ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ιδεολογικός πόλεμος κατά της οικονομικής , πολιτικής και «πνευματικής» τυραννίας που συρρικνώνει δραματικά τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και υποβιβάζει πολιτισμικά το έθνος , συνεχίζεται αμείωτα από το προσωπικό ιστολόγιο του Λουκά Σταύρου. Για ένα ελληνικό εθνικοκοινωνισμό. http://l-stavrou.blogspot.com

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Επιχειρουν να ροκανίσουν το χρόνο


 Με ένα ανεφάρμοστο πρόγραμμα και σκοπό να αποκοιμίσουν τους πολίτες.Ανέφικτη κάθε διαπραγμάτευση απο τους δοσίλογους.Η πικρή αλήθεια:Μειώσεις των μισθών και των συντάξεων,κατασχέσεις,νέα αύξηση της ανεργίας,αυτοκτονίες και ξεπουλημα της δημόσιας περιουσίας,Πλήρης λεηλασία τους μήνες που έρχονται! ΑΝΤΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕ ΝΕΦΕΛΩΔΕΙΣ-ΑΝΟΥΣΙΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ! ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ Μετά από χίλια ζόρια η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, αφού ορκίστηκε ο πρωθυπουργός, αφού, επίσης, ορκίστηκαν και παρέλαβαν οι υπουργοί, εδέησε, κατά παράδοξο τρόπο, να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της, το οποίο θα δώσει στη δημοσιότητα το Σάββατο (23/6/12). Οι τραγελαφικές αυτές διαδικασίες καταδεικνύουν ότι το πρόγραμμα ήταν το τελευταίο που απασχολούσε τους τρεις συνεταίρους σε σχέση με τα υπόλοιπα! Ο «Παρατηρητής» της iskra καταγράφει τις εξής προκαταρκτικές παρατηρήσεις επί του προγράμματος σε μια πρώτη και αρκετά γρήγορη αποτίμησή του: ΠΡΩΤΟΝ: Οι θέσεις που περιέχονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα, ιδιαίτερα στο Α' Κεφάλαιο του, δεν προορίζονται για υλοποίηση αλλά για διαπραγμάτευση με την τρόικα, αφού αφορούν ρητές δεσμεύσεις του μνημονίου. Οι κυβερνητικοί συνεταίροι δεν μας λένε τίποτα για το τι θα κάνουν στην περίπτωση που η τρόικα δεν αποδεχτεί τις αλλαγές που προτείνουν, πράγμα πιθανότατο, αν όχι βέβαιον σε μεγάλο βαθμό. Η παράλειψη δεν είναι καθόλου τυχαία! Επειδή οι κυβερνητικοί συνεταίροι δεν διαθέτουν εναλλακτική λύση έναντι της χρηματοδότησης της τρόικας, διότι θεωρούν την τελευταία καταστροφή και εισιτήριο για την έξοδο από την ευρωζώνη, είναι στην πράξη όμηροι της βούλησης της τρόικας και επομένως θα καταπιούν την γλώσσα τους σε κάθε αντίρρηση της να υιοθετήσει τις προτάσεις τους. Η περίφημος αναδιαπραγμάτευση δεν υφίσταται και στην πράξη όλα εναπόκεινται στην καλή θέληση της τρόικας. ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η διαφαινόμενη ως γενική επιδίωξη των κυβερνητικών συνεταίρων να μη γίνουν άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων και επιβολή νέων φόρων, δεν είναι καθόλου εφικτή. Κι' αυτό διότι με βάση το 2ο Μνημόνιο θα πρέπει να ληφθούν μέτρα, τα οποία αναγνωρίζουν οι συνέταιροι, τουλάχιστον 12 δις για τη διετία 2013-2014. Ακόμα η επιμήκυνση έως δυο χρόνια, που ζητούν οι συνεταίροι, αν γίνει δεκτή από την τρόικα και πάλι αυτό το ποσό είναι αδύνατο να συγκεντρωθεί χωρίς περισσότερους φόρους και περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, μόνο από την καταπολέμηση φοροδιαφυγής και παραοικονομίας. Οι «συνεταίροι» ψεύδονται ανοικτά και δημαγωγούν ασύστολα! ΤΡΙΤΟΝ: Η επαναφορά της ελευθερίας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τον κατώτατο μισθό, ακόμα και αν γίνουν δεκτά από την τρόικα, δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα για την επαναφορά των μισθών του ιδιωτικού τομέα στην προ μέτρων του 2ου Μνημονίου κατάσταση. Η συγκυβέρνηση ξεχνάει την επαναφορά του κατώτατου μισθού και του επιδόματος ανεργίας στα προ της μείωσης του 2ου Μνημονίου επίπεδα, που καθόλου δεν επέρχεται με την επαναφορά της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ξεχνάει την επαναφορά της μετενέργειας και της επεκτασιμότητας των συλλογικών Συμβάσεων και την επαναφορά του καθεστώτος διαιτησίας στην πρότερα κατάσταση, πράγματα που περιείχοντο στο πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ. Το καθεστώς μνημονιακής διάλυσης των εργασιακών σχέσεων παραμένει ακέραιο! ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ο Α. Σαμαράς κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι στο πρόγραμμά του δεν περιείχε ούτε ένα νούμερο! Για το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να κατηγορήσει ο Α. Σαμαράς το πρόγραμμα της συγκυβέρνησής του. Δεν έχει ούτε έναν αριθμό. Ούτε μια κοστολόγηση των εξαγγελιών ούτε μια νύξη για τα συγκεκριμένα ισοδύναμα μέτρα. Έχουμε αόριστες, νεφελώδεις εξαγγελίες γραμμένες στο πόδι, για επικοινωνιακές εντυπώσεις, που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ! Για παράδειγμα: Ποιοι είναι οι Κοινοτικοί Πόροι που θα χρηματοδοτήσουν την επέκταση κατά έναν επιπλέον χρόνο του επιδόματος ανεργίας και την επέκταση του τελευταίου και σε μη μισθωτούς; Απόλυτη σιωπή! Ποια είναι τα ισοδύναμα μέτρα για την απροσδιόριστη σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου στους μέσους ευρωπαϊκούς όρους; Ποιοι είναι οι τελευταίοι; Ποια είναι επίσης τα ισοδύναμα μέτρα για την εξαγγελόμενη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κλπ; Το πιθανότερο είναι ότι αυτές οι προτάσεις για αφορολόγητο και μείωση του ΦΠΑ θα απορριφθούν μετ' επαίνων από την τρόικα και προτείνονται μάλλον για τη δημιουργία ψεύτικων προσωρινών εντυπώσεων. ΠΕΜΠΤΟΝ: Το πρόγραμμα των κυβερνητικών συνεταίρων δεν λέει τίποτα για τη προβλεπόμενη μεγάλη μείωση των μισθών των εργαζομένων με ειδικά μισθολόγια του Δημοσίου, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι μειώσεις θα προχωρήσουν ταχύτατα. ΈΚΤΟΝ: Το κυβερνητικό πρόγραμμα των συνεταίρων υιοθετεί στην ουσία όλο το απαράδεκτο πρόγραμμα «μαμούθ» των ιδιωτικοποιήσεων που περιλαμβάνει το 2ο Μνημόνιο με μόνη αναφορά, για τα μάτια του κόσμου, στις «εγγυήσεις διαφάνειας» για την υλοποίησή του! Πάμε για γενικό ξεπούλημα, με διάτρητο άλλοθι τη συναίνεση της ΔΗΜΑΡ. ΈΒΔΟΜΟΝ: Το γενικό συμπέρασμα είναι αυτονόητο: Το κυβερνητικό πρόγραμμα - κακόγουστο ευχολόγιο είναι μόνο το άλλοθι για τη πλήρη και απόλυτη επιβολή της μνημονιακής λεηλασίας τα επόμενα χρόνια. Η έλευση της τρόικας από τη Δευτέρα στην Αθήνα θα κρίνει το εύρος και το βάθος των μέτρων που θα επακολουθήσουν στο πλαίσιο του 2ου Μνημονίου. Η Ελλάδα με τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ θα ολοκληρώσει την καταστροφή της και την κοινωνική τραγωδία της τους επόμενους μήνες! ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ, ΠΟΥ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες: - Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης. - Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο. - Αμεσες οικονομικές προτεραιότητες. - Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος. - Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση. - Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής. Α. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Ετσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επιπλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και τη στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. 2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. 3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κ.λπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα. 4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις). 5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για έναν ακόμα χρόνο (1 1) από κοινοτικούς πόρους. 6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτοαπασχολούμενους, επιτηδευματίες κ.λπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφόσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους). 7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους. 8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών: ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα. ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια. 9. Οχι απολύσεις στο Δημόσιο. 10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο. 11. Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης. Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι. Β. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση, καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων (ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα-τουρισμός-πολιτισμός). 2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης, συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή. 3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα την κτηνοτροφία και τα τρόφιμα. Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό. Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς. Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων. Ιδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων. Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή. Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια. Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας. Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη. Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών. 4. Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων. Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωσης επιτοκίων χορηγήσεων κ.λπ. Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου. 5. Αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή της χρηματοοικονομικής πρότασης που έχει γίνει δεκτή και από τους ομολογιούχους-φυσικά πρόσωπα και από το Λογιστήριο του κράτους. 6. Αμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά. Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης). Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας). Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις. Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κ.λπ. Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων - ουσιαστικός έλεγχος. Γ. ΑΜΕΣΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ 1. Νέο Φορολογικό Σύστημα: Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για τα επόμενα δέκα χρόνια. Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες». Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων. Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας. Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κ.λπ. Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάστασή τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών. 2. Αποκρατικοποιήσεις: Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων - εγγυήσεις διαφάνειας. Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους. Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές. Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές. Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ. 3. Κατάργηση - συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων: Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας. 4. Δημόσια Υγεία: Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης. 5. Αμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού). Δ1. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ-ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα. Προτεραιότητες είναι: α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ. Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους. Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα. Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο. Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών. Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας. Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων. Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας. Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής. Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός). β) Ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών. Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού Γραμματέα. Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη. Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση. Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός. Δ2. ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ 1. Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων. 2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX. 3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για: αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ και κοινή πολιτική επαναπατρισμού. 4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους. 5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου. 6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος). 7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας. Ε. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου. 2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου. 3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση - προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονίας με όλο τον περίγυρό της. 4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της. Τελική παρατήρηση: Πέρα από τη συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.
 το λιμέρι

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: "ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΑΝΤΕΝΝΑ (Ελλάδος) ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ"

ΣAS  ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΣΤΕ THN ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΣΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK ΚΑΙ TWITTER:


http://www.freedomjustice.com.cy/NewsAndEvents/Articles/30736.aspx

22/07/2011, Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: "ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΑΝΤΕΝΝΑ (Ελλάδος) ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ"

ΟΛΟΙ πλέον ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ


Κίνηση για
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Πάνος Ιωαννίδης
Πρόεδρος


From: Fanoulla Argyrou [mailto:fanoulla@rgyrou.com]
Sent: Friday, July 22, 2011 1:36 AM
Subject: FW: Demonstration outside ANTENNA NEW YORK


ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ  ΤΟΥ ΑΝΤΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚ
Πέραν των 250 διαμαρτυριών προς το Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος αγνοήθηκαν!

     

Στις 20 Ιουλίου 2011, ημέρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, πραγματοποιήθηκε, από ομάδα Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων, έξω από τα γραφεία του ΑΝΤΕΝΝΑ στη Νέα Υόρκη, 5ωρη διαμαρτυρία εναντίον της προβολής της τουρκικής παραγωγής Εζέλ.

Οι διαδηλωτές διαμοίρασαν χιλιάδες φυλλάδια με ενημερωτικές πληροφορίες για το τι συνεχίζει να κάνει ο ΑΝΤΕΝΝΑ 1(Ελλάδος)
Τους διαδηλωτές πλαισίωσαν και πολλοί Ελληνοκύπριοι και Ελληνοκύπριες που ενημερώθηκαν για το θέμα και πήραν φυλλάδια να διανέμουν και οι ίδιοι. Συναντήθηκαν ακόμα και με Ελληνίδες που βρισκόντουσαν στην Νέα Υόρκη για διακοπές που τους είπαν ότι δεν το παρακολουθούσαν αλλά και εφόσον ενημερώθηκαν ότι ήταν γυρισμένο στην κατεχόμενη Κύπρο, δεν θα βλέπουν καθόλου ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος).  Οι εν λόγω κυρίες τους είπαν ότι δυστυχώς τα ελληνικά κανάλια έχουν γεμίσει με τουρκικές παραγωγές.

Η διαμαρτυρία ήταν άκρως επιτυχής, κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε και η Αστυνομία τους επέτρεψε να σταθούν ακριβώς μπροστά από την κύρια είσοδο του κτιρίου με τα συνθήματά τους που έλεγαν «ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΝΝΑ ΕΛΛΑΔΟΣ» και «ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΟ ΕΖΕΛ/ΑΝΤΕΝΝΑ», κρατώντας ελληνικές και κυπριακές σημαίες.  Φωτογραφικά στιγμιόπυπα  από την εκδήλωση στα συνημμμένα.

Τα γραφεία του Αντέννα βρίσκονται στην διάσημη και πολυσύχναστη 5τη Λεωφόρο στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Το κτίριο στο οποίο στεγάζονται ονομάζεται «OlympicTower" (πρώην οίκημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας το οποίο χτίστηκε από τον Αριστοτέλη Ωνάση προτού πεθάνει). Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού, το Ίδρυμα Ωνάση, και πολλές ελληνικές εφοπλιστικές εταιρίες.

Αγνοήθηκαν 250 διαμαρτυρίες προς το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος
Εν τω μεταξύ πληροφορούμαι ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης της Ελλάδος, έχει αρχειοθετήσει όλες τις επιστολές διαμαρτυριών που έλαβε για το θέμα Εζέλ/ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος)  δίχως να απαντήσει σε καμία! Και αυτό κατ΄εντολή του προέδρου του Συμβουλίου Ιωάννη Λασκαρίδη. Ο αριθμός των διαμαρτυριών που έφθασαν μέχρι στιγμής, μόνο στο Ε.Σ. Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος (εκτός εκείνων που στάλθηκαν στον ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) που είναι κατά εκατοντάδες περισσότερες) ξεπερνούν τις 250! Και όλες μπήκαν στα συρτάρια τους, όπως λέει η σχετική πληροφορία,  κατ΄εντολή Λασκαρίδη (και Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου ε.τ.)http://www.eklogika.gr/page/anexartitesarxes/esradiotileorasi . Δίχως να σταλεί καμία απάντηση, ούτε έστω και μια επιβεβαίωση λήψης (acknowledgement). Τέτοια περιφρόνηση από ένα σώμα που η ύπαρξή του αφορά και μόνο τον έλεγχο της σωστής λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ...
Εις απάντηση της πιο κάτω δήλωσης στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) :
"Σε περίοδο ειρήνης, όταν δεν υπάρχουν συγκρουσιακά ζητήματα μεταξύ των λαών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου, είναι λυπηρό κάποια άτομα να δημιουργούν τέτοιου είδους κλίμα, απλά και μόνο επειδή ένας παραγωγός επέλεξε μια τοποθεσία για να γυρίσει μια σειρά. Ωστόσο αυτά τα συγκεκριμένα άτομα δεν είναι η πλειονότητα του ελληνικού κοινού."

Απαντώ:  Η  τουρκική εισβολή και κατοχή της μισής μας πατρίδας Κύπρου συνεχίζεται Αυτά τα «κάποια άτομα» είναι 200,000 Ελληνοκυπρίων προσφύγων που ξεριζώθηκαν δια της βίας των όπλων από την κατοχική Τουρκία από τα σπίτια και τη γή τους,  ιδιοκτήτες των κατοχικών περιοχών όπου γυρίστηκε η Εζέλ.

Και  παραθέτω προς τους κυρίους του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) τις δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΑΜ κατά την επίσκεψη του στην Κύπρο:
 «Η τουρκική απειλή δεν είναι θεωρητική, είναι υπαρκτή. Το βλέπουμε αυτό στο Αιγαίο και στην Κύπρο» τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπελγίτης, ο οποίος είχε στο Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς συνάντηση με τον ομόλογό του, στην Κύπρο, Δημήτρη Ηλιάδη"

http://www.philenews.com/el-gr/Eidiseis-Kypros/22/74437

Φανούλα Αργυρού
Δημοσιογράφος
Λονδίνο
21.7.2011

Το Πατριωτικό Μέτωπο, μπήκε ήδη σε παράταξη μάχης. Ή θα ξαναγίνουμε ραγιάδες, ή θα αντισταθούμε.

Πατριωτικό Μέτωπο
Νίκης 33, 10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Εκπροσώπου: 6980292626
www.pamet.gr, pametopo@gmail.com

Την εξευτελιστικότερη περίοδο της νεώτερης ιστορίας μας βιώνουμε ως έθνος και ως γένος από το 1897 και εντεύθεν, μετά την χθεσινή «συμφωνία» των 17, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την παραχώρηση του δικαιώματος σε ιδιώτες, συμμετοχής στο υποτιθέμενο «χρέος», ο Γ.Α.Π., παραχώρησε και το δικαίωμα κατάσχεσης της εθνικής αλλά και ιδιωτικής περιουσίας του καθενός εξ’ ημών, σε οποιονδήποτε «δανειστή» μας. Συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των Τούρκων. Την ίδια ώρα, με την εγκληματική συμφωνία για περιορισμό του λειτουργικού κόστους της Εθνικής μας Άμυνας, από τα 2,5 δις ευρώ, στα 200 εκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2013, αποφασίσθηκε ουσιαστικά η διάλυση της Άμυνας της χώρας. Και φυσικά η προετοιμασία για το επόμενο βήμα, του περαιτέρω περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας. Περάσαμε πια την «πύλη της κόλασης» και εισερχόμαστε με καταιγιστικούς ρυθμούς, σε περιπέτειες, των οποίων την διαδρομή, ούτε ο χειρότερος εφιάλτης, δεν θα μπορούσε να περιγράψει.

Αυτό που εμφανίζεται από τις χτεσινές αποφάσεις της «Ευρωζώνης (κυρίως της Γερμανίας δηλαδή, κατ’ εντολή του διεθνούς τραπεζικού κατεστημένου) είναι η πάση θυσία προστασία του Ευρώ και των ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ τραπεζών που το διαχειρίζονται αποκλειστικά. Η «διάσωση» της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι παρά η τοποθέτησή της σε καθεστώς «αναγκαστικής διαχείρισής της», στα πρότυπα πτωχευμένων εταιρειών. Η ολοκλήρωση δηλαδή της εθνικής μας ταπείνωσης, που ξεκίνησε το 2010 με την συνυπογραφή του πρώτου μνημονίου και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Μοναδικός στόχος, όπως ξεκαθαρίζεται στα προγράμματα αποκρατικοποιήσεων, είναι αρχικά η παράδοση κάθε πλουτοπαραγωγικής μας πηγής και αργότερα η παράδοση εδαφών. Μια πρώτη νύξη γίνεται με την πώληση στο 100% του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Η ίδια η «αποτυχία» εφαρμογής του πρώτου μνημονίου, κάνει ολοφάνερες τις προθέσεις της «Ευρωζώνης», στο μέτρο που οι ίδιοι εγγυήθηκαν με τους τρίμηνους ελέγχους την «εφαρμογή» των προδοτικών συμφωνιών της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, το Πατριωτικό Μέτωπο, που εδώ και τρία χρόνια ύψωσε θαρραλέα και γενναία φωνή για την Πατρίδα, τον Λαό μας και την Δημοκρατία, καλεί για μιαν ακόμη φορά, όλους τους Έλληνες στων οποίων την καρδιά κυλάει ακόμη η φωτιά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, να συμπαραταχθούν στον κοινό αγώνα. Δεν έχουμε ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Το ρολόι της ιστορίας χτυπά και η υποχρέωσή μας στις γενιές που αγωνίστηκαν για την ελευθερία αυτού του τόπου, αλλά και στις γενιές που έρχονται, είναι πια όχι μόνο δεδομένη, αλλά και μη διαπραγματεύσιμη ανάγκη. Σε όλους τους τόνους, σε όλα τα ελεύθερα βήματα, οφείλουμε να διακηρύξουμε πως το σχέδιο που εφαρμόζεται εναντίον της Πατρίδας μας, είναι σχέδιο υποδούλωσης, παράδοσης του Εθνικού μας πλούτου, εξαθλίωσης και υποταγής του Λαού μας. Το Πατριωτικό Μέτωπο δηλώνει για μία ακόμη φορά πως δεν αναγνωρίζει ως νόμιμη ΚΑΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΗ της κυβέρνησης Παπανδρέου από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου κι έπειτα., και ασφαλώς το ίδιο ισχύει για ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ που αφορά Εθνική Περιουσία. Καλεί επίσης τους Έλληνες Πατριώτες, στην Ελλάδα, την Κύπρο και στο εξωτερικό, να δραστηριοποιηθούν, κάνοντας παγκοσμίως γνωστό την ΑΡΝΗΣΗ του Ελληνικού Λαού να αποδεχτεί τα σχέδια υποδούλωσης που εκδηλώνονται εις βάρος μας. 
 
Ακόμη, γυρίζουμε τις πλάτες στους «σωτήρες» και «μεσσίες» που φυτρώνουν σαν «μανιτάρια», ακονίζοντας τα μαχαίρια για να ικανοποιήσουν την πείνα τους για εξουσία και οικονομικά οφέλη, μέσα από τη διαχείριση της κρίσης. Το είπαμε, θα το ξαναπούμε και θα συνεχίσουμε να το λέμε, έστω και κουραστικά: Όποιος σε αυτήν την αρνητικότατη για την Πατρίδα και τον Λαό μας συγκυρία, παρουσιάζεται ως ο «θεραπευτής, δια πάσαν νόσον και δια πάσαν μ….», είναι είτε βλάξ, είτε πολιτικός απατεώνας-πτωματοφάγο όρνιο. Μοναδική μας υποχρέωση είναι να συμπαραταχθούμε στην κοινή γραμμή της μάχης, αφήνοντας στην άκρη, τις όποιες ιδεολογικοπολιτικές, επί μέρους διαφορές μας. Το Πατριωτικό Μέτωπο, του οποίου τα στελέχη, δεν είναι και δεν θα είναι υποψήφιοι διαχειριστές οποιαδήποτε τύπου, όπως αυτό και καταστατικά ξεκαθαρίζεται, είναι ο μοναδικός εκείνος πολιτικός φορέας, που εγγυάται την δυνατότητα να φιλοξενηθούμε όλοι στο ευρύχωρο σπίτι του αγνού και άδολου πατριωτισμού. Αυτού του πατριωτισμού που γέννησε τις επαναστάσεις, εθνικοαπελευθερωτικές και κοινωνικές, στο πέρασμα της ιστορίας μας. Φτύνουμε κατάμουτρα τους «μεσσίες» του τύπου «εγώ θα σώσω την Ελλάδα, ψηφίστε με», τους «σωτήρες» νεοσταλινικού τύπου, που βλέπουν ακόμη «ταξικό» το ζήτημα της εθνικής μας κυριαρχίας, τους πατριώτες του τύπου «ζήτω η πατρίδα, ζήτω η θρησκεία, τρία βιβλία 40 ευρώ» και φυσικά τους θλιβερούς νεοταξίτες, που βλέπουν «αδέλφια» τους, στα πρόσωπα του Γκρουέφσκυ, του Ερντογάν και σε κάθε λογής πρακτόρικο μανιτάρι που ξεφύτρωσε παρασιτικά, στο πληγωμένο κορμί της ελληνικής κοινωνίας, φυτεμένο από μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών.

Ενώνουμε τα χέρια, τη φωνή μας, την οργή μας, χωρίς υστερόβουλες σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Οι στιγμές που βιώνουμε, είναι στιγμές ευθύνης, στους ήρωες μας, στους μάρτυρές μας, στους ποιητές μας, στους σοφούς δασκάλους μας, αλλά και στις νέες γενιές. Χρωστάμε πολλά σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να μην είμαστε σήμερα Ντιγιάρμπακιρ. Χρωστάμε πολλά στις νέες γενιές, στις οποίες είμαστε υπόλογοι και υπεύθυνοι για το χάλι που δημιουργήσαμε. Εμείς του Πατριωτικού Μετώπου, είμαστε εδώ και δηλώνουμε παρόν, σε παράταξη μάλιστα μάχης. Δεν θέλουμε, δεν μπορούμε να ζητήσουμε να γίνουμε «χαλίφηδες στη θέση τουχαλίφη», «πλοίαρχοι» στο «καράβι που βουλιάζει». Απλά, πολύ απλά, επαναλαμβάνουμε τη ρήση του Στρατηγού μπάρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη: «Ελάτε να φκειάξωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί».
 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ. ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΕΡΑΠΟΒΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Σάββατο, 23 Ιουλίου 2011



ΤΗΝ 20/7/74 ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΘΥΛΑΚΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ....
Η ΑΝΤΙΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΕΙΧΕ "ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ" ΤΑ ΠΥΡΟΒΟΛΑ ΤΗΣ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ Α/ΓΕΕΦ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ Α/ΕΔ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ....
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ! ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Κώστας Μαυροσκούφης

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Παγκύπρια δράση















Παρασκευή, 22 Ιουλίου 2011

Καθ΄όλη τη διάρκεια της εβδόμαδας έγινε δράση σε όλη την Κύπρο εξ αφορμής της 20ης Ιουλίου και της τραγωδίας στο Ζύγι. Η δράση μας ήταν πολυμορφική όπως αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους, τοποθέτηση πανό σε κεντρικούς δρόμους, παρουσία συναγωνιστών στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας και στο Προεδρικό στις 20 Ιουλίου και εκστρατεία ενημέρωσης με φυλλάδια και τρικάκια. Στις επόμενες ώρες θα ακολουθήσουν και άλλες φωτογραφίες και οπτικοακουστικό υλικό.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η θρυλική Φαϊρούζ τραγουδά το « Ω Ιερουσαλήμ »


Η θρυλική Φαϊρούζ τραγουδά το « Ω Ιερουσαλήμ »
ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ

Bankers get billions while Somalia is left with famine

The latest summit of heads of State and Government of the Euro Area countries came up with a plan that openly supports bankers at the expense of European people's welfare and against worker rights. (See my full analysis of the EU summit for more information). Similar measures will soon be taken in the US, once the debt ceiling debate is solved.

Such unfair, neo-feudalistic decisions are taken in a period where the UN has declared famine in Southern Somalia.

Without any need to further comment on this outrageous inhumanity of our world I offer to you the following videos:








The world must change. Bankers and plutocrats cannot live at the expense of peoples' lives.

ΠΗΓΗ

Σχέδιο Μάρσαλ: Πάλι «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια»;Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Συγγνώμη, αλλά πόθεν «Σχέδιο Μάρσαλ»; Μας χαρίσανε τίποτε λεφτά και μας το κρύβουν;Η έννοια του Σχεδίου Μάρσαλ είναι συγκεκριμένη και δεν είναι δυνατόν να υιοθετείται από κανέναν – ακόμη και αν πρόκειται για εξαγωγή της στην ΕΕ, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τους εκεί αξιωματούχους και να επανεισαχθεί και εδραιωθεί στην Ελλάδα. Υπενθυμίζω ότι – όπως διαβάζουμε και στο Λεξικό της Νέας Οικονομίας του καθηγητή Γ. Αγαπητού – ότι το συγκεκριμένο Σχέδιο προτάθηκε μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ.


Σύμφωνα με την πρότασή του, ΗΠΑ και Καναδάς κλήθηκαν να προσφέρουν – προσοχή, να προσφέρουν και όχι να δανείσουν – στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ευρώπη (που είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο μάχης στη διάρκεια του πολέμου), βοήθεια ίση προς το 1% του αμερικανικού ΑΕΠ.

Η βοήθεια δόθηκε μεταξύ της 3ης Απριλίου 1948 και της 30ής Ιουνίου 1952 και εντάχθηκε στο γενικότερο «Δόγμα Τρούμαν», που δεν περιλάμβανε μόνο οικονομική υποστήριξη για την ανασυγκρότηση της Ευρώπης, αλλά και πολιτική εξάρτηση.

Βέβαια, εκείνη ακριβώς την περίοδο, η Ελλάδα είχε εμπλακεί σε έναν αδελφοκτόνο σπαραγμό, με αποτέλεσμα να μην κατορθώσει να επωφεληθεί πλήρως από το ΔΩΡΕΑΝ πρόγραμμα.

Μερικές θλιβερές διαπιστώσεις

Διαπιστώνω πως εκείνοι ακριβώς που διαφήμιζαν την χρεοκοπία της χώρας, τώρα πανηγυρίζουν επειδή τα… κατάφεραν!

Ως εκ τούτου, αισθάνομαι την ανάγκη να προειδοποιήσω τους υπουργούς που χειροκροτούσαν χθες τον πρωθυπουργό, αλλά και όλους τους κομπορρημονούντες, με πρώτους τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Βενιζέλο, καθώς και όλους τους βουλευτές και τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και άλλων μικροτέρων κομμάτων, ότι ο διάβολος κρύβεται στην λεπτομέρεια.

Και μπορεί να βρεθούν μπροστά σε πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.

Και το κυριότερο: Ότι είναι ορατός ο κίνδυνος πολύ σύντομα να βγουν «φασούλια», που τώρα παριστάνουν ότι δεν βλέπουν.

Θεωρώ επίσης απαράδεκτο να αποφαίνεται κάποιος επί ενός γενικού κειμένου, από όπου προκύπτει τι παίρνουμε, αλλά όχι και τι δίνουμε.

Κι’ αν αυτά που θα κληθούμε να δώσουμε είναι ακριβότερα από αυτά που «πήραμε»; Τι θα έλθουν να πουν τότε;

Ποτάμια έτρεχαν χθες τα λόγια από τους «μεγάλους διαπραγματευτές». Μόλις, όμως, ερχόταν η συζήτηση στα νέα μέτρα και στις εμπράγματες εγγυήσεις έπεφτε ξαφνικά η ομίχλη: Θα δούμε, όχι άλλα μέτρα αρκεί να κάνουμε αυτό που πρέπει, βιάζομαι να πάω στο υπουργικό συμβούλιο...

Μήπως μπορούν να μας πουν τι συμφώνησαν στη διάρκεια της «σκληρής διαπραγμάτευσης»; Θα μας υποχρεώσουν.

Διότι Σχέδιο Μάρσαλ ΔΕΝ είναι! Κατά καμία έννοια – ούτε καν την πιο ελαστική!

Κι’ αν οι Ευρωπαίοι το αποκαλούν «το ευρωπαϊκό Σχέδιο Μάρσαλ», η αλήθεια είναι πως απ’ έξω πέρασε και δεν κόλλησε.

Η χώρα προχώρησε στην αναδιάρθρωση του χρέους της και την περιμένει ένας Γολγοθάς, χωρίς μάλιστα να έχει τιμωρηθεί ούτε ένας από τους υπαιτίους.

Το να βαφτίζει κανείς τις προχθεσινές αποφάσεις «Σχέδιο Μάρσαλ», είναι τουλάχιστον ιεροσυλία – καθώς το προηγούμενο είχε δοθεί για να ανοικοδομηθεί η Ευρώπη μετά τις καταστροφές που της προκάλεσε η χιτλερική Γερμανία και τώρα εμφανίζονται οι απόγονοι εκείνων των Γερμανών ως… φιλάνθρωποι, εξαφανίζοντας την Ελλάδα από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.

Είναι δε τέτοιο το θράσος (ντόπιων και Ευρωπαίων) που τόλμησαν να βαφτίσουν «Σχέδιο Μάρσαλ» την τεχνική βοήθεια που θα μας προσφέρουν.

Θα βοηθήσουν τους «ανίκανους Έλληνες»

Τι θα κάνουν δηλαδή; Όπως λένε, δημιουργήθηκε μια Task Force, μια δύναμη κρούσης, που θα βοηθήσει τους «ανίκανους Έλληνες» να απορροφήσουν κοινοτικούς πόρους, να προχωρήσουν στις αποκρατικοποιήσεις και συλλέξουν τους φόρους.

Ουσιαστικά, αυτό που έκανε και πέτυχε και ανέχθηκε η Ελλάδα, είναι να βαφτιστεί Σχέδιο Μάρσαλ η… ανικανότητα!

Ενδεικτικό του πολιτικού καιροσκοπισμού και της προπαγάνδας είναι ότι την ημέρα, προχθές, που συζητείτο στην Ευρώπη η πτώχευση της χώρας, βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν στο ντούκου την υπόθεση της Ζήμενς, αλλά και την χρηματοδότηση των χρεοκοπημένων κομμάτων που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία και τώρα πανηγυρίζουν κι’ από πάνω!

Τέλος, καλό θα ήταν ειδικά οι δημοσιογράφοι να μην χρησιμοποιούν τον όρο «Σχέδιο Μάρσαλ» για την παρούσα κατάσταση, παρά μόνο ειρωνικά.

Διότι όταν ο Μάρσαλ ανακοίνωσε την πρότασή του μετά τον πόλεμο, ένας συνάδελφός μας της εποχής είχε δημοσιεύσει το γνωστό άρθρο υπό τον τίτλο «Θα τρώμε με χρυσά κουτάλια»!

Και, ως γνωστόν, το μόνο που φάγαμε μετά, ήσαν οι σάρκες μας!
 

Κλείδωσε το πρώτο πακέτο μέτρων – Τι περιλαμβάνει

Συναίνεση έφερε η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οικονομία. Η σύσκεψη των αρχηγών κλείδωσε το πρώτο πακέτο μέτρων και δεσμεύτηκε για νέο κύμα βραχυπρόθεσμων μέτρων, τα οποία να αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις από τη τραγωδία της 11ης Ιουλίου.

Πρόεδρος και πολιτικοί αρχηγοί, κατέληξαν χθες σε πακέτο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μείωση θέσεων, υπερωριών και επιδομάτων στο ευρύτερο δημόσιο τομέα, στόχευση των κοινωνικών παροχών και κατάργηση ημικρατικών οργανισμών. Σύμφωνα με πληροφορίες αποφασίστηκε η κατάργηση θέσεων στο ευρύτερο δημόσιο τομέα, η παγοποίηση των διαδικασιών πλήρωσης κενών θέσεων και η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 5 χιλιάδες τα επόμενα πέντε χρόνια.

Το βραχυπρόθεσμο πακέτο περιλαμβάνει επίσης επέκταση του χρόνου των προσαυξήσεων, ένταξη των νεοεισερχομένων στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων και υπολογισμό της σύνταξης και του εφάπαξ, με βάση το μέσο όρο μισθών των τελευταίων 30 μηνών.
sigmalive

ΚΤΥΠΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΤΤΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΟ


Οι οδηγοί ΤΑΞΙ αποτελούν μια συμπαγή ομάδα πληθυσμού , ένα επαγγελματικό χώρο που η πλειοψηφία τους είναι έλληνες. Τέτοιες ομάδες εθνικά ομοιογενείς στον επαγγελματικό χώρο, αποτελούν στόχο της τοπικής διοίκησης των διεθνών τοκογλύφων. Θέλουν να καταστρέψουν το έθνος διαλύοντας τις ομοιογενείς παραγωγικές και εργασιακές ενώσεις. Ο στόχος τους είναι να μπουν σε όλη τη εργασιακή και παραγωγική βάση οι μετανάστες. Τούτο σε βάθος χρόνου εκμηδενίζει κάθε δυνατότητα εθνικής ομοθυμίας και αντίστασης.
Εδώ είναι που πρέπει να κατανοηθεί η πρόταση του δημοκρατικού εθνικοκοινωνισμού. Η αντιπροσώπευση στις δομές εξουσίας των παραγωγικών – εργατικών ενώσεων μέσα από διαδικασίες συμμετοχής των μικρών κλάδων με κοινά συμφέροντα. Με την συμμετοχή των λαϊκών επαγγελματικών ενώσεων στη παραγωγή της εξουσίας θα αντιμετωπιστεί η επέλαση της παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης .Μονάχα με την συμμετοχή του λαού στην εξουσία γύρω από τη ΜΕΡΙΜΝΑ για το ψωμί του , θα εκδηλωθεί η μεγίστη αντίσταση.
Είμαστε μαζί με τους ταξιτζήδες στον αγώνα τους , που αυθορμήτως δείχνουν το δρόμο της αντίστασης στη τυραννία. ΚΤΥΠΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΤΤΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΟ. Αυτό διδάσκουν οι μαχόμενοι ταξιτζήδες. Αφήστε το λαό να περάσει από τα διόδια χωρίς να πληρώσει . Κλείστε τις εφορίες , τις νομαρχίες , οδηγείστε αυτό το τέρας σε παράλυση. Όταν το κράτος θα σταματήσει να απορροφά ενέργεια από την εργασία του λαού τότε θα καταρρεύσει. Βέβαια θα αντιδράσει σαν ένα θηρίο που του παίρνεις το θύμα που κατασπαράζει. Ήδη έχει πάρει στοιχεία και ετοιμάζεται να κτυπήσει με το σύστημα δικαιοσύνης που διαθέτει. Αν κτυπηθεί και αυτό το σύστημα τότε όλα θα πάνε καλύτερα.
Η Ελλάδα θα επιστρέψει στους έλληνες μέσα από σκληρούς αγώνες και προπάντων μέσα από δράσεις που δεν θα ελεγχθούν από το σύστημα.
Μικρές αυτόνομες ομάδες που θα δρουν ανεξέλεγκτα και χωρίς κεντρικό συντονιστικό κέντρο. Η δύναμη που θα ενώνει αυτές τις ομάδες θα είναι η ιδέα και η αγάπη στη πατρίδα. Αυτή την ιδέα αν την εκφράσει μια εθνική διανόηση τότε μια μεγάλη μέρα θα ξημερώσει στο έθνος. Η σκέψη η υψηλή των ελλήνων που αναπλάττει το σύμπαν θα σμίξει με τον αγώνα του λαού για το ψωμί του και την υπεράσπιση του τίμιου όργου του. Από το σμίξιμο τούτο θα ανατείλει ένας νέος μεγάλος ελληνικός πολιτισμός.
Κάτω το κράτος των τοκογλύφων.
Λουκάς Σταύρου
Πρόεδρος ΕΔΗΚ

«Μάπα το καρπούζι» θα μάς βγει τελικώς και με τον Νίκο Λυγερό από ό,τι φαίνεται

Παρασκευή, 22 Ιουλίου 2011
Βίντεο ντοκουμέντο - «Μάπα το καρπούζι» θα μάς βγει τελικώς και με τον Νίκο Λυγερό από ό,τι φαίνεται: Υπέρ τής συνεκμεταλλεύσεως τού Αιγαίου Πελάγους μάς προέκυψε κι ο κύριος... Μα καλά, δεν έχει μείνει ούτε ένας Έλληνας όρθιος πια;
ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Η Κύπρος προδόθηκε από Ιωαννίδη, Μακάριο και πολιτικούς της Μεταπολίτευσης Συνέντευξη του Κώστα Δημητριάδη στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»

 

Ο εκδότης Γιάννης Γιαννάκενας, ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Χατζηγεωργιάδης και ο συγγραφέας Κώστας Δημητριάδης στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων «Πελασγός».

Το εξώφυλλο του βιβλίου «Κύπρος 1974 - Η μεγάλη προδοσία» του Κωνσταντίνου Δημητριάδη.

Συνδέσεις




Με μία ακόμη επέτειο να συμβαίνει, επί 37 συναπτά έτη από τα γεγονότα της Κύπρου την οποία θα «εορτάσουμε» σε λίγες ημέρες και η οποία κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη συνενοχής και ευθύνης, πάνω από τα κεφάλια όλων και προπάντων των ανευθυνο-υπεύθυνων της μεταπολιτευτικής (και όχι μόνον) καταστάσεως και εντεύθεν αλλά και των πολιτών αυτής της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας, περί του ζητήματος του Κυπριακού και της υποβόσκουσας συγκάλυψης των πραγματικών γεγονότων επί δεκαετίες, καθώς και της αποκάλυψης επιτέλους των πραγματικών υπευθύνων της τραγωδίας της Κύπρου, μίας τραγωδίας δίχως από μηχανής θεούς και κάθαρση, έρχεται να αναταράξει τα λιμνάζοντα ως είθισται νερά του οτιδήποτε σημαντικού το οποίο χρειάζεται διερεύνηση σε αυτόν τον τόπο, το βιβλίο-έρευνα (γραμμένο στο πολυτονικό σύστημα μάλιστα, ως μία ακόμη ουσιαστική μορφή αντίστασης στην «νέα γλώσσα» που κάποιοι προσπαθούν με σχέδια δεκαετιών να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό), μα και κατάθεση ψυχής του Κώστα Δημητριάδη με τίτλο «1974 Κύπρος: Η μεγάλη προδοσία» από τις εκδόσεις «Πελασγός» του Γιάννη Γιαννάκενα, τους οποίους εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσω δημοσίως αμφοτέρους, τόσο για την παραχώρηση τούτης της συνέντευξης όσο και του χρόνου τους, χάριν μνημοσύνου πεσόντων αλλά και επιβιωσάντων εις έναν ακόμη «άγνωστο πόλεμο» για το νεοελληνικό κράτος. Το παρόν πόνημα δείχνει διατεθειμένο να πει τα πράγματα έξω από τα δόντια επιτέλους, προβαίνοντας στην αποκαθήλωση «θεών» και «δαιμόνων», ας περάσουμε το λοιπόν εις το βάθος του κήπου, μέσω κάποιων εκ των ερωτήσεων που ζητούν απάντηση επί τόσες δεκαετίες για το τις πραγματικά πταίει, διότι πέραν των αγνοουμένων-αγνοηθέντων στην ουσία, των βετεράνων που πετάχτηκαν απαξιωμένοι να πεθάνουν σε μία γωνία, του απλού κόσμου που έχασε τις περιουσίες του, αλλά και τους δικούς του ανθρώπους, η ιστορία αναμένει πραγματικές απαντήσεις περί του θέματος χωρίς υπεκφυγές, πολιτικές σκοπιμότητες και αγιοποιήσεις.
κ. Δημητριάδη, δύο λόγια για σας καθώς και για το τί σας ώθησε στην συγγραφή αυτού του βιβλίου.
Αγαπητέ κ. Χατζηγεωργιάδη, πρώτα από όλα σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να φιλοξενήσετε στην εφημερίδα σας, αυτή την συνέντευξή μου που αφορά το βιβλίο μου «Κύπρος 1974: Η μεγάλη προδοσία». Προσωπικά δεν έχω καμμία σχέση με τα γεγονότα λόγω ηλικίας, αλλά ούτε και κάποιο ιδιαίτερο δεσμό με το νησί. Απλά είμαι Έλληνας και σαν Έλληνας με ενδιέφερε πάντα ότι έχει σχέση με την Ιστορία μας και ιδιαίτερα με ότι παραμένει θολό και γκρίζο.
Για να έλθουμε στο θέμα της συγγραφής της έρευνας μου με θέμα την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, όπως αναφέρω στο βιβλίο μου μεγάλο ρόλο έπαιξαν δύο παράγοντες: πρώτον η στάση του πατέρα μου κατά την ημέρα της Επιστράτευσης, όπου τον είδα με τα μάτια μου να διαπληκτίζεται με τον διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος της περιοχής μας, όταν ο δεύτερος του είπε ότι δεν επιστρατεύεται διότι είχε λευκό απολυτήριο και τον είδα περίλυπο να κλαίει μετά στο σπίτι μας για αυτό. Φανταστείτε εμένα σε μια ηλικία 11 χρονών, να βλέπω τον πατέρα μου τον οποίο είχα σαν ίνδαλμα μου - 37 χρονών ήταν τότε - να κλαίει επειδή δεν τον επιστράτευαν!
Ο δεύτερος λόγος ήταν όταν ξεκινώντας την επαγγελματική μου σταδιοδρομία σαν εμπορικός αντιπρόσωπος το 1984, ταξίδευα συχνά σε ετήσια βάση στην Κύπρο και τύγχανε με τους Κύπριους συνεργάτες μου να συζητούμε σε στιγμές χαλαρότητας - κύρια στο παραδοσιακά πλούσιο βραδινό τραπέζωμα - τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Διαπίστωσα με έκπληξή μου ότι αν στο τραπέζι ευρίσκονταν τρεις Κύπριοι φίλοι, για το ίδιο γεγονός άκουγα τρεις διαφορετικές εκδοχές. Και όχι μόνο αυτό. Συχνά πυκνά η συζήτηση κατέληγε σε καυγά! Άντε τώρα εσύ να καταλάβεις τι είχε γίνει τότε...
Έτσι αποφάσισα να παραμερίσω τις «κραυγές» και να αναζητήσω μόνος μου την αλήθεια! Άρχισα λοιπόν να διαβάζω την όχι τόσο πλούσια τότε, βιβλιογραφία που είχε γραφεί για τα γεγονότα, κύρια από δημοσιογράφους επηρεασμένους από το κλίμα ευφορίας της Μεταπολίτευσης. Καθώς τα χρόνια περνούσαν αυτή η βιβλιογραφία εμπλουτίστηκε από βιβλία ερευνητών και πρωταγωνιστών των γεγονότων του «μαύρου» καλοκαιριού του 1974. Έτσι σιγά-σιγά έφτασα να έχω μελετήσει περίπου 80 βιβλία, πορίσματα ανακριτικών επιτροπών, πορίσματα στρατιωτικών αρχών, χάρτες μαχών κ.λπ., τα οποία μου έδωσαν εν κατακλείδι ανάγλυφη την εικόνα του τι πραγματικά έγινε τότε.
Τί το καινούριο θεωρείτε πως έχει να προσφέρει στην βιβλιογραφία περί του Κυπριακού ζητήματος το παρόν πόνημα.
Όπως σας ανέφερα πριν, τα περίπου 80 βιβλία που έχουν γραφεί για τα γεγονότα του 1974 σε μεγάλο βαθμό αποφεύγουν τα «ονόματα» των υπευθύνων. Αποφεύγουν δηλαδή να καταλογίσουν έστω υποκειμενικά, το «ποίος έφταιξε» για το τι έγινε τότε. Πολλοί συγγραφείς δεν αποφεύγουν να εμπλέξουν τις προσωπικές τους πολιτικές πεποιθήσεις στην συγγραφή των συμπερασμάτων τους, έτσι ώστε είτε από την μία πλευρά είτε από την άλλη - και αναφέρομαι στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές του Κυπριακού Ελληνισμού - να παραλείπονται ή να αποσιωπούνται πράξεις και ενέργειες που εκθέτουν πρόσωπα και πολιτικές παρατάξεις. Τυγχάνει να υπάρχουν βιβλία που να καταφέρονται φανερά κατά των στρατιωτικών του καθεστώτος των Αθηνών, αλλά να μην μπαίνουν στον κόπο να ψάξουν - ή καλύτερα να αναφέρουν - τις ευθύνες της ανατραπείσας κυβέρνησης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Επίσης ελάχιστα βιβλία αναφέρονται στις ευθύνες της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, του πρώτου μεταπολιτευτικού σχήματος δηλαδή, οι οποίες και υπήρξαν και φαίνονται πιο ξεκάθαρα σήμερα με την ευχέρεια που μας δίνουν πλέον τα 37 χρόνια που πέρασαν από τότε. Τέλος κάποια βιβλία περνούν «εξ απαλών ονύχων» τα λάθη (ακούσια ή εκούσια) της ηγεσίας των Επιτελείων στην Αθήνα και την Λευκωσία.
Οι αλήθειες όμως σε όλα αυτά τα βιβλία υπάρχουν! Δεν αναφέρονται στα συμπεράσματα, αλλά υπάρχουν. Αρκεί κάποιος να έχει την θέληση και υπομονή να διαβάσει όλη την βιβλιογραφία, να βάλει κάτω τον Χάρτη της Κύπρου, να κρατήσει σημειώσεις με ημερομηνίες και κινήσεις πάνω σε αυτόν, να διασταυρώσει πληροφορίες με βετεράνους και στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο και να βρεθεί μπροστά στην ζοφερή πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν εξαιρετικοί ιστορικοί ερευνητές που προσέθεσαν πολλά κομμάτια στην εικόνα του πάζλ εκείνης της εποχής. Αυτό νομίζω ότι προσπάθησα να επιτύχω και εγώ με το βιβλίο μου. Για εμένα κ. Χατζηγεωργιάδη δεν υπάρχουν «ιερές αγελάδες» της πολιτικής ή της στρατιωτικής ηγεσίας. Όπου αντελήφθην ευθύνες τις ονομάτισα. Και ας δημιούργησα εχθρούς από όλες τις πλευρές, ακόμα και στον κοινωνικό μου περίγυρο, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Κύπρο.
Ανικανότητα ηγεσίας με λάθος εκτιμήσεις, έλλειψη οργάνωσης και ολοκληρωμένου σχεδιασμού, ιδιοτέλεια ή απλώς προδοσία;
Η λέξη «προδοσία» είναι πολύ βαριά για να την εκστομίζει κάποιος έτσι ελαφρά τη καρδία. Για να κατηγορήσεις κάποιον ότι πρόδωσε, πρώτον πρέπει να περιγράψεις τον τύπο της προδοτικής πράξης του και δεύτερον να την περιγράψεις. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να σπιλώνει υπολήψεις και πρόσωπα, που είτε είναι ακόμα στην ζωή, είτε έχουν πεθάνει, όταν δεν καλύπτει τις δύο παραπάνω παραμέτρους.
Εγώ ξεκαθάρισα από την αρχή του κεφαλαίου των συμπερασμάτων μου ότι για μένα προδοσία δεν είναι μόνο να φοράει κάποιος μια κουκούλα και να καταδίδει πατριώτες στον εχθρό, ούτε να παραδίδει στον εχθρό στρατιωτικά μυστικά της πατρίδας του. Προδοσία είναι να προχωρεί σε πράξεις και ενέργειες που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δύνανται να επιφέρουν βλάβη στην πατρίδα του και εν τούτοις να τις πράττει χωρίς ενδοιασμό! Και ακόμα χειρότερα όταν αντιλαμβάνεται το τραγικό αποτέλεσμα των ενεργειών του, να μην κάνει τίποτα να περιορίσει το κακό, ούτε να ζητάει την λύτρωση με το να ζητήσει έστω μία συγγνώμη! Υπό αυτό το πρίσμα εκθέτω την δική μου εκδοχή για αυτούς που συνετέλεσαν στην προδοσία της Κύπρου το 1974.
Παραδείγματος χάριν, ο Μακάριος ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη που με δικές του ενέργειες αποδυνάμωσε όχι μόνο το λεγόμενο Ενιαίο Εθνικό Μέτωπο, αλλά και την αποτρεπτική ικανότητα της Εθνικής Φρουράς, διατηρώντας και τον εξοπλισμό και την αριθμητική της οροφή σε αξιολύπητα επίπεδα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Εθνική Φρουρά της πλειοψηφίας του 80% του πληθυσμού, είχε υπό τα όπλα λιγότερους άνδρες από ότι η μειοψηφία του 18% τον Ιούλιο του 1974. Για τον οπλισμό άλλη θλιβερή ιστορία. Ελλείψεις μέχρι και 65% σε κρίσιμο πολεμικό υλικό, ενώ οι «πραιτωριανοί» του, το Εφεδρικό Σώμα ήταν πάνοπλοι σαν αστακοί!
Από την άλλη ο Ιωαννίδης ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη για το αφελές πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στο οποίο τον παρέσυραν οι Αμερικάνοι διά του Κίσινγκερ και των ανθρώπων του στην Ελλάδα. Θα απαιτούσα όταν αντελήφθη την παγίδα την οποίαν του έστησαν ή να αντιδράσει στρατιωτικά ή να βάλει το υπηρεσιακό του πιστόλι στον κρόταφο του και να ζητήσει συγγνώμη από την πατρίδα διά της αυτοχειρίας του! Τίποτα από τα δύο δεν έπραξε.
Για τους πολιτικούς της Μεταπολίτευσης δεν θα πω σχεδόν τίποτα. Τα λέω όλα και ξεκάθαρα στο βιβλίο μου. Και μόνο το γεγονός ότι επί 37 χρόνια κρατούν καταχωνιασμένο στα υπόγεια της Βουλής των Ελλήνων τον λεγόμενο «Φάκελο της Κύπρου» χωρίς καμιά διάθεση να τον ανοίξουν, τα λέει όλα!
Συμπερασματικά και εκ του αποτελέσματος, τις τελικά πταίει για το Κυπριακό, βρισκόμαστε μπροστά για ακόμα μια φορά σε μια σειρά από ανευθυνο-υπεύθυνους και επιμερισμό των ευθυνών, υπάρχει εμφανής ή υποβόσκουσα διασύνδεση των καθεστώτων προ και μετά της εισβολής σε Αθήνα και Κύπρο και ποιός ο ρόλος του ξένου παράγοντα;
Κατ’ εμέ κ. Χατζηγεωργιάδη, το ντόμινο της προδοσίας παίχτηκε ως εξής. Οι Αμερικάνοι ήθελαν να ξεφορτωθούν τον Μακάριο, διότι αλληθώριζε είτε προς τους Αδέσμευτους, είτε προς την Μόσχα και αυτό τους δημιουργούσε προβλήματα ως προς την προστασία του Ισραήλ και των σχεδιασμών τους στην ευαίσθητη νοτιανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ήταν εξαιρετικά ευφυής και αντιλαμβανόταν το πρόβλημα που θα δημιουργούσε στην Ελλάδα και την Κύπρο μια απόπειρα ανατροπής του Μακαρίου. Τήρησε λοιπόν μια απόσταση ασφαλείας από τις επιδιώξεις των Αμερικανών.
Όταν πλέον έγινε ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσαν να υπολογίζουν σε αυτόν, με αφορμή την μη παραχώρηση στρατιωτικών διευκολύνσεων στους Αμερικάνους κατά τον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ μεταξύ Ισραήλ και Αράβων τον Οκτώβριο του 1973, αποφάσισαν να τον ανατρέψουν, παίρνοντας σαν αφορμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Έβαλαν στην εξουσία τον πιστό τους, αφελή εθνικιστή (επικίνδυνο μίγμα) Ταξίαρχο Ιωαννίδη, τον πλαισίωσαν και με έναν αμερικανοτραφή Πρωθυπουργό που είχαν έτοιμο, τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο, και από εκείνη την στιγμή έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο τους και μπήκαν στην διαδικασία της δημιουργίας τριβών με τον αρχομανή Μακάριο.
Ο Αμερικανοεβραίος Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ τότε, έπαιξε με τα αδύνατα σημεία που είχαν τα δύο πιόνια στην σκακιέρα. Την αφέλεια και τον Εθνικισμό του Ιωαννίδη και από την άλλη τον εγωισμό και την αρχομανία του Μακαρίου. Ο Ιωαννίδης έμπλεξε στην πραγματοποίηση του Πραξικοπήματος και ο Μακάριος ζήτησε από τους Τούρκους να εισβάλλουν στην Κύπρο. Η έλευση των πολιτικών έριξε την ταφόπλακα σε αυτό που λέμε «Όνειρο για την Ένωση» με τους ατιμωτικούς για την Ελλάδα χειρισμούς τους, στην περίοδο μεταξύ «Αττίλα 1» και «Αττίλα 2» και μεταγενέστερα!
Γιατί, κατά την προσωπική σας εκτίμηση πάντοτε, δεν άνοιξε ποτέ από μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν ο περίφημος «Φάκελος της Κύπρου» και ποιές οι πληροφορίες για το θέμα των αγνοουμένων, επίσης ποιά η τύχη των πολεμιστών οι οποίοι επέζησαν των μαχών και πως αντιμετωπίσθηκαν από το νεοελληνικό κράτος.
Πιστεύω ότι φαίνονται ξεκάθαρα οι ευθύνες των πολιτικών της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και οι διαβουλεύσεις τους με το Επιτελείο του Ιωαννίδη που τους κάλεσε. Αυτό είναι κάτι που καταρρίπτει τον μύθο της Μεταπολίτευσης πάνω στο οποίο χτίστηκε το Κράτος μετά το 1974. Αν γνωστοποιηθεί ο Φάκελος της Κύπρου θα φανεί ποιοι αξιωματικοί δεν τίμησαν την στολή τους και θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν! Τότε αν αυτοί αναγκαστούν να μιλήσουν, θα πουν για τις ανίερες συμφωνίες της εποχής, μεταξύ αξιωματικών των Επιτελείων, Αμερικανών και πολιτικών της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας. Πολλοί μύθοι θα καταρρεύσουν και πολλά μάτια θα μείνουν ξάγρυπνα για πολύ καιρό φοβούμενα την έλευση της Νέμεσης!
Σε ότι αφορά τους αγνοούμενους - εγώ θα συνεχίσω να τους λέω «αγνοηθέντες» - έχει γίνει πλέον γνωστό και από μαρτυρίες και από απόρρητα έγγραφα της κυπριακής ΚΥΠ, ότι μέχρι τουλάχιστον το 1984 γνωρίζαμε ότι ζούσαν αρκετοί από αυτούς και Ελλαδίτες και Κύπριοι, και ότι οι Τούρκοι τους είχαν μεταφέρει στην λίμνη Βαν και αλλού. Τι κάναμε για όλους αυτούς; Κροκοδείλια δάκρυα και κινήσεις τέτοιες ώστε να μην εμφανιστούν αυτές οι πληροφορίες για να μην εκτεθεί η Τουρκία, που παράνομα κρατεί αδήλωτους αιχμαλώτους πολέμου για τουλάχιστον 10 χρόνια μετά την εισβολή. Και όλα αυτά στα πλαίσια του ραγιαδισμού που διακατέχει τις πολιτικές μας ηγεσίες της Μεταπολίτευσης και της κακώς εννοούμενης ελληνοτουρκικής φιλίας!
Όσο για τους πολεμιστές της πρώτης γραμμής που γύρισαν με ένα τεράστιο τραύμα στην ψυχή τους, οι ηγεσίες των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας αγνόησαν και αυτούς και τον αγώνα τους μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘90. δεν θα αναφερθώ για το γεγονός ότι με τον επαναπατρισμό τους αμέσως μετά τα γεγονότα, με ακόμα τα ξεραμένα αίματα στις σχισμένες στολές τους, υπέστησαν τον εξευτελιστικό έλεγχο των τελωνειακών αρχών του «άκαπνου» νεοελληνικού κράτους! Ήταν χαρακτηριστικό ότι τους είχαν στιγματίσει με τον χαρακτηρισμό «χουντικοί» που στην αντιδικτατορική μανία ακόμα και των κυβερνήσεων της λεγόμενης Δεξιάς, έφτασαν να εκδιωχθούν κυριολεκτικά με τις κλωτσιές από το γραφείο του Ευάγγελου Αβέρωφ. Το 1998, ο Υπουργός τότε Τσοχατζόπουλος, στα πλαίσια του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος και υπό την πίεση των βετεράνων και του ορισμένων λειτουργών του Τύπου στην Κύπρο προχώρησε στην αναγνώριση κατά κάποιο τρόπο της υπηρεσίας που προσέφεραν το 1974 και αργότερα πριν 4-5 χρόνια ο έτερος Υπουργός Λαμπρόπουλος διεύρυνε τα δικαιώματα τους που απέρρεαν από αυτήν την Υπηρεσία τους (π.χ. νοσηλεία σε στρατιωτικά νοσοκομεία). Πέραν τούτων ουδέν!
Πολλά τα σχέδια επισημοποίησης της εισβολής του ‘74 έκτοτε (σχέδια Ανάν, αναφορές στην διζωνική ομοσπονδία, ένταξη στην Ε.Ε. μόνο του ελεύθερου κομματιού του νησιού), ποιά η άποψη σας σχετικά με το εγγύς και απώτερο μέλλον για το όλο ζήτημα;
Τα πράγματα δεν διαγράφονται καλά για την Κύπρο, αλλά και για τον Ελληνισμό γενικότερα. Κατά κακή συγκυρία στις ηγεσίες των δύο Κρατών σήμερα ευρίσκονται δύο φωτεινά παραδείγματα «ραγιαδισμού» και «υποτέλειας». Από την μία πλευρά ο κ. Χριστόφιας, από δε την άλλη ο κ. Παπανδρέου. Δύο υπέρμαχοι της ελληνοτουρκικής φιλίας χωρίς ανταλλάγματα.
Ο κ. Χριστόφιας στην Κύπρο, προφανώς πιστεύοντας ότι μπορεί με υποχωρήσεις άνευ ανταλλαγμάτων να «λύσει» το Κυπριακό, έχει επιδοθεί σε ενέργειες που διαλύουν τον εθνικό ιστό, παγιώνουν και νομιμοποιούν τα τετελεσμένα των 37 χρόνων και δημιουργεί ένα κράτος Νεοκυπρίων που καμμία σχέση δεν έχει με αυτό το οποίο οραματίστηκαν και για το οποίο θυσιάστηκαν οι Ήρωες Αγωνιστές της ΕΟΚΑ του 1955-59 και της Εθνικής Φρουράς του 1974.
Από την άλλη έχουμε έναν Γεώργιο Παπανδρέου τον νεώτερο, που ακροβατεί μεταξύ ενδοτισμού και ανοησίας. Πιστεύει ότι με την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θα καμφθεί η δεύτερη και θα συνεισφέρει στην προσπάθεια για βιώσιμη και δίκαια λύση του προβλήματος. Απεμπολώντας εθνική κυριαρχία πιστεύει (στην καλύτερη περίπτωση πιστεύει) ότι η Τουρκία θα αφήσει κατά μέρος την άκαμπτη και σταθερή στάση της και θα αποδεχθεί λύση με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Πλανάται πλάνη οικτρά!
Τα υπόλοιπα κόμματα της Κύπρου ζώντας μέσα στον ευδαιμονισμό της ένταξης στην Ε.Ε. και στον αγώνα τους να παίξουν πιο σημαντικό ρόλο στα κυβερνητικά πράγματα του Κυπριακού κράτους, έχουν αποδοθεί σε ένα μπαράζ ενεργειών στρουθοκαμηλισμού που φτάνει στα όρια της αδιαφορίας, για τις ανεξέλεγκτες «πρακτικές Χριστόφια». Αν οι Κύπριοι αδελφοί μας, δεν αντιληφθούν ότι μόνο με μια σταθερή και σκληρή πολιτική κατά των Εισβολέων θα μπορέσουν να αντιστρέψουν το κλίμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι διακαής πόθος των Τούρκων, τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα καλύτερο για την νέα γενιά που έρχεται και που θα μεγαλώσει στο περιβάλλον όπου οι δολοφόνοι των παππούδων τους του χθες, θα είναι «τα αδέλφια τους» του σήμερα και του αύριο!
κ. Δημητριάδη σας ευχαριστώ για τις όσο το δυνατόν σαφείς απαντήσεις σας τις οποίες μου δώσατε, δεδομένου και του χώρου, αλλά και του ζητήματος, το οποίο είναι τεράστιο από την φύση του.

Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο και λογοτέχνη Πάνο Χατζηγεωργιάδη και δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 17ης Ιουλίου 2011 της εφημερίδας Ελεύθερη Ώρα. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο από τις εκδόσεις «Πελασγός» του Ιωάννη Γιαννάκενα (Χαριλάου Τρικούπη 14, Αθήνα, τηλ. 10-3628976 και 210-6440021, email: acroceramo@hellasbooks.gr)

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

"The game is over" . Απο αύριο αρχίζει μια μακρά και επώδυνη περίοδος κατοχής

Πριν απο λίγα λεπτά, τέλειωσε  η συνέντευξη τύπου  της   τριάδας Ρομπάϊ  , Μπαρόζο και Παπανδρέου,  οι οποίοι  παρουσίασαν  με καρφιτσωμένα χαμόγελα  ως ευρωπαϊκή επιτυχία, την απόφαση της  έκτακτης  συνόδου κορυφής των ηγετών της Ευρώπης, να στηρίξουν  το  παγκόσμιο τραπεζοπιστωτικό σύστημα.
 
Δεν πρόκειται για μια προσωπική μας εκτίμηση αλλά για μία ομολογία που  βγήκε απο το στόμα του κατοχικού μας πρωθυπουργού , ο οποίος όπως και οι άλλοι δύο συνέδεσαν την  ευυχία  των τραπεζών  μα την "σωτηρία" της Ευρώπης και την ευημερία των  Ευρωπαίων.
Ο  Ευρωπαίος  αρχιτραπεζίτης  κ. Τρισέ λίγο μετά  στην συνέντευξη  τύπου  φύσηξε  την ζάχαρη απο το δίσκο που άφησαν πίσω τους οι  τρείς εκπρόσωποι της πολιτικής  και περιέγραψε χωρίς φανφάρες   όλα όσα   θα  συμβούν.Δεν μπορώ να προακαταλάβω την πτώχευση της Ελλάδας  όμως αυτό που ξέρω είναι ότι  δημιουργήθηκε ένας προστατευτικός θύλακας  ο  οποίος όμως θα λειτουργήσει  υπέρ της σωτηρίας της Ελλάδας  εφ΄όσον  η Ελλάδα απο μόνη της  προχωρήσει  με αυστηρότητα και  απόλυτο  επαγγελματισμό  στις απαιτούμενες  διαρθρωτικές  αλλαγές, όπως  ο δημοσιονομικός έλεγχος των   δαπανών , οι  ιδιωτικοποιήσεις κλπ.
 
 
Επί της ουσίας αυτά  που ακούσαμε  σήμερα δεν ήταν  τίποτε άλλο παρά η ανακοίνωση  της ανωτάτης διοίκησης  των δυνάμεων  κατοχής  για το πώς σκοπεύουν να διαχειριστούν  απο εδώ και πέρα  την   κατακτηθείσα  (χωρίς μάχη)  Ελλάδα  και την ζωή των  κατοίκων της.
Ας δούμε  όμως περιληπτικά  τα βασικά  σημεία   της  ανακοίνωσης της κομαντατούρας:
 
 
1) Στην Ελλάδα θα χορηγηθεί  ένα νέο δάνειο  ύψους περίπου 120 δίς Ευρώ  στο οποίο θα συμμτεχει  και το ΔΝΤ .
 
2) Η συμμετοχή του  ιδιωτικού τομέα ισχύει ΜΟΝΟ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ με την μορφή της "οικειοθελούς"  ανταλλαγής  των  παλαιών ελληνικών "σκουπιδο- ομολόγων" με νέα  αμεταχείριστα  και  μεγαλύτερης  διάρκειας.
3)Επιμήκυνση  αποππληρωμής των  δύο δανείων   (110 και 129 δις) απο  7,5 χρόνια  σε 15  έως και 30 χρόνια 
 
4)Μείωση  του επιτοκίου δανεισμού απο  4,5 σε 3,5 % 
5)Η  επιλεκτική χρεοκοπία της Ελλάδας  δεν είναι αποφασισμένη απο την Ε.Ε , αλλά μάλλον θα προκεύψει  ίσως σε 6 εβδομάδες απο τις αξιολογήσεις των γνωστών οίκων.
6)Αποφασίσθηκε  η δημιουργία μιας "δύναμης  κρούσης" η οποία θα   διαχειριστεί  "τεχνικά"  ένα  σχέδιο  βοήθειας και ανάπτυξης της Ελλάδας ,ένα δηλαδή νέο  "σχέδιο Μάρσαλ"
 
7) Το EFSF  θα καλύψει την ΕΚΤ  ώστε να  συνεχίσει την παροχή  ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες  με την αποδοχή   νέων   ομολόγων ακόμα και στην περίπτωση που αξιολογηθούν  ότι βρίσκονται σε καθεστώς  "επιλεκτικής χρεοκοπίας".
Πρέπει να  σημειωθεί ότι  η Φινλανδία και η Ολλανδία  άσκησαν veto  σχετικά με την παροχή "εμπράγματων εγγυήσεων " απο την  Αθήνα   προκειμένου να συναινέσουν  στην έγκριση του νέου δανείου και γενικά της παροχής βοήθειας.
 
Πολλοί  που είτε είχαν συνηθίσει  στον  εφησυχασμό της κεϊνσιανής νιρβάνας  είτε   είχαν  θεοποιήσει  την Ε.Ε , θα  αναστέναξαν με ανακούφιση μετά απο τις  συνεντεύξεις τύπου  της θλιβερής τριάδας των πολιτικών  και του αρχιτραπεζίτη  της ΕΚΤ.
Και όμως αυτό που φαίνεται   εκ πρώτης όψεως σαν  "σωσσίβιο" , είναι επι της ουσίας μια τρύπια κολοκύθα  η οποία σύντομα θα μπάσει νερά θα γεμίσει και  θα μας παρασύρει  κατ΄ευθείαν στον βυθό.
 
Μας δίνουν  άλλα  120 δις   για να   κάνουμε  ακόμα πιο πλούσιους  εκείνους  που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση  (τράπεζες  κλπ)  βάζοντας ως υποθήκη   ότι υπάρχει πάνω  και κάτω απο το έδαφος και τις θάλασσες της πατρίδας μας.Πρακτικά  , όταν  καταταχθούμε  στους εξ επιλογής χρεοκοπηθέντες (διότι περί αυτού πρόκειται),ο  "καλός" ιδιωτικός τομέας  που  με ...πρωτοφανή "ανθρωπισμό"  θα  συμμετάσχει  οικειοθελώς  σε αυτο το  "σωσσίβιο - κολοκύθα" , θα  "κατασχέσει"   κάθε  πηγή  πλούτου  ή κέρδους  που  υπάρχει σε αυτόν τόν τόπο.
 
Σίγουρα  αύριο  θα υπάρχουν  στις εφημερίδες και τα ιστολόγια , πιό  εμπεριστατωμένες  αναλύσεις απο την δική μας  απόπειρα  προσέγγισης.
Εμείς  απλώς   γράφουμε αυτό που ακούμε με τα αυτιά  και αυτό που λέει η καρδιά μας.
Η καρδιά μας λοιπόν  πονάει όταν βλέπει   την πατρίδα  να παραδίδεται αμαχητί στα χέρια εκείνων που  αφού την βιάσουν  θα την χρησιμοποιήσουν  και ως πυροκροτητή  για να  ανατινάξουν  όλα όσα έχτισαν   με αγώνες , κόπο και ιδρώτα  οι  λαοί της Ευρώπης.

"Η δημιουργική καταστροφή"

Όπως γράφει ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου στο βιβλίο του  "επιστροφή στο μέλλον" (1),ένας εκ των μεγάλων   θεωρητικών  του καπιταλισμού  ο Αυστριακός  Γιόζεφ Σουμπέτερ (1883-1950)  μίλησε  για την  "πεμπτουσία του καπιταλισμού" , την  "δημιουργική καταστροφή" , σύμφωνα με την οποία  "μια διαδικασία  βιομηχανικής μεταβολής , η οποία  ασταμάτητα και εκ των έσω  αλλάζει επαναστατικά τις οικονομικές δομές, καταστρέφοντας τις παλιές  και δημιουργώντας  καινούργιες".Αυτό δηλαδή που  εκ πρώτης όψεως φαίνεται  ως  μια  αυτοκαταστροφική   αντίδραση  του  κεφαλαίου στις  δήθεν οικονομικές συγκυρίες   ( κράχ , χρεοκοπίες κλπ)  είναι επι της ουσίας   αυτό  που  συμβαίνει  κατά την διαδικασία αλλαγής  δέρματος  σε ένα φίδι. "... 
 
Οι περιοδικές  οικονομικές κρίσεις που αναστατώνουν  τις καπιταλιστικές κοινωνίες  αναγγέλλουν,  κατα τον Μάρξ, τα ιστορικά όρια του καποιταλισμού , το γεγονός δηλαδή  ότι η εξυγιαντική δύναμη  της δημιουργικής καταστροφής του δεν είναι  απεριόριστη , όπως αναλύει ο συγγραφέας του "Κεφαλαίου": 
 
 
"H κεφαλαιοκρατική  παραγωγή τείνει  πάντα να ξεπεράσει  αυτά τα εσωτερικά της όρια ,τα ξεπερνάει όμως  μόνο με μέσα  που της αντιτάσσουν  εκ νέου  και σε πιο τεράστια  κλίμακα  αυτά τα όρια.Το αληθινό  όριο της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής  είναι το ίδιο το κεφάλαιο"
Αν και σε πολλά σημεία διαφωνούμε  με τον  κ. Παπακωνσταντίνου , ωστόσο αυτόπου πρέπει  επιτέλους να αντιληφθεί ο κάθε Έλληνας και ο κάθε Ευρωπαίος  είναι  αυτό  που  εμφανίζεται  ως τρομοκρατία της οικονομίας   δεν είναι  παρά  το  ένα σκέλος  του  πολιορκητικού κριού της  Νέας Τάξης Πραγμάτων  η οποία  βιάζεται να μορφοποιηθεί στο σχήμα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
 
Τότε   το "κεφάλαιο" δεν θα  υποκειται  σε  κρίσεις  και μεταλλάξεις διότι η  η εξουσία  και  η παρασιτικώς διαβιούσα  περί αυτήν  ολιγαρχία των  λογιστών , διαχειριστών  της  ηλεκτρονικής διακυβέρνησης κ.α, θα είναι  ο φυσικός αποδέκτης   της παραγωγής  που θα προέρχεται  απλώς απο σκλάβους.
 
Αυτό που  ζούμε σήμερα ίσως  είναι  η τελευταία μετάλλαξη του καπιταλισμού η οποία θα ανοίξει τον δρόμο  για  μια   "αταξική" κοινωνία  σκλάβων της παγκόσμιας κυβέρνησης.
(1) Πέτρος Παπακωνσταντίνου  "Επιστροφή στο μέλλον - η κρίση του υπαρκτού σοσιαλισμού και  η αριστερά"  (εκδόσεις Λιβάνη)
 

Θα χρειαστούμε καμιά 40ριά χρόνια;

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Ώστε εξασφαλίσαμε στη χτεσινή, σχεδόν θρυλική, σύνοδο των Βρυξελλών το νέο, δεύτερο πακέτο «διάσωσης» της Ελληνικής οικονομίας και μπορούμε από σήμερα να…κοιμόμαστε ήσυχοι έστω και εάν χρειαστούν 30 χρόνια «δεσμεύσεων;

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ χτες βράδυ Πέμπτη 21η Ιουλίου 2011 στριφογύριζα στο κρεβάτι μου και στο νου μου στριφογύριζε ο αριθμός του 30 και αναστατώθηκα κάνοντας συνειρμούς από το γνωστό «τι 30, τι 40, τι 50…» σε διάφορες παραλλαγές που θα ήθελα σήμερα μαζί με την ευχή για καλό Σαββατοκύριακο να μοιραστώ μαζί σας…

Εκάμθη λένε και η τελική αντίσταση της Καγκελαρίου κ Μέρκελ και είπε......
και αυτή το ΝΑΙ για την «σωτηρία» της Ελλάδας μας και θυμήθηκα, με βάση τον αριθμό 40, εκείνο το ΕΠΟΣ ενός άλλου…’40 όταν σε αντίθεση με τους γονείς του Γάλλου Προέδρου κ Σαρκοζύ που ρωτούσαν «πουρκουά» οι δικοί μας έλεγαν ΟΧΙ στην Πίνδο και το ’41 στο Ρούπελ…

Μη βιαστεί να μου πει κάποιος ότι πάλι καλά γιατί έτσι που το πήγαιναν οι Εταίροι μας θύμιζαν το γνωστό λαϊκό μας απόφθεγμα του «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει...»

Θα του αντιτάξω, πρόκειται για «εταίρους» ή για τον «τον Αλί Μπαμπά και τους 40 κλέφτες» καθότι να παίρναμε Ευρωπαϊκά πακέτα και στη συνέχεια ξοδεύαμε δισεκατομμύρια για να ενισχύσουμε την άμυνά μας απέναντι στην Τουρκία (σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ που εμείς πασχίζουμε ποικιλότροπα να την κάνουμε και συνεταίρο μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση) ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ φρεγάτες και αεροπλάνα από τη Γαλλία, υποβρύχια από την Γερμανία, όπλα από το Βέλγιο και F-16/ F-18 από την Αμερική…

Τελικά ανέβηκαν χτες στις Βρυξέλλες ο κ Πρωθυπουργός και ο κ Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών και στην συνέχεια εσπευσμένα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και ο Διοικητής της Εθνικής και γίνανε 4 οι εκπρόσωποί μας και μου ήρθε στο νου το γνωστό εκείνο…

ΣΑΡΑΝΤΑ παλικάρια από τη Λεβαδιά πάνε για να πάρουν την Τριπολιτσά…

Έλεγε ο λαός μας «σαράντα χρόνια φούρναρης» εννοώντας συγκεκριμένα πράγματα ώσπου ήρθε ο κωμικός μας ηθοποιός κ Τσάκωνας και είπε εκείνο το φοβερό «σαράντα χρόνια βαρελάς, τέτοιον πάτο δεν…ξανάδα!»

Βρε πώς καταντήσαμε που 40ρήσαμε θα λένε στην επόμενη γενιά τα εγγόνια μας χαϊδεύοντας στο μπαλκόνι τους τη γλάστρα με τον βασιλικό πλατύφυλλο με τα…40 φύλλα!

Αφήνω στην άκρη τα επικοινωνιακά παιχνίδια ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΩΝ μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περί «επιλεκτικής χρεοκοπίας» και οτιδήποτε αυτό σημαίνει και αρχίζω να αναρωτιέμαι αρχίσαμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (ή λαϊκά τη…Σαρακοστή) καλοκαίρι και μήνα Ιούλιο του 2011;

Είπαμε τι 30 τι 40 χρόνια «δεσμεύσεων» με το ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ (αντί για ΜΝΗΜΟΝΙΟ) της πάλαι ποτέ όπως έλεγαν πράσινοι και μπλε Πολιτικοί ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ, θωρακισμένης, γοργά αναπτυσσόμενης, ακμάζουσας ελληνικής οικονομίας από πότε να το υπολογίσουμε;

Από τον Μάϊο του 2010 όταν ο κ Παπακωνσταντίνου υπέγραψε το ιστορικό πλέον ΠΡΩΤΟ μνημόνιο δηλώνοντας «βγαίνουμε στις αγορές Χριστούγεννα του 2010, άντε βαριά-βαριά αρχές του 2011»…

Από τον Ιούλιο του 2011 που οι Ευρωπαίοι μας πήγαν σε «επιλεκτική χρεοκοπία» προσφέροντάς μας ταυτόχρονα το ΔΕΥΤΕΡΟ πακέτο στήριξης με ΑΠΟΛΥΤΗ δέσμευση και παραχώρηση στους δανειστές μας ΟΛΩΝ των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών…

Ή από τον Ιούλιο του 1974 όταν ο Αττίλας «πάτησε» την Κύπρο ενώ επέστρεφαν στην Ελλάδα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και μαζί της οι…Πολιτικοί;
Κοιμήθηκα με τη θύμηση του Ρήγα Φεραίου:



«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή…»