονόμοι μιας μεγάλης μοίρας και μιας μεγάλης περηφάνιας. Το ίδιο και εμείς ως κληρονόμοι της παρακαταθήκης των ηρώων μας, οφείλουμε να αντιταχθούμε με περηφάνια στους κατακτητές και τους προδότες .Η Κύπρος του Διγενή ,η Κύπρος των φυλακισμένων μνημάτων και των ηρώων της ΕΛΔΥΚ , η Κύπρος των αγνοουμένων , του πόνου της προσφυγιάς και της καρτερίας , η Κύπρος που κρατά μέσα στα μνήματα της την Ελλάδα δεν θα σκύψει το κεφάλι , δεν θα απαρνηθεί το όραμα της λευτεριάς και της αυτοδιάθεσης της.
Δεν αποδεχόμαστε και δεν σεβόμαστε καμία συμφωνία ή πρόταση που να παραχωρεί έστω και μια χούφτα γης στους κατακτητές . Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως δεν θα αποδεχθούμε καμία λύση που θα αναιρεί και αντιστρατεύεται τις αρχές της πλειοψηφικής δημοκρατίας . Δεν θα ανεχθούμε να τεθεί στο λαό προς δημοψήφισμα, κανένα σχέδιο που θα διαιρεί τον νόμιμο κυπριακό ,λαό σε δύο εκλογικά σώματα . Δεν θα επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση τη συμμετοχή των εποίκων σε ένα νέο δημοψήφισμα και την επανάληψη της προδοσίας του 2004 . Το καταγγέλλουμε από τώρα ως πράξη εσχάτης προδοσίας. Καμία πλειοψηφία δεν έχει το δικαίωμα να καταργήσει τις αρχές της δημοκρατίας . Η πλειοψηφία έχει νομιμότητα μόνο όταν τηρούνται οι αρχές της δημοκρατίας. Σε αντίθετη περίπτωση όπου δολοφονείται η δημοκρατία , τότε την υπεράσπιση της , έχει δικαίωμα να αναλάβει ακόμα και η ελάχιστη μειοψηφία , με όλα τα μέσα που η ιστορία διδάσκει ενάντια στην τυραννία και την εθελοδουλία του πλήθους.
Θα υπερασπιστούμε τη νομιμότητα των αρχών της δημοκρατίας και της ελληνικότητας της Κύπρου με κάθε μέσο.
Η πρόταση μας είναι απλή και ξεκάθαρη.
Καλούμε τους τουρκοκύπριους να αποδεχτούν την ισχύουσα στη πράξη πλειοψηφική κυπριακή δημοκρατία , να αποδεσμευτούν από το τουρκικό επεκτατισμό και να αποφασίσουν να ζήσουν σε αυτή τη δημοκρατία , σε συνθήκες απόλυτου σεβασμού των δικαιωμάτων τους ως θρησκευτικής και εθνοτικής εάν επιθυμούν μειονότητος. Να ζήσουν στα πλαίσια ενός κοσμικού κράτους που θα απωθεί κάθε θρησκευτική αντιπαράθεση και παρείσφρηση των θρησκευτικών οργανώσεων στις πολιτικές δομές του.
Ζητούμε την επιστροφή όλων των ελλήνων προσφύγων στις εστίες τους καθώς και των τουρκοκυπρίων μετοίκων στις δικές τους .
Ζητούμε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και των εποίκων μηδενός εξαιρουμένου.
Μοναδική εγγύηση είναι η ελευθερία και η δημοκρατία που αποτελούν τη βάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ζητούμε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος μέσα από ένα ενιαίο εκλογικό σώμα και υπό την αρχή του ένας πολίτης μία ψήφος , για την θέσμιση του πρώτου ελεύθερου συντάγματος της κυπριακής δημοκρατίας .
Προτείνουμε την εφαρμογή ενός πλαισίου τοπικής αυτοδιοίκησης τύπου Καποδίστριας που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα , όπου θα συμμετέχουν σε σύνολα κοινοτήτων και οι τουρκοκυπριακές κοινότητες ώστε να αποφευχθεί η μόνωση τους και να επιδιωχθεί η ισόρροπη ανάπτυξη και η πρόοδος.
Ζητούμε τη συνδρομή της Ε.Ε και των Η.Ε. για την απόσειση των συνθηκών εγγυήσεων και συμμαχίας ως ασύμβατες με τις τωρινές συνθήκες ενός κράτους μέλους της Ε.Ε.
Απαιτούμε την άρση της κυριαρχίας των αγγλικών βάσεων η οποία επεβλήθη κατακτητικώ δικαίω και θέτουμε ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης της παραμονής τους, υπό όρους που να συνάδουν στην αντίληψη της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας. Ζητούμε ως εκ τούτου την άμεση παράδοση στη κυπριακή δημοκρατία , των εδαφών που βρίσκονται υπό αγγλική κατοχή πέριξ των στρατιωτικών βάσεων.
Ζητούμε από την Ε.Ε να συνδράμει στην επέκταση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στη κατεχόμενη επικράτεια της , όπως η ίδια αποδέχεται και χαρακτηρίζει.
Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το πλαίσιο λύσης που προτείνουμε. Σχέδιο ευρωπαικό και δημοκρατικό που θα θέσει τέρμα στους θρησκευτικούς και εθνοτικούς διαχωρισμούς και θα διασφαλίζει την ειρήνη στη περιοχή .
Η εφαρμογή αυτής της ειρηνικής και δημοκρατικής πρότασης προσκρούει σε δύο εμπόδια .
Πρώτο : στην αδιαλλαξία της Τουρκίας
Και Δεύτερο : στην υποχωρητικότητα και τον ραγιαδισμό του πολιτικού κατεστημένου.
Η αδιαλλαξία της Τουρκίας αντιμετωπίζεται μόνο με μια νέα στρατηγική που θα στοχεύει στην απελευθέρωση . Η ηγεσία του τόπου αρνείται την αναγκαιότητα αυτής της στρατηγικής . Κατά συνέπεια το πρώτο εμπόδιο που ορθώνεται στην εθνική βούληση , είναι αυτό το προσκυνημένο πολιτικό κατεστημένο. Ο τόπος χρειάζεται αλλαγή μέσα από ένα αυτόνομο εθνικιστικό κόμμα , που με συγκροτημένη ιδεολογία , συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα και οργάνωση βασισμένη σε αρχές αξιοκρατίας και δημοκρατίας , θα δώσει την μεγάλη και αδιάκοπη μάχη της αποδόμησης του πολιτικού κατεστημένου και της εθνικοποίησης της ηγεσίας του τόπου και της λαϊκής συνείδησης με την οποία συναρτάται η εξουσία.
Όσοι νομίζουν πως θα αλλάξουν τα πράγματα στηρίζοντας τους πατριδοκάπηλους που συντηρεί το κάθε κόμμα του κατεστημένου στους κόλπους του , είναι γελασμένοι. Αυτοί οι κύριοι κουνούν τη πλαστική σημαιούλα του πατριωτισμού στο ένα χέρι και με το άλλο υπογράφουν κάθε είδους υποχώρηση στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας . Χίλια χρόνια να ψηφίζουμε τέτοιους ανθρώπους δεν θα αλλάξουμε ούτε ένα γιώτα από το δόγμα του ραγιαδισμού.
Το εθνικιστικό δημοκρατικό κόμμα πρέπει να μπει στη βουλή , πρέπει να στηριχθεί από κάθε πατριώτη , από τη παλιά φρουρά και από τη νεολαία . Τότε μόνο θα αποκτήσουμε φωνή και θα πολεμήσουμε το κατεστημένο του ραγιαδισμού με αμείωτη σφοδρότητα και φλογερό πάθος .Έξω από τις δομές της εξουσίας , απλά θα είμαστε στο περιθώριο. Και θα στέλλεται το μήνυμα προς τα έξω , ότι σε αυτό το τόπο υπάρχει μόνο μια φωνή , η φωνή της υποχώρησης και της συνδιαλλαγής με τους κατακτητές.
Μέσα από τη συμμετοχή των εθνικιστικών δυνάμεων στην βουλή , που θα προκύψει από τις εκλογές του Μαΐου του 2011 , θα θέσουμε επί τάπητος τα αιτήματα μας και θα απαιτήσουμε τη πραγμάτωση τους σε συνεργασία με όλες τις δυνάμεις που στηρίζουν τον αγώνα μας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη .
Τότε ένας άνεμος αλλαγής και ελπίδας θα πνεύσει σε αυτό το τόπο .και ο λαός θα αρχίζει να καταλαβαίνει , ότι ο αγώνας για το ψωμί του ενάντια στη ληστρική παρασιτική πλουτοκρατία και ο αγώνας για την απελευθέρωση είναι δύο μεγέθη που δεν μπορούν να διαχωριστούν. Θα πολεμήσουμε χωρίς εκπτώσεις και υποχωρήσεις τη κατοχή της πατρίδος από τους τούρκους και άγγλους κατακτητές και την εκμετάλλευση του λαού από την ληστρική πλουτοκρατία. Αρχή μας είναι πως μόνο ένας λαός που εξουσιάζει το μόχθο της εργασίας του είναι σε θέση να διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα. Γιαυτό οι θέσεις μας για αντιμετώπιση της κατοχής και της αδιαλλαξίας των κατακτητών θα εδράζονται πάνω σε λαϊκές οικονομικο-κοινωνικές θέσεις. Τούτο μας διαφοροποιεί από κάθε εθνικοφρονίστικη και ακροδεξιά αντίληψη. Η ψυχροπολεμική έριδα μεταξύ δεξιάς και αριστεράς έχασε το νόημα της . Στο εθνικιστικό κίνημα επαφίεται η υπέρβαση αυτής της καταστροφικής αντιπαράθεσης μέσα από την υποστήριξη των λαϊκών και εθνικών παραγωγικών δυνάμεων.
Ο σκοπός της απελευθέρωσης περνά μέσα από την εθνικο-κοινωνική συνοχή και την εθνικοδημοκρατική αναθέσμιση.
Επιγραμματικά αναφέρω κάποιες από τις θέσεις μας προς αντιμετώπιση της κατοχής , του ραγιαδισμού , της πλουτοκρατίας και της διαφθοράς :
  • · Κλείσιμο των οδοφραγμάτων και υποχρέωση σε κάθε τουρκοκύπριο που θέλει να έχει σχέση με την ελεύθερη επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας να αποκηρύττει εγγράφως την τουρκική κατοχή και να αποδέχεται την ενιαία πλειοψηφική ευρωπαϊκή δημοκρατία.
  • · Αποκήρυξη όλων των υποχωρήσεων του Ζυριχικού κατεστημένου , διακοπή των συνομιλιών και κατάθεση της πρότασης λύσης Ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας στα Ηνωμένα έθνη και την ευρωπαϊκή ένωση.
  • · Ανανέωση του διπλωματικού σώματος και εκστρατεία διαφώτισης της Ε.Ε , ως και άλλων χωρών , περί των ιστορικών πραγματικοτήτων και της ποδοπάτησης των δικαίων του κυπριακού ελληνισμού.
  • · Αναβίωση του ενιαίου αμυντικού δόγματος και συνομολόγηση ενιαίου αμυντικού χώρου με την Ελλάδα ως και ενιαίας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.
  • · Ειδική φορολόγηση των τραπεζών για την άμυνα.
  • · Εθνικοποίηση υπό το υπουργείο αμύνης , μεγάλου μέρους της εκκλησιαστικής περιουσίας που συσσορεύθηκε σε καιρούς χαλεπούς και ανήκει δικαιωματικά στο έθνος. Ενίσχυση της Ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας.
  • · Δημιουργία κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας μη τοκογλυφικής , που θα στηρίξει την οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση ανταγωνιστικά προς τις ληστρικές ιδιωτικές τράπεζες.
  • · Δημιουργία επιχειρήσεων σε νευραλγικούς τομείς , λαϊκής συμμετοχής υπό την στήριξη και καθοδήγηση του κράτους . Οι ημικρατικοί οργανισμοί να τεθούν σε λαϊκή βάση.
  • · Κρατικοποιήσεις πλούτου που συσσορεύθηκε με δόλια ή παράνομα μέσα. Όπως για παράδειγμα μέσα από την απάτη του χρηματιστηρίου ή από εμπόριο ναρκωτικών .
  • · Δήμευση της περιουσίας σε δημοσίους υπαλλήλους που χρηματίζονται και ισόβια εξορία μετά την έκτιση της ποινής τους. Το χέρι που θα απλώνεται για να ληστεύει το λαό πρέπει να κόβεται. Το ίδιο μέτρο πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε μορφή διαφθοράς.
  • · Στήριξη της αγροτικής παραγωγής για παραμονή του αγροτικού κόσμου στη γη του. Αναδιανομή της αγροτικής ανεκμετάλλευτης γης στους κατ, επάγγελμα αγρότες.
  • · Συμμετοχή των εργατών στη διοίκηση και τα κέρδη των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρήσεων .
  • · Λουκέτο σε κάθε επιχείρηση που εργοδοτεί λαθρομετανάστες και εκμεταλλεύεται κάθε μορφή παράνομης και ανασφάλιστης εργασίας.
  • · Κατάργηση επιδομάτων σε τουρκοκύπριους και μετανάστες. Εκδίωξη όλων των λαθρομεταναστών.
  • · Εξισορρόπηση δικαιωμάτων ανάμεσα στους εργάτες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Κατάργηση όλων των προνομίων.
  • · Στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας με παροχή αγροτικών γαιών , χαλίτικων οικοπέδων , αύξηση αφορολογήτου ορίου και παροχή κάθε διευκόλυνσης και προτεραιότητας.
Κυρίες και κύριοι ,
Το εθνικιστικό δημοκρατικό κόμμα , σας καλεί όλους να στρατευθείτε στις τάξεις του , για μια κοινωνία δικαίου , μια εθνική λαϊκή δημοκρατία και μια πατρίδα ελεύθερη και ελληνική.
Δεν είμαστε λίγοι. Είμαστε η μεγάλη ενωτική παράταξη που σπάει τα φράγματα των κομμάτων του ραγιαδισμού και παρατάσσεται σε ένα ισχυρό εθνικιστικό μέτωπο .Είμαστε η θύελλα που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας μας , η φοβερή καταιγίδα που θα ξεσπάσει απάνω στα οργώματα των προδοτών.
Τούτη η πατρίδα που εσπάρη με τα κόκκαλα των ηρώων , δεν παραδίδεται , δεν υποχωρεί , δεν προσκυνά , μα στέκεται και πολεμά και διεκδικεί το δίκαιο και τη λευτεριά της.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΔΗΚ

ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ΕΔΗΚ ξεκινά την προεκλογική του εκστρατεία με την εκδήλωση που θα γίνει στις 27 Οκτωβρίου (ΣΗΜΕΡΑ) ώρα 20.00 στο Ξενοδοχείο ΚΑΝΙΚΑ στη Λεμεσό. Κύριος ομιλητής θα είναι ο πρόεδρος του κόμματος κ. Λουκάς Σταύρου με θέμα "Η πρόταση λύσης του ΕΔΗΚ ενάντια στον ραγιαδισμό".
Καλούμε κάθε Έλληνα πατριώτη που αγωνιά για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού, που βλέπει την πατρίδα να σύρεται από το προσκυνημένο κατεστημένο στον όλεθρο και τον αφελληνισμό, να δώσει το παρόν του σε αυτή την εθνικιστική συγκέντρωση ώστε να ακουστεί δυνατή η φωνή μας ενάντια στις μεθοδεύσεις των εχθρών του λαού και της πατρίδος.
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ΕΔΗΚ κατέρχεται αυτοδύναμο στις βουλευτικές εκλογές του Μαϊου 2011, ως το μόνο κόμμα που έχει να δώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση λύσης στα πλαίσια των νέων γεωπολιτικών δεδομένων με ένα και μοναδικό σκοπό την απελευθέρωση της γης μας από τους τούρκους και άγγλους κατακτητές.
Στην παρωχημένη, ψυχροπολεμική αντιπαράθεση μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, που αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος καθώς και στην αλλοπρόσαλλη πολιτική του κεντρώου χώρου, αντιτάσσουμε την ιδεολογία της Εθνικοδημοκρατίας για μια πατρίδα Ελληνική και ένα κοσμικό λαϊκό κράτος που θα προστατεύσει τα συμφέροντα των παραγωγικών λαϊκών δυνάμεων ενάντια στην ληστρική, παρασιτική πλουτοκρατία.
Στην εκδήλωση θα απευθύνει χαιρετισμό ο στενός και εξ απορρήτων συνεργάτης του Στρατηγού Γρίβα-Διγενή,
κ.Λευτέρης Παπαδόπουλος
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ-ΑΝΑΘΕΣΜΙΣΗ-ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Ο ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΗΠΟΡΟΙ ΤΟΥ



Ανάμεσα στην ακραία υποχώρηση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και την θέση που υποστηρίζουμε εμείς οι εθνικοδημοκράτες ,δηλαδή την ευρωπαϊκή κυπριακή δημοκρατία που πρέπει να έχει ως θεμέλιο της την απόσειση του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης , που είναι και η αιτία των δεινών της Κύπρου και την θέσμιση του πρώτου ελεύθερου συντάγματος στα πλαίσια μιας πλειοψηφικής δημοκρατίας , αναπτύσσεται μια μεσοβέζικη αντίληψη άκρως χαοτική και επικίνδυνη. Αυτή η ασαφής και συμφυρματική αντίληψη εκφράζεται από πολλές δυνάμεις όπως από την ΕΔΕΚ , από το ΕΥΡΩΚΟ, από τους Κίνημα των οικολόγων και από την εκκλησία . Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλές διαφορές και διαφωνίες . Άλλοι μιλούν για Βιώσιμη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, άλλοι για διοίκηση στο βορρά , άλλοι για ορθόδοξη ομοσπονδία , άλλοι για ενότητα χώρου και θεσμών ενώ δεν απορρίπτουν τη δικοινοτικότητα και τη τουρκική διοίκηση. Άπαντες όμως συμφωνούν στο θέμα της αποστρατικοποίησης που είναι μια θηλιά στο λαιμό του κυπριακού ελληνισμού. Στην ουσία αυτός ο συμφυρματικός χώρος κινείται στις παρυφές της διζωνικής και στηρίζει την υποχώρηση προσπαθώντας να μη επιφορτισθεί ευθύνες. Κανένας από αυτούς δεν λέει τα πράγματα με το όνομα τους , δεν αγγίζει το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης , δεν καταγγέλλει τις πολλαπλές υποχωρήσεις που έγιναν με βάση τους όρους και τα δεδομένα που εισήγαγε αυτό το σύνταγμα. Λιβανίζουν όλοι το Μακάριο και τους συνεχιστές του ανόσιου έργου του και δεν διστάζουν όποτε τους δοθεί ευκαιρία να μαστιγώνουν την ενωτική παράταξη ως έπραξαν πολλοί εξ αυτών και στο παρελθόν. Το άλλο μειονέκτημα αυτού του συμφυρματικού χώρου είναι εκτός από την ασάφεια και την χαοτικότητα των θέσεων του, η πλήρης ανυπαρξία στρατηγικής που θα αποσκοπεί στη πραγμάτωση των όποιων προτάσεων τους. Ως εκ τούτου σύρονται πίσω από τη στρατηγική των συνομιλιών και της συνδιαλλαγής. Το αποτέλεσμα είναι πως αδυνατούν να ασκήσουν αντιπολίτευση . Είναι νόμος όμως στη πολιτική πως μια χλιαρή έως ανύπαρκτη αντιπολίτευση αποτελεί την άλλη όψη της συναίνεσης , συμπολίτευσης και συνοδοιπορίας.
Εμείς λέμε ξεκάθαρα , αυτή είναι η θέση μας: Ευρωπαϊκή κυπριακή δημοκρατία για να την διαχωρίσουμε από την κηδεμονευομένη δημοκρατία της Ζυρίχης . Για τη πραγμάτωση της επίσης είμαστε απόλυτα ρεαλιστές . Ζητούμε αναβίωση και αναβάθμιση του ενιαίου αμυντικού δόγματος σε ενιαίο στρατό ως και επιστράτευση της οικονομίας για την απελευθέρωση , την επέκταση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας στη κατεχόμενη επικράτεια της. Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα είναι η μόνη πολιτική δύναμη που αναπτύσσει πραγματικό αντιπολιτευτικό λόγο και προτείνει μια νέα θέση και νέα αντίληψη επί του εθνικού προβλήματος.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Το πρόβλημα της Κύπρου , πρόβλημα διπλής κατοχής και ετεροπροσδιορισμένης πολιτικής βούλησης  δια μέσου ενός προσκυνημένου πολιτικού κατεστημένου , είναι απότοκο και παράγωγο του ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ .
Το σύνταγμα της Κύπρου δεν γεννήθηκε μέσα από τη θέληση του ηρωικώς αγωνισθέντος λαού για την αποτίναξη της αποικιοκρατίας  αλλά αναδύθηκε από τη σκοτεινή καταπακτή της αγχόνης , από τα παγερά κελιά των βασανιστηρίων , από τους σκοτεινούς διαδρόμους της αγγλικής διπλωματίας σε συνεργασία με τους την Τουρκία , με τους λεγόμενους τουρκοκύπριους , με τους κουκουλοφόρους καταδότες και τους προδότες πολιτικούς  της εθναρχεύουσας εκκλησίας.
Αυτό το σύνταγμα είναι η αιτία όλων των δεινών της Κύπρου. Επιμελώς όμως , το αγγλόδουλο κατεστημένο αποσιωπά την αλήθεια και ρίπτει τις ευθύνες στο πραξικόπημα και την ΕΟΚΑ Β  προκειμένου να αποκρύψει τις ευθύνες του στην αποδοχή και επιβολή του κατακτητικού συντάγματος μέσω ενός δολοφονικού παρακράτους εναντίον της εθνικής ιδέας και της εθνικής βούλησης που εκφράσθηκε μέσα από την ενωτική αντιπολίτευση.
Το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης , δεν τέθηκε ποτέ στη κρίση του λαού και στο δικαίωμα αποδοχής ή απόρριψης του . Κατά συνέπεια το σύνταγμα αυτό δεν έχει καμία λαϊκή βάση εκ της οποίας απορρέει πάσα νομιμότητα.
Η προσπάθεια λύσης του κυπριακού εφόσον δεν εντοπίζεται η αιτία του και δεν καταγγέλλεται το σύνταγμα που μας επέβαλαν  οι κατακτητές αλλά βαδίζει πάνω στα δεδομένα εκείνου του συντάγματος , συνιστά στην ουσία προσπάθεια μετεξέλιξης αυτού σε ένα ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
Η κεντρική αδυναμία αντιμετώπισης αυτής της πορείας προς το δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα εντοπίζεται στην ανυπαρξία εθνικής και δημοκρατικής βούλησης. Το πολιτικό κατεστημένο της Κύπρου είναι ραγιαδίστικο ως το μεδούλι των οστών του . Στο πλευρό του στέκεται αρωγός η εκκλησία της Κύπρου ως η πρώτη ένοχος της υποχώρησης  και προαγωγός του πλέον επαίσχυντου ραγιαδισμού. Η εθναρχεύουσα εκκλησία που υπέγραψε και επέβαλε δια πυρός και σιδήρου το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και ακολούθως προέβει στην προδοσία της λεγόμενης συμφωνίας κορυφής του 1977.
Μια νέα ηγεσία , μια εθνική ηγεσία, θα μπορούσε να κάνει πολλά , να αλλάξει τη πορεία των πραγμάτων αξιοποιώντας όλες τις θετικές δυνάμεις της Ε.Ε., ως και τις αξίες και αρχές που την διέπουν . Έχουμε δικαίωμα ως λαός αλλά και ως κράτος μέλος της Ε.Ε , να διεκδικήσουμε το ΠΡΩΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με τις αρχές της πλειοψηφίας σε ένα ενιαίο εκλογικό σώμα που θα αποτελείται από τους νόμιμους πολίτες της.
 Έχουμε καθήκον να αποτινάξουμε το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και να περάσουμε από την σκλαβιά στην ελευθερία.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα σας προσκαλεί στην εκδήλωση έναρξης του προεκλογικού του αγώνα για τις βουλευτικές εκλογές του Μαίου 2011
στο Ξενοδοχείο Κάνικα στη Λεμεσό στις 27 Οκτωβρίου 2010 ώρα 20:00
Κύριος ομιλητής θα είναι ο πρόεδρος του κόμματος κ. Λουκάς Σταύρου με θέμα
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΔΗΚ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ
Θα απευθύνουν χαιρετισμό ο αντιπρόεδρος του κόμματος κ. Αντώνης Πιερίδης
και ο εκλεκτός προσκεκλημένος μας ο στενός και εξ απορρήτων συνεργάτης του Στρατηγού Γρίβα-Διγενή,
κ. Λευτέρης Παπαδόπουλος

Η (αρχαία) Αθήνα και ο Γενικός Γραμματέας της FDP Christian Lindner

Απίστευτη και ηρωική δήλωση:

Ο Χριστιανισμός δεν είναι η γερμανική κρατική

θρησκεία!

Ο Γενικός Γραμματέας της FDP* Christian Lindner δήλωσε την Δευτέρα στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ότι:
Ο Χριστιανισμός δεν είναι η γερμανική κρατική θρησκεία, αλλά προσωπική επιλογή των πολιτών. Στην πραγματικότητα-συνεχίζει ο Christian Lindner- επεκτείνονται οι ρίζες της ιδέας του Συντάγματος μας πίσω στην (αρχαία) Αθήνα και την Ρώμη τις αξίες των οποίων κατάφερε να υιοθετήσει η γαλλική επανάσταση -αρκετά συχνά μετά πολλών μαχών- ενάντια στην βούληση της (χριστιανικής) Εκκλησίας.
Βέβαια, ο κ. Christian Lindner δεν έχει Ελληνική Αγωγή, αλλά ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια. Και δεν την πουλάει...
Υπάρχει κάποιος σήμερα, έστω και ένας βο(υ)λευτής στην Ελλάδα –ιστορικός η μη- που να κάνει μια τέτοια δήλωση;
*Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα του κ. Christian Lindner, FDP κυβερνά μαζί με την CDU/CSU την Γερμανία!

ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ... ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΠ

Οι Μακεδονικές Οργανώσεις από της ιδρύσεως τους, πρίν από πολλές δεκαετίες, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό είχαν ως στόχο αφ’ ενός την διατήρηση για τους παλαιότερους και την διάδοση στις νεώτερες γενεές των Μακεδονικών εθίμων και ιστορίας ,ώστε να διατηρηθεί ο πολιτισμός και η ιστορία όχι μόνο της περιοχής από την οποίαν προέρχονται αλλά και της χώρας καταγωγής τους ειδικά που η Μακεδονία έχει λαμπρίνει τον ελληνισμό με την δική της ιστορία και πολιτισμό.  

του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 
πρέσβη ε.τ 

Στην αρχική τους φάση οι οργανώσεις αυτές είχαν καθαρά τοπικιστικά χαρακτηριστικά, όταν όμως εμφανίστηκε στον ορίζοντα η Σλαβική επιβουλή για την οικειοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού τους, αρχικά από τους Βούλγαρους και μετέπειτα από τους Σέρβους και τώρα τους Σλάβους των Σκοπίων, οι οργανώσεις αυτές υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν και ένα πολιτικό υπόβαθρο και οργάνωση που θα τους επέτρεπε να παρουσιάσουν ενότητα δράσης και αντίδρασης στην Σλαβική προπαγάνδα παραποίησης της ιστορίας και του πολιτισμού τους που είχε ως στόχο την Σλαβοποίηση τους.

Υποχρεώθηκαν να υπερασπιστούν την ιστορία και τον πολιτισμό τους με πληθώρα εκδηλώσεων, επιστολών, διαλέξεων, εκδόσεων, διαβημάτων πρός ξένους καί Έλληνες πολιτικούς και αρμόδιους παράγοντες και αποτελούσαν ,από την δική τους σκοπιά, σημαντικό αρωγό στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας ιδίως δε οι Μακεδόνες του εξωτερικού που είχαν αποκτήσει σημαντική παρουσία και επιρροή στις χώρες υποδοχής τους. Δεδομένου ότι το πρόβλημα που δημιούργησαν οι Σλάβοι ήταν και πολιτικό,οι Κυβερνήσεις της Μητέρας πατρίδας ανέλαβαν το κύριο έργο επίλυσης του.


Η πλέον λογική και αποτελεσματική προσέγγιση θα ήταν η ύπαρξη συνεργασίας και συντονισμού μεταξύ των Κυβερνήσεων της χώρας μας και των Μακεδόνων του εσωτερικού αλλά και εξωτερικού που συνολικά ανέρχονται στα 2.5 εκατομμύρια . Η επιρροή των Μακεδόνων του εξωτερικού θα μπορούσε να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την εθνική πολτική επί του θέματος υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι οι πολιτικοί θα επιθυμούσαν να αξιοποιήσουν την δυνατότητα αυτή . Η αυτονόητη όμως αυτή συνεργασία και συντονισμός απουσίαζε από την σκέψη και τις προθέσεις των Ελλήνων πολιτικών.

Οι λόγοι δεν αφορούν ειδικά τις Μακεδονικές οργανώσεις αλλά την δομή του ελληνικού πολιτικού συστήματος.Οι έλληνες πολιτικοί από της απελευθέρωσης από τον Οθωμανικό ζυγό δεν δημιούργησαν σχέση σεβασμού με τον πολίτη αλλά σχέση εξάρτησης του ψηφοφόρου-πολίτη με τον πολιτικό ,αυτό που σήμερα αποκαλείται «πελατειακή σχέση» ώστε ο τελευταίος όχι μόνον να εξασφαλίζει την πολιτική του επιβίωση αλλά και να κατευθύνει κατα την δική του κρίση και εκτίμηση την πορεία του πολιτικού γίγνεσθαι της χώρας, αδιαφορώντας για τις ανάγκες και τις θεμιτές επιθυμίες του πολίτη ως ατόμου αλλά καιτου συνόλου. Η πολιτική αυτή αντίληψη εφαρμόστηκε και στους Απόδημους αλλά και στους Μακεδόνες στην Ελλάδα. Οι εκάστοτε Κυβερνήσεις φοβούμενες την επιρροή των Μακεδόνων εξωτερικού και εσωτερικού στην εσωτερική πολιτική σκηνή και συνακόλουθα την εξάρτηση τους από αυτούς ,επεδίωξαν να χειραγωγήσουν και να κατακερματίσουν τις οργανώσεις στερώντας τις πλέον αδύναμες από οικονομική στήριξη και τις πλέον οικονομικά ισχυρές από πολιτική κάλυψη. Επίσης, με την πρακτική των περιοδειών Ελλήνων πολιτικών στις χώρες όπου διαβιεί μεγάλος αριθμός απόδημων, εγένετο εξαγωγή των εσωτερικών πολιτικών διαιρέσεων και φανατισμού με τον προσεταιρισμό φίλα προσκείμενων στο κόμμα τους απόδημων . Δημιουργήθηκαν και δήθεν συντονιστικές οργανώσεις που υπόκεινται ,έμμεσα πλήν σαφώς , οικονομικά και πολιτικά στην επιρροή του εθνικού Κέντρου και των διαφόρων πολιτικών κομμάτων που τις καθοδηγούν ανάλογα με την κομματική τους πολιτική και όχι την εθνική . Αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών είναι η αποδυνάμωση του εθνικού έργου όλων των οργανώσεων και ειδικά για τους Απόδημους , η απομάκρυνση τους από την Μητέρα-πατρίδα με συνακόλουθο αρνητικό αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η τακτική της αποδυνάμωσης του έργου και της επιρροής των Μακεδονικών οργανώσεων από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, ακολουθήθηκε πιστά από τα Μέσα Μαζικής Πληροφόρησης είτε αυτά ανήκουν στον γραπτό Τύπο είτε στον Ηλεκτρονικό που επηρεάζονται για διάφορους λόγους από τα πολιτικά κόμματα .

Συνακόλουθα ,η μεγαλειώδης εκδήλωση δεκάδων εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων στην Θεσσαλονίκη το 1992 για την Μακεδονία η οποία ενώ έδωσε τότε ένα μεγάλο διεθνές πολιτικό πλεονέκτημα στην τότε Κυβέρνηση και στους πολιτικούς , ταυτόχρονα δημιούργησε έντονη ανησυχία στους τελευταίους και άλλους φιλικούς τους κύκλους οι οποίοι διέβλεπαν ότι πρωτοβουλίες όπως η ανωτέρω παρά την τότε πολιτική στήριξη που υπήρχε, εάν επαναλαμβάνοντο, για άλλου είδους θέματα ή προβλήματα θα υπονόμευαν σοβαρά την πολιτική εξάρτησης του ψηφοφόρου –πολίτη από την επιρροή των πολιτικών. Έπρεπε λοιπόν να «απαξιωθούν» παρόμοιες πρωτοβουλίες των πολιτών και οι μόνοι που θα μπορούσαν να το πράξουν μεθοδικά και αποτελεσματικά ,πέραν των πολιτικών ,είναι οι φίλα προσκείμενοι στην εξουσία δημοσιογράφοι όλων των μέσων πληροφόρησης. Εκτός από την «αποκαθήλωση» αυτή έπρεπε να υποβαθμιστούν και οι κίνδυνοι και ανησυχίες που επικαλούνται οι Μακεδονικές οργανώσεις τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού ως προς την επιδιωκόμενη από τους πολιτικούς λύση της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων ,ώστε να μην έχει απήχηση στην κοινή γνώμη οιαδήποτε επιχειρηματολογία που προβάλλεται .Εμφανίστηκαν λοιπόν στα Μ.Μ.Π. απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί από «έγκριτους» δημοσιγράφους όπως, ενδεικτικά ,«είναι καραγκιόζηδες και βλαμμένοι όσοι ασχολούνται με το άν ο Μ.Αλέξανδρος μιλούσε ή όχι ελληνικά», « οι Σκοπιανοί έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού», «να δεχθούμε μία ονομασία που δεν θα θίγει την ταυτότητα τους», «θα υπάρχουν δυσάρεστες ψυχολογικές επιπτώσεις στον ελληνικό λαό από την μή λύση και θα υπάρξουν καταστροφικά αποτελέσματα για την χώρα μας» « έχουμε φοβικά σύνδρομα» και τέλος ,για να μην μακρηγορώ, «αν δεν δεχθούμε λύση θα πληγεί ο ηγεμονικός ρόλος μας στην περιοχή και θα χάσουμε την οικονομική διείσδυση με αποτέλεσμα να επωφεληθούν κάποιοι γείτονες» .
 
Οι ηγεσίες των Μακεδονικών Οργανώσεων τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού, οι οποίες , κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια, βίωσαν τόσο τον αποκλεισμό τους από οιαδήποτε συννενόηση με το εθνικό κέντρο όσο και την ουσιαστική απόρριψη τους από τους πολτικούς και τους προσκείμενους δημοσιογράφους,οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα διασφαλίσουν την προάσπιση της ιστορικής και πολιτιστικής τους κληρονομιάς και την διατήρηση της ακεραιότητος του Ελληνικού πολιτισμού και ιστορίας. Είναι οι μόνοι θεματοφύλακες μαζύ με όσους ασπάζονται τα ίδια ιδεώδη.

ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ

Ζωσμένοι με εκρηκτικά ήταν οι Δίδυμοι Πύργοι!

Τα ίχνη πυρίτιδας που εντόπισε διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, σε "μπάζα" από τα ερείπια των Διδύμων Πύργων ώθησε τους ερευνητές να κάνουν λόγο για πτώση, οφειλόμενη σε ελεγχόμενη έκρηξη. «Η σκόνη από τα συντρίμια των δύο κτιρίων, περιέχει στοιχεία που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνα των εξελιγμένων εκρηκτικών υλικών που κατασκευάστηκαν σε αμερικανικά εργαστήρια, το χρονικό διάστημα πριν από την 11η Σεπτεμβρίου», σημειώνεται. O Niels Harrit, επικεφαλής των επιστημόνων, σημείωσε ότι η σκόνη από τα χαλάσματα που αναλύθηκε περιέχει ίχνη εκρηκτικής ύλης, δεν μπορεί να εξηγηθεί ούτε από την πρόσκρουση των αεροσκαφών, ούτε από κάποια φυσική αιτία.

Ο μόνος λόγος ύπαρξης της εκρηκτικής ύλης, όπως σημείωσε, είναι να είχε χρησιμοποιηθεί ως πυροτεχνικό υλικό για να επιτευχθεί η πτώση των πύργων από μέσα. O Niels Harrit, αφού παρουσίασε δημοσίως τα ευρήματα των μελετών, προκάλεσε όποιον επιθυμεί να τα εξετάσει και να αποδείξει πως δεν ισχύουν τα όσα υποστηρίζει η ομάδα του. Μέχρι σήμερα η μελέτη υπήρχε μόνο με τη μορφή δημοσίευσης που είχε γίνει το 2009 και είχε αμφισβητηθεί έντονα. Η ανακάλυψη αυτή συμβαδίζει με εκείνη του Geological Survey των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που είχε κάνει λόγο για υψηλές συγκεντρώσεις σφαιριδίων σιδήρου στη σκόνη των ερειπίων τα οποία απαιτούν θερμοκρασίες πολύ πιο υψηλές από αυτές που πετυχαίνει η καύση αεροπορικού καυσίμου ή μια πυρκαγιά κτιρίου, για να σχηματιστούν. Σε περίπτωση που γίνουν αποδεκτά τα ευρήματα των επιστημόνων, τότε αυτομάτως ανατρέπεται η επίσημη εκδοχή του National Institute of Standards and Technology που απέδιδε την κατάρρευση των πύργων στην πυρκαγιά που προκάλεσε η κηροζίνη των αεροπλάνων.


cosmo

ΑΠ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ 1843 ...ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ JEFFREY

Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.  
Έχουμε και λέμε:
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;)

Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;) Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...)


Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;) Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...)  

Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.

Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.

8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.

11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.

Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; 

Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες.
Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη το 1893.

Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

ΣΧΙΖΑΣ

ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Tα χωρικά ύδατα-"χτένα" και ο ΕΕΧ στην ατζέντα των μυστικών διαπραγματεύσεων Γ.Παπανδρέου-Τ.Ερντογάν.
Το ερώτημα του τι σκοπεύει να παραχωρήσει από τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ο Γιώργος Παπανδρέου στις μυστικές διαπργαματεύσεις που έχει ξεκινήσει για εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας προς την κατεύθυνση που αυτός θεωρεί ως "λύση" των ελληνοτουρκικών διαφορών, πλανάται από σήμερα μετά τις αποκαλύψεις των ΝΕΩΝ για τις μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας. 

Το defencenet.gr είχε αποκαλύψει ότι είχαν ξεκινήσει συνομιλίες για χωρικά ύδατα - "χτένα" τα οποία θα επανακαθόριζαν και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο στο Αιγαίο. Δηλαδή σε περιοχές που η Τουρκία θεωρεί ότι "ασφυκτιά" τα χωρικά της ύδατα θα επεκτείνονταν "οδοντοτά" ανάμεσα στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και σε άλλα σημεία που δεν ενοχλείται η Τουρκία θα επεκτείνονταν τα ελληνικά χωρικά ύδατα πέραν των 6 ν.μ.


Στην συνέχει θα συνέπιπτε ο ΕΕΧ με τα χωρικά ύδατα. Αυτό σημαίνει βέβαια καθαρό διαμοιρασμό του Αιγαίου και απόκτηση από την Τουρκία του πολυπόθητου "ζωτικού χώρου" που επιδιώκει να αποκτήσει. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το θέμα αυτό βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας Παπανδρέου-Ερντογάν ακι των επιτροπών διαπραγμάτευσης. Το θέμα είνια κατά πόσον ο Γιώργος Παπανδρέου θα μπορέσει να το περάσει αυτό. Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου θα διαμορφωθεί ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό σκηνικό και΄είναι άκρως αμφίβολο πως θα πειθαρχήσει σε τέτοιες ενέργειες με έντονο το στοιχείο του ερδοτισμού, η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Πάντως η φιλοτουρκική εφημερίδα "Ζαμάν" γράφει ότι μέχρι το τέλος του έτους θα "υπάρξει σοβαρή εξέλιξη στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και των χωρικών υδάτων". Oλοκληρώνεται στο μεταξύ στον Αστέρα της Βουλιαγμένης η Διεθνής Διάσκεψη για τις κλιματικές αλλαγές. με την παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν.

Η υποδοχή του ήταν βέβαια θερμή από τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά υπό το βάρος των αποκαλύψεων για τον επιχειρησιακό διαμοιρασμό του Αιγαίου και τις μυστικές διαπαραγματεύσεις που έφερε χθες στην δημοσιότητα η εφημερίδαΤΑ ΝΕΑ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ


Η ορθή θέση πάνω στο περιουσιακό και το εδαφικό είναι η ακόλουθη:
  1. Οι περιουσίες των προσφύγων ανήκουν αναφαίρετα σε αυτούς και τους κληρονόμους τους
  2. Το δικαίωμα επιστροφής και ανάκτησης των περιουσιών αυτών δεν μπορεί να αφαιρεθεί από κανένα.
  3. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τους πρόσφυγες να ανταλλάξουν ή να εκχωρήσουν δια αποζημιώσεων την περιουσία τους στους κατακτητές.
  4. Ολόκληρη η υπό κατοχή περιοχή είναι μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία και χαρακτηρίστηκε από την επιτροπή νομικών της ευρωβουλής ως "κατεχόμενη επικράτεια". Κατά συνέπεια ούτε ο πρόεδρος της δημοκρατίας ούτε κάποιος άλλος δικαιούται να παραδώσει έστω και μια χούφτα γης στους κατακτητές. 
Κάθε υποχώρηση από αυτές τις θέσεις στην ουσία είναι αποδοχή των όρων του κατακτητή και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς παρά ως πράξη εθνικής μειοδοσίας.
Το εδαφικό αποτελεί το υπόβαθρο της λύσης του κυπριακού και η σθεναρή στήριξη του Δικαίου συνεπάγεται την απόρριψη όλων των μέχρι σήμερα υποχωρήσεων που κατέληξαν στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Ας καταλάβουν επιτέλους οι κρατούντες ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λύση από την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους ως επίσης και των τουρκοκυπρίων μετοίκων στις δικές τους  στα πλαίσια μιας πλειοψηφικής Ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία θα αποσείσει κάθε μορφή εγγυήσεων και θα θεσμίσει το πρώτο ελεύθερο σύνταγμα μέσα από τη βούληση των νομίμων πολιτών της μέσα από ένα ενιαίο εκλογικό σώμα.
Εάν ο κ. Χριστόφιας δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτή τη γραμμή της ελευθερίας και της δημοκρατίας οφείλει να παραιτηθεί δηλώνοντας την πλήρη αποτυχία της ενδοτικής γραμμής που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Σε ενάντια περίπτωση κινδυνεύει να χαρακτηριστεί από την αδυσώπητη κρίση της ιστορίας ως δολοφόνος της δημοκρατίας και προδότης της πατρίδος.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Γιατί κοστίζει 47.000 κάθε επεισόδιο του «Στη Υγειά μας»; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΘΡΑΣΣΟΣ ΕΡΤ!



Το Δ.Σ. της ΕΡΤ ενέκρινε για την τηλεοπτική περίοδο 2010-11 την παραγωγή 36 επεισοδίων, συμπεριλαμβανομένων και τριών εορταστικών (Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Πάσχα)
Η διοίκηση της ΕΡΤ, μετά από πρόσφατα δημοσιεύματα σχετικά με το κόστος των νέων επεισοδίων της εκπομπής «
Στην υγειά μας» ενημερώνει ότι το Δ.Σ. της ΕΡΤ ενέκρινε για την τηλεοπτική περίοδο 2010-11 την παραγωγή 36 επεισοδίων, συμπεριλαμβανομένων και τριών εορταστικών (Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Πάσχα). Το συνολικό κόστος έκαστου επεισοδίου ανέρχεται στο ποσό των 47.692 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.) , ενώ τα τρία εορταστικά επεισόδια θα έχουν επιπλέον κόστος 2.850 ευρώ έκαστο.
Η ΕΡΤ τονίζει ότι τον Σεπτέμβριο του 2009, για την ίδια εκπομπή είχαν εγκριθεί 
35 επεισόδια με κόστος65.022 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.)έκαστο, ενώ τα τρία εορταστικά επεισόδια κόστιζανεπιπλέον 6.000 ευρώ ανά εκπομπή.
H ΕΡΤ υποστηρίζει ότι «με δεδομένο ότι η εκπομπή ανταποκρίνεται πλήρως στις ποιοτικές και αισθητικές απαιτήσεις της δημόσιας τηλεόρασης, ενώ παραλλήλως επιτυγχάνει υψηλή τηλεθέαση (την πρώτη μεταξύ των τακτικών εκπομπών της) και διαφημιστικά έσοδα κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο τρέχον δυσμενές περιβάλλον και πέτυχε, αφενός μεν να την διατηρήσει στο πρόγραμμά της, αφετέρου δε να μειώσει δραστικά το κόστος της κατά 765.000 ευρώ ετησίως, δηλαδή σε ποσοστό 31%». (
πηγή)

Διάλογος με προδότες και πράκτορες των Σκοπιανών δε νοείται!


«Θεσμική» υπόσταση προσπαθεί να δώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε οργανώσεις με πολύ ύποπτο ρόλο, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για τον εθνικό & θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας και τη διάλυση του εθνικού κορμού. Ο «διάλογος» μεταξύ της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και εκπροσώπων της φιλοσκοπιανής αποσχιστικής οργάνωσης Ουράνιο Τόξο, ήταν μεθόδευση από ψηλά (βλέπετε Μαξίμου). Και αυτό, προκειμένου οι πράκτορες των Σκοπίων να καταστούν και επίσημα πλέον, «συνομιλητές» κρατικών υπηρεσιών...Σε λίγο, όπως πάνε τα πράγματα, μας είπαν αξιωματούχοι του ΥΠΕΞ, θα τεθεί και θέμα «περιουσιών» των πολιτικών προσφύγων που εγκατέλειψαν την Ελλάδα την εποχή του συμμοριτοπόλεμου, αφού εγκλημάτισαν κατά του πληθυσμού της χώρας μας. Κάτι, το οποίο κάποιοι απεργάζονται στο παρασκήνιο, με την «κινητικότητα» κάποιων «ταχυδρόμων»... Όλα για την πολυπολιτισμικότητα, όλα για την καταπολέμηση του πατριωτισμού, όλα για την εμπέδωση των αρχών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ο «διάλογος» των πρακτόρων των Σκοπίων που απεργάζονται τον διαμελισμό της χώρας μας, με Έλληνες κρατικούς λειτουργούς, αναδεικνύει τα νέα ήθη στη δημόσια διοίκηση. Από την άλλη, η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζονται ανάλογες εξελίξεις, μόνο κακά προμηνύει. Η ερώτηση του υποψηφίου περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας και βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης του ΛΑΟΣ Κυριάκου Βελόπουλου προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, εξαναγκάζει τους αρμόδιους σε απαντήσεις για το διακύβευμα της κουβέντας με στοιχεία ύποπτα, τα οποία απειλούν την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Ας έχουν υπόψη τους κάποιοι ριψάσπιδες της κυβέρνησης, ότι για να ελευθερωθεί η Μακεδονία μας, χύθηκε πολύ αίμα. Τους εγγυόμαστε ότι την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι ανάλογο, οι καταγγελίες μας θα είναι προσωπικές και σε πολύ υψηλούς τόνους. Διότι τον προδότη, ουδείς αγάπησε.
elora

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ


Πρωτοφανές είναι αυτό πού συμβαίνει στη Γαλλία. Εβδομη απεργιακή κινητοποίηση μέσα σε ενάμιση μήνα, με εκατομμύρια πολίτες στους δρόμους εκατοντάδων γαλλικών πόλεων. 


του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Είναι εξόφθαλμο ότι ο γαλλικός λαός έχει εξεγερθεί εναντίον της μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό που προωθεί ο δεξιός πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και το δείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο.
Δύο νέες δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης μετά τις κινητοποιήσεις αυτές εμφανίζουν το 60% των Γάλλων η μία και το 70% η άλλη να τάσσονται υπέρ της συνέχισης των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι οποίες διαρκώς ριζοσπαστικοποιούνται στα συνθήματα και τις μορφές δράσης καθώς η γαλλική κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να υποχωρήσει στη λαϊκή κατακραυγή. Αντιθέτως, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές πληροφορίες από τη Γαλλία έφερναν τον Νικολά Σαρκοζί να ετοιμάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του... στρατού! Ευτυχώς, όχι για να επιτεθεί με τα τανκς εναντίον των διαδηλωτών, αλλά για να μεταφέρουν τα στρατιωτικά βυτιοφόρα καύσιμα στα αεροδρόμια και σε νευραλγικές υπηρεσίες της χώρας.
Επιπροσθέτως, οι Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι τα δύο - τρία εκατομμύρια άτομα που συμμετέχουν κάθε φορά στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας διαφέρουν πολύ από διαδήλωση σε διαδήλωση, καθώς ολοένα και νέα κοινωνικά στρώματα συμμετέχουν στις απεργίες και στις πορείες. Δεν έχουμε δηλαδή δύο - τρία εκατομμύρια ανθρώπους που διαδήλωσαν έξι - εφτά αλλεπάλληλες φορές, αλλά ίσως έξι, οκτώ ή και περισσότερα εκατομμύρια Γάλλους πολίτες που συμμετείχαν μια, δύο ή περισσότερες φορές στις κινητοποιήσεις.


Θα χρειαστούν πολλές αναλύσεις για να εμβαθύνει κανείς σε αυτή την εξέγερση της γαλλικής κοινωνίας. Εμείς όμως σήμερα θέλουμε να σταθούμε σε ένα κρισιμότατο για τη δημοκρατία φαινόμενο: την άρνηση του Γάλλου προέδρου Σαρκοζί να αναστείλει τη μεταρρύθμισή του από τη στιγμή που βλέπει τόσα εκατομμύρια Γάλλους πολίτες στους δρόμους να την απορρίπτουν. Ο Σαρλ ντε Γκολ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Ζακ Σιράκ, ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν θα είχαν οπωσδήποτε υποχωρήσει στη θέληση των πολιτών, παρόλο που όλοι τους είχαν σαφώς μεγαλύτερο πολιτικό ανάστημα από αυτό του Σαρκοζί, αν έβλεπαν τόσα εκατομμύρια Γάλλους να κινητοποιούνται εναντίον κάποιας μεταρρύθμισης που οι ίδιοι θα επεδίωκαν να προωθήσουν.

Η υποχώρησή τους θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη βάσει των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αντιθέτως, η στάση του Σαρκοζί συνιστά απειλή κατά της δημοκρατίας και προδίδει συμπεριφορά ηγέτη με νοοτροπία απόλυτου μονάρχη. Στα δημοκρατικά πολιτεύματα η εξουσία ασκείται εξ ονόματος του λαού - και αυτό δεν εξαντλείται απλώς στο δικαίωμα των πολιτών να αναδεικνύουν μέσω εκλογών τους ηγέτες τους. Οταν η λαϊκή αντίθεση εκφράζεται τόσο πασιφανώς όσο σήμερα στη Γαλλία, όσο δίκιο και αν νομίζει ότι έχει κάποιος ηγέτης, είναι υποχρεωμένος να εναρμονιστεί με τη λαϊκή βούληση, αλλάζοντας τη στάση του. Αλίμονο αν οι λαοί παρατηρούσαν αδρανείς διάφορους πολιτικούς απατεώνες να εφαρμόζουν την αντίθετη πολιτική από εκείνη που είχαν υποσχεθεί προεκλογικά και να περιμένουν μόνο να περάσουν τα τέσσερα χρόνια της θητείας τους για να τους καταψηφίσουν, αφήνοντάς τους στο μεταξύ ανενόχλητους να καταστρέφουν εκατομμύρια ζωές! Τα τελευταία χρόνια όμως οι πιο παρασιτικοί κύκλοι του συστήματος και τα φερέφωνά τους επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν την έννοια του πολιτικού κόστους. Λοιδορούν όποιον ηγέτη λαμβάνει υπόψη του τη λαϊκή θέληση και προβάλλουν ως υπόδειγμα πολιτικού σθένους ηγέτες - υπαλληλίσκους των συμφερόντων τους, οι οποίοι περιφρονούν τις διαθέσεις του κόσμου και υλοποιούν πολιτικές που αποφασίζει ένας κλειστός κύκλος ατόμων για να προωθήσει ιδιοτελή συμφέροντα. Εμφανίζουν ως δήθεν «απαύγασμα σοφίας» και «αδήριτη ανάγκη» τις πιο διεφθαρμένες αντιλαϊκές επιλογές που υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και βυθίζουν αναίτια στη δυστυχία τα οικονομικά ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.  

Αποτέλεσμα Κίνδυνοι βίας και ακροδεξιών λύσεων
Ο Σαρκοζί είναι πολιτικά τελειωμένος πλέον στη Γαλλία, παρόλο που οι προεδρικές εκλογές απέχουν ακόμη ενάμιση χρόνο. Το ευτύχημα για τους Γάλλους είναι ότι με την ηλίθια αλαζονεία του ο δεξιός Σαρκοζί ανέστησε πολιτικά το διαλυμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα και έτσι θα προκύψει πολιτική λύση μέσα από το σύστημα, παρά τη ραγδαία άνοδο της Ακροδεξιάς της κόρης του Λεπέν. Σε άλλες χώρες όμως η πολιτική αγνόησης των αντιδράσεων των πολιτών σε βάρβαρες μεταρρυθμίσεις οδηγεί σε δύο πράγματα: Πρώτον, στην έξαρση της πολιτικής βίας και των συγκρούσεων. Δεύτερον, στην ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων που ήδη καθορίζουν σε πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ τη συγκρότηση κυβερνήσεων στις οποίες υπαγορεύουν πολιτική.
ΠΗΓΗ